Η ανεπάρκεια του Γιωργάκη

Εδώ ταιριάζει απόλυτα η χύμα ελληνική ρήση "μας τα πρήξανε"! Υπουργοί, υφυπουργοί και πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενοι από τους δοτούς λακέδες δημοσιογραφίσκους της εξουσίας, έχουν λυσσάξει να μας πείσουν για το μεγαλείο του Γιώργου Παπανδρέου. Και να ύμνοι για την μεγαλειώδη σκέψη του πρωθυπουργού, και να δηλώσεις υποταγής στην ισχυρή θέληση του πρωθυπουργού, και να λιβανίσματα στην μεγαλειώδη πολιτική σκέψη του πρωθυπουργού, και να αφορισμοί για το πόσο τυχερή είναι η Ελλάδα που έχει τέτοιον πρωθυπουργό αυτές τις δύσκολες ώρες... Μπάστα, επί τέλους! Κάτι νογάμε κι εμείς. Δεν τρώμε όλοι κουτόχορτο. Αμάν!

Φυσικά, η πικρή αλήθεια δεν έχει καμμία σχέση με όλα τα προηγούμενα. Στην πραγματικότητα, ο σημερινός πρωθυπουργός είναι μια ελάσσων προσωπικότητα κι ένας ανεπαρκής πολιτικός. Με άλλα λόγια, ο Γιωργάκης παρέμεινε Γιωργάκης. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται αποδεκτά μόνον αν τα κοιτάξουμε με παραμορφωτικό μεγεθυντικό φακό.

Στην "Πολιτεία" του, ο παππούς Πλάτων επέμενε ότι ο κάθε πολιτικός πρέπει να έχει την δική του φιλοσοφία, από την οποία θα απορρέουν οι αρχές του, βάσει των οποίων θα χαράσσει πολιτική. Ποια μπορεί, λοιπόν, να είναι η φιλοσοφία ενός πρωθυπουργού, ο οποίος παρέδωσε συνωμοτικά το μέλλον του λαού του στον Στρως-Καν και, μάλιστα, πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός; Ποιες μπορεί να είναι οι αρχές ενός πρωθυπουργού, ο οποίος στήριξε την αρχή του σε ένα ψέμα; Και ποια μπορεί να είναι η εμπνευσμένη πολιτική ενός πρωθυπουργού, ο οποίος αδιάκοπα επιστρατεύει αλλεπάλληλα ψέματα για να δικαιολογήσει το πρώτο ψέμα του;

Επί σειρά ετών, ο Γιωργάκης έπαιζε θαυμάσια τον ρόλο του γελωτοποιού μας με τα απίστευτα σαρδάμ του και τις μανταμσουσούδικες ελληνικούρες του. Βέβαια, η γλωσσική ανεπάρκεια δεν συνεπάγεται κατ' ανάγκην και νοητική υστέρηση. Κάθε άλλο. Κι ο γερο-Καραμανλής ήταν φρικτός ως ρήτορας αλλά μπορούσε να βάλει δυο σκέψεις στη σειρά και να τις εκφράσει. Κανένας ποτέ δεν κορόιδεψε τον λόγο του, όσο κι αν η ιδιότυπη προφορά του έγινε πλειστάκις αντικείμενο σάτιρας. Όμως, με τον σημερινό πρωθυπουργό τα πράγματα είναι διαφορετικά: όχι μόνο γελάμε με τον τρόπο που μιλάει αλλά οργιζόμαστε και με όσα λέει, μιας και ο φτωχός τρόπος με τον οποίο εκφράζεται δεν μπορεί να συγκαλύψει τα ψέματα που ξεστομίζει. Κι ο μακαρίτης ο πατέρας του μας είχε φλομώσει στο ψέμα, αλλά πέταγε κι ένα "περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά" ή ένα "η Ελλάδα ανήκει στους έλληνες" και μας παραμύθιαζε, ενώ η εξαιρετική ευφράδειά του υποχρέωνε πολλούς από τους ακροατές του να μονολογούν "τι ωραία τα λέει, ο μπαγάσας".

Ο Γιωργάκης δεν διαθέτει τέτοιες πολυτέλειες. Δεν έμαθε ποτέ να μιλάει κι αυτό τον δυσκολεύει στο να εξωραΐσει τα ψέματα που θέλει να μας πλασάρει. Θυμηθείτε το γέλιο που κάναμε με την "διαμαρτυρία" του, τότε που βγήκαν οι τροϊκανοί και προανήγγειλαν την πρότασή του για το γνωστό ξεπούλημα των 50 δισεκατομμυρίων. Ή τα γέλια που μας προκαλεί όποτε προσπαθεί να δικαιολογήσει εκείνο το χοντρό προεκλογικό του ψέμα, το "λεφτά υπάρχουν".

Στην αρχή μας προκαλούσε θυμηδία όταν τον ακούγαμε να μας λέει πως μάχεται για την σωτηρία της χώρας, λες και μας έλεγε κάποιο χαζό ανέκδοτο. Τώρα πια μας προκαλεί αγανάκτηση. Με ψέματα επί ψεμάτων, έφερε στον τόπο το ΔΝΤ και την υπόλοιπη διεθνή των τοκογλύφων. Με άλλα ψέματα, έρριξε την ευθύνη για την υποταγή μας στο ΔΝΤ στην στάση των γερμανών και των λοιπών συνοδοιπόρων τους. Με καινούργια ψέματα, θέλει να μας πείσει ότι για την κατάντια της Ελλάδας φταίνε οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άρρωστοι, οι μαθητές και όλοι οι "κοπρίτες" απλοί πολίτες αυτής της χώρας. Και, με φρέσκα ψέματα, επιχειρεί να μας υπνωτίσει ώστε να αποδεχτούμε την πλήρη καταρράκωσή μας προς το συμφέρον των επόμενων γενεών.

Πολλά τα ψέματα και χωρίς κάλυμμα τσίπας. Η πτώχευση μια χώρας που καταντάει να ξεπουλάει τον εθνικό της πλούτο και να συνθλίβει τους πολίτες της προς χάριν του κεφαλαίου, δεν είναι παρά ζήτημα χρόνου. Το κακό με μας είναι ότι ο Γιωργάκης, εκτός από τον εθνικό μας πλούτο, ξεπουλάει και τον λαό.