- Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν χθες από τις αρχές του έτους, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις έχουν φθάσει τα 8,390 δισ. ευρώ, από 6,923 δισ. ευρώ που ήταν τον Αύγουστο. Συνολικά τα ληξιπρόθεσμα χρέη (δηλαδή και τα χρέη των προηγούμενων χρόνων) έφθασαν πλέον τα 80,420 δισ. ευρώ, χωρίς μάλιστα να συνυπολογίζονται σ’ αυτά τα χρέη προς τα τελωνεία.
- Το ύψος των παλαιών ληξιπρόθεσμων οφειλών διαμορφώθηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου σε 72,02 δισ. ευρώ, από 72,18 δισ. ευρώ στο τέλος Αυγούστου.
- Στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου μέσω των ευνοϊκών ρυθμίσεων και των κατασχέσεων εισπράχθηκε 1,25 δισ. ευρώ από τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη (το 15,3%) και 1,36 δισ. ευρώ από τα παλαιά, ενώ διαγράφηκαν ως ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές περίπου 560 εκατ. ευρώ (παλαιές και νέες).
Τα παραπάνω στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Μαζί με τις οφειλές προς τα τελωνεία, το κράτος έπρεπε να έχει εισπράξει κάπου 84 δισ. ευρώ (κάπου 48% του ΑΕΠ!) περισσότερα από όσα έχει εισπράξει. Κι επειδή τα λεφτά είναι πολλά, δύσκολα πλέον μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι το φαινόμενο οφείλεται στο ότι οι έλληνες είναι μπαταχτσήδες. Είναι ηλίου τηλαυγέστερον πια ότι το κράτος επιβάλλει στους πολίτες του περισσότερους φόρους από όσους εκείνοι μπορούν να πληρώσουν.
Στην κυβέρνηση επικρατεί αναβρασμός, επειδή οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για υστέρηση ετησίων εσόδων κατά 5 δισ., γεγονός που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε επιβολή νέων μέτρων για την κάλυψη του "κενού", όπως προβλέπεται από το μνημόνιο.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι το κενό θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Στις 70 ημέρες που απομένουν ως το τέλος τής χρονιάς, μας περιμένει ένα φορολογικό πακέττο ύψους 6+ δισ. ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει την τελευταία δόση φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, τρεις δόσεις φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, τρεις -αυξημένες, λόγω του επιτοκίου- από τις περίφημες "100 δόσεις", τρεις δόσεις ΕνΦΙΑ, την αύξηση της προκατοβολής φόρου εισοδήματος των αγροτών και τα τέλη κυκλοφορίας. Για να επαληθευτεί η πρόβλεψη της κυβέρνησης για υστέρηση 5 δισ., πρέπει να πληρώσουμε στην δεκάρα όλα αυτά και να δώσουμε κι ένα δισ. από πάνω για τα προηγούμενα χρέη μας. Κοινώς, μπουρμπούτσαλα.
Το ερώτημα δεν είναι αν καταλαβαίνουν οι κυβερνώντες ότι η φοροδοτική ικανότητα των κατοίκων αυτής της χώρας έχει εξαντληθεί. Αν καταλαβαίνουν, δηλαδή, ότι εδώ ισχύει το γνωστό "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος". Αυτά είναι τόσο προφανή ώστε μπορούν να τα αντιληφθούν ακόμη και άτομα μειωμένων πνευματικών δυνατοτήτων. Το ερώτημα είναι άλλο: πού αποσκοπεί η κυβέρνηση με την επιμονή της να εισπράξει τόσα δισ. φόρων από μια κοινωνία εδώ και καρό πτωχευμένη; Την απάντηση την έχουμε δώσει επανειλημμένα από τούτην εδώ την γωνιά. Η λίστα που ακολουθεί είναι ενδεικτική, όχι περιοριστική:
Πρώτος (βασικός) στόχος: οι καταθέσεις. Για να καταλάβετε τι εννοώ, ρίξτε μια ματιά στο υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού σας και συγκρίνετέ το με το προ πενταετίας υπόλοιπό του. Κατ' αρχάς, θα διαπιστώσετε ότι κακώς ανησυχείτε για τυχόν κούρεμα, αφού οι καταθέσεις σας έχουν ήδη κουρευτεί με την ψιλή. Στην συνέχεια, θα αντιληφθείτε ότι, αν θελήσετε να παραμείνετε συνεπείς στις κάθε λογής υποχρεώσεις σας, πολύ σύντομα θα ξυριστούν. Μπορεί η κυβέρνηση να μη καταφέρνει να επαναπατρίσει τα χρήματα που έχουν ταξιδέψει σε εξωτικές χώρες (π.χ. Ελβετία) αλλά τα καταφέρνει θαυμάσια στο να υποκλέψει τα χρήματα όσων δεν έχουν δυνατότητα για τέτοια ταξίδια.
