Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

6 Μαρτίου 2007

Μάθημα ελληνικών σε αγγλικά και γαλλικά

Με αφορμή το χτεσινό σημείωμα, έψαξα στο διαδίκτυο να βρω περισσότερα στοιχεία για μια ακόμη "αγγλοελληνοπρεπή" ομιλία του Ξενοφώντα Ζολώτα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η οποία ήξερα ότι υπήρχε. Ψάχνοντας, έπεσα σε έναν εξαιρετικό ιστοχώρο ο οποίος ασχολείται με ζητήματα γλώσσας. Πρόκειται για το "Abnet" (http://abnet.agrino.org/). Περιπλανήθηκα πολλή ώρα στις σελίδες του και ομολογώ ότι απορροφήθηκα ευχάριστα.

Εκεί εντόπισα, τελικά, την ομιλία που έψαχνα. Και με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα ότι ο αξέχαστος καθηγητής είχε εκφωνήσει και..."γαλλοελληνοπρεπή" ομιλία! Φυσικά, δεν μπορώ παρά να καταγράψω και τις δυο στο ημερολόγιό μου! Ιδού το κατά Ζολώταν μάθημα "αγγλικών":

Kyrie,
it is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes.
Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.
Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.
The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.
I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, Ι emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.

Και τώρα το μάθημα των "γαλλικών":

Kyrie,
σans apostropher ma rhetorique dans l' emphase et la plethore, j' analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l' organisation systematique de notre economie.
Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique.
Les phenomenes fantastiques qu' on nous prophetise pour l' epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l' apocalypse et une genese homologue du Phenix.
Les economistes technocrates seront les strateges d' un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme. Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n' ont qu' une pseudodialectique.
En epilogue a ces agapes, mon amphore a l' apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d' Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.

Η μετάφραση των κειμένων στα ελληνικά είναι περιττή. Πόσο δίκιο είχε το ανθρωπάκι του ΚΥΡ που μονολογούσε λέγοντας "η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο κι από τότε έμεινε στο σκοτάδι"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: