Όταν η -κατά ΣυΡιζΑ- αριστερά κέρδιζε την εξουσία πριν ενάμισυ περίπου χρόνο, η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων της περίμενε την κατάργηση του ΕνΦΙΑ. Ακόμη και μη ψηφοφόροι της περίμεναν την αντικατάσταση αυτού του οριζόντιου φόρου ιδιοκτησίας με έναν άλλον φόρο που θα έμοιαζε με τον αλήστου μνήμης φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, δηλαδή με έναν φόρο που θα επιβάρυνε τους πράγματι έχοντες και δεν θα επιβαλλόταν σε μικροϊδιοκτήτες.
Σήμερα, ενάμισυ χρόνο αργότερα, όλες αυτές οι προσδοκίες δεν έχουν απλώς διαψευσθεί αλλά έχουν μεταβληθεί από όνειρα σε εφιάλτες. Ο ΕνΦΙΑ όχι μόνο δεν καταργήθηκε αλλά επεκτάθηκε και σε χωράφια και σε στάνες και σε αυθαίρετα κοτέτσια. Παίζοντας με τις λέξεις, η κυβέρνηση της αριστεράς υποσχέθηκε εξορθολογισμό των βαρών μέσω της μείωσης των αντικειμενικών αξιών αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να κοροϊδέψει άλλη μια φορά τον κόσμο: ενώ πριν την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών προϋπολογίζονταν έσοδα 2,65 δισ. από τον ΕνΦΙΑ (ακριβώς όσα και επί της κακής σαμαροβενιζελικής συγκυβέρνησης), μετά τον "εξορθολογισμό" αναμένεται να βεβαιωθούν πάνω από 3 δισ.
Γιατί τα λέω όλα τούτα σήμερα; Τα λέω διότι σε λίγες μέρες θα βγουν τα ειδοποιητήρια για τον ΕνΦΙΑ του 2016 και πολύς κόσμος θα κινδυνέψει με εγκεφαλικό, κυρίως για δυο λόγους: (α) καταργείται η μείωση του φόρου κατά 20%, η οποία προβλεπόταν για τα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και (β) πέφτει από 300.000 σε 200.000 ευρώ το όριο για την επιβολή πρόσθετου φόρου. Κυρίως, όμως, τα λέω επειδή θυμήθηκα μια ιστοριούλα, όχι και τόσο παλιά αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Θα θυμάστε το μπάχαλο που ξέσπασε το καλοκαίρι τού 2014, όταν η γενικευμένη εφαρμογή τού ΕνΦΙΑ κόντεψε να τινάξει την πολιτική σκηνή στον αέρα, καθώς τα "συστήματα" του υπουργείου οικονομικών έστελναν ειδοποιητήρια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε κατόχους χερσοχώραφων επειδή φορολογούσαν τα βοσκοτόπια ως οικόπεδα. Η αναμπουμπούλα που δημιουργήθηκε ήταν τόσο μεγάλη ώστε χρειάστηκε να βγει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και να παραδεχτεί ότι είχαν γίνει λάθη, τα οποία θα διορθωνόντουσαν. Η δε πολιτική εξουσία, προκειμένου να δείξει σθένος και αποφασιστικότητα, δεν δίστασε να προχωρήσει σε καρατομήσεις υπευθύνων.
Αυτή η τακτική τής πολιτικής εξουσίας να τιμωρήσει κάποιους ως δήθεν υπεύθυνους για το μπάχαλο, προκάλεσε την άμεση και οργισμένη αντίδραση των εφοριακών. Ο τότε αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων μίλησε στο Πρώτο Θέμα, όπου αποκάλυψε ότι ο ΕνΦΙΑ δεν ήταν προϊόν εργασίας παραγόντων του υπουργείου οικονομικών (φοροτεχνικών, τεχνοκρατών, νομικών, εφοριακών κλπ) αλλά προϊόν συνεννοήσεων του Νίκου Καραβίτη (συμβούλου του τέως υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα) με δικηγορικά γραφεία του εξωτερικού και της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά, ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας κατήγγειλε τα εξής:
"Είναι γνωστό στους κύκλους του υπουργείου πως τα κείμενα όχι μόνο του ΕνΦΙΑ αλλά και πολλών άλλων φορολογικών νομοσχεδίων έρχονται έτοιμα και, μάλιστα, στην αγγλική γλώσσα. Το μόνο που γίνεται εδώ είναι μια απλή μετάφραση, ενώ τέτοια είναι η βιασύνη να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της τρόικας ώστε δεν γίνονται καν προσομειώσεις των φόρων στην ελληνική πραγματικότητα."
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα προβλήματα με τον ΕνΦΙΑ δημιουργήθηκαν επειδή δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπουν ότι πριν από τέτοια νομοθετήματα πρέπει να υπάρχει εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων. Έτσι, δεν υπήρχε πρόβλεψη για ειδικές περιπτώσεις, για αναξιοπαθούντες και εν γένει μη έχοντες φοροδοτική ικανότητα κλπ. Ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εφοριακών είναι σαφής:
"Αποκλείεται υπηρεσιακοί παράγοντες με γνώση της ελληνικής πραγματικότητας να προσέθεσαν την τελευταία παράγραφο στον νόμο, η οποία ξεκαθάριζε ότι για να υπάρξει απαλλαγή και έκπτωση από τον ΕνΦΙΑ ο φορολογούμενος, η σύζυγος και τα τέκνα του θα πρέπει να μην έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Γνωρίζουμε την εμμονή των τροϊκανών και όσων τους εξυπηρετούν στην Ελλάδα ως προς αυτό το ζήτημα, το οποίο είναι πολύ μακριά από την ελληνική φορολογική κουλτούρα."
Πάντοτε σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου οικονομικών διαμαρτύρονταν επειδή τους δίνονταν νομοσχέδια είτε στα αγγλικά είτε σε πολύ κακής ποιότητας μεταφράσεις, τα οποία έδειχναν έλλειψη γνώσης των αντικειμένων, με αποτέλεσμα οι γκάφες να είναι διαρκείς και η πολιτική ηγεσία να αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους. Ως προς αυτό το τελευταίο, ο αντιπρόεδρος των εφοριακών είναι κατηγορηματικός: "Επιχειρούν να καταδείξουν ως κακούς της υπόθεσης τις κεντρικές υπηρεσίες ή το ΚΕΠΥΟ, για σφάλματα δικηγόρων ή ξένων συμβούλων".
Τον αντιπρόεδρο επιβεβαίωσαν με τις δηλώσεις τους τόσο η τότε κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη ("το λάθος έγινε από μια αλυσίδα ανθρώπων, κάποιος έκανε το λάθος, κάποιος δεν επαλήθευσε, δεν κοίταξε το χαρτί πριν φύγει [!!]") όσο και ο υφυπουργός ανάπτυξης Γεράσιμος Γιακουμάτος ("θα χαστουκίσω τον υπεύθυνο μόλις τον ανακαλύψω"). Τελικά, το μάρμαρο το πλήρωσαν δυο γενικοί διευθυντές τού υπουργείου οικονομικών, οι οποίοι -υποτίθεται πως- ήσαν υπεύθυνοι για την ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας περί των προβλημάτων του νέου φόρου. Βέβαια, οι ίδιοι υποστήριξαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε γιατί το τελικό κείμενο τους ήρθε έτοιμο αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Τόση ώρα μιλάμε για τον αντιπρόεδρο της Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων, ο οποίος έκανε την παραπάνω συνταρακτική αποκάλυψη περί νομοθετημάτων που φτιάχνονται από κάποιους αγνώστους στο εξωτερικό και υιοθετούνται αβίαστα από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, χωρίς να έχουμε αναφέρει το όνομά του. Ε, λοιπόν, αυτός ο αντιπρόεδρος του 2014 δεν είναι άλλος από τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Κάπου εδώ η ιστοριούλα μας ολοκληρώνεται. Πριν δυο χρόνια, ο κ. Αλεξιάδης αποκάλυψε στον λαό ότι στην βουλή πάνε νομοσχέδια που έρχονται έτοιμα απ' έξω, γραμμένα στα αγγλικά. Αποκάλυψε, επίσης, ότι ο ΕνΦΙΑ ήταν ένας εκτός ελληνικής πραγματικότητας φόρος που σχεδιάστηκε από την τρόικα και εξυπηρετούσε αποκλειστικά τις απαιτήσεις των δανειστών. Σήμερα που ο ίδιος φόρος όχι απλώς διατηρείται αλλά γίνεται και πιο σκληρός, μήπως μπορεί να μας αποκαλύψει ο κ. Αλεξιάδης ποιοι σχεδίασαν αυτή την "σκλήρυνση": Οι θεσμοί (δηλαδή οι δανειστές), ο ίδιος (δηλαδή η κυβέρνηση) ή, μήπως, ο ίδιος καθ' υπόδειξη των θεσμών (δηλαδή η κυβέρνηση καθ' υπόδειξη των δανειστών);
Ενδιαφέρουσα ερώτηση αλλά, δυστυχώς, φοβάμαι πως θα μείνει αναπάντητη.
-------------------------------------------------------
Σημείωση: Το ρεπορτάζ στο οποίο αναφέρεται το κείμενο είναι του Δημήτρη Μαρκόπουλου, έχει τίτλο "Ο ΕνΦΙΑ ήρθε γραμμένος στα αγγλικά" (19/8/2014) και βρίσκεται ακόμη δημοσιευμένο στον ιστότοπο της εφημερίδας Πρώτο Θέμα.
Σήμερα, ενάμισυ χρόνο αργότερα, όλες αυτές οι προσδοκίες δεν έχουν απλώς διαψευσθεί αλλά έχουν μεταβληθεί από όνειρα σε εφιάλτες. Ο ΕνΦΙΑ όχι μόνο δεν καταργήθηκε αλλά επεκτάθηκε και σε χωράφια και σε στάνες και σε αυθαίρετα κοτέτσια. Παίζοντας με τις λέξεις, η κυβέρνηση της αριστεράς υποσχέθηκε εξορθολογισμό των βαρών μέσω της μείωσης των αντικειμενικών αξιών αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να κοροϊδέψει άλλη μια φορά τον κόσμο: ενώ πριν την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών προϋπολογίζονταν έσοδα 2,65 δισ. από τον ΕνΦΙΑ (ακριβώς όσα και επί της κακής σαμαροβενιζελικής συγκυβέρνησης), μετά τον "εξορθολογισμό" αναμένεται να βεβαιωθούν πάνω από 3 δισ.
Γιατί τα λέω όλα τούτα σήμερα; Τα λέω διότι σε λίγες μέρες θα βγουν τα ειδοποιητήρια για τον ΕνΦΙΑ του 2016 και πολύς κόσμος θα κινδυνέψει με εγκεφαλικό, κυρίως για δυο λόγους: (α) καταργείται η μείωση του φόρου κατά 20%, η οποία προβλεπόταν για τα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και (β) πέφτει από 300.000 σε 200.000 ευρώ το όριο για την επιβολή πρόσθετου φόρου. Κυρίως, όμως, τα λέω επειδή θυμήθηκα μια ιστοριούλα, όχι και τόσο παλιά αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Θα θυμάστε το μπάχαλο που ξέσπασε το καλοκαίρι τού 2014, όταν η γενικευμένη εφαρμογή τού ΕνΦΙΑ κόντεψε να τινάξει την πολιτική σκηνή στον αέρα, καθώς τα "συστήματα" του υπουργείου οικονομικών έστελναν ειδοποιητήρια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε κατόχους χερσοχώραφων επειδή φορολογούσαν τα βοσκοτόπια ως οικόπεδα. Η αναμπουμπούλα που δημιουργήθηκε ήταν τόσο μεγάλη ώστε χρειάστηκε να βγει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και να παραδεχτεί ότι είχαν γίνει λάθη, τα οποία θα διορθωνόντουσαν. Η δε πολιτική εξουσία, προκειμένου να δείξει σθένος και αποφασιστικότητα, δεν δίστασε να προχωρήσει σε καρατομήσεις υπευθύνων.
Αυτή η τακτική τής πολιτικής εξουσίας να τιμωρήσει κάποιους ως δήθεν υπεύθυνους για το μπάχαλο, προκάλεσε την άμεση και οργισμένη αντίδραση των εφοριακών. Ο τότε αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων μίλησε στο Πρώτο Θέμα, όπου αποκάλυψε ότι ο ΕνΦΙΑ δεν ήταν προϊόν εργασίας παραγόντων του υπουργείου οικονομικών (φοροτεχνικών, τεχνοκρατών, νομικών, εφοριακών κλπ) αλλά προϊόν συνεννοήσεων του Νίκου Καραβίτη (συμβούλου του τέως υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα) με δικηγορικά γραφεία του εξωτερικού και της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά, ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας κατήγγειλε τα εξής:
"Είναι γνωστό στους κύκλους του υπουργείου πως τα κείμενα όχι μόνο του ΕνΦΙΑ αλλά και πολλών άλλων φορολογικών νομοσχεδίων έρχονται έτοιμα και, μάλιστα, στην αγγλική γλώσσα. Το μόνο που γίνεται εδώ είναι μια απλή μετάφραση, ενώ τέτοια είναι η βιασύνη να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της τρόικας ώστε δεν γίνονται καν προσομειώσεις των φόρων στην ελληνική πραγματικότητα."
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα προβλήματα με τον ΕνΦΙΑ δημιουργήθηκαν επειδή δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπουν ότι πριν από τέτοια νομοθετήματα πρέπει να υπάρχει εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων. Έτσι, δεν υπήρχε πρόβλεψη για ειδικές περιπτώσεις, για αναξιοπαθούντες και εν γένει μη έχοντες φοροδοτική ικανότητα κλπ. Ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εφοριακών είναι σαφής:
"Αποκλείεται υπηρεσιακοί παράγοντες με γνώση της ελληνικής πραγματικότητας να προσέθεσαν την τελευταία παράγραφο στον νόμο, η οποία ξεκαθάριζε ότι για να υπάρξει απαλλαγή και έκπτωση από τον ΕνΦΙΑ ο φορολογούμενος, η σύζυγος και τα τέκνα του θα πρέπει να μην έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Γνωρίζουμε την εμμονή των τροϊκανών και όσων τους εξυπηρετούν στην Ελλάδα ως προς αυτό το ζήτημα, το οποίο είναι πολύ μακριά από την ελληνική φορολογική κουλτούρα."
Πάντοτε σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου οικονομικών διαμαρτύρονταν επειδή τους δίνονταν νομοσχέδια είτε στα αγγλικά είτε σε πολύ κακής ποιότητας μεταφράσεις, τα οποία έδειχναν έλλειψη γνώσης των αντικειμένων, με αποτέλεσμα οι γκάφες να είναι διαρκείς και η πολιτική ηγεσία να αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους. Ως προς αυτό το τελευταίο, ο αντιπρόεδρος των εφοριακών είναι κατηγορηματικός: "Επιχειρούν να καταδείξουν ως κακούς της υπόθεσης τις κεντρικές υπηρεσίες ή το ΚΕΠΥΟ, για σφάλματα δικηγόρων ή ξένων συμβούλων".
Τον αντιπρόεδρο επιβεβαίωσαν με τις δηλώσεις τους τόσο η τότε κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη ("το λάθος έγινε από μια αλυσίδα ανθρώπων, κάποιος έκανε το λάθος, κάποιος δεν επαλήθευσε, δεν κοίταξε το χαρτί πριν φύγει [!!]") όσο και ο υφυπουργός ανάπτυξης Γεράσιμος Γιακουμάτος ("θα χαστουκίσω τον υπεύθυνο μόλις τον ανακαλύψω"). Τελικά, το μάρμαρο το πλήρωσαν δυο γενικοί διευθυντές τού υπουργείου οικονομικών, οι οποίοι -υποτίθεται πως- ήσαν υπεύθυνοι για την ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας περί των προβλημάτων του νέου φόρου. Βέβαια, οι ίδιοι υποστήριξαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε γιατί το τελικό κείμενο τους ήρθε έτοιμο αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Τόση ώρα μιλάμε για τον αντιπρόεδρο της Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων, ο οποίος έκανε την παραπάνω συνταρακτική αποκάλυψη περί νομοθετημάτων που φτιάχνονται από κάποιους αγνώστους στο εξωτερικό και υιοθετούνται αβίαστα από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, χωρίς να έχουμε αναφέρει το όνομά του. Ε, λοιπόν, αυτός ο αντιπρόεδρος του 2014 δεν είναι άλλος από τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.
 |
| Αύγουστος 2014: Ο Τρύφων Αλεξιάδης (πάνω, μέσον) επαναλαμβάνει την καταγγελία του στον Αντέννα |
Κάπου εδώ η ιστοριούλα μας ολοκληρώνεται. Πριν δυο χρόνια, ο κ. Αλεξιάδης αποκάλυψε στον λαό ότι στην βουλή πάνε νομοσχέδια που έρχονται έτοιμα απ' έξω, γραμμένα στα αγγλικά. Αποκάλυψε, επίσης, ότι ο ΕνΦΙΑ ήταν ένας εκτός ελληνικής πραγματικότητας φόρος που σχεδιάστηκε από την τρόικα και εξυπηρετούσε αποκλειστικά τις απαιτήσεις των δανειστών. Σήμερα που ο ίδιος φόρος όχι απλώς διατηρείται αλλά γίνεται και πιο σκληρός, μήπως μπορεί να μας αποκαλύψει ο κ. Αλεξιάδης ποιοι σχεδίασαν αυτή την "σκλήρυνση": Οι θεσμοί (δηλαδή οι δανειστές), ο ίδιος (δηλαδή η κυβέρνηση) ή, μήπως, ο ίδιος καθ' υπόδειξη των θεσμών (δηλαδή η κυβέρνηση καθ' υπόδειξη των δανειστών);
Ενδιαφέρουσα ερώτηση αλλά, δυστυχώς, φοβάμαι πως θα μείνει αναπάντητη.
-------------------------------------------------------
Σημείωση: Το ρεπορτάζ στο οποίο αναφέρεται το κείμενο είναι του Δημήτρη Μαρκόπουλου, έχει τίτλο "Ο ΕνΦΙΑ ήρθε γραμμένος στα αγγλικά" (19/8/2014) και βρίσκεται ακόμη δημοσιευμένο στον ιστότοπο της εφημερίδας Πρώτο Θέμα.
