Η φαυλότητα των "Ειδικών Λογαριασμών"

Πριν λίγες μέρες, γράφοντας ένα κείμενο με τίτλο "Το νταβατζηλίκι του Ν. 128/75", έκανα λόγο για τους "Ειδικούς Λογαριασμούς" του Δημοσίου. Αυτοί οι λογαριασμοί δεν συμπεριλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό και χρεώνονται με κονδύλια διά των οποίων καλύπτονται "ειδικές ανάγκες".

Οι "Ειδικοί Λογαριασμοί" συστάθηκαν με νόμους του 1950. Αποτελούν εφεύρημα της δύσκολης και σκοτεινής περιόδου που ακολούθησε τον τερματισμό του εμφυλίου και αναδείχτηκαν σε χρήσιμο εργαλείο αντιδημοκρατικών τακτικών αφού μέσα απ' αυτούς πληρώνονταν όλες οι ύποπτες δαπάνες και όλοι όσοι δρούσαν εκτός νομιμότητος. "Πας ο τα φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως ίνα μη τα έργα αυτού ελεγχθή"...

Δυστυχώς, καμμία μεταπολιτευτική κυβέρνηση δεν ένοιωσε την ανάγκη να τους καταργήσει. Μάλιστα, η λειτουργία τους "εκσυγχρονίστηκε" με νόμο του 1999. Το 2002 τηρήθηκαν 270 τέτοιοι λογαριασμοί στους οποίους εισέρρευσε ποσό 3,8 δις ευρώ, ποσό μεγαλύτερο του 10% των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού. Δυο χρόνια αργότερα, με την Ν.Δ. στην κυβέρνηση, οι λογαριασμοί αναδιοργανώθηκαν και μειώθηκαν σε 130 αλλά τα έσοδά τους αυξήθηκαν σε 4,1 δις. Το 2005 έμειναν εκτός προϋπολογισμού 4,9 δις, ήτοι το 13% της συνολικών εσόδων του κράτους. Κάπου λίγο πάνω από τα 5 δις υπολογίζεται ότι έκλεισε το 2006.

Αναρωτιέμαι πώς αλλοιώς εκτός από "φαυλότητα" μπορώ να αποκαλέσω αυτή την τακτική των "Ειδικών Λογαριασμών"; Τα δυο μεγάλα κόμματα κονταροχτυπιούνται για το ποιο από τα δυο εγγυάται κάθαρση και διαφάνεια, αλλά επιμένουν να διαχειρίζονται πάνω από 10% των δημοσίων εσόδων στο σκοτάδι. Εν κρυπτώ και παραβύστω. Δίχως να λογοδοτούν και δίχως να ενημερώνουν την Βουλή. Τι άλλο χρειάζομαι για να πειστώ ότι ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠαΣοΚ εννοούν πράγματι όσα διατυμπανίζουν περί διαφανείας και καθάρσεως; Έτσι που το πάνε, σε λίγα χρόνια οι μισές δαπάνες του κράτους θα γίνονται εκτός προϋπολογισμού άκριτα και δικτατορικά. Μόνο ένας δικτάτορας μπορεί να αποφασίζει ανεξέλεγκτα τι συνιστά "ειδική ανάγκη" και τι όχι.

Ας καταργηθεί λοιπόν ο προϋπολογισμός! Αφού οι άρχοντές μας εκτιμούν ότι χρειάζονται "ευελιξία" στην διαχείριση, ας γίνουν τα πάντα "ευέλικτα". Και γαία πυρί μειχθήτω. Στο όνομα της "Δημοκρατίας" βεβαίως...