Είναι μοιραίο να σου έρχεται μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό κάθε φορά που αναθυμιέσαι κάποιον από εκείνους που έφυγαν.
Τον κυρ-Βασίλη θα τον βλέπω πάντα έτσι όπως τον είδα εκείνο το κυριακάτικο πρωί, στις 3 Απρίλη 2016, στην πλατεία Γεωργίου. Ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε την μεγάλη πορεία - διαμαρτυρία κατά της ανεργίας, την πορεία των οκτώ ημερών από την Πάτρα στην Αθήνα. Στα ογδόντα του χρόνια, με το πάρκινσον να τον κατατρώει, ήταν κι αυτός εκεί. Με το κασκέτο στο κεφάλι, το σακκίδιο στην πλάτη και το μπαστούνι στο χέρι.
"Κυρ-Βασίλη, πάμε για Αθήνα;", τον ρώτησα χαμογελώντας.
"Φυσικά", μου απάντησε μονολεκτικά, απόλυτα σοβαρός.
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο φυσικά ξεστομίστηκε εκείνο το "φυσικά". Το κατάλαβα τις επόμενες μέρες. Δεν ξέρω εν τέλει πόσα μέτρα περπάτησε πραγματικά αλλά ο κυρ-Βασίλης ήταν εκεί. Όπως ήταν πάντοτε εκεί, σε όλη του την ζωή. Μέχρι το τέλος.
Σήμερα, θα είμαστε εμείς εκεί, για να ξεπροβοδίσουμε τον κυρ-Βασίλη τον Πεσματζόγλου στο στερνό του ταξίδι. Θα είμαστε εκεί, με την ελπίδα ότι θα κληρονομήσουμε λίγη από την αστείρευτη δύναμη και την ακατάβλητη διάθεση για αγώνα και προσφορά που είχε ως το τέλος.
Τον κυρ-Βασίλη θα τον βλέπω πάντα έτσι όπως τον είδα εκείνο το κυριακάτικο πρωί, στις 3 Απρίλη 2016, στην πλατεία Γεωργίου. Ετοιμαζόμασταν να ξεκινήσουμε την μεγάλη πορεία - διαμαρτυρία κατά της ανεργίας, την πορεία των οκτώ ημερών από την Πάτρα στην Αθήνα. Στα ογδόντα του χρόνια, με το πάρκινσον να τον κατατρώει, ήταν κι αυτός εκεί. Με το κασκέτο στο κεφάλι, το σακκίδιο στην πλάτη και το μπαστούνι στο χέρι."Κυρ-Βασίλη, πάμε για Αθήνα;", τον ρώτησα χαμογελώντας.
"Φυσικά", μου απάντησε μονολεκτικά, απόλυτα σοβαρός.
Τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο φυσικά ξεστομίστηκε εκείνο το "φυσικά". Το κατάλαβα τις επόμενες μέρες. Δεν ξέρω εν τέλει πόσα μέτρα περπάτησε πραγματικά αλλά ο κυρ-Βασίλης ήταν εκεί. Όπως ήταν πάντοτε εκεί, σε όλη του την ζωή. Μέχρι το τέλος.
Σήμερα, θα είμαστε εμείς εκεί, για να ξεπροβοδίσουμε τον κυρ-Βασίλη τον Πεσματζόγλου στο στερνό του ταξίδι. Θα είμαστε εκεί, με την ελπίδα ότι θα κληρονομήσουμε λίγη από την αστείρευτη δύναμη και την ακατάβλητη διάθεση για αγώνα και προσφορά που είχε ως το τέλος.
4 σχόλια:
Να είστε καλά να τον θυμόσαστε.
Βεβαίως θα τον θυμώμαστε γιατί θάναι σταθερά δίπλα μας στους αγώνες.
Οπως ήταν και χτες στο συλλαλητήριο των συνταξιούχων, ανάμεσα σε χιλιάδες, εν ζωή ακόμη, "κυρ-Βασίληδες"....
....bis zum letzten Gefecht!
("Mέχρι την τελευταία μάχη").
Σπρίχστ ντου ντώϋτς Σεχτάρ ???
Φρέσκο νέο σπαρταράει.... Διονύσης Τεμπονέρας στο υπουργείο Ναυτιλίας με τον τΣύριζα. Κανένα Σχόλιο απο εμένα. Τα συμπεράσματα δικά σας..... ΟΥΦ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Δημοσίευση σχολίου