Ιστορικά λάθη

Μιας και χτες αρχίσαμε με εύθυμο τρόπο την μετα-καλοκαιρινή περίοδο, ας συνεχίσουμε στο ίδιο στυλ και σήμερα.

Παραμονές των προηγούμενων εκλογών, ο Πάνος Σκουρλέτης έκανε την εξής δήλωση: "Το ΚΚΕ νομίζω ότι διαπράττει ένα ιστορικό λάθος. Ένα λάθος για το οποίο θα αναγκαστεί σε πολλά χρόνια να απολογείται στον κόσμο της Αριστεράς πάνω απ’ όλα". Και για όσους δεν κατάλαβαν, διευκρίνισε ότι δεν μπορεί το ΚΚΕ να εξισώνει τον ΣυΡιζΑ με την Νέα Δημοκρατία, κρατώντας ίσες αποστάσεις.

Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 4 Ιανουαρίου, ο ιστοτόπος Ίσκρα (της λαφαζάνειας Αριστερής Πλατφόρμας) δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Ο ΣυΡιζΑ, το ΚΚΕ και η ΑντΑρΣυΑ", όπου διαβάζουμε: "...θα αποτελούσε ιστορικό λάθος αν το ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τον ειδικό τρόπο τους, προεξοφλούν εκ των προτέρων ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω εγγενών αδυναμιών του, θα υποχωρήσει νομοτελειακά από τους στόχους του ή ότι οι τελευταίοι, επειδή είναι «μερικοί» και «ανεπαρκής», θα γίνουν περίπου αποδεκτοί «μετά βαϊων» από το σύστημα!" (σ.σ.: τηρείται η ορθογραφία του πρωτοτύπου).

Ιστορική φωτογραφία από ένα μεγάλο "ιστορικό λάθος" 97 ετών ήδη: Ιδρυτικό συνέδριο ΣΕΚΕ (4-10/11/1918)

Τέσσερις μέρες πριν το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, η προσκείμενη στον ΣυΡιζΑ ιστοσελίδα Ρεσάλτο δημοσιεύει άρθρο με τίτλο "Το νέο ιστορικό λάθος της ηγεσίας του ΚΚΕ", όπου ως "λάθος" νοείται η πρόσκληση του ΚΚΕ προς τους ψηφοφόρους να μη ψηφίσουν Ναι ή Όχι αλλά άκυρο. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, "η απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ για «άκυρο» στο δημοψήφισμα αποτελεί ένα ιστορικού χαρακτήρα λάθος, με ανυπολόγιστες και μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για το ίδιο και την ιστορία του". Συμφωνώντας απολύτως, ο Δημήτρης Παπαδημούλης θα έγραφε στο τουίττερ του δυο μέρες αργότερα, : "Η γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ για λευκό, άκυρο, αποχή είναι ιστορικό λάθος. Ίσως το αναγνωρίσουν μετά από 10ετίες. Κρίμα και πάλι κρίμα".

Προχτές, στις 31 Αυγούστου, η Ίσκρα επανέρχεται, επαναλαμβάνοντας τον -γνωστό πλέον- τίτλο "Το νέο ιστορικό λάθος της ηγεσίας του ΚΚΕ". Τώρα, ως "λάθος" νοείται η επίθεση του ΚΚΕ κατά της ΛαΕν και του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Φυσικά, ο συντάκτης δεν διστάζει να αναφερθεί και στα προηγούμενα ιστορικά λάθη τού ΚΚΕ: "Αν η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. σάλπιζε απέναντι στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ το μήνυμα της αντιμνημονιακής φιλολαϊκής συμπαράταξης μέχρι το τέλος, τότε ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, ενταγμένος σε ένα μεγάλο μέτωπο, δύσκολα θα έκανε πίσω για να συνομολογήσει μνημόνιο. Και αν η ηγεσία του επιχειρούσε μια μνημονιακή «κωλοτούμπα», δύσκολα θα μπορούσε να τη φέρει σε πέρας, αφού θα είχε απέναντί της τόσο το Κ.Κ.Ε. όσο και τις ισχυρές δυνάμεις του «ΟΧΙ» εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία, όμως, του Κ.Κ.Ε. στο όνομα της καθαρότητας της υποτιθέμενης σοσιαλιστικής επανάστασης, έχασε αυτήν την ευκαιρία". Καταλάβαμε τώρα ότι την βασική ευθύνη για το ότι υπογράψαμε νέο μνημόνιο την έχει το ΚΚΕ ή πρέπει να μας το ξαναπεί ο Παναγιώτης;

Εν τω μεταξύ, στις 23 Αυγούστου, επ' ευκαιρία της συνεργασίας του με τον Αλέκο Αλαβάνο, ο Λαφαζάνης επισήμανε ένα ακόμη λάθος του ΚΚΕ: "Θα είναι λάθος το ΚΚΕ να θεωρήσει ότι σε αυτή την εκλογική μάχη ο αντίπαλος του είναι η Λαϊκή Ενότητα. Δεν θέλουμε αντιπάλους μας καμμία αντιμνημονιακή δύναμη. Θέλουμε να συνεργαστούμε με αυτές τις δυνάμεις για ένα μεγάλο μέτωπο. Η προσοχή μας παραμένει και προς το ΚΚΕ ανεξάρτητα από ότι λέει ο κ.Κουτσούμπας, έχουμε πάρα πολλά κοινά και ιστορικές παραδόσεις". Κάπως έτσι, ο πρώην κνίτης Παναγιώτης Λαφαζάνης αποδεικνύει ότι γνωρίζει τις ιστορικές παραδόσεις και το συμφέρον τού ΚΚΕ καλύτερα από τον γενικό γραμματέα τού κόμματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη σε μια θερμή χειραψία - ιστορικό λάθος

Προσπαθώ να βάλω στην σειρά όλα τα παραπάνω ιστορικά λάθη αλλά κάτι δεν μου κολλάει. Ιστορικό λάθος η μη συνεργασία με τον ΣυΡιζΑ στις προηγούμενες εκλογές αλλά η Αριστερή Πλατφόρμα που συνεργαζόταν ήδη με τον ΣυΡιζΑ, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Ιστορικό λάθος η εξομοίωση του ΣυΡιζΑ με την Νέα Δημοκρατία αλλά στο τέλος μαζί ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο. Ιστορικό λάθος η εκτίμηση ότι όσα έλεγε προεκλογικά ο ΣυΡιζΑ ήσαν σκέτα πυροτεχνήματα αλλά η ζωή απέδειξε ότι έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Ιστορικό λάθος η μη συμπόρευση με το "Όχι" αλλά πριν αλέκτωρ φωνήσαι το 62% του "Όχι" έγινε 100% "Ναι".

Τελικά, δεν είναι απαραιτήτως κακό να κάνεις "ιστορικά λάθη". Όπως φαίνεται, μέσα σ' αυτά τα "λάθη" εμφιλοχωρεί συχνά η ιστορική αλήθεια. Άλλωστε, ο ίδιος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης απέδειξε την ορθότητα αυτού του ισχυρισμού, αναγνωρίζοντας ότι η επί τόσα χρόνια συμπόρευσή του με τον ΣυΡιζΑ ήταν αναποτελεσματική και κατέληξε σε αδιέξοδο. Εκτός αν το δικό του "ιστορικό λάθος" δεν ήταν η ένταξή του στον ΣυΡιζΑ αλλά η αποχώρησή του απ' αυτόν.