Μια άλλη ματιά στην δίκη της Χρυσής Αυγής

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2013, με μια κίνηση που αιφνιδίασε τους πάντες, η αστυνομία συλλαμβάνει τα "μεγάλα κεφάλια" της Χρυσής Αυγής, με την κατηγορία τής σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και της συμμετοχής σ' αυτήν. Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Οκτωβρίου 2013, ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στην πολιτική επιτροπή τού κόμματός του, βρίσκει την ευκαιρία να καμαρώσει για το χτύπημα που επέφερε η κυβέρνησή του κατά του ναζισμού:

"Μετά το έγκλημα στο Κερατσίνι, η Πολιτεία έδειξε ένα πρόσωπο πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι ως πρόσφατα. Κινήθηκε αμέσως, μέσα σε λίγες ώρες συνέλαβε το δράστη, του απήγγειλε κατηγορίες, έψαξε για συνεργούς του, απήγγειλε και σε εκείνους κατηγορίες! Κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει ποτέ ως τώρα σε τέτοιες πράξεις εγκληματικής βίας. Επίσης κάναμε ό,τι δεν είχε γίνει ποτέ σε χώρα της Ευρώπης: Η Δικαιοσύνη συνέλαβε, απέδωσε κατηγορίες και προφυλάκισε βουλευτές που ενέχονται σε υποθέσεις βίας. Κι όλα αυτά έγιναν με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο! Φάνηκε, δηλαδή, ότι υπάρχει ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να την προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα. Εκείνο που έλειπε ήταν η Πολιτική βούληση! Και τώρα δείξαμε ότι υπάρχει πλέον και Πολιτική βούληση. Κι αυτό είναι σημαντικό βήμα προς τα μπρός."

Είναι σαφές ότι και σ' αυτή την ομιλία του, ο Σαμαράς παραληρεί. Όπως συνέβαινε πάντοτε κι όπως συμβαίνει ακόμη και τώρα, η τάση του να "το παίζει μάγκας" τον οδηγεί σε ατοπήματα. Στο πιο πάνω απόσπασμα, είναι αυτός ο ψευτοκουτσαβακισμός που δεν τον αφήνει να καταλάβει τι λέει, διότι, αν το καταλάβαινε, δεν θα το έλεγε.

Τί πάει να πει, δηλαδή, "υπάρχει ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να την προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα" αλλά έλειπε η πολιτική βούληση; Προφανώς, πάει να πει ότι οι πολιτικοί δεν ήθελαν να προστατέψουν την δημοκρατία και την νομιμότητα. Όλοι οι πολιτικοί, συλλήβδην! Κανένας τους δεν το ήθελε κι ευτυχώς που βρέθηκε ο Σαμαράς να κάνει ένα "σημαντικό βήμα προς τα μπρος". Το οποίο βήμα, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι το έκανε όχι από... αγάπη προς την δημοκρατία και την νομιμότητα αλλά για να αποκομίσει προσωπικά και κομματικά οφέλη. Μάλιστα δε, δεν πιστεύουμε απλώς κάτι τέτοιο αλλά είμαστε 100% σίγουροι γι' αυτό, καθ' όσον ακούσαμε και όσα είπε ο Τάκης Μπαλτάκος.

Και καλά, ας δεχτούμε ότι οι πολιτικοί δεν ήθελαν να προστατέψουν την νομιμότητα. Οι δικαστικοί τί έκαναν; Παρακολουθούσαν χαλαρά τους πολιτικούς να ανομούν και δεν αντιδρούσαν; Τί διάβολο το είχαν τότε το "επαρκές νομικό οπλοστάσιο"; Για να κυνηγάνε τον Σκυφτούλη και τον Τσιρώνη; Προφανώς, η "ανεξάρτητη" και "αδέκαστη" δικαιοσύνη μας, τις αποφάσεις της οποίας πρέπει όλοι να σεβόμαστε (μη ξεχνάμε κι αυτή την γκραν παπαριά), δικαιολογώντας τον χαρακτηρισμό που της αποδίδεται ως πιστής θεραπαινίδας του συστήματος, ενώ διαπίστωνε την άρνηση των πολιτικών να εφαρμοστούν οι νόμοι, σφύριζε αδιάφορα.

Ο Αδόλφος Χίτλερ με τον υποστηρικτή και χρηματοδότη του Άλφριντ Κρουπ φον Μπόλεν

Κι αν όλα αυτά δεν φτάνουν για να σας πείσουν πως ο Σαμαράς παραληρεί, στην ίδια ομιλία ειπώθηκε και κάτι άλλο, το οποίο θα σας πείσει ανυπερθέτως. Ιδού τι εκστόμισε ο πρωθυπουργός, επιχειρώντας να αναλύσει "το στρατηγικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση και για την οριστική, αν θέλετε, και πλήρη εξάλειψη αυτού του φαινομένου, του νεοναζιστικού":

"(...) απόλυτη αυστηρότητα απέναντί τους. Μηδενική ανοχή! Αν αποδειχθεί το κατηγορητήριο και αν αποκαλυφθούν ως εγκληματική οργάνωση, θα υποστούν τις βαρύτατες συνέπειες. Και στο μεταξύ θα ανασταλεί η χρηματοδότησή τους. Όπως θα αποκαλυφθούν και όλοι οι αφανείς χρηματοδότες τους. Για να γνωρίζει ο Ελληνικός λαός ποιοι από πίσω, ενώ ήξεραν, τους στήριζαν. Άλλωστε, και ανεξάρτητα από τα γεγονότα της επικαιρότητας, πρόθεσή μας είναι, στα πλαίσια των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που θα προωθήσουμε, να τεθεί σε νέες βάσεις διαφάνειας, το μεγάλο ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμάτων, αυτό που λέμε το «πολιτικό χρήμα»."

Τόμπολα! Το πολιτικό σύστημα που έθρεψε την Ζήμενς και τράφηκε απ' αυτήν, που έκανε τα πάντα για να μην ανοίξουν το στόμα τους οι διάφοροι Χριστοφοράκοι, που στηρίχτηκε σε φαινόμενα τύπου Mayo και Τσουκάτου, που θεωρεί αυτονόητα τα "μικροδωράκια" σαν εκείνα που δέχτηκαν κάθε είδους Μητσοτάκηδες και Μαντέληδες... αυτό το σύστημα θα ξεσκεπάσει τις υπόγειες ροές τού μαύρου πολιτικού χρήματος! Με μπροστάρη τον Σαμαρά, που κάποτε είχε φτιάξει έναν κόμμα για το οποίο δεν μάθαμε ποτέ με ποιανού τα λεφτά στήθηκε και ποιους εξ αυτών που ήθελαν να φάνε τον Μητσοτάκη εξυπηρέτησε! Μάλιστα...

Όμως, το καλύτερο από όσα είπε ο τότε πρωθυπουργός, ήταν η υπόσχεσή του για αποκάλυψη όλων των αφανών χρηματοδοτών τής Χρυσής Αυγής! "Για να γνωρίζει ο Ελληνικός λαός ποιοι από πίσω, ενώ ήξεραν, τους στήριζαν"! Από τότε έχει περάσει ενάμισος χρόνος και, παρά την πρωθυπουργική υπόσχεση, ακόμη δεν ακούσαμε κανένα ονοματάκι... Κι ας αφήνει υπονοούμενα ο Guardian ότι η Χρυσή Αυγή χρηματοδοτείται από κάποιους λεφτάδες μεγαλοεπιχειρηματίες, η ανωνυμία των οποίων τηρείται ως επτασφράγιστο μυστικό.

Ο Αδόλφος Χίτλερ με τον Πρέσκοτ Μπους, λίγο μετά το κλείσιμο συμφωνίας συνεργασίας (1937)

Όλα τούτα τα θυμήθηκα με αφορμή την περίφημη δίκη που διακόπηκε πριν καλά-καλά ξεκινήσει. Κι αν με ρωτούσατε για το ποιο θά 'θελα νά 'ναι το αποτέλεσμα αυτής της δίκης, δεν θα δίσταζα να απαντήσω πως, για μένα, το πρωτεύον δεν είναι να μπουν φυλακή ο Μιχαλολιάκος, ο Παππάς ή ο Κασιδιάρης. Το πρωτεύον είναι να αποκαλυφθούν οι αφανείς χρηματοδότες αυτού τού ναζιστικού εσμού, οι οποίοι κατάφεραν να αναδείξουν με τα λεφτά τους μια χούφτα ηλίθιους εγκληματίες σε τιμητές όσων αγωνίζονται για τούτον τον τόπο και για τούτον τον λαό.

Για τους ναζί τού Χίτλερ, μάθαμε ότι είχαν πίσω τους δεκάδες μονοπώλια, από την AGFA, την BASF, την BAYER και την HOECHT μέχρι την Krupps και την Ένωση Τραπεζών που διηύθυνε ο Πρέσκοτ Μπους (μπαμπάς τού προέδρου Τζώρτζ τής CIA και παππούς τού προέδρου Τζωρτζ τού Βλάκα!). Για τους δικούς μας ναζί, θα μάθουμε ποτέ ποιους έχουν πίσω τους;