8 σχόλια:
Μα είναι ο "δικαιότερος φόρος".
Μα οφείλει κάποιος (αν δεν έχει κ'αν εισόδημα και δουλειά) να πουλήσει σε ανύπαρκτη αγορά για να πάρει το...
Μα πρέπει "όλοι να πληρώνουν από λίγο" για να έρχεται (φυσικά) λιγώτερο στους υπερκατέχοντες.
Άλλωστε οι οφσορ γιατί υπάρχουν, όπως και τα μειωμένα τιμολόγια του μητρικού "έκτακτου" εετα με την απαλλαγή 60% για άνω των 2000 τμ (κάτι φωτογραφίες...).
Ό,τι ίσταται, αλλά και ό,τι κινείται εντός της χώρας.
Του υποείδους των μή... μενουμευρωπιδών.
Ας κάνω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου. Αφήνω κατά μέρος όλα τα εξοργιστικά που αποδεικνύουν ότι είμαστε προτεκτοράτο (νόμοι που έρχονται έτοιμοι απ' έξω, κωλοτούμπες πολιτικοί που απλά εκτελούν εντολές έξωθεν κ.α. ). Μένω στον ενφια σαν αυτοτελή φόρο.
Δεν γνωρίζω τί ίσχυε στην Ελλάδα πριν τον ενφια. Μπορείς παρακαλώ να μου πεις αν υπήρχε κάποιος φόρος στην ακίνητη ιδιοκτησία; Αν ναι, σε τι ύψος; Πάντως ενφια υπάρχει στις χώρες των επικυρίαρχων (Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία, Αυστρία, σκανδιναυικές, δεν ξέρω γιά Αγγλία) και κανένας δεν διαμαρτύρεται. Ο τρόπος υπολογισμού είναι πολύπλοκος, πάντως βασίζεται σε κάποιες αυθαίρετες "αντικειμενικές αξίες" που ορίζονται από την εφορία και ο πολίτης δεν μπορεί να αμφισβητήσει.
Χοντρικά ο ενφια έξω βγαίνει 1:1000 επί της εμπορικής αξίας του ακίνητου ανά έτος.
Επίσης ισχύει γιά οτιδήποτε ακίνητο, ακόμα και γιά μη ηλεκτροδοτούμενο χέρσο χωράφι (πόσο μάλλον κοτέτσι). Και δεν υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια, ελαφρύνσεις κ.α. Όποιος κατέχει 1τ.μ. θα πληρώσει - τελεία.
Θέλω να πω, οι επικυρίαρχοι μας επέβαλλαν έναν φόρο που γι' αυτούς είναι αυτονόητος και νορμάλ. Οφείλουμε μεν να αντιταχθούμε στους επικυρίαρχους και τους εγχώριους σμπίρους τους. Αλλά ο ενφια πρέπει να διατηρηθεί και μάλιστα να αυξηθεί.
Δεν είμαι κανένας ανάλγητος νεοφιλελές που θέλει να ξεσπιτώσει κόσμο. Αλλά η ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα χτυπάει 80%, την στιγμή που οι γερμανοί αγγίζουν το 45% και οι ελβετοί το 40%. Αυτό είναι άρρωστο φαινόμενο. Τόσο από κοινωνική [*] όσο και από οικονομική [**] σκοπιά. Δηλαδή οι ελβετοί είναι ξεσπιτωμένα φτωχαδάκια;
[*] Είναι πασίγνωστη η απληστία του αγριορωμιού να τσιμεντώσει τα πάντα γιά όφελος της τσέπης του. Μια απληστία που δεν σταματάει ούτε σε εμπρησμούς δασών, ούτε σε καταπατήσεις εθνικών δρυμών ούτε πουθενά. Πριν την κρίση, η μισή Ελλάδα πούλαγε σπίτια στην άλλη μισή. Το 2008 χτίστηκαν στην Ελλάδα 400.000 νεόδμητα. Στην Γερμανία το ίδιο, με 8Χ τον πληθυσμό και 10Χ την έκταση. Δηλαδή αυτό το θεωρούμε υγιή κοινωνία;
Αν δεν ήσουν εργολάβος (δηλαδή κατάμαυρο χρήμα), θα ήσουν μεσίτης (ομοίως μάυρο χρήμα). Δημόσιες επενδύσεις = τσιμέντο παντού (δηλαδή μπόμπολας). Τέτοια κοινωνία θέλουμε να επαναφέρουμε;
[**] Πρώτον ακίνητο = συσσώρευση πλούτου (evil). Σε μιά δίκαιη κοινωνία ο πλούτος πρέπει να μοιράζεται, όχι να συσσωρεύεται.
