Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

3 Οκτωβρίου 2011

Ο φόβος της εξουσίας μπροστά σε ένα σχολικό βιβλίο

Σε τούτο το ιστολόγιο έχουμε κάνει πολλές αναφορές για τα προβλήματα της παιδείας. Προσωπικά δε, κάθε άλλο παρά έχω κρύψει την "εκτίμηση" που τρέφω για την ηγεσία του υπουργείου παιδείας, από την εθνικά επικίνδυνη Αννούλα (υπενθυμίζω για πολλοστή φορά ότι πρόκειται για εκείνη που είχε κάνει, πριν λίγα χρόνια, την εθνικά απαράδεκτη και προδοτική πρόταση να αναδειχθούν τα αγγλικά σε επίσημη γλώσσα της Ελλάδας!!) μέχρι τις ανερμάτιστες Φώφη και Έφη.

Σήμερα, προκαλώ τους αναγνώστες να γράψουμε μαζί το κείμενο. Είμαι απολύτως σίγουρος ότι, σαν τελειώσουμε, θα καταλήξουμε στα ίδια συμπεράσματα. Πάμε λοιπόν, βήμα-βήμα:

Α. Κατ' αρχάς, μπαίνουμε στην ιστοσελίδα του διαβόητου Παιδαγωγικού Ινστιτούτου: http://www.pi-schools.gr/ Για να μη συχιστούμε πρόωρα, κάνουμε πως δεν βλέπουμε τον τίτλο "ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα)" και κοιτάμε παρακάτω, στον τρίστηλο κατάλογο των μαθημάτων. Επιλέγουμε το μάθημα της Κοινωνιολογίας, "κλικ" και προχωρούμε.

Β. Στην καινούργια σελίδα που ανοίγεται μπροστά μας, επιλέγουμε Κοινωνιολογία Γ' Λυκείου. Από τις καινούργιες επιλογές που εμφανίζονται, διαλέγουμε την τελευταία ("Διδακτέα / Εξεταστέα ύλη") και κάνουμε "κλικ" στο εικονίδιο δεξιά. Τώρα πια έχουμε σε μορφή κειμένου ένα δισέλιδο τεφαρίκι κι αρχίζουμε το διάβασμα.

Γ. Στην αρχή του εγγράφου παρατίθενται τα περιεχόμενα του βιβλίου που χρησιμοποιούν οι μαθητές. Ρίχνουμε μια ματιά και παραδεχόμαστε ότι παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια, παραξενευόμαστε ευχάριστα με την διαπίστωση ότι σε ένα σχολικό βιβλίο υπάρχουν κεφάλαια όπου θίγονται σοβαρά θέματα όπως:
- 5. Εκπαίδευση:  παράγοντας αναπαραγωγής και αλλαγής της κοινωνίας.
- 7. Μορφές και κοινωνικές βάσεις της εξουσίας.
- 8. Το άτομο, η κοινωνία και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Δ. Συνεχίζουμε το διάβασμα και λίγο πριν το τέλος του εγγράφου, φτάνοντας στην διδακτέα ύλη, τρώμε την κατακεφαλιά. Αντιγράφω:

Διδακτέα ύλη
Με βάση τα παραπάνω, τόσο για το σχολικό έτος 2009-2010 όσο και για το  2010-2011  και εφεξής,  ορίζονται ως διδακτέα ύλη από το «Βιβλίο  Μαθητή» τα εξής κεφάλαια : 
       1. Εισαγωγή στην Κοινωνιολογία.
       2. Μορφές κοινωνικής οργάνωσης - Ελληνική κοινωνία.
       3. Κοινωνικοποίηση και κοινωνικός έλεγχος.
       4. Η σύγχρονη ελληνική οικογένεια:  μορφές, προβλήματα και προοπτικές.
       6. Εργασία, ανεργία και κοινωνικές ανισότητες.
       9. Αποκλίνουσα συμπεριφορά:  παραβατικότητα και εγκληματικότητα.
     10. Ετερότητα, διαπολιτισμικές και διακοινωνιακές σχέσεις.
          Γλωσσάριο          
          Βιβλιογραφία.

Ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά και προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό. Το καλό μας υπουργείο εντάσσει στην διδακτέα ύλη το Γλωσσάριο και την Βιβλιογραφία αλλά κόβει τα κεφάλαια 5, 7 και 8. Δηλαδή, τα παιδιά δεν θα διδαχτούν τα κεφάλαια που μας κίνησαν το ενδιαφέρον λίγο πριν! Το καλό μας υπουργείο και η επίλεκτη ηγεσία του θεώρησαν ότι οι μαθητές δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν με την εκπαίδευση ως παράγοντα αλλαγής της κοινωνίας, να μελετήσουν τις μορφές εξουσίας και τις κοινωνικές βάσεις της και να κουβεντιάσουν για το πώς τα ΜΜΕ επηρεάζουν τόσο τα άτομα όσο και την κοινωνία στο σύνολό της. Εδώ που τα λέμε, σιγά που περιμέναμε κάτι άλλο από δαύτους...

Μιας και σήμερα γράψαμε μαζί το κείμενο, αφήνω σε σας, ως φιλοξενούμενους, την ευχαρίστηση να γράψετε τα συμπεράσματα και τον επίλογο. Εγώ θα περιοριστώ να δηλώσω ότι χαίρομαι κάθε φορά που διαπιστώνω ότι η αστική εξουσία δείχνει πως φοβάται ως και την σκιά της και το δείχνει απροκάλυπτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: