Πρωτοχρονιάτικος μποναμάς

Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες,
σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρόμιες ποδαρούκλες,
ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι,
ντυμένοι στα μαλάματα κι επίσημοι κι ωραίοι.

Εξήντα λύκοι με προβιά (γι’ αυτούς βαράν καμπάνες)
φάγανε γουρουνόπουλα, στραγγίσαν νταμιτζάνες!
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στα τζάκια,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στα μπατζάκια.

Την προσευκή τους κάνανε τα πράματα ν’ αλλάξουν
να ξεπροβάλουν οι κυράδες του Δεκαημέρου
χωρίς καπίστρι και λουρί, πολλές μαζί… (φυλάξου
τα πισινά του μουλαριού τα μπρος του καλογέρου!)

Κι ο Σατανάς τούς άκουσε που πιο καλά τους ξέρει
κι έστειλε τον καθηγητή της ηθικής ξεφτέρι…

Όξω οι φτωχοί φωνάζανε: "Πεινάμε τέτοιες μέρες"
γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες.
Κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
ανοίξαν το παράθυρο κι είπανε: "Φταιν οι αθέοι".


[Κώστας Βάρναλης, "Μποναμάς" - Δημοσιευμένο στο περιοδικό "Πρωτοπόροι"- Φεβρουάριος 1931, με το ψευδώνυμο "Γερβάσιος ο θεοεμβαίκτης"]


Σημείωση: Το παραπάνω ποίημα έχει πίσω του μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία. Προκαλώ τον αναγνώστη να την αναζητήσει στο θαυμάσιο κείμενο του Νίκου Σαραντάκου "Πρωτοχρονιάτικο, ένας μποναμάς τού Κώστα Βάρναλη".