Και οι κομμουνιστές, κύριε; Δεν έχουν "θεωρία των άκρων" αυτοί, κύριε;

Τα δύο άκρα σύμφωνα με το "Global Wealth Report" του Ερευνητικού Ινστιτούτου της Credit Suisse του 2013: 68.7% του παγκόσμιου πληθυσμού, 3 δισεκατομμύρια 207 εκατομμύρια άνθρωποι, κατέχουν το 3% του παγκόσμιου πλούτου, δηλαδή 7.3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτοί είναι το ένα άκρο. Είναι επίσης γνωστοί, για να μιλήσουμε σχηματικά, ως παγκόσμιο προλεταριάτο.

Το άλλο άκρο είναι 32 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 0.7% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι οποίοι κατέχουν το 41% του παγκόσμιου πλούτου: 98.7 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι επίσης γνωστοί ως παγκόσμια πλουτοκρατία των μονοπωλίων. Αμέσως από κάτω της βρίσκεται, μιλώντας πάντα χοντρικά, η λεγόμενη μέση και υψηλή αστική τάξη, 7.7% του παγκόσμιου πληθυσμού που κατέχει το 42.3% του πλούτου του. Το ταμπλώ το συμπληρώνει η χαμηλότερη αστική τάξη των μισθωτών και τα διάφορα μικροαστικά στρώματα και οι τάξεις της εργατικής αριστοκρατίας: 22.9% του παγκόσμιου πληθυσμού με 13.7% του παγκόσμιου πλούτου.

Αλλά ακόμα και αυτό το 0.7% του πληθυσμού που κατέχει το 41% του παγκόσμιου πλούτου είναι διαστρωματωμένο με όρους "άκρων." Λιγότεροι από 100.000 από αυτά τα 32 εκατομμύρια έχουν περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια περιουσία έκαστος, ενώ κάτι παραπάνω από τα 28 εκατομμύρια έχουν υποπολλαπλάσια ατομική περιουσία, από 1 ως 5 εκατομμύρια δολάρια.

Αυτή είναι η εμπειρική βάση της κομμουνιστικής "θεωρίας των άκρων" που είναι γνωστή και ως "ταξική πάλη κεφαλαίου-εργασίας" ή "κεφαλαιοκρατών και προλεταριάτου", στην εποχή, βεβαίως, του ιμπεριαλισμού.

[Από το ιστολόγιο Lenin Reloaded]