Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

24 Απριλίου 2014

Χτύπα τα πόδια γύφτισσα, τσιγγάνα τουρκογύφτισσα

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές μετράει, υποτίθεται, ο λόγος της τοπικής κοινωνίας. Εντούτοις στην περίπτωση εκείνου του απίθανου υποψήφιου περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, του Θεόδωρου Καρυπίδη, τα κεντρικά του ΣΥΡΙΖΑ τον έκοψαν, παρά το σκούξιμο της τοπικής οργάνωσης. Αντίθετα, στις ευρωεκλογές, όπου για το ψηφοδέλτιο αποφασίζουν εξαρχής, υποτίθεται, τα κεντρικά, επικράτησε το βέτο της τοπικής κοινωνίας και μην την είδατε την Σαμπιχά Σουλεϊμάν! Το λες και ροκ...

Πιο ροκ, βέβαια, στα όρια του τρολ, είναι οι άλλοι, οι «θρακολόγοι» της αντίπερα όχθης. Που ανήγαγαν την Σαμπιχά σε «νέα Μπουμπουλίνα». Μεταξύ αυτών, ο Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή θαυμαστής του Σαμαρά και Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο φαν του «Ποταμιού», Θεόδωρος Πάγκαλος, που μπορεί, όμως, και να του ξεφύγει το χέρι και να ψηφίσει καμιά «Ελιά», καθ’ ότι οι εκλογές διεξάγονται Κυριακή, ημέρα καθ’ ην ο γίγας είναι free! Κατηγόρησε, που λέτε, τον Τσίπρα ότι έσκυψε το κεφάλι στον Ερντογάν.

Ναι, άλλος Πάγκαλος ήταν εκείνος που παρέδωσε τον Οτσαλάν σε βελούδινο κουτάκι και με κόκκινη κορδελίτσα! Προσυπέγραψε δε τις παγκαλικές αιτιάσεις ο Τζήμερος, το όνομα – trademark της αγλαής πολιτικολογίας. Ο οποίος αγαπά τους Ρομά, αρκεί να μην κατοικοεδρεύουν στη γειτονιά του, πίσω από το Νομισματοκοπείο στο Χαλάνδρι (σόρι, πρόεδρε, αλλά scripta manent…). Αλίμονό μας, δηλαδή, εάν ο Πάγκαλος, ο Τζήμερος, ο Μουρούτης και το υπόλοιπο άλας της θρακολογίας μωρανθή. Χαθήκαμε!

Κάργα ροκ είναι και η ίδια η «νέα Μπουμπουλίνα», που την έφαγε το παράπονο και το… τουρκικό προξενείο, σε σημείο να γράψει στην ανακοίνωσή της ότι «οι μισοί κάτοικοι του χωριού μας, που ευρίσκεται στην Ξάνθη πριν από την προσάρτηση της Θράκης στην Ελλάδα...». Όχι απελευθέρωση της Θράκης, αλλά προσάρτηση!... Το πέρασαν στο ντούκου οι όψιμοι πατερούληδες των μουσουλμάνων αθιγγάνων• ανθυπολεπτομέρεια, ο σκοπός να βληθεί ο επικίνδυνος ΣΥΡΙΖΑ αγιάζει τα πάντα

Με την ευκαιρία, σύντροφοι της Κουμουνδούρου, θέλω αυτόγραφο, διότι πάνω που μου έχει κοπεί η ανάσα από τ’ ακροβατικά σας, στο τέλος –ω του θαύματος!- παίρνετε τη σωστή απόφαση. Είναι κι αυτό ένα ταλέντο… Και θα ήταν ακόμα πιο χαρντ το ροκ, εάν η Σαμπιχά κατήγγειλε και τον γεννημένο στην Ξάνθη Μάνο Χατζηδάκι. Που τόλμησε κι έντυσε με στίχους το «χτύπα τα πόδια γύφτισσα, τσιγγάνα τουρκογύφτισσα». Διότι, τουρκογύφτισσες ουδέποτε υπήρχαν σ’ ετούτη τη χώρα, ούτε στο χωριό της Σαμπιχά, το Δροσερό, ούτε… πουθενά, παρά μόνο στη φαντασία του αείμνηστου μουσουργού…

Η μεγαλύτερη ροκιά, όμως, θα ήταν άλλη: να επέλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ κάποιον Αφρικανό. Ναι, μην ξαφνιάζεστε, στην αδρομερή ανθρωπολογική κατηγοριοποίηση των μειονοτικών της Ξάνθης, υπάρχουν και τέτοιοι. Τους έφερε τον 19ο αιώνα από το Σουδάν ο Καβαλιώτης Μεχμέτ Αλί Πασά, προκειμένου να δουλέψουν στα τσιφλίκια του. Αργότερα, με τις ανταλλαγές της συνθήκης της Λοζάνης, δεν είχαν τι να τους κάνουν και τους άφησαν εκεί, για να… ασπρίσουν με τον καιρό (με τους μικτούς γάμους). Μέχρι που πριν από μερικά χρόνια σουδανοί φοιτητές στη Θεσσαλονίκη επισκέφτηκαν τα μέρη της συγκεκριμένης -μικρής- «υπομειονότητας», στα χωριά Άβατο, Κατράμιο (δεν είναι τυχαία η ονομασία) κ.λπ. Έριξαν και την ιδέα για σουδανικό προξενείο στην Ξάνθη!

