Φαίνεται πως η κυβέρνησή μας η δεξιοσοσιαλαριστερή (πώς μπερδευτήκαμε έτσι, ρε γαμώτο;) ψάχνεται και ξαναψάχνεται με το τί και το πώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), τις οποίες κρυφοκοιτάζει και ξερογλείφεται, μιας και ξέρει πως οι απανταχού γης κεφαλαιοκράτες θα χαμογελάσουν ικανοποιημένοι και θα χειροκροτήσουν την σύστασή τους και στον τόπο μας (*). Όμως, ενώ εκεί στην κυβέρνησή μας σκέπτονται, συσκέπτονται και ξαναμανασυσκέπτονται για τις ΕΟΖ, δεν δείχνουν να δίνουν πενταράκι τσακιστό για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μας.
Με το θέμα τής ΑΟΖ έχουμε ασχοληθεί κατ' επανάληψη σε τούτο το ιστολόγιο, ενώ το έχουμε εξετάσει διεξοδικά σε μια σειρά πέντε σημειωμάτων (Το διεθνές πλαίσιο, το ευρωπαϊκό πλαίσιο, η στάση της Ελλάδας, η στάση της Τουρκίας, τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου). Όμως, από τότε που γράφαμε εκείνα τα σημειώματα έχουν περάσει κάπου 20 μήνες και σ' αυτό το διάστημα η τουρκική κυβέρνηση ούτε κοιμόταν ούτε "αγρόν ηγόραζε" σαν τις δικές μας.
Πράγματι, εδώ και κάμποσους μήνες οι τούρκοι έχουν ξεσαλώσει. Πέρυσι τον Σεπτέμβρη, για παράδειγμα, έκλεισαν συμφωνία με τους νορβηγούς για έρευνες σε διεθνή ύδατα μεν, σε περιοχή καλυπτόμενη από την ΑΟΖ τού Καστελλόριζου δε (σημ.: αξίζει να σημειώσουμε ότι το νορβηγικό πλοίο συνοδευόταν από τουρκικά πολεμικά πλοία). Εξ άλλου, πρέπει να είναι τυφλός κανείς για να μη παρατηρεί ότι εδώ και ενάμιση χρόνο όλες οι τουρκικές ασκήσεις διεξάγονται σε θαλάσσιες περιοχές εντός τής ελληνικής ΑΟΖ.
Παράλληλα, οι τούρκοι έχουν εμπλέξει σ' αυτό το παιχνίδι και την Αίγυπτο. Ο λόγος είναι απλός: εφ' όσον στόχος τής Άγκυρας είναι να "διαγράψει" την ΑΟΖ του Καστελλόριζου από τον διπλωματικό χάρτη, η τουρκική ΑΟΖ θα συνορεύσει με την αιγυπτιακή. Εξυπακούεται ότι οι ισραηλινοί δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι μια τέτοια εξέλιξη, η οποία θα τους υποχρεώνει να συνδιαλέγονται με την Τουρκία προκειμένου να στέλνουν με υποθαλάσσιους αγωγούς στην Ευρώπη τούς υδρογονάνθρακές τους από το κοίτασμα Λεβιάθαν. Ήδη, το ισραηλινό υπουργείο εξωτερικών αφήνει έμμεσες πλην σαφείς αιχμές ότι οποιαδήποτε συμφωνία Αιγύπτου-Τουρκίας θα θεωρείται εχθρική προς το Ισραήλ και θα δυναμιτίζει το κλίμα των συμφωνιών τού 1979 (Καμπ Ντέηβ).
Κι ενώ η Τουρκία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Κύπρος δίνουν διπλωματικές μάχες, οι ελληνικές κυβερνήσεις απαξιούν τελείως να ασχοληθούν με την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ. Υπενθυμίζουμε ότι οι ΑΟΖ ανακηρύσσονται μονομερώς από την κάθε χώρα (σύμφωνα, βέβαια, με όσα επιτάσσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας) και δεν προαπαιτούνται διαπραγματεύσεις με τις όμορες χώρες, αρκεί να τηρείται η αρχή τής μέσης απόστασης.
Η πλάκα είναι ότι η Κύπρος έχει ήδη συμφωνήσει τα όρια της ΑΟΖ της με όλες τις υπόλοιπες χώρες πλην της Ελλάδος και της Τουρκίας! Ο λόγος είναι απλός: οι κύπριοι χάραξαν την ΑΟΖ τους στην μέση απόσταση από το Καστελλόριζο και θέλησαν να ενημερώσουν την Ελλάδα για την ενέργειά τους αυτή αλλά η Ελλάδα τούς παράγγειλε να...περιμένουν επειδή υπάρχει εκκρεμότητα με την Τουρκία! Δηλαδή...ήμαρτον!! (**)
Κι επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη (ή, αν προτιμάτε, δώσε θάρρος στον χωριάτη...), οι τούρκοι έθεσαν ήδη υπό αμφισβήτηση ολόκληρη την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά τής γραμμής Κρήτη-Κάρπαθος-Ρόδος. Ουσιαστικά, δηλαδή, διεκδικούν για πάρτη τους ολόκληρη την περιοχή τής ανατολικής Μεσογείου η οποία βρίσκεται βόρεια της Αιγύπτου και δυτικά τής Κύπρου! Προφανώς, το Καστελλόριζο αποτελεί πρόσχημα.
Πριν κλείσω το σημερινό σημείωμα, θέλω να σας θυμίσω την ανακοίνωση του Γιωργάκη, στην οποία αναφερθήκαμε τις προάλλες ("Το σεντούκι με τον θησαυρό"). Ρίξτε πάλι μια ματιά στην εξαγγελία τού -τότε- πρωθυπουργού: "η Ελλάδα ξεκινά έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ιόνιο και στην Νότια Κρήτη". Προσέξτε πόσο προσεκτική είναι η εξαγγελία: ούτε κιχ για έρευνες ανατολικά τής Θάσου ή ανατολικά τής Κρήτης. Μη στενοχωρήσουμε τους γείτονες...
Κάποιοι άρχισαν κιόλας να μιλούν περί εθνικής μειοδοσίας από πλευράς των κυβερνώντων. Ελπίζω να αποδειχθεί ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Δυστυχώς, η "προϋπηρεσία" και οι "επιδόσεις" των ελληνικών κυβερνήσεων σε ζητήματα προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων δεν μου επιτρέπουν να αισιοδοξώ. Σ' αυτές ακριβώς τις "επιδόσεις" θα αναφερθώ στο επόμενο σημείωμα.
(*) Περισσότερα για τις ΕΟΖ, στο σημείωμα "Η γλύκα των ΕΟΖ"
(**) Μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας υπάρχει ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα: οι τούρκοι διεκδικούν ιδιαίτερη ΑΟΖ για την "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου", όπως αποκαλούν το κατεχόμενο τμήμα τής μεγαλονήσου.
Με το θέμα τής ΑΟΖ έχουμε ασχοληθεί κατ' επανάληψη σε τούτο το ιστολόγιο, ενώ το έχουμε εξετάσει διεξοδικά σε μια σειρά πέντε σημειωμάτων (Το διεθνές πλαίσιο, το ευρωπαϊκό πλαίσιο, η στάση της Ελλάδας, η στάση της Τουρκίας, τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου). Όμως, από τότε που γράφαμε εκείνα τα σημειώματα έχουν περάσει κάπου 20 μήνες και σ' αυτό το διάστημα η τουρκική κυβέρνηση ούτε κοιμόταν ούτε "αγρόν ηγόραζε" σαν τις δικές μας.
Πράγματι, εδώ και κάμποσους μήνες οι τούρκοι έχουν ξεσαλώσει. Πέρυσι τον Σεπτέμβρη, για παράδειγμα, έκλεισαν συμφωνία με τους νορβηγούς για έρευνες σε διεθνή ύδατα μεν, σε περιοχή καλυπτόμενη από την ΑΟΖ τού Καστελλόριζου δε (σημ.: αξίζει να σημειώσουμε ότι το νορβηγικό πλοίο συνοδευόταν από τουρκικά πολεμικά πλοία). Εξ άλλου, πρέπει να είναι τυφλός κανείς για να μη παρατηρεί ότι εδώ και ενάμιση χρόνο όλες οι τουρκικές ασκήσεις διεξάγονται σε θαλάσσιες περιοχές εντός τής ελληνικής ΑΟΖ.
Παράλληλα, οι τούρκοι έχουν εμπλέξει σ' αυτό το παιχνίδι και την Αίγυπτο. Ο λόγος είναι απλός: εφ' όσον στόχος τής Άγκυρας είναι να "διαγράψει" την ΑΟΖ του Καστελλόριζου από τον διπλωματικό χάρτη, η τουρκική ΑΟΖ θα συνορεύσει με την αιγυπτιακή. Εξυπακούεται ότι οι ισραηλινοί δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι μια τέτοια εξέλιξη, η οποία θα τους υποχρεώνει να συνδιαλέγονται με την Τουρκία προκειμένου να στέλνουν με υποθαλάσσιους αγωγούς στην Ευρώπη τούς υδρογονάνθρακές τους από το κοίτασμα Λεβιάθαν. Ήδη, το ισραηλινό υπουργείο εξωτερικών αφήνει έμμεσες πλην σαφείς αιχμές ότι οποιαδήποτε συμφωνία Αιγύπτου-Τουρκίας θα θεωρείται εχθρική προς το Ισραήλ και θα δυναμιτίζει το κλίμα των συμφωνιών τού 1979 (Καμπ Ντέηβ).
Κι ενώ η Τουρκία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Κύπρος δίνουν διπλωματικές μάχες, οι ελληνικές κυβερνήσεις απαξιούν τελείως να ασχοληθούν με την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ. Υπενθυμίζουμε ότι οι ΑΟΖ ανακηρύσσονται μονομερώς από την κάθε χώρα (σύμφωνα, βέβαια, με όσα επιτάσσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας) και δεν προαπαιτούνται διαπραγματεύσεις με τις όμορες χώρες, αρκεί να τηρείται η αρχή τής μέσης απόστασης.
Η πλάκα είναι ότι η Κύπρος έχει ήδη συμφωνήσει τα όρια της ΑΟΖ της με όλες τις υπόλοιπες χώρες πλην της Ελλάδος και της Τουρκίας! Ο λόγος είναι απλός: οι κύπριοι χάραξαν την ΑΟΖ τους στην μέση απόσταση από το Καστελλόριζο και θέλησαν να ενημερώσουν την Ελλάδα για την ενέργειά τους αυτή αλλά η Ελλάδα τούς παράγγειλε να...περιμένουν επειδή υπάρχει εκκρεμότητα με την Τουρκία! Δηλαδή...ήμαρτον!! (**)
Κι επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη (ή, αν προτιμάτε, δώσε θάρρος στον χωριάτη...), οι τούρκοι έθεσαν ήδη υπό αμφισβήτηση ολόκληρη την ελληνική ΑΟΖ ανατολικά τής γραμμής Κρήτη-Κάρπαθος-Ρόδος. Ουσιαστικά, δηλαδή, διεκδικούν για πάρτη τους ολόκληρη την περιοχή τής ανατολικής Μεσογείου η οποία βρίσκεται βόρεια της Αιγύπτου και δυτικά τής Κύπρου! Προφανώς, το Καστελλόριζο αποτελεί πρόσχημα.
Πριν κλείσω το σημερινό σημείωμα, θέλω να σας θυμίσω την ανακοίνωση του Γιωργάκη, στην οποία αναφερθήκαμε τις προάλλες ("Το σεντούκι με τον θησαυρό"). Ρίξτε πάλι μια ματιά στην εξαγγελία τού -τότε- πρωθυπουργού: "η Ελλάδα ξεκινά έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ιόνιο και στην Νότια Κρήτη". Προσέξτε πόσο προσεκτική είναι η εξαγγελία: ούτε κιχ για έρευνες ανατολικά τής Θάσου ή ανατολικά τής Κρήτης. Μη στενοχωρήσουμε τους γείτονες...
Κάποιοι άρχισαν κιόλας να μιλούν περί εθνικής μειοδοσίας από πλευράς των κυβερνώντων. Ελπίζω να αποδειχθεί ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Δυστυχώς, η "προϋπηρεσία" και οι "επιδόσεις" των ελληνικών κυβερνήσεων σε ζητήματα προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων δεν μου επιτρέπουν να αισιοδοξώ. Σ' αυτές ακριβώς τις "επιδόσεις" θα αναφερθώ στο επόμενο σημείωμα.
(*) Περισσότερα για τις ΕΟΖ, στο σημείωμα "Η γλύκα των ΕΟΖ"
(**) Μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας υπάρχει ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα: οι τούρκοι διεκδικούν ιδιαίτερη ΑΟΖ για την "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου", όπως αποκαλούν το κατεχόμενο τμήμα τής μεγαλονήσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου