Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

2 Οκτωβρίου 2015

Έγκλημα κατά συναυτουργία

Είναι γνωστό πως η Ιστορία δεν γράφεται με υποθέσεις. Όμως, η οικονομική ανάλυση επιβάλλει την εξέταση υποθέσεων, λόγω της ασφάλειας (έστω και σχετικής) που προσφέρουν οι διάφοροι δείκτες. Υπ' αυτό το πρίσμα, το παρακάτω γράφημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον:


Εκείνο που "βγάζει μάτι" είναι το γεγονός ότι το ΑΕΠ της Ελλάδας θα παρουσίαζε εξέλιξη παρόμοια με τον μέσο όρο τού ΑΕΠ της Ευρωζώνης, αν δεν είχαν εφαρμοστεί τα μέτρα λιτότητας των μνημονίων. Συνεπώς, το δημόσιο χρέος θα παρέμενε σε επίπεδα λίγο πάνω από το 120% του ΑΕΠ (και χωρίς το περιβόητο "κούρεμα", που οδήγησε στην κατακρήμνιση τα ασφαλιστικά ταμεία και στην απόγνωση χιλιάδες μικροεπενδυτές), αντί του 180% όπου βρίσκεται σήμερα. Κυρίως, όμως, δεν θα υπήρχε αυτή η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, η οποία έχει γίνει ασήκωτο βαρίδι στα πόδια της οικονομίας.

Γιατί, λοιπόν, επιλέχθηκε για την Ελλάδα ο αδιέξοδος δρόμος που ακολουθούμε εδώ και πέντε χρόνια; Προκειμένου να δώσουμε απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, ας αρχίσουμε με δυο παρατηρήσεις:

(α) Σύμφωνα με την κεϋνσιανή ανάλυση, σε περιόδους ύφεσης δεν πρέπει ούτε να επιβάλλονται μέτρα λιτότητας ούτε να μειώνονται οι δημόσιες δαπάνες. Αντίθετα, σύμφωνα με την νεοφιλελεύθερη θεωρία, οι περίοδοι ύφεσης είναι οι πλέον κατάλληλες για να επιβληθούν δομικές μεταρρυθμίσεις και μέτρα απελευθέρωσης των αγορών. Μάλιστα δε, όπως παρουσιάσαμε αναλυτικά στην "Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού", ο Φρήντμαν και τα παιδιά του από το Σικάγο επιμένουν ότι, για να είναι αποτελεσματικά αυτά τα μέτρα, πρέπει να επιβάλλονται όλα μαζί και σε όσο το δυνατόν συντομώτερο χρονικό διάστημα.

(β) Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται η επίδραση που έχει το οικονομικό περιβάλλον στους πολλαπλασιαστές (Upper: οικονομία σε άνοδο - Lower: οικονομία σε ύφεση). Είναι σαφές ότι σε περιόδους ύφεσης αυξάνονται δραματικά οι επιπτώσεις που έχουν στο ΑΕΠ οποιεσδήποτε μειώσεις δημοσιονομικών μεγεθών (δαπάνες, επενδύσεις κλπ), ενώ οι αυξομειώσεις στην φορολογία δεν επιδρούν επί του ΑΕΠ.:



Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η "θεωρία των πολλαπλασιαστών" δεν είναι κάτι καινούργιο και άγνωστο στην οικονομική επιστήμη(*), μπορούμε με απόλυτη ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι το "λάθος" της τρόικας με τον πολλαπλασιαστή (στο οποίο αναφερθήκαμε χτες) δεν ήταν καθόλου λάθος αλλά εσκεμμένη ενέργεια. Δηλαδή, τα οικονομικά κεφάλια γνώριζαν τις καταστροφικές συνέπειες των επιλογών τους αλλά χρησιμοποίησαν επίτηδες λανθασμένο πολλαπλασιαστή ώστε, δείχνοντας αμελητέες μεταβολές στο ΑΕΠ, να επιταχύνουν την λήψη μέτρων και την προώθηση μεταρρυθμίσεων.

