Βιβλία για τις γιορτές

Αναρωτιόμουν τι θα μπορούσα να αναρτήσω σήμερα στο ιστολόγιό μου ώστε και διαφορετικό να είναι (λόγω της ημέρας) και να ξεφεύγει από τις τετριμμένες εορταστικές ανοησίες που μας φλομώνουν τούτο τον καιρό. Κι ενώ δυσκολευόμουν να αποφασίσω, μου ήρθε μια ιδέα: γιατί να μη γράψω για τα βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω αυτές τις ημέρες της χαλαρότητας; Αμ' έπος αμ' έργον, λοιπόν!

Σίγουρα θα ξεκινήσω με το βιβλίο του Άπτον Σίνκλαιρ "Ο Βασιλιάς Άνθρακας" (Σύγχρονη Εποχή, σελ. 456, 20 ευρώ). Έχω ήδη αναφερθεί από αυτόν εδώ τον χώρο σε άλλο βιβλίο του Σίνκλαιρ ("Η Ζούγκλα") κι έτσι μπορώ να πω ότι "Ο Βασιλιάς Άνθρακας" κινείται στο ίδιο κλίμα. Το μόνο που ξέρω για την ώρα, είναι ότι ο Σίνκλαιρ πήρε το θέμα του από την 14μηνη απεργία των ανθρακωρύχων (Κολοράντο ΗΠΑ, 1913), η οποία πνίγηκε στο αίμα για να κατασταλεί. Καθόλου γιορτινό θέμα, το ξέρω. Απόλυτα διαχρονικό, όμως. Μετά τις γιορτές, θα αναφερθώ εκτενέστερα σε τούτο το βιβλίο, αφιερώνοντάς του ένα κυριακάτικο κείμενο. Αφού, φυσικά, το διαβάσω πρώτα.

Εξαιρετικά λόγια έχω ακούσει και το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν "Το Δόγμα του Σοκ" (Λιβάνης, σελ. 718, 20 ευρώ). Στο οπισθόφυλλό του διαβάζω: "Μια συναρπαστική περιγραφή της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ. Η ανάλυση του καπιταλισμού της καταστροφής επιχειρείται από την Κλάιν με τέλεια διυλισμένη οργή, που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δεδομένα. Σε αυτή την πρωτοποριακή εναλλακτική ιστορία της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν, η Ναόμι Κλάιν αμφισβητεί το διαδεδομένο μύθο ότι η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική. Καταδεικνύει ότι, από τη Χιλή του 1973 μέχρι το σημερινό Ιράκ, ο Φρίντμαν και οι υποστηρικτές του εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους." Επίσης, μη γιορτινό θέμα.Εξαιρετικά επίκαιρο, όμως.

Σκέφτομαι, ακόμη, να παραδοθώ στις πνευματικές ακροβασίες οι οποίες θα υπάρχουν σίγουρα στο τελευταίο βιβλίο του Κώστα Ζουράρι με τίτλο "Φιλοκαλούμεν μετ' ανταρσίας" και υπότιτλο "προπονητική για το πολίτευμα της υπεραναρχίας" (Αρμός, σελ. 222, 15 ευρώ). Είναι εξαιρετικά πιθανόν ότι το βιβλίο θα περιέχει σημεία τα οποία θα με τσιτώσουν, θα με εκνευρίσουν και -ίσως- θα με κάνουν να το πετάξω στον απέναντι τοίχο. Αυτό, όμως, δεν είναι το ζητούμενο σε ένα βιβλίο; Να διεγείρει την σκέψη σου και, τελικά, να σε εξεγείρει; Κι η αλήθεια είναι ότι ο λόγος του Ζουράρι δεν μπορεί ποτέ να σου επιτρέψει να μείνεις απαθής, είτε είσαι αναγνώστης είτε είσαι ακροατής. Και, π' ανάθεμά με, έχω κάνει και αναγνώστης τού Ζουράρι και ακροατής του. Κατ' επανάληψη, μάλιστα!

Επίσης, θα ήθελα να αφεθώ στην χαλάρωση που αποπνέουν τα κείμενα του Χρήστου Γιανναρά, του οποίου με γοητεύει ο ήρεμος και περιεκτικός λόγος εδώ και 30 περίπου χρόνια. Το τελευταίο του βιβλίο έχει τον ερεθιστικό τίτλο "Κατά κεφαλήν καλλιέργεια (η αντίσταση στην παρακμή" (Ιανός, σελ. 228, 20 ευρώ) και είμαι βέβαιος ότι θα βρίσκεται στο ύψος των προηγουμένων του. Δεν νομίζω ότι θα μετανοιώσω αν το διαβάσω.

Τέλος, οπωσδήποτε θα κατεβάσω από την βιβλιοθήκη...τι άλλο, χριστουγεννιάτικα; Παπαδιαμάντη. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να καταλάβει κανείς χριστούγεννα είναι να παραδοθεί στην κελαρυστή παπαδιαμάντειο γλώσσα: "Υπέφωσκεν ήδη η ημέρα των Χριστουγέννων, και η θεία εις μάτην προσεπάθει να παρηγορήση την σφαδάζουσαν υπό άλγους Ουρανιώ. Αλλ’ η σύζυγος του Νταραδήμου ελθούσα τότε ανήγγειλεν ότι ο μπαρμπα-Διόμας εναυάγησε μεν, αλλ’ εσώθη, και ότι έφθασεν υγιής. Ο Αργυράκης και άλλοι τινές αγρόται είχον ίδει, φαίνεται, μακρόθεν την ανατροπήν της λέμβου, και εντεύθεν διεδόθη ότι ο γέρων επνίγη. Αλλ’ επειδή ενύκτωσε, δεν είδον και το σωστικόν και οινοφόρον τρεχαντήριον. Ο μπαρμπα-Διόμας, ελθών μετ’ ολίγον και ο ίδιος, ενηγκαλίσθη την κόρην του. ‘Ω, πενιχρά αλλ’ υπερτάτη ευτυχία του πτωχού! Το Ουρανιώ έχυνεν ακόμη δάκρυα, αλλά δάκρυα χαράς. Ο πατήρ της δεν της είχε φέρει ούτε αυγά ούτε μυζήθρες ούτε όρνιθες, αλλά της έφερε το σκληραγωγημένον και θαλασσόδαρτον άτομόν του και τας δύο στιβαράς και χελωνοδέρμους χείράς του, δι’ ών ηδύνατο ακόμη επί τινα έτη να εργάζηται δι’ εαυτόν και δι’ αυτήν."



ΥΓ: Υπενθυμίζω ότι όλα τα σοβαρά βιβλιοπωλεία κάνουν έκπτωση 10% στις καινούργιες εκδόσεις (της τελευταίας τριετίας) και 25% στις παλαιότερες, επί των αρχικών τιμών των βιβλίων. Όλα! Αν κάπου δεν σας κάνουν έκπτωση, μη ξαναπατήσετε.