Η Ζωή είναι ωραία;

Βρε, τί κακό είν' τούτο; Λυσσάξανε όλοι, λέμε. "Την συνέντευξη της Κωνσταντοπούλου στο Μέγκα την είδες;". Όχι, ρε παιδιά, δεν την είδα. Για την ακρίβεια δεν έχω δει ούτε λεπτό τηλεόραση εδώ και τρεις μήνες, εκτός από τους αγώνες "Φόρμουλα-1" κάποια μεσημέρια Κυριακής και υπό την προϋπόθεση ότι δεν βρισκόμουν αραχτός σε κάποια παραλία.

"Ναι, αλλά έχασες", να επιμένουν αυτοί. "Ρόμπες τους έκανε, ειδικά τον Πρετεντέρη". Αυτό το τελευταίο δεν μου λέει τίποτε. Ό,τι κι αν είπε η Ζωή στον αέρα, αποκλείεται να ξεπεράσει τούτο το ιστολόγιο στο να κάνει τον Πρετεντέρη ρόμπα. Τελικά, δεν με κατάφεραν να δω την περίφημη αυτή συνέντευξη ούτε στο youtube. Δηλαδή, για να πω την αλήθεια, ξεκίνησα να την βλέπω αλλά μέσα στα πρώτα 2-3 λεπτά μού θύμισε μια άλλη συνέντευξη-πανηγύρι που είχε δώσει πριν λίγο καιρό στην Κοσιώνη τού Σκάι και δεν συνέχισα. Το είχα ξαναδεί το έργο.

Η Κωνσταντοπούλου έχει ένα δικό της σύστημα για τις συνεντεύξεις: πετάει μια-δυο ρουκέτες και πέντε-έξι βαρελότα, τινάζοντας την συνέντευξη στον αέρα ώστε να αποφύγει τις δύσκολες ερωτήσεις (δηλαδή, τις δύσκολες απαντήσεις). Από το μπάχαλο βγαίνει κερδισμένη, καθ' όσον είναι γνωστό ότι ο λαός σιχαίνεται τα "δημοσιογραφικά" ξεράσματα τύπου Κοσιώνη, Πρετεντέρη κλπ και, συνεπώς, δεν αργεί να πάρει το μέρος εκείνου που τους βρίζει, όποιος κι αν είναι αυτός.

Πράγματι, δεν καταλαβαίνω προς τι ο εκστασιασμός με την Κωνσταντοπούλου. Επειδή είπε τότε στην Κοσιώνη ότι οι δημοσκοπήσεις τού Σκάι είναι στημένες; Επειδή αποκάλεσε τώρα στο Μέγκα τον Πρετεντέρη "αυτοαποκαλούμενο δημοσιογράφο"; Ή επειδή κατηγόρησε και τα δυο κανάλια ότι διαστρέφουν την πραγματικότητα, υπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους και προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη; Μα όλα αυτά δεν συνιστούν παρά παραβιάσεις ανοιχτών θυρών! Ξέρετε κάποιον που να μην έχει τις ίδιες ακριβώς απόψεις περί του επιπέδου, του ρόλου και του σκοπού τής "δημοσιογραφίας" των καναλιών;

Ας πάμε, όμως, παρακάτω. Η Κωνσταντοπούλου επιμένει να εμφανίζεται ως υπέρμαχος της νομιμότητας, της αριστεροσύνης και της αλήθειας. Απ' όσο θυμαμαι, όμως:

- Όταν, ως πρόεδρος της βουλής, ανακοίνωνε στον Προκόπη Παυλόπουλο την εκλογή του στο αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας, δεν δίστασε να πλέξει το εγκώμιο του ανδρός, αποκαλώντας τον "εγγύηση για την δημοκρατία". Στα τέλη Αυγούστου, όμως, όταν μπήκε σε λειτουργία η διαδικασία των διερευνητικών εντολών, δεν δίστασε να κατηγορήσει τον πρώην επαινεθέντα για "αντιθεσμική λειτουργία". Και πέντε μέρες αργότερα τον ξανακατηγόρησε για "αντισυνταγματική συμπεριφορά".

- Το ότι το σκίσιμο των μνημονίων ή ή κατάργησή τους με έναν νόμο κι ένα άρθρο ήσαν "σχήματα λόγου" δεν μας το είπε πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Μας το είπε τέσσερις μήνες αργότερα, στις 17 Μαΐου, πάλι σε συνέντευξή της στον Σκάι. Τότε το ανακάλυψε ή, απλώς, μέχρι τότε έκανε την πάπια;

- Είτε δεν κατάλαβε έγκαιρα την μνημονιακή στροφή Τσίπρα είτε έκανε πως δεν την κατάλαβε και μας δούλευε. Πώς αλλοιώς να εξηγήσει κανείς ότι χρειάστηκε να φτάσουμε στην ψήφιση της συμφωνίας στην βουλή για να διαχωρίσει την θέση της από την επίσημη γραμμή τού κόμματός της;

 - Τώρα, αφού προσκολλήθηκε στην λαφαζάνεια Λαϊκή Ενότητα, υιοθετεί σχεδόν απολύτως όσα έλεγε ο ΣυΡιζΑ πριν τις περασμένες εκλογές. Δηλαδή, κατά την γνώμη της, όλα εκείνα ήσαν καλά, σωστά και άγια αλλά ας όψονται κάποιοι για το στραβοπάτημα. Μόνο που ούτε αυτή ούτε ο Λαφαζάνης βγήκαν αμέσως να καταγγείλουν ανοιχτά το στραβοπάτημα και να διαχωρίσουν έγκαιρα την θέση τους. Όχι μόνο περίμεναν να προκηρυχθούν εκλογές για να το κάνουν αλλά μέχρι τότε επέμεναν ότι στηρίζουν την κυβέρνηση έστω κι αν διαφωνούσαν με την συμφωνία.

- Ως πρόεδρος της βουλής, δεν δίστασε να θεωρήσει την Χρυσή Αυγή ως κοινοβουλευτικό κόμμα και να την αντιμετωπίζει ισότιμα με τα άλλα κόμματα, ξεχνώντας ότι το ίδιο το κοινοβούλιο ανέστειλε την χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής θεωρώντας την ως εγκληματική οργάνωση. Παράλληλα δε, δεν δίστασε να κατατάξει (έστω και έμμεσα) το φασιστικό μόρφωμα στις "αντιμνημονιακές δυνάμεις", υποστηρίζοντας ότι μια σειρά μνημονιακών νόμων είναι άκυροι επειδή δεν επετράπη στους έγκλειστους χρυσαυγήτες βουλευτές να συμμετέχουν στην ψηφοφορία.

- Υποστήριξε ότι τα μνημόνια οφείλονται στην μη δημοκρατική λειτουργία του κοινοβουλίου. Αν δεν πρόκειται για τερατώδες ψέμα, πρόκειται για ασυγχώρητη αφέλεια. Τα μνημόνια οφείλονται στην δεδομένη επιθυμία των πολιτικών εκπροσώπων τής αστικής τάξης να στηρίξουν τις χειμαζόμενες τράπεζες και την κερδοφορία τού κεφαλαίου σε συνθήκες κρίσης. Άλλο αν, στην προσπάθειά τους αυτή, βίασαν και παραβίασαν κάθε έννοια δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού. Αν δεχτούμε ως σωστό τον ισχυρισμό τής Κωνσταντοπούλου, τότε η αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας τού κοινοβουλίου θα πρέπει να οδηγήσει αυτόματα στην άρση των μνημονίων. Δυστυχώς, η άρση των μνημονίων δεν μπορεί να γίνει αυτόματα. Απαιτείται ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα τα οποία οδήγησαν στην υπογραφή τους.

Εν πάση περιπτώσει, όσο κι αν φωνάζει στα κανάλια η Κωνσταντοπούλου κι όσους πόντους κι αν κερδίζει κάνοντας ρόμπες τους διάφορους εξωνημένους δημοσιογράφους, το κύριο σημείο δεν αλλάζει. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την εκφρασμένη άποψη της τέως προέδρου τής βουλής ότι η θέση τής χώρας μας είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέσα στο ΝΑΤΟ, δυο καπιταλιστικούς οργανισμούς τους οποίους μπορεί η αριστερά να μεταβάλει σε φιλολαϊκούς με τους αγώνες της. Θέση η οποία, αν δεν συνιστά τερατώδη και ανιστόρητη διαστροφή, συνιστά ασυγχώρητη αφέλεια για την αριστερή Ζωή. Όσο κι αν την χειροκροτεί το τηλεθεάμον κοινό.