Δεύτερον, ένα ακίνητο είναι παραγωγικό, μόνο όσο γυρίζει η μπετονιέρα. Δηλαδή μόνο στο χτίσιμο του παράγεται κάτι - με τις ανάλογες επιπτώσεις στην οικονομία (φόροι, θέσεις εργασίας κλπ). Ένα έτοιμο ακίνητο είναι μακροοικονομικά αδιάφορο, παρασιτικό. Η μεταβίβαση είναι μιά πράξη μηδενικού αθροίσματος (ο Μπάμπης τα δίνει στον Μήτσο), με ραντιέρικα οφέλη και μηδέν παραγωγή.
Έστω ότι ξεφορτωνόμαστε αύριο τους επικυρίαρχους. Πως θέλεις να αναπτύξεις την οικονομία σου; Με την οικοδομή; Αν ναι, γιατί δεν φτιάξαμε βιώσιμο οικονομικό μοντέλο όσο επί 20 χρόνια η οικοδομή οργίαζε; Τι θα είναι διαφορετικό αύριο;
@ Claus Stoertebecker
Επειδή για όλα αυτά έχω γράψει στο παρελθόν, δεν θα επεκταθώ εδώ. Απλώς ρωτάω:
(1) Καλό το φληνάφημα περί υψηλής ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα αλλά όλοι πρέπει να έχουμε ένα σπίτι να μένουμε. Μικρότερη ιδιοκατοίκηση σημαίνει ότι περισσότεροι θα πληρώνουν νοίκι. Σε ποιον ιδιοκτήτη;
(2) Ένα μοντέλο όπου όλα τα σπίτια θα ανήκουν στο κράτος, το οποίο θα τα παραχωρεί στους πολίτες του ανάλογα με τις οικογενειακές ανάγκες του καθενός, είναι καλό ή πρέπει ντε και καλά αυτά τα σπίτια να ανήκουν σε μια χούφτα "επενδυτών" που θα τα νοικιάζουν;
(3) Αφού μας μάρανε η υψηλή ιδιοκατοίκηση, γιατί το φαινόμενο των αστέγων από την μια και των κλειστών/κενών σπιτιών από την άλλη είναι κοινό και στις χώρες με χαμηλή ιδιοκατοίκηση;
Ας τελειώνουμε. Χίλιες οικογένειες χρειάζονται χίλια σπίτια. Ή θα έχει καθεμιά το δικό της ή κάποιοι θα έχουν από 5-10 και θα τα νοικιάζουν. Όμως, η ουσία είναι ότι η μπετονιέρα θα γυρίσει για χίλια σπίτια. Κι αν ανάπτυξη σημαίνει να πάω να μείνω σε τσαντήρι, ας λείπει.
Αν τα έχεις γράψει στο παρελθόν, παρακαλώ γιά λινκ. Δεν είναι δυνατόν να διαβάζω όλο το παρελθόν του ιστολογίου πριν αφήσω ένα σχόλιο με την γνώμη μου.
Το ότι 1000 οικογένειες χρειάζονται 1000 σπίτια είναι προφανώς λογικό. Ποιός θα είχε αντίρρηση;
Αλλά στην προ του 2008 Ελλάδα είχαμε 1000 οικογένειες με 1999 σπίτια, κάτι που είναι εντελώς παράλογο. Αποτελεί μάλιστα στα δικά μου μάτια δείγμα άρρωστης κοινωνίας και οικονομίας.
Επίσης είχαμε *ψηλότερο* ποσοστό άστεγων από την Ελβετία.
Σε απλά ελληνικά, το να τσιμεντοποιούμε την χώρα μας ασύστολα επί 20 χρόνια (ξεπατώνοντας δάση και βιάζοντας παραλίες) δεν βοήθησε ούτε στο παραμικρό τους αδύναμους αυτής της κοινωνίας. Για να μη μιλήσω στο κατά πόσο η τσιμεντοποίηση των πάντων βοήθησε την οικονομία μας.
Κακώς με θεωρείς φιλελέ, ποτέ δεν ήμουν. Δεν έχω απολύτως καμμία αντίρρηση να ανήκουν όλα τα σπίτια στο κράτος και να μοιράζονται στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. Αρκεί να μην γίνονται ματσαράγγες με ημέτερους.
Στο (3) ξέρεις την απάντηση καλύτερα από εμένα. Οι άστεγοι είναι ταξικό φαινόμενο, όχι έλλειψης σπιτιών. Άστεγοι θα υπάρχουν παντού και πάντα, όσο οι κοινωνίες μας είναι ταξικές.
Σπίτια γιά να στεγαστούεμ όλοι μας, έχουμε και με το παραπάνω.
Γράφεις το αμίμητο: "αν είχαμε χαμηλότερη ιδιοκατοίκηση, θα πληρώναμε νοίκι. Σε ποιόν ιδιοκτήτη;"
Ενώ τώρα που πληρώνεις την δόση του στεγαστικού στην τράπεζα, όλα είναι τέλεια, έτσι;
Το επιχείρημα σου με τις 1000 οικογένειες = 1000 σπίτια είναι προφανώς σωστό. Αλλά πουθενά δεν λέει ότι τα 1000 σπίτια θα θεωρούνται αναπτυξιακό μοντέλο και ότι μια ολόκληρη γενιά παράσιτων (εργολάβοι, μεσίτες κλπ) θα ζει από αυτό. Και δυστυχώς το αναπτυξιακό μοντέλο (ο Ποσειδώνας να το κάνει) της Ελλάδας πριν το 2008 ήταν ακριβώς αυτό: το να ρίχνει μπετά και να πουλάει ακίνητα ο Μπάμπης στον Μήτσο.
Το μεγαλύτερο μέρος της προ 2008 πλασματικής ευμάρειας ήταν: πλήρωνες Χ ευρώ γιά ένα ντουβάρι και μετά από 5 χρόνια το πούλαγες και έπαιρνες 3Χ - αφορολόγητα. Τρελά ποσά, που κανένας μισθωτός δεν θα μπορούσε να κερδίσει με την δουλειά του σε όλη του την ζωή.
Η ευμάρεια ήταν απλά μιά φούσκα στις τιμές των assets του μικρομεσαίου. Θες να το επαναλάβεις αυτό, αν ποτέ απαλλαγούμε από τους επικυρίαρχους; Αν όχι, τότε χρειάζεσαι έναν μεγάλο ενφια.
Είναι λοιπόν *εντελώς* άλλο πράγμα το να έχει ο καθένας ένα σπίτι, κάτι που θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα όλων (στο είπα, κακώς με θεωρείς φιλελέ ;-) ). Και εντελώς άλλο πράγμα να βασίζεις την οικονομία μιάς χώρας στην σπέκουλα πάνω στα ακίνητα.
Όσο γιά την ανάπτυξη (στην τελευταία σου φράση), είμαι ο τελευταίος που την αποζητάει. Είμαι δηλωμένος και ένθερμος οπαδός της αποανάπτυξης. Τον όρο μπορείς να τον ψάξεις στην βικιπέδια, η βιβλιογραφία γύρω από την αποανάπτυξη είναι άφθονη.
Πάντως αν - σε ένα θεωρητικό μοντέλο - αποζητούσα κάποτε την ανάπτυξη, αυτήν θα την έφερνα με *οποιονδήποτε* άλλον τρόπο από το να ρίχνω τσιμέντα.
Σε μια χώρα που το ευρωμοντέλο ανάπτυξης είναι η τουριστική τσιμεντοποίηση, οι ΑΠΕ ξένης προστιθέμενης αξίας, ο εισαγωγικός κατακλυσμός, τα παράνομης δόμησης μολ διάθεσης ξένων προιόντων, το στοίχημα και τα καζίνα, οι μονοπωλιακοί λογαριασμοί που δεν αποφεύγονται και πήραν θέσεις οι φίλοι μας συνιδιοκτήτες με έμμεσο νοίκι κτλ... για τί πράγμα συζητούμε δηλαδή;
Στο πως θα κατανέμονται όλα αυτά σε 10 μεγαλοσυμφέροντα που θα έχουν ιδιοκτησία και στις πολυκατοικίες (μοντέλο κυρίως Γερμανίας), ή αν θα διαχέονται στην μικρο-ιδιωτική δραστηριότητα;
Εκεί μάλιστα η απόσβεση είναι τέτοιου ρυθμού που σε 20 χρόνια το ακίνητο χάνει το 50% της αντικειμενικής του αξίας και εκπίπτουν όλα τα έξοδα συντήρησης... παντελώς ανόμοια πράγματα προς σύγκριση, απο δε το 1997 το συνταγματικό τους δικαστήριο έχει βγάλει τον φόρο παράνομο και στην ομοπληθή αυστρία ίσα ίσα που εισπράττεται μισό δις.
Ποιό υπήρξε άλλωστε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας που θα έπρεπε να υπερασπιστούν οι εχέφρονες, να πάρουν οι μεγαλοπαράγοντες την κατοικία και το εμπόριο των πολλών στα χέρια τους;
Πού έπρεπε να καθευθυνθεί στον εγχώριο και ανεξέλεγκτο καζινοκαπιταλισμό η λαική αποταμίευση, στο χρηματιστήριο μόνο;
Σε βιοτεχνίες και εργοστάσια που θα ανταγωνίζονται τριτοκοσμική εργασία τρίτων χωρών χωρίς έξωθεν διαθέσιμη υψηλή τεχνολογία μήπως;
Ό,τι έγινε τοίχος (κοστος 50% περίπου ξένης εργασίας στην ουσία που πέταξε και πρέπει τώρα να αποπληρωθεί ακέραιο εις βάρος των κωθωνιών), έμεινε ως αξία στην χώρα για να σιτίζονται τώρα από σπόντα οι αγνώμονες αείσιτοι, δεν έγινε νόμιμη και ακούρευτη εξαγωγή συναλλάγματος, ή ακόμη χειρότερα κατανάλωση σινιέ ξένων προιόντων μιας σχεδόν χρήσης.
Στην ανατολική ευρώπη δε το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι υψηλότερο, κάθε μέρος και οι ιδιαιτερότητές του.
Καμμία χώρα δεν είχε φόρο μεταβίβασης όπως εδώ, που ενσωματωνόταν έτσι ο χαμηλός φόρος ιδιοκτησίας και μάλιστα περίσσευε άφθονα.
Η γερμανία δε, έχει επιδόματα ανεργίας και ασφαλιστικά προγράμματα που δεν έχουν στον ύπνο τους δει οι ινχάμπιτανς εδώ.
Μπορούν να επενδύουν ακόμη στην VW και στην "υπερμάχω στρατηγώ" siemens και δεν τραβούν κανένα μονοδρομικό ζόρι για μπελαλήδικες κατασκευές με τις υποχρεώσεις τους, καθαρά και όμορφα λεφτά.
Εδώ το μόνο που επιτρεπόταν στον ιθαγενή ήταν να εξασφαλίσει ένα κεραμίδι στα παιδιά του, μιας και μάλλον για δουλειά δεν προβλέπεται τίποτε περισσότερο από μισθούς Βουλγαρίας και ούτε (συνυπολογιζομένης της ανεργίας).
Τι είναι τελικά ελεύθερη οικονομία για κάποιους, το να έχουν υψηλόμισθες θέσεις σε ελάχιστες γιγαντο-επιχειρήσεις και οι υπόλοιποι στην γαλέρα;
Έχουμε επιλεκτικό υβρίδιο κεντρικού καπιταλισμού, εάν έτσι ας το κάνουμε κανονικό το είδος και θα δούμε τότε πόσα απίδια μ.ο βάνει ο σάκος για όλους.
@teddy
Στην δεύτερη περίπτωση η μπετονιέρα δε θα γυρίσει για χίλια σπίτια, θα γυρίσει για όσα κρίνει αυτός που την έχει ότι πρέπει να γυρίσει.
Claus Stoertebecker, δεν κάνεις τον δικηγόρο του διαβόλου, μα προς τιμήν σου κηρύττεις την πικρή Αλήθεια στα μαύρα πρόβατα της Μεγάλης, Ισχυρής κι Αλληλέγγυας Ευρωπαϊκής Μας Οικογένειας. Συμφωνώ απόλυτα πως ενφια υπάρχει στις χώρες των επικυρίαρχων (Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία, Αυστρία, σκανδιναυικές, δεν ξέρω κι εγώ γιά Αγγλία), και κανένας δε διαμαρτύρεται. Γιατί οι πολίτες αυτών των χωρών, στις οποίες, ως γνωστόν, το Βιοτικό Επίπεδο των πολιτών τους (μισθοί, μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κράτος πρόνοιας, άμεσοι κι έμμεσοι φόροι) είναι αντίστοιχο με αυτό της Ελλάδος, βάζουν το Δημόσιο Συμφέρον πάνω από την τσέπη τους αντίθετα μ'εμάς τους αγριορωμιούς εμπρηστές δασών και καταπατητές εθνικών δρυμών που τσιμεντώνουμε τα πάντα, όπως εύστοχα παρατηρείς, αφού αν δεν είμαστε εργολάβοι και μεσίτες (δηλαδή κατάμαυρο χρήμα) είμαστε Εργολάβοι Δημοσίων Έργων = τσιμέντο παντού (δηλαδή Μπόμπολες).
Varlik Vergisi επι μη πωλουμενων αξιων, για τις αντιπαθητικες μειονοτητες, το ιδιο κεντροευρωπαικο εμπνευστικο κεντρο, η μασκα μονο αλλαξε και οι γραφειοκρατικοι δροσουλιτες.
Δημοσίευση σχολίου