Θα ρωτήσει κάποιος: "Καλά όλα αυτά αλλά τί συμφέρον είχαν οι δανειστές από την καταστροφή τής ελληνικής οικονομίας; Δεν θα ήσαν περισσότερο εξασφαλισμένα τα δανεικά τους αν μας επέτρεπαν να αναπτυχθούμε κανονικά αντί να μας πνίγουν;". Εύλογο ερώτημα και με εύκολη απάντηση. Επειδή δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ασχετοσύνη στο ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ε.Ε. αλλά ούτε και στους δικούς μας άρχοντες, πρέπει να δεχτούμε ότι υπήρχε -και εξακολουθεί να υπάρχει- στο μυαλό τους κάτι πιο σημαντικό από την διασφάλιση των χρημάτων των πιστωτών μας. Τι μπορεί να είναι αυτό;

(α) Η ταχύτατη προώθηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στην Ευρώπη. Όπως έχουμε υποστηρίξει στο παρελθόν από τούτη την γωνιά, η Ελλάδα έγινε η πόρτα από την οποία πέρασαν στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης οι νεοφιλελεύθερες πρακτικές, όπως μείωση της αξίας της εργασίας, "ευέλικτες" μορφές εργασίας (μειωμένη απασχόληση - mini jobs, συμβόλαια μηδενικών ωρών - zero hour contracts κλπ), κατάλυση εργατικών δικαιωμάτων (απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση συμβάσεων κλπ), διάλυση του κοινωνικού κράτους (δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία κλπ), ιδιωτικοποίηση όλων των τομέων που παραδοσιακά έλεγχε το κράτος (κοινωνική ασφάλιση, συγκοινωνίες, ενέργεια κλπ) και, γενικά, όλα όσα ευαγγελίζεται ο Φρήντμαν στο "Καπιταλισμός και ελευθερία" του.

(β) Η λεηλασία τής -δημόσιας κατά βάση αλλά και ιδιωτικής- περιουσίας, με τον εξευτελισμό τής αξίας της. Με το κεφάλαιο να έχει "μπουκώσει", η ανάγκη για νέες υψηλής κερδοφορίας δουλειές είναι μεγάλη. Αν υπολογίσουμε την κατάρρευση των τιμών των περιουσιών (ακίνητα, μετοχές κλπ), τις χρεοκοπίες μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις επιπτώσεις από την αύξηση της ανεργίας και την υπέρογκη μείωση του ΑΕΠ, η πενταετία των μνημονίων έχει κοστίσει στην χώρα ίσως πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Αυτό το κενό που δημιουργήθηκε, βρίσκεται τώρα στην διάθεση του διεθνούς κεφαλαίου προς αναπλήρωση. Σ' αυτό το κενό θα στηθούν οι περίφημες "επενδύσεις", τις οποίες αναζητά η αστική εξουσία. Σ' αυτό το κενό και στις πλάτες του λαού.


Συμπέρασμα με απλά λόγια: Τα μνημόνια στοιχειοθετούν έγκλημα κατά συναυτουργία, με δράστες την εγχώρια και ξένη οικονομική εξουσία και θύμα τον λαό, γίνονται δε για να διευκολύνουν την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση του, προσφέροντάς του νέες διεξόδους κερδοφορίας με την μετατόπιση δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου προς την πλευρά του και με την κατακόρυφη μείωση του κόστους εργασίας. Όσο για το χρέος και τα ελλείμματά μας... ποιός νοιάζεται γι' αυτά; Άλλωστε, αν δεν υπήρχαν χρέη και ελλείμματα, πώς θα εκβιάζονταν οι λαοί;

--------------------------------
(*) Όσοι σπουδάζουν ή έχουν σπουδάσει οικονομικά, θα βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την σχετική μονογραφία των Lawrence Christiano, Martin Eichenbaum και Sergio Rebelo "When is the government spending multiplier large?" (Northwestern University, Αύγουστος 2009).

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γεια όπως βλέπουμε και στο παράδειγμα της Ελλάδας το ΔΝΤ(φιλελευθερισμος) βλέπει μακροπρόθεσμα την αύξηση του ποσοστού κέρδους του σε διάφορους κλάδους του.Αυτά που κάνει δεν μου φαίνονται παράλογα εαν παίζαμε κάποιο παιχνίδι.Για να συγκρατεί λοιπόν αυτόυς τους καταστροφείς του λαου το σύστημα (και να μην εξεγερθεί ο λαος)έχει και τον καλό μπάτσο με το πρόσχημα να μην βγει η δεξιά(ξέρουμε για τον ανιελη καθώς για το τι έκανε ο ενωμένος με το προηγουμενα μνημονια Συριζα κτλπ και τι θα κανει ο Συριζα με το νεο μνημόνιο)γνωστή πασοκια που την ελεγε προεκλογικά ο Συριζα.Αυτή την στιγμή δεν έχω παρατηρήσει κάποιος εντός συστήματος να έχει μια καθαρή θέση για το πως ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας μας και γενικά της Ε.Ε να έρθει σε ανάπτυξη 2,5 %(όχι τιποτα τρομερό) ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΛΑΙΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.Εσεις τι έχετε να προτείνεται?

Οι αντιφάσεις του συστήματος στην παραγωγή είναι άπειρες,πόλεμοι,κατα την γνώμη μου μεγαλύτερο παράδειγμα απο την ανταγωνιστικότητα δεν υπάρχει καθώς ο πόλεμος εμφανίζεται όταν το σύστημα παραδέχεται την θεωριτική και ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΗΤΑ.Η απληστία μερικών απαντίεται όπως φαίνεται με την συμμαχία των πολλών υπερ των δικών τους συμφερόντων.

Όπως φαίνεται μονόδρομος είναι να ρωτάς τον ΛΑΟ τι θέλει να παραχθεί , o λαος να παίρνει ξανά τα λεφτά που δημιουργήθηκαν και να τα ξαναεπενδύει στην οικονομία δουλεία και σύνταξη με βάση αυτά που παράγει το κράτος,να κλείσεις σύνορα ΜΟΝΟ για το εμπόριο που θα το κάνει το κράτος κεντρικά γιατι αλλιώς κάποιος θα εκμεταλέυται τον Λαο και να κάνεις εισαγωγές μόνο με προιόντα που το κράτος δεν μπορεί να παράγει,να έχεις δημόσιες δωρεαν παροχές υγείας και παιδείας έτσι ώστε το κράτος να επενδύει στην νεα γενία και όχι η κάθε οικογένεια εαν μπορεί,συμμαχία με όσα κράτη σε επιθυμούν που να μην σου κάνουν κουμάντο στην οικονομία σου εθνική κυριαρχία,αλαγή του εκλογικού συστήματος με αμεσοδημκρατικα χαρακτηριστικά και ανακλυτότητα.Όλα τα παραπάνω θα φέρουν την κοινωνική εξέλιξη καθώς θα πρέπει απο τώρα να εξελιχθούμε για να γίνει αυτό να παλέψουμε για την αλαγή του συστήματος,να μας ενδιαφέρει ο οποιοσδήποτε θέλει να υπάρξει η εξέλιξη και η προοπτική στην ζωή μας.Η σημαντικότερη κοινωνική εξέλιξη θα γίνει μέσω αυτού του καθώς ο άνθρωπος θα ενδιαφέρεται για τον άλλο μόνο και μόνο γιατι εαν παράγουμε όλοι τότε όλοι θα είμαστε καλύτερα.Η ταξική πάλη δεν θα σταματήσει ποτέ. Η ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ Η ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΓΟΝΑΤΙΣΜΕΝΟΙ!!

sir

Ανώνυμος είπε...

Αν όμως δεν παίρνονταν όλα αυτά τα μέτρα και αν δεν καταστρεφόταν η οικονομία και ο λαός, θα είχαν καταρρεύσει οι τράπεζες και άρα όλο το σύστημα λόγο του σπασίματος της φούσκας.
Οπότε νομίζω δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για συνέχεια της οικονομίας όπως ήταν πριν την κρίση χωρίς μνημόνια ή μέτρα!
Με λίγα λόγια, σίγουρα παίζει ρόλο και η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας της ΕΕ, αλλά νομίζω ο σημαντικότερος λόγος που γίνανε όλα αυτά, ήταν για να μην καταρρεύσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα! Δεν ξέρω αν δεν καταλαβαίνω, ή αν σου ξέφυγε εσένα κάτι...

Κώστας

teddygr είπε...

@ Κώστας

Ζητώ συγγνώμη γι' αυτό που θα πω αλλά μιλάς σαν τον Πρετεντέρη και τον Πορτοσάλτε!

(α) Αν ο νεοφιλελευθερισμός ήταν συνεπής προς τα θέσφατά του, θα έπρεπε να αφήσει τις τράπεζες να καταρρεύσουν! Αυτοί που ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να βοηθάμε ό,τι καταρρέει (επειδή υποτίθεται ότι από τα συντρίμμια θα βγει κάτι καλύτερο), γιατί έσπευσαν να στηρίξουν τις τράπεζες; Αφού εμπορικές επιχειρήσεις είναι κι αυτές. Να στηρίξουν και τον μπακάλη της γειτονιάς μου τότε! Αλλά ξέχασα: οι τράπεζες είναι η κεντρική κολώνα τού καπιταλισμού, ο μπακάλης δεν είναι.

(β) Τα ίδια και πολύ πιο μεγάλα προβλήματα είχαν οι τράπεζες και στην Γερμανία και στην Γαλλία και στην Ισπανία και στην Αγγλία και στην Ολλανδία και παντού, ενώ σε καμμιά χώρα τής ευρωζώνης δεν τηρούνται τα όρια του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας (3% του ΑΕΠ έλλειμμα, 60% του ΑΕΠ χρέος). Πώς τα κατάφεραν όλοι αυτοί να γλιτώσουν τα μνημόνια;

Για να τελειώνουμε. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν επρόκειτο να καταρρεύσει. Μπορεί να πέρναγε σοκ και να χρειαζόταν αναδιάρθρωση αλλά δεν θα κατέρρεε. Εκείνο που θα κατέρρεε ήταν το κεφάλαιο που είχε επενδυθεί σε κερδοσκοπικές θέσεις. Συνεπώς, με τα μνημόνια δεν σώθηκαν ούτε χώρες ούτε τράπεζες. Τραπεζίτες και funds σώθηκαν.

Ανώνυμος είπε...

@Teddy

Δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη, δεν είμαι και επιστήμονας, οπότε λογικό να λέω και μπαρούφες ή όπως αλλιώς θες πες το.

Είχα γενικά σχηματισμένη την εντύπωση ότι όλο αυτό το μπάχαλο έγινε ή μάλλον καλύτερα επιβλήθηκε, για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες που όπως είπες είναι και η βάση του καπιταλισμού, γι'αυτό και τα πάρα πολλά δις που πήρανε από πριν την κρίση!

Νόμιζα ότι εκεί βασιζόταν και η άποψη ότι στην κρίση, το βάρος πέφτει μέσο της φορολογίας στους μικρούς, ώστε να γλυτώσουν τις ζημιές οι μεγάλοι. Και αφού οι τράπεζες είναι οι πιο μεγάλοι, έχουν και προτεραιότητα...
Εντάξει, δεν θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας.
Το θέμα είναι ότι το μάρμαρο όντως το πληρώνουμε οι πολλοί, ενώ τα πάρα πολλά πάνε στους πάρα πολύ λίγους.
Για ποιον λόγο γίνεται έτσι νομίζω έχει το ενδιαφέρον του, αλλά οκ, κάποια πράγματα και κάποιες λεπτομέρειες μπορούν να τις γνωρίζουν και να τις καταλάβουν μόνο οι σχετικοί του θέματος, στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι οικονομολόγοι!

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

@κωστας

Ποιος έφταιγε που δεν γινόταν έλεγχος στις τράπεζες?Ποιος έφταιγε που δεν υπήρχε ρευστότητα?ΕΜΕΙΣ??Μην βάλεις στόμα σου Ελλαδα μόνο γιατι το πρόβλημα το ξεκίνησε απο USA...Εγω λοιπόν τι φταίω να πληρώνω?

@παναγιώτης

Συγνώμη αυτές οι χώρες που ανέφερες θεωρείς ότι δεν παίρνουν μέτρα?ότι δεν υπάρχουν με βάση την Ευρωπαϊκή νομοθεσία?Παντού παίρνονται μέτρα.Σε άλλες χώρες παίρνονται και ποιο σκληρά μέτρα τα οποία τα παίρνουν εθελοντικά οι κυβερνήσεις τους χωρίς να τους το επιβάλει κάποιος.Οποτε είσαι σίγουρος ότι τα όριοα δεν τηρούνται(ξέρω ότι καμία χώρα δεν είναι κάτω απο το 78-80% γερμανία).Εμάς μας το επιβάλουν για να πάρουμε τα λεφτα για τις τράπεζες μας έτσι είναι με την ΕΚΤ και ESM.

Μην ξεχνάμε τις δηλώσεις βαρουφάκη στο Ευρογκρουπ που είπε δεν μπορούμε να φέρουμε τώρα τα μέτρα ούτε στην βουλή γιατι θα φύγουμε νύχτα(πιεστε μας,για να τρομάξει ο κόσμος)όπως έγινε και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

sir

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά, ηρεμία. Εγώ έκανα κριτική στην άποψη του γιατί έγινε τελικά όλο αυτό, δεν είπα ποτέ ότι ήταν σωστό ή ότι έτσι έπρεπε να γίνει!

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

@κωστας

Μια συζήτηση προσποιούμαι να κάνουμε με λογο και αντίλογο μην αγχώνεσαι.Μακάρι να την κάνουμε αλλα απο ότι βλέπω έχουμε δουλειές.

@Πανο

Η σοσιαλδημοκρατία τι θα μπορούσε να μας δώσει αντι του ΔΝΤ?Έχεις ακούσει για καμία θεωρεία?Εγώ το καλύτερο που έχω ακούσει είναι το να πάρουμε το πρόγραμμα δημοσιών επενδύσεων(παίρνω λεφτά απο την φορολογία και τα δίνω στα μεγάλα ψάρια).Ενας καραφλας καθηγητής απο το mit είχε ανάπτυξη την ιστορία του καπιταλισμού και στο τέλος θεωρία να πάρουνε λεφτά απο τα λεφτά και να τα ξαναδώσουν σε επενδύσεις που είχε γίνει στην αμερική(Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να το βρώ)έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της κρίσης. Αυτή η λύση ήταν η απάντηση του κεφαλαίου στις μεγάλες εξεγέρσεις που είχαν γίνει ή το 40 ή το 50(αλλα δεν το έχω δει 1 χρόνο οπότε..)
Το εργατικό κόμμα εκείνης της περιόδου έλεγε είχε συμφωνήσει να γίνει αυτό...

Θεωρώ ότι εαν η αστική τάξη δεν βρεί λύσεις απο σήμερα θα αρχίσει να κάνει ποιο ισχυρές τις επιθέσεις της.Επειδή η σούπα φαίνεται να ξινίζει καλό θα ήταν να είμαστε έτοιμοι

sir

Ανώνυμος είπε...

* Μια συζήτηση προσποιούμαι να κάνουμε με λογο και αντίλογο μην αγχώνεσαι.

sir

Ανώνυμος είπε...

** Μια συζήτιση προσπαθούμαι να κάνουμε με λογο και αντιλογο(επιτελους το έγραψα σωστα!!)

παναγιώτη είσαι ο ίδιος που απαντάς στον trash στο fadomduck2?

Ο σύριζα προτείνει ότι ακριβώς προτείνει γενικά και η σοσιαλδημοκρατία?

sir

experience είπε...

@Teddy
Συγνώμη για την ερώτηση. Με το 1 συμφωνώ απόλυτα. Κάτι ξέρουν αυτοί που προστατεύουν τόσο πολύ τις τράπεζες. Για το 2 εννοείται ότι είχαν και αυτοί, αλλά πώς τα έλυσαν τότε χωρίς να πληρώσει κανείς, αν τα έλυσαν βέβαια;