Δεύτερος (κύριος) στόχος: η ακίνητη περιουσία. Μιλάμε για στόχο που τον έχουν βάλει εδώ και χρόνια στο μάτι και δεν το κρύβουν. Θυμηθείτε τον Μάκη "τσεκουράτο" Βορίδη να "συστήνει" σε πολίτη, ο οποίος δεν μπορούσε να πληρώσει το χαράτσι του σπιτιού που κληρονόμησε από τον πατέρα του, να πουλήσει το σπίτι του και να πάει να μείνει σε μικρότερο. Θυμηθείτε και την περίφημη "έρευνα" που έλεγε ότι η υψηλή ιδιοκατοίκηση ευθύνεται για την υψηλή ανεργία ("Ανεργία και... ράβδος εν γωνία"). Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι διαθέτουν χαρτί και περιμένουν, σαν άλλοι κατοχικοί μαυραγορίτες, να ρουφήξουν όχι μόνο αίμα αλλά και μεδούλι. Όλα τα άλλα είναι μπουρμπούτσαλα.
Παρένθεση. Στην πενταετία των μνημονίων, το σύστημα έκανε υπομονή, περιμένοντας από τους πολίτες να εκποιήσουν αυτοβούλως μπιρ-παρά την ακίνητη περιουσία τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που το έκαναν. Τώρα έφτασε η ώρα των κατσχέσεων: δεν το δίνεις μόνος σου; σου το παίρνω εγώ νταηλίκι. Όσοι εξακολουθούν να τρέφουν αυταπάτες, ας ρίξουν μια ματιά στην Ισπανία, όπου κατασχέθηκαν 50.000 σπίτια το 2013 κι άλλες 35.000 το 2014(*). Κλείνει η παρένθεση.
Τρίτος (απαραίτητος) στόχος: η ενίσχυση του κοινωνικού αυτοματισμού. Κάθε φορά που επιβάλλεται ένα νέο μέτρο, όσοι πληρώνουν εξανίστανται εναντίον... εναντίον... εν πάση περιπτώσει, εξανίστανται εναντίον όσων φταίνε: των δημοσίων υπαλλήλων που τεμπελιάζουν, των ψιλικατζήδων που δεν κόβουν αποδείξεις, των γιατρών που πλουτίζουν με τα φακελλάκια, των εκπαιδευτικών που κάθονται τρεις μήνες τον χρόνο, των νέων που κάθονται στις καφετέριες και δεν πάνε για δουλειά... Διότι, δεν μπορεί, αφού εγώ πληρώνω και τα πράγματα δεν φτιάχνουν, κάποιοι φταίνε. Βεβαίως, είναι περιττό να σημειώσουμε άλλη μια φορά ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός κατακερματίζει την λαϊκή αντίδραση και διευκολύνει την εξουσία.
Τέταρτος (σημαντικός) στόχος: η διευκόλυνση της υλοποίησης των μνημονιακών μέτρων. Αφού κάποιοι δεν πληρώνουν, τί να σου κάνει το δόλιο το κράτος; Και σχολεία θα κλείσει, και νοσοκομεία θα καταργήσει, και κρατική περιουσία θα ξεπουλήσει, και τούμπες θα κάνει, και κώλο θα στήσει... Ποια κυβέρνηση θέλει να τα κάνει όλα αυτά; Καμμιά. Αλλά τί να σου κάνει; Αναγκάζεται. Με πόνο ψυχής, πάντα...
Ας κλείσουμε επαναλαμβάνοντας το αυτονόητο. Όταν επιβάλλεις φόρους σε μια ήδη πτωχευμένη κοινωνία, είναι σαφές ότι δεν περιμένεις να τους εισπράξεις (άλλωστε, αυτό το ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση όταν παραδέχεται πως δεν περιμένει να ενθυλακώσει πλέον των 2,65 δισ. από τα 3,2 δισ. του ΕνΦΙΑ). Τους επιβάλλεις επειδή έχεις άλλα στον νου σου. Κι όσα λες περί κοινωνικής δικαιοσύνης και προστασίας των αδυνάτων δεν είναι παρά μπουρμπούτσαλα.
--------------------------------------------
(*) Δείτε το ανατριχιαστικό φωτορεπορτάζ τού πολυβραβευμένου Άντρες Κουντάσκι από αστυνομικές επιχειρήσεις έξωσης ενοίκων κατασχεμένων σπιτιών στην Ισπανία. Ο Κουντάσκι συνελήφθη επειδή φωτογράφιζε την βία των αστυνομικών και βρέθηκε να απειλείται με τέσσερα χρόνια φυλάκισης. Ευτυχώς, τελικά αθωώθηκε.
- Το ύψος των παλαιών ληξιπρόθεσμων οφειλών διαμορφώθηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου σε 72,02 δισ. ευρώ, από 72,18 δισ. ευρώ στο τέλος Αυγούστου.
- Στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου μέσω των ευνοϊκών ρυθμίσεων και των κατασχέσεων εισπράχθηκε 1,25 δισ. ευρώ από τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη (το 15,3%) και 1,36 δισ. ευρώ από τα παλαιά, ενώ διαγράφηκαν ως ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές περίπου 560 εκατ. ευρώ (παλαιές και νέες).
[Από την Καθημερινή]
 |
| Η εξέλιξη των ληξιπρόθεσμων χρεών κατά την τελευταία τριετία (πίνακας: υπουργείο οικονομικών, 21/10/2015) |
Στην κυβέρνηση επικρατεί αναβρασμός, επειδή οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για υστέρηση ετησίων εσόδων κατά 5 δισ., γεγονός που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε επιβολή νέων μέτρων για την κάλυψη του "κενού", όπως προβλέπεται από το μνημόνιο.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι το κενό θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Στις 70 ημέρες που απομένουν ως το τέλος τής χρονιάς, μας περιμένει ένα φορολογικό πακέττο ύψους 6+ δισ. ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει την τελευταία δόση φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, τρεις δόσεις φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, τρεις -αυξημένες, λόγω του επιτοκίου- από τις περίφημες "100 δόσεις", τρεις δόσεις ΕνΦΙΑ, την αύξηση της προκατοβολής φόρου εισοδήματος των αγροτών και τα τέλη κυκλοφορίας. Για να επαληθευτεί η πρόβλεψη της κυβέρνησης για υστέρηση 5 δισ., πρέπει να πληρώσουμε στην δεκάρα όλα αυτά και να δώσουμε κι ένα δισ. από πάνω για τα προηγούμενα χρέη μας. Κοινώς, μπουρμπούτσαλα.
Το ερώτημα δεν είναι αν καταλαβαίνουν οι κυβερνώντες ότι η φοροδοτική ικανότητα των κατοίκων αυτής της χώρας έχει εξαντληθεί. Αν καταλαβαίνουν, δηλαδή, ότι εδώ ισχύει το γνωστό "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος". Αυτά είναι τόσο προφανή ώστε μπορούν να τα αντιληφθούν ακόμη και άτομα μειωμένων πνευματικών δυνατοτήτων. Το ερώτημα είναι άλλο: πού αποσκοπεί η κυβέρνηση με την επιμονή της να εισπράξει τόσα δισ. φόρων από μια κοινωνία εδώ και καρό πτωχευμένη; Την απάντηση την έχουμε δώσει επανειλημμένα από τούτην εδώ την γωνιά. Η λίστα που ακολουθεί είναι ενδεικτική, όχι περιοριστική:
Πρώτος (βασικός) στόχος: οι καταθέσεις. Για να καταλάβετε τι εννοώ, ρίξτε μια ματιά στο υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού σας και συγκρίνετέ το με το προ πενταετίας υπόλοιπό του. Κατ' αρχάς, θα διαπιστώσετε ότι κακώς ανησυχείτε για τυχόν κούρεμα, αφού οι καταθέσεις σας έχουν ήδη κουρευτεί με την ψιλή. Στην συνέχεια, θα αντιληφθείτε ότι, αν θελήσετε να παραμείνετε συνεπείς στις κάθε λογής υποχρεώσεις σας, πολύ σύντομα θα ξυριστούν. Μπορεί η κυβέρνηση να μη καταφέρνει να επαναπατρίσει τα χρήματα που έχουν ταξιδέψει σε εξωτικές χώρες (π.χ. Ελβετία) αλλά τα καταφέρνει θαυμάσια στο να υποκλέψει τα χρήματα όσων δεν έχουν δυνατότητα για τέτοια ταξίδια.
Δεύτερος (κύριος) στόχος: η ακίνητη περιουσία. Μιλάμε για στόχο που τον έχουν βάλει εδώ και χρόνια στο μάτι και δεν το κρύβουν. Θυμηθείτε τον Μάκη "τσεκουράτο" Βορίδη να "συστήνει" σε πολίτη, ο οποίος δεν μπορούσε να πληρώσει το χαράτσι του σπιτιού που κληρονόμησε από τον πατέρα του, να πουλήσει το σπίτι του και να πάει να μείνει σε μικρότερο. Θυμηθείτε και την περίφημη "έρευνα" που έλεγε ότι η υψηλή ιδιοκατοίκηση ευθύνεται για την υψηλή ανεργία ("Ανεργία και... ράβδος εν γωνία"). Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι διαθέτουν χαρτί και περιμένουν, σαν άλλοι κατοχικοί μαυραγορίτες, να ρουφήξουν όχι μόνο αίμα αλλά και μεδούλι. Όλα τα άλλα είναι μπουρμπούτσαλα.
Παρένθεση. Στην πενταετία των μνημονίων, το σύστημα έκανε υπομονή, περιμένοντας από τους πολίτες να εκποιήσουν αυτοβούλως μπιρ-παρά την ακίνητη περιουσία τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που το έκαναν. Τώρα έφτασε η ώρα των κατσχέσεων: δεν το δίνεις μόνος σου; σου το παίρνω εγώ νταηλίκι. Όσοι εξακολουθούν να τρέφουν αυταπάτες, ας ρίξουν μια ματιά στην Ισπανία, όπου κατασχέθηκαν 50.000 σπίτια το 2013 κι άλλες 35.000 το 2014(*). Κλείνει η παρένθεση.
 |
| Ισπανία, 2014: Απομάκρυνση ενοίκων από κατασχεμένα σπίτια (φωτο: Άντρες Κουντάσκι) |
Τρίτος (απαραίτητος) στόχος: η ενίσχυση του κοινωνικού αυτοματισμού. Κάθε φορά που επιβάλλεται ένα νέο μέτρο, όσοι πληρώνουν εξανίστανται εναντίον... εναντίον... εν πάση περιπτώσει, εξανίστανται εναντίον όσων φταίνε: των δημοσίων υπαλλήλων που τεμπελιάζουν, των ψιλικατζήδων που δεν κόβουν αποδείξεις, των γιατρών που πλουτίζουν με τα φακελλάκια, των εκπαιδευτικών που κάθονται τρεις μήνες τον χρόνο, των νέων που κάθονται στις καφετέριες και δεν πάνε για δουλειά... Διότι, δεν μπορεί, αφού εγώ πληρώνω και τα πράγματα δεν φτιάχνουν, κάποιοι φταίνε. Βεβαίως, είναι περιττό να σημειώσουμε άλλη μια φορά ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός κατακερματίζει την λαϊκή αντίδραση και διευκολύνει την εξουσία.
Τέταρτος (σημαντικός) στόχος: η διευκόλυνση της υλοποίησης των μνημονιακών μέτρων. Αφού κάποιοι δεν πληρώνουν, τί να σου κάνει το δόλιο το κράτος; Και σχολεία θα κλείσει, και νοσοκομεία θα καταργήσει, και κρατική περιουσία θα ξεπουλήσει, και τούμπες θα κάνει, και κώλο θα στήσει... Ποια κυβέρνηση θέλει να τα κάνει όλα αυτά; Καμμιά. Αλλά τί να σου κάνει; Αναγκάζεται. Με πόνο ψυχής, πάντα...
Ας κλείσουμε επαναλαμβάνοντας το αυτονόητο. Όταν επιβάλλεις φόρους σε μια ήδη πτωχευμένη κοινωνία, είναι σαφές ότι δεν περιμένεις να τους εισπράξεις (άλλωστε, αυτό το ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση όταν παραδέχεται πως δεν περιμένει να ενθυλακώσει πλέον των 2,65 δισ. από τα 3,2 δισ. του ΕνΦΙΑ). Τους επιβάλλεις επειδή έχεις άλλα στον νου σου. Κι όσα λες περί κοινωνικής δικαιοσύνης και προστασίας των αδυνάτων δεν είναι παρά μπουρμπούτσαλα.
--------------------------------------------
(*) Δείτε το ανατριχιαστικό φωτορεπορτάζ τού πολυβραβευμένου Άντρες Κουντάσκι από αστυνομικές επιχειρήσεις έξωσης ενοίκων κατασχεμένων σπιτιών στην Ισπανία. Ο Κουντάσκι συνελήφθη επειδή φωτογράφιζε την βία των αστυνομικών και βρέθηκε να απειλείται με τέσσερα χρόνια φυλάκισης. Ευτυχώς, τελικά αθωώθηκε.
6 σχόλια:
Παντως μενουμε στην ΕΕ και στον σκληρο πυρηνα του ευρω ,κατα πως ελεγε ο βολευτης οικονομου,εκεινος που ετρωγε κουραμπιεδες και του εμενε η λουκουμοσκονη στα μουσια.
Στη Β. Ελλαδα λεμε μπαρμπούτσαλα. Πιστευετε οτι ολα τουτα ησαν σχεδιασμενα απο καιρο ή απλως μας πρεοκυψαν?.Δηλαδη το συστημα προηγειται στο σχεδιασμο 2-3 δεκαετιες?
@ Ανώνυμος 4:24
Κι εγώ το παθαίνω με την λουκουμόσκονη αλλά δεν το κάνω θέμα! *γέλια* Πάντως, δεν το λέει μόνο ο Οικονόμου αυτό. Εδώ, προκειμένου να "μείνουμε Ευρώπη", μεταλλάξαμε με μαγικό τρόπο το όχι σε ναι. Πώς να το κάνουμε; Είναι πιο "κλασσάτο" να χρωστάς ευρώ παρά δραχμές!
@ Ανώνυμος 6:19
Μπαρμπούτσαλα ή μπουρμπούτσαλα, το ίδιο είναι: τα ανερμάστιστα λόγια, οι μπουρδολογίες, οι αερολογίες, οι παπαριές, οι λαφαζανιές (που λένε οι κύπριοι).
Δεν χρειάζεται ειδικός σχεδιασμός δεκαετιών. Ο καπιταλισμός είναι ευέλικτος και ευπροσάρμοστος. Όταν υπήρχε λόγος, συμφωνούσε και με τα οκτάωρα και με τις άδειες και με τις συμβάσεις εργασίας και με τα πάσης φύσεως εργατικά δικαιώματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παρέμενε ως βάση του η μεγιστοποίηση των κερδών ούτε ως στόχος του η μείωση της αξίας τής εργασίας. Απλώς, τότε, βρισκόταν σε άμυνα και πετύχαινε περισσότερα υποχωρώντας. Εδώ και 30 χρόνια έχει περάσει στην ολομέτωπη επίθεση. Με το ίδιο πάντα στρατηγικό πλάνο αλλά με τακτικές που προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες.
Αυτό με την ιδιοκατοίκηση, θέλει προσοχή.
Ο Ενγκελς, νομίζω, είχε επισημάνει την παγίδα του "ιδιόκτητου σπιτιού" σαν "κόλπου" της αστικής τάξης, για να ρίχνει την τιμή της εργατικής δύναμης. Ο εργάτης, που δενόταν με ένα ιδιόκτητο σπίτι αναγκαστικά περιόριζε τις εργασιακές του επιλογές σε μια πιό στενή αγορά, στην γειτονιά του σπιτιού του, κι έτσι έχανε την ευκαιρία να βρεί μια καλή δουλειά κάπου μακρύτερα. Συχνά, ακόμη και σήμερα, εργοδότες παρέχουν ευκολίες απόκτησης ιδιόκτητης κατοικίας στον τόπο δουλειάς (Ασπρα Σπίτια η Πεσινέ παληότερα, το ίδιο η ΛΑΡΚΟ, κ.α.) ξέροντας ότι έτσι "δένονται" οι εργαζόμενοι με την επιχείρηση, σε βάρος των διεκδικήσεών τους, της ταξικής τους οργάνωσης κλπ.
Η μικροαστική ιδιοκατοίκηση, μαζί με την μικροεπιχειρηματικότητα (η "δική μου δουλειά", τώρα λέγεται startup) πρέπει να ήταν ένας από τους βασικούς μοχλούς αποδιοργάνωσης του εργατικού κινηματος.
Υποβοηθήθηκε πολύ από την "αντιπαροχή", άμεση συνέπεια της προστασίας της μικρής γαιοκτησίας στη χώρα μας, που ήταν ξεκάθαρα πολιτική επιλογή η, αλλιώς, απότοκο του συμβιβασμού των κεφαλαιοκρατών με ευρείες λαϊκές μάζες της πόλης και του χωριού, για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Μην ξεχνάμε, π.χ., την νομοθεσία ακύρωσης των συμβολαίων αγοραπωλησίας ακινήτων της κατοχής, μετά την Κατοχή. Ηταν μια συγκεντροποίηση, που ακυρώθηκε. Στην Γερμανία δεν υπήρξε ποτέ μικροϊδιοκτησία γής. Η γή πέρασε κατευθείαν από τους ευγενείς φον-τάδε στους κεφαλαιοκράτες (που, ελλείψει επανάστασης, συχνά ήταν οι ίδιοι), και παρόλο, που δεν έγινε κλασσική αστική επανάσταση, εντούτοις το τυπικό τηρήθηκε και εκεί: Η γή στην ουσία εθνικοποιήθηκε στην Γερμανία, όπως είχε γίνει νωρίτερα και στην Αγγλία, την Γαλλία κλπ. Νομίζω ότι και σήμερα στην "Ευρώπη" η "ιδιοκτησία" της γης είναι στην πραγματικότητα ενοικίαση από το κράτος για 50 χρόνια, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλα πενήντα. Μετά, υποθέτω, επαναγορά η έξωση, δηλαδή πλειστηριασμός.
Η ελληνική μικροϊδιοκτησία ήταν ο ελληνικός δρόμος προς τον Καπιταλισμό, που μάλλον έφτασε στο τέρμα του.
Το μήνυμα, λοιπόν, του ποιητή είναι τούτο: "Πουλήστε τα όσο-όσο, δε σας χρειάζονται, γιατί την ιδιοκατοίκησή σας δεν την χρειάζομαι πια εγώ".
Α, και κάτι άλλο: Η ανεργία του νεοέλληνα μικροϊδιοκτήτη τώρα φαίνεται λογική, γιατί δεν επενδύουν οι κεφαλαιοκράτες. Οταν όμως ολοκληρωθούν οι "μεταρρυθμίσεις" και ανοίξει ο δρόμος για κερδοφόρες επενδύσεις, τότε θα μετατραπεί σε ιδιότυπη "απεργία" για τα προσφερόμενα μεροκάματα πείνας. Κι όσο δεν τρέχει νοίκι είναι ένας λόγος λιγώτερος για να σπάσει η "απεργία". Γι αυτό δε χρειάζονται σε τούτη τη φάση οι κεφαλαιοκράτες την ιδιοκατοίκηση των εργατών στη χώρα μας.
Αν οι έλληνες μικροαστοί και ιδιοκατοικούντες εργάτες δεν θέλουν ν' αποχωριστούν τον Καπιταλισμό, θα πρέπει να συμβιβαστούν και με τους πλειστηριασμούς και με τα "κινέζικα" μεροκάματα.
Ολα δε γίνονται σε τούτο τον μάταιο κόσμο.
Και η "ερώτηση" εδώ είναι: η κυβέρνηση, τι έχει πραγματικά στο νου της;
Δημοσίευση σχολίου