Φαντάσου τι είχε να γίνει, λοιπόν, έτσι κι έβαζε ο Τσίπρας κάναν τέτοιο υποψήφιο… Της πουτάνας το μαγκάλι! (Συγγνώμη για την έκφραση, αλλά μικρό το κακό. Δεν τσαλακώσαμε δα και τα καλοσιδερωμένα στερεότυπα, δεν είπαμε ότι οι πιθανότητες να βρεις μουσουλμάνο στη Θράκη με ατόφια ελληνική συνείδηση είναι κατά τι περισσότερες από το να πετύχεις παρθένα σε pole dancing στριπτιζάδικου!). Να έβγαιναν και τα χρυσαύγουλα, που διαλαλούν ότι Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι, και να ούρλιαζαν ότι ο σοκολατένιος Χουσεΐν και η σοκολατένια Εμέλ είναι απόγονοι του Λεωνίδα και κακώς πάνε να τους προσεταιριστούν οι «βρωμότουρκοι»!

Για να μη σας πω ότι μπορεί η «θρακολογία» να έξυνε και τίποτα παλιές πληγές: ότι πιθανώς ο εξ Αβάτου Άγγελος Παυλακάκης, ο κοντοπίθαρος λευκός που είχε πάρει το χρυσό στο σπριντ από τους μαύρους, μικρός να έκανε προπόνηση με… Σουδανούς και γι’ αυτό δεν πιανόταν με τίποτα! Δαίδαλος…

Κι επειδή σκοπός μου δεν είναι ν’ αντιπαλέψω τις αγκυλώσεις που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ή να τα βάλει με τον εθνικισμό που αναβλύζει από τα φρέατα του ελληνικού κράτους κι αρδεύει μεγάλες κομματικές εκτάσεις, αλλά να ροκάρω κι εγώ, επέλεξα ως συνοδευτική του κειμένου μία ρετρό φωτογραφία της… εθνικής Βραζιλίας. Ο όρθιος αριστερά έγραψε Ιστορία με το παρατσούκλι «Πελέ». Στην πραγματικότητα ονομάζεται Νετζμή Αχμέτογλου («Πελέ» για τους Ξανθιώτες), παίκτης του ΑΟ Ξάνθης στη δεκαετία του ’70, στη Β’ Εθνική. Και η ομάδα της φωτογραφίας δεν είναι η Βραζιλία, αλλά η Τουρκική Ένωση Ξάνθης, η οποία κάποτε έπαιζε κανονικά ποδόσφαιρο και δεν έτρεχε τίποτα… Νιώθετε ότι χάνεται η μπάλα; Μην το παίρνετε προσωπικά. Συμβαίνει αυτό στα πολύ σύνθετα θέματα… 


[Κείμενο του Νίκου Σαρίδη, από το ιστολόγιο Harddog. Οι υπογραμμίσεις είναι του πρωτοτύπου]



Υστερόγραφο ιστολογίου

Για τον βίο και την πολιτεία τής Σαμπιχά Σουλεϊμάν λέγονται και γράφονται πολλά. Προσωπικά, δεν παίρνω θέση μιας και είναι αδύνατον να διασταυρώσω την ορθότητά τους. Πού να ξέρω τώρα αν η εν λόγω κυρία έχει "υιοθετηθεί" από την Χρυσή Αυγή (απίθανο το βρίσκω), αν έχει φάει λεφτά υλοποιώντας προγράμματα για την μειονότητα ή αν η βράβευσή της από τον αμερικανό πρόξενο στην Θεσσαλονίκη αποδεικνύει ότι δουλεύει για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Όλα αυτά μου φαίνονται από τρελλά (φιλοναζί τσιγγάνα; ήμαρτον!) μέχρι συκοφαντικά. Από την άλλη, όμως, δεν μπορώ να μη κουμπώνομαι όταν βλέπω να της παίρνει το μέρος το συγκρότημα Λαμπράκη και σύμπας ο ξεπουλημένος αστικός δημοσιογραφικός συρφετός (η Κοσιώνη μόνο που δεν μάδησε την ξανθή της κόμη καθώς την υπερασπιζόταν λυσσωδώς ενώπιον του Σκουρλέτη). Ας μη βιαζόμαστε, λοιπόν, να βγάλουμε συμπεράσματα. Υπομονή. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Και θα ήταν ακόμα πιο χαρντ το ροκ, εάν η Σαμπιχά κατήγγειλε και τον γεννημένο στην Ξάνθη Μάνο Χατζηδάκι. Που τόλμησε κι έντυσε με στίχους το «χτύπα τα πόδια γύφτισσα, τσιγγάνα τουρκογύφτισσα».
-----------------------------
Συγνώμη για την παρέμβαση αλλά οι στίχοι είναι του Σακελλάριου,
τώρα θα μου πεις μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό έσταξε η ουρά του γαϊδαρου, πάντως εγώ
την ανάρτηση σου που θα την ανεβάσω στο Bluebig
θα κάνω μια μικρή διόρθωση, με την αδεια σου φυσικά, αχαχαχαχαχ!

teddygr είπε...

@ EMMANOUHL ARKAS

Σωστή η παρατήρηση. Το πρόσεξα κι εγώ αλλά δεν τόλμησα να κάνω διόρθωση σε ξένο κείμενο. Άλλωστε, είναι σαφές ότι πρόκειται για παραδρομή: (α) ο Μάνος ήταν μουσικός, όχι στιχουργός και (β) οι στίχοι ντύνονται με μουσική και όχι η μουσική με στίχους.