Προσωπικά, δεν είχα καμμιά αμφιβολία για το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στην Ευρώπη. Όμως, υπάρχουν πολλοί θιασώτες των "δημοκρατικών" θεσμών της δύσης, στους οποίους αφιερώνω το σημερινό κείμενο.
Τον περασμένο μήνα συνήλθε το "Συμβούλιο της Ευρώπης" και εξέδωσε ένα ψήφισμα, το οποίο αποτελεί ύβρη σε όσους ανάλωσαν την ζωή τους σε αγώνες για την πραγματική δημοκρατία. Ένα ψήφισμα το οποίο άνετα θα μπορούσε να συμπεριλάβουν ο Όργουελ κι ο Χάξλεϋ στα ανατριχιαστικά βιβλία που έγραψαν για τις φασιστικές κοινωνίες του μέλλοντος. Ένα ψήφισμα το οποίο προσκυνά τον παγκοσμιοποιημένο οικονομικό ιμπεριαλισμό και επιχειρεί να του προσφέρει στήριγμα.
Το εν λόγω ψήφισμα. εκτός από τις διαπιστώσεις του, προβαίνει και σε συστάσεις προς τις χώρες-μέλη της Ε.Ε., υποδεικνύοντάς τους το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο πρέπει να τροχιοδρομήσουν. Ας δούμε μερικά από τα "δημοκρατικά" διαμαντάκια που περιλαμβάνει:
- Κατ' αρχάς, ορίζει ως εξτρεμισμό την "απόρριψη των βασικών αξιών και των κανόνων του παιχνιδιού σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου". Φυσικά, ως κράτος δικαίου εννοείται το δυτικό αστικό κράτος. Συνεπώς, όποιος δεν γουστάρει τέτοια κρατική δομή είναι εξτρεμιστής.
- Καλούνται τα κράτη-μέλη να εξασφαλίσουν ότι "τα μέτρα που περιορίζουν ή απαγορεύουν τις δραστηριότητες των εξτρεμιστικών πολιτικών κομμάτων είναι σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου". Συνεπώς, κάτι Μ-Λ ΚΚΕ, κάτι ΚΚΕ (μ-λ), κάτι ΕΚΚΕ αλλά και κάτι -γιατί όχι;- σκέτα ΚΚΕ, τα οποία απορρίπτουν τον αστικό κρατισμό, πρέπει να κηρυχθούν παράνομα και να απαγορευτεί η λειτουργία τους.
- Προτρέπονται τα κράτη-μέλη να πάρουν αποφάσεις που θα θωρακίσουν το σύστημα απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις. Εγώ, τουλάχιστον, αυτό καταλαβαίνω όταν διαβάζω ότι "καλούνται τα κράτη - μέλη να μελετήσουν τις επιπτώσεις της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στον εξτρεμισμό". Ποιος καταλαβαίνει κάτι άλλο;
- Εξυπακούεται ότι οι αυτονόητες δημοκρατικές αρχές της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, παύουν να θεωρούνται αυτονόητες. Το φήφισμα παρατηρεί ότι "πρέπει να διευκρινιστεί ότι ελευθερία του συνέρχεσθαι σημαίνει «ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς». Η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι πρέπει να αναφέρεται επίσης στο πλαίσιο αυτό, δεδομένου ότι η έκθεση επικεντρώνεται στο ζήτημα των πολιτικών κομμάτων που συμμετέχουν σε εξτρεμιστικές δραστηριότητες". Το καταλάβαμε; Έχουμε απόλυτη ελευθερία να συμφωνούμε με όσα μας λένε και είμαστε εξτρεμιστές αν τολμήσουμε να διαφωνήσουμε.
- Φυσικά, το ψήφισμα υπογραμμίζει τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" και βάζει τον κομμουνισμό στο ίδιο σακί (όχι για πρώτη φορά) με τον ναζισμό και τον φασισμό. Φέρει ως παράδειγμα την Πολωνία, όπου "υπάρχει μια απαγόρευση κατά των κομμάτων που χρησιμοποιούν ολοκληρωτικές μεθόδους" αλλά δεν μας λέει ότι το μόνο κόμμα που απαγορεύεται στην Πολωνία είναι το κομμουνιστικό. Και παρακάτω, γίνεται λόγος για το θετικό παράδειγμα της λειτουργίας της "Γερμανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος", η οποία το 2005 χαρακτήρισε "ακροαριστερή, εξτρεμιστική και εχθρό του Συντάγματος" την αντιφασιστική "Διεθνή Ομοσπονδία Αντιστασιακών".
- Κι επειδή στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη κόμματα που τολμούν να αποκαλούνται κομμουνιστικά και να χρησιμοποιούν το σφυροδρέπανο στα εμβλήματά τους, το ψήφισμα κάνει ειδική μνεία στην χώρα μας, επισημαίνοντας ότι "αναφερόμαστε, κυρίως, στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης (...) ή για διαδηλώσεις και αναταραχές που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων το 2009".
Και για να μη ξεχνιόμαστε: όταν το ψήφισμα τέθηκε στην κοινοβουλευτική συνέλευση της Ε.Ε. προς έγκριση, ουδείς έλλην βουλευτής ψήφισε κατά! Βλέπετε, το ΚΚΕ δεν εκπροσωπείται στην συνέλευση από τακτικό μέλος.
Ωραία πράγματα, έτσι; Μετά φταίω εγώ που ξαναθυμήθηκα το αλήστου μνήμης σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"; Τι χειρότερο κι αντιδημοκρατικότερο ψήφισμα θα μπορούσε να βγάλει το ΝΑΤΟ;
Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει
- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".
[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]
30 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου