Σκόρπια λόγια

*** Ποιός είπαμε πως είναι υπουργός εθνικής αμύνης; Ο Αβραμό; Αυτός που είδε "δεκάδες χιλιάδες αθηναίων" να παρακολουθούν την παρέλαση; Μάλιστα, αυτός. Παναπεί, θεόγκαβος ο υπουργός εθνικής αμύνης. Γιώτα τέσσερα προς γιώτα πέντε και βλέπουμε. Κι ενώ στην μονάδα δεν θα έκανε ούτε για θαλαμοφύλακας, προΐσταται των ενόπλων δυνάμεων. Ε, ας μη παραξενευτούμε αν του δείξουμε το υποβρύχιο που παρέλαβε ο προκάτοχός του και δεν καταλάβει ότι γέρνει.

*** Πώς το είπε το εκείνο το ωραίο ο πρωθύ; "Αρχίσαμε να ανακουφίζουμε τον κόσμο", έτσι δεν είπε; Ωραία. Δηλαδή, αφού πρώτα έκοψε δυο-δυόμιση κατοστάρικα τον κατώτερο μισθό συν δώρα συν επιδόματα συν αύξηση φορολογίας συν κατάργηση φοροαπαλλαγών, τώρα ανακουφίζει τους πεινασμένους μοιράζοντας πεντακοσάρικα. Κι αν μιλήσουμε με αριθμούς, αφού μας βούτηξε από την τσέπη κάπου τριάντα χιλιάρικα σε τέσσερα χρόνια, θέλει να μας ανακουφίσει επιστρέφοντας το 1,5% των κλεμμένων. Ζάχαρη.

*** Παρεμπιπτόντως, στην λαϊκή γλώσσα το "ανακουφίζομαι" χρησιμοποιείται και με την σημασία τού πέρδομαι (κοινώς: κλάνω), ενίοτε δε και -διασταλτικά- του αποπατώ (κοινώς: χέζω). Κι αν τώρα συνδυάσω τα δυο προηγούμενα σχόλια, μπορώ άνετα να ισχυριστώ ότι, με το πεντακοσάρικο του Αντώνη, ανακουφιστήκαμε και το υποβρύχιο γέρνει.

*** Πολύ γελάσαμε με τις αντικομμουνιστικές κορώνες τού Αδώνιδος. Ο οποίος δε, για να υπογραμμίσει την ορθότητα των απόψεών του, τόνισε ότι στις χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει απαγορευτεί η χρήση του σφυροδρέπανου. Βέβαια, δεν διευκρίνισε ότι αυτό ισχύει σε κάποιες χώρες αλλά δεν έχει σημασία αφού ο γκεμπελσισμός τού Αδώνιδος είναι γνωστός. Σημασία έχει ότι τέτοιες απαγορεύσεις οι κομμουνιστές τις έχουν ανακουφισμένες. Κι αυτές και τους απαγορεύοντες.

*** Πάντως, όσο κι αν γελάμε, καταντάει ενοχλητικό να παραδίδει μαθήματα πολιτικής ορθότητος και συμπεριφοράς ο κάθε λογής πολιτικός αλήτης σαν τον Άδωνι. Και για να μη παρεξηγηθώ και τραβιέμαι σε τίποτε εισαγγελείς, η λέξη αλήτης είναι αρχαιοελληνική και προέρχεται από το ρήμα αλάομαι (= περιπλανώμαι), οπότε ταιριάζει μια χαρά σε κάποιον που άλλαξε κομματική στέγη και βολεύτηκε εκεί όπου προηγουμένως έφτυνε.

*** Μιας κι αρχίσαμε τα παιχνίδια με την γλώσσα, ας θυμηθούμε άλλη μια αρχαιοελληνική λέξη. Πρόκειται για το ψολός (με όμικρον, παρακαλώ), που σημαίνει καπνός. Κατ' επέκταση, το ρηματικό επίθετο ψολόεις σημαίνει αυτόν που βγάζει καπνό και συναντάται στην περίφραση ψολόεις κεραυνός: "ηδ' ως νηα θοήν έβαλε ψολόεντι κεραυνώ Ζευς υψιβρεμέτης - και πως στο γρήγορο καράβι τους ο Δίας ο αψηλοβρόντης σφεντόνισε αχνιστό αστροπέλεκο" (Ομήρου Οδύσσεια, ψ 330-1, μετάφραση Νίκου Καζαντζάκη). Κατά ταύτα, συνεκδοχικά, ψολός σημαίνει και κεραυνός. Οπότε ο Δίας, ο οποίος αστράφτει και βροντάει, είναι λογικό να χαρακτηρίζεται ως ψολοβρόντης.

*** Έτσι που ξεστράτισε η κουβέντα, αναρωτιέμαι αν είναι κολάσιμο να αποκαλέσεις κάποιον ψολοβρόντη αλήτη...

*** Άσχετο αλλά αναγκαίο. Υπάρχουν στην ζωή μας κάποιες στιγμές που τις χαρακτηρίζουμε ως μαγικές και μένουν ανεξίτηλες στην μνήμη μας. Σαν εκείνη την βραδιά, πριν 27-28 χρόνια, στην μπουάτ Ερωφίλη, παρέα με τον Λάκη Παππά και την κιθάρα του. Μη κουραστείς να μ' αγαπάς... Έλα μαζί μου... Πάει κι αυτή η Κυριακή... Κι ύστερα μου μιλάς... Μανούλα μου... Ευτυχώς, κάποιοι ξέρουν πώς να μιλούν δίχως να αστράφτουν και να βροντούν. Γι' αυτό λυπούμαστε όταν φεύγουν.