Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

6 Ιουλίου 2015

Ζημιές και απώλειες του δημοψηφίσματος

Να, λοιπόν που ξημέρωσε η επόμενη μέρα. Η επόμενη μέρα ενός δημοψηφίσματος για το οποίο και λόγω του οποίου ακούσαμε τόσα και τόσα. Ακούσαμε τόσα ώστε όλοι εκείνοι που μεγαλώσαμε με το τσιτάτο ότι εκλογές και δημοψηφίσματα συνιστούν την πεμπτουσία τής δημοκρατίας (γνώμη που εξέφραζε κυρίως τους οχι-τζήδες), φτάσαμε στο σημείο να αμφιβάλλουμε για την ορθότητά του και να αναλογιζόμαστε μήπως εν τέλει δεν είναι παρά εργαλεία που μπορούν να καταστρέψουν την χώρα (γνώμη που εξέφραζε κυρίως τους ναι-τζήδες), εργαλεία απεχθή, όπως θεωρούνταν κάποτε και το σφυρί με το δρεπάνι (γνώμη που εκφράζει αρκετούς κα στις δυο όχθες του ρέματος).

Τελικά, το μόνο θετικό που άφησε πίσω του το πολυθρύλητο δημοψήφισμα ήταν ένα οδυνηρότατο χαστούκι στην υπεροψία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία μέσα σε μια μόνο εβδομάδα εξαπέλυσαν τόση τρομοκρατία όση δεν είχαν εξαπολύσει η Ε.Ο.17 Νοέμβρη, η Φράξια Κόκκινος Στρατός και οι Ερυθρές Ταξιαρχίες μαζί σε όλη την διάρκεια της δράσης τους. Κι ήταν όντως απολαυστικό να βλέπεις χτες βράδυ όλα τα -καλοπληρωμένα και μη- δημοσιογραφικά τσουτσέκια να επαναλαμβάνουν ρηχές κενολογίες προκειμένου να κρύψουν το μέγεθος της πληγής που τους άνοιξε η λαϊκή ετυμηγορία.


Κατά τα άλλα, η χτεσινή μέρα μόνο ζημιές και απώλειες προκάλεσε. Ίσως η σημαντικώτερη ζημιά να είναι η παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Μάλλον διαφωνείτε με την εκτίμησή μου αυτή αλλά σας προκαλώ: αν σκεφτείτε σοβαρά, θα αντιληφθείτε ότι δεν έχουμε κανέναν λόγο να χαιρόμαστε. Ο Σαμαράς είναι αναντίρρητα ο πιο φασίστας και πιο ανίκανος πρόεδρος που είχε ποτέ η Νέα Δημοκρατία, την οποία οδηγούσε με μαθηματική βεβαιότητα στην συρρίκνωση και την διάλυση. Τώρα που έφυγε, είναι εξαιρετικά δύσκολο (έως απίθανο) να βρουν οι νεοδημοκράτες κάποιον χειρότερο απ' αυτόν. Ακόμη και τον Δένδια να βγάλουν πρόεδρο, καλύτερες μέρες θα περάσουν. Αφήστε δε το ενδεχόμενο να επιλέξουν Κυριάκο, ως φόρο τιμής στην Ντόρα που θυσίασε για το καλό τής παράταξης τα όνειρά της να γίνει μια μέρα πρωθυπουργός.

Μεγάλη απώλεια συνιστά και η σημερινή παραίτηση Βαρουφάκη. Το ξέρω πως, τώρα που τα φώτα τής γκλαμουριάς είτε έσβησαν είτε τα βαρεθήκαμε, οι περισσότεροι έχουμε καταλάβει πως ο πολύφερνος καθηγητής με τα ξαΐγκλωτα πουκάμισα ούτε σχέση με την αριστερά είχε ούτε καμμιά σοβαρή φιλολαϊκή μεταρρύθμιση σχεδίαζε. Για σκεφτείτε, όμως, ποιος μπορεί να πάρει την θέση του! Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει γίνει γνωστό το όνομα του διαδόχου του αλλά με λούζει κρύος ιδρώτας όσο σκέφτομαι πως ίσως είναι κάποιος από τους Γιάννη Δραγασάκη, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιώργο Σταθάκη. Ποιός απ' αυτούς μπορεί να συναγωνιστεί τον Γιάνη; Γίνεται εξώφυλλο σε lifestyle περιοδικό ο Τσακαλώτος, αντικείμενο λατρείας από την πιτσιρικαρία ο Δραγασάκης ή κρανοφόρος μοτοσυκλεττιστής ο Σταθάκης;

Ζημιά μεγάλου μεγέθους αποτελεί και το σοβαρό πλήγμα που δέχθηκαν κάποιοι θεσμοί αυτού του τόπου, οι οποίοι τόσα χρόνια κουλάντριζαν τους έλληνες αλλά χτες αποδείχθηκε ότι η ισχύς τους έχει ξεθωριάσει, για να μη πω ότι έχει ξεφτίσει παντελώς. Πώς αλλοιώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι πάνω από 6 στους 10 ψηφίσαντες (ή, αν προτιμάτε, οι 3 στους 4 ψηφοφόρους) έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια τις προτροπές των ιεραρχών, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας ή της ΓΣΕΕ και δεν πήγαν με τις μπάντες στην κάλπη να ρίξουν "Ναι"; Αναλογίζεστε πού θα πάει αυτός ο τόπος, αν οι πολίτες του δεν υπακούνε με κλειστά μάτια στους θρησκευτικούς, πολιτικούς ή συνδικαλιστικούς τους ταγούς;

Ανάμεσα στα θλιβερά συμπεράσματα του δημοψηφίσματος πρέπει να λογαριάσουμε και την απόδειξη ότι ο λαός έπαψε να εντρυφεί στα νάματα και την σοφία ανθρώπων του πνεύματος. Οι περισσότεροι έλληνες αδιαφόρησαν για τις παροτρύνσεις καθηγητών, λογοτεχνών, καλλιτεχνών κλπ οι οποίοι τους προέτρεπαν μετ' επιτάσεως να ψηφίσουν "Ναι στην Ευρώπη". Είναι όντως θλιβερό να διαπιστώνεις πόσο μικρή απήχηση έχουν πλέον τα λόγια φωτεινών μυαλών, όπως του Νίκου Μαραντζίδη, του Αντώνη Καφετζόπουλου, της Βάνας Μπάρμπα, του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, του Χρήστου Χωμενίδη, του Κώστα Σόμμερ, της Ρούλας Κορομηλά και τόσων άλλων.

Δεν είναι λιγώτερης σημασίας η πλήρης απαξίωση των εταιρειών δημοσκοπήσεων που μέχρι το βράδυ της Παρασκευής έδειχναν μάχη στήθος με στήθος ενώ κάποιες (π.χ. GPO) έφερναν το "Ναι" να προηγείται, έστω και στα όρια του στατιστικού λάθους. Η ομαδική τους ξεφτίλα επιτάθηκε όταν τελικά κατάφεραν (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να συμφωνήσουν ότι μάλλον θα νικήσει το "Όχι" με μικρή διαφορά. Κι όχι τίποτ' άλλο αλλά παρέσυραν και τους "έγκυρους" να αναλύουν το πόσο αποδυναμωμένος θα είναι ο Τσίπρας λόγω αυτής της πολύ μικρής διαφοράς. Όταν έφαγαν στο κεφάλι το αποστομωτικό 61.3-38.7, τότε καταλάβαμε όλοι την σημασία και την εγκυρότητα των ερευνών τους περί "καταλληλότερου", περί "πρόθεσης ψήφου" κλπ και νοιώσαμε να γκρεμίζεται άλλος ένας θεσμός.


Ας σοβαρευτούμε λίγο. Αν και, προσωπικά, θα ήθελα λίγο παραπάνω το ποσοστό των άκυρων και των λευκών, παραδέχομαι πως χάρηκα που η πλειοψηφία των ψηφοφόρων έκλεισε τ' αφτιά της στις σειρήνες μιας, εργαστηριακά κατασκευασμένης, επαπειλούμενης καταστροφής. Σίγουρα, πολλοί απ' αυτούς που έρριξαν "Όχι" στην κάλπη, έδωσαν μεγάλη πάλη με τον εαυτό τους για να αποδιώξουν τους φόβους τους και να ενστερνιστούν την μεγάλη αλήθεια που λέει πως ένας σκλάβος δεν κινδυνεύει να χάσει παρά μονάχα τις αλυσίδες του. Όσο κι αν η δική μου εκτίμηση διαφέρει και άσχετα με το πώς κάποιοι θα ερμηνεύσουν το "Όχι" τους, αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τουλάχιστον ένα μπράβο επειδή δεν έσκυψαν το κεφάλι (έστω, με τον δικό τους τρόπο).

Υπέθετα ότι σήμερα θα έγραφα τον ατελείωτο. Τώρα διαπιστώνω πως δεν έχω πολλά να πω, μιας και τα περισσότερα ειπώθηκαν πριν το δημοψήφισμα. Εξ άλλου, με τόσους καλεσμένους σε τόσα κανάλια χτες βράδυ, ακούσατε τα πάντα. Μέχρι και το ότι το ΚΚΕ πρέπει να ανακηρυχθεί επίσημα ως προδοτικό κόμμα επειδή παρότρυνε τον λαό να μην αυτοπαγιδευτεί ανάμεσα στο "Ναι" και στο "Όχι", πέφτοντας στην παγίδα δυο επιλογών με το ίδιο αποτέλεσμα. Τι άλλο να προσθέσω εγώ δίχως να γίνω βαρετός;

Ας κλείσω, λοιπόν, διατυπώνοντας την ευχή και την ελπίδα αυτός ο λαός να δείξει την ίδια αντοχή, την ίδια μαχητικότητα και την ίδια αποφασιστικότητα όταν φτάσει η ώρα να δώσει την μάχη για να πάρει την εξουσία στα χέρια του. Γιατί είναι σίγουρο πως αυτή η ώρα κάποτε θα φτάσει. Αργά ή γρήγορα.

8 σχόλια:

Thumomenos είπε...

Σύντροφε Θοδωρή
Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό να καταλάβω την θέση και στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και πριν τις εκλογές αλλά και τώρα στο δημοψήφισμα, μου είναι αρκετά δύσκολο να καταλάβω πως χειρίζεται ένα θέμα όπως είναι το ΟΧΙ όπως το ζήτησε και ουσιαστικά το επέβαλε η κυβέρνηση.
Δεν μπορώ να κατανοήσω την στάση ότι επί της ουσίας ψηφίζω ΟΧΙ μνημόνια απ όπου και αν προέρχονται εντός η εκτός, ζήτω αποδέσμευση απο την ΕΕ και το ευρώ αλλά στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ψηφίζω το ΟΧΙ του Τσιπρα και μάλιστα θεωρώ και προδοτική την στάση του ΚΚΕ.

ΥΓ Ξέρω ότι τα θέματά σου τα επιλέγεις πάρα πολύ καλά γιαυτο και το μπλογκ σου έχει τεράστιο ενδιαφέρον το διαβάζω καθημερινά και ομολογώ ότι μαθαίνω η θυμάμαι!
Ίσως να το έχεις κανει, απλά θεωρώ ότι θα βοηθούσε ένα άρθρο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την δικη σου ματια

Ανώνυμος είπε...

Μου φαίνεται ότι αρχίζεις να ψιλοξεχνάς :)
Αφού άφησες απ'έξω τον Καμίνη,το τιτανοτεράστιο αυτόν άνδρα της πολιτικής.

bod

Ανώνυμος είπε...

Για να καταλάβεις ότι σε διαβάζουμε μετά μεγίστης προσοχής και σεβασμού : 6 στους 10 κάνει 3 στους 5
Γιάννης Μαν

ΗΦΑΙΣΤΟΣ είπε...

γιατι το ΕΚΑΣ το εδωσαν ιουνη και οχι μαη ηξεραν κατι;

teddygr είπε...

@ bod

Ο Καμίνης δεν ξεχνιέται, αγαπητέ μου! Απλώς με μπερδεύει. Άκουσα μέχρι και ότι τον ετοίμαζαν για μεταβατικό πρωθυπουργό σε περίπτωση που κέρδιζε το "Ναι" και πηγαίναμε σε εκλογές. Δηλαδή... ήμαρτον!

----------------

@ Γιάννης Μαν

Δεν αμφέβαλλα ποτέ για το ότι με διαβάζετε μετά μεγίστης προσοχής. Απλώς, μερικοί δεν έχετε συνηθίσει τον ακριβή τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιώ τις λέξεις. Είπα: "6 στους 10 ψηφίσαντες (ή, αν προτιμάτε, οι 3 στους 4 ψηφοφόρους)". Ψηφίσαντες είναι όσοι πήγαν στις κάλπες, ψηφοφόροι είναι το σύνολο του εκλογικού σώματος.

Μαθηματικά τώρα: Το "Ναι" μάζεψε το 40% (περίπου) του 60% (περίπου) του εκλογικού σώματος, δηλαδή συγκέντρωσε κάπου 25% επί των εγγεγραμμένων ή, ανάποδα, δεν προσέλκυσε το 75% (3 στους 4) των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Elementary, Μαν! Κι αν δεν το κατάλαβες, κέρνα κανα ουζάκι να στο εξηγήσω από κοντά! *γέλια*

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Ουτε ενα 24ωρο δεν αφησαν στον λαο να πανηγυρισει στις πλατειες ! Πιασαν το "περηφανο" ΟΧΙ του και το καναν οικουμενικο (πλην του "ψωριαρη") ΝΑΙ .... Παει κι ο Βαρουφακης και πως να πορευτεις τωρα εν μεσω Λεοντων Λευκοφρουρων των Βρυξελλων χωρις εναν αυθεντικο μπολσεβικο ... Παει κι η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ και ψαχνει στις σακκουλες του εσωτερικων να βρει το δικο της "ΟΧΙ" να το πεταξει στα μουτρα του Αλεξη ...αλλα πως να τα ξεχωρισεις ερμε τα "ρηξιακα" σου? Βαλε ενα σημαδακι πανω πριν τα ριξεις στην καλπη ....μπερδευτηκαν με των κλανιδιαρηδων και τωρα κλαφτα

Επειδη ομως ερχονται γκαστρωμενοι καιροι ,ας ετοιμαζονται οι μαιες ...http://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/70859/kentriki-epitropi-organosis-tis-allileggyis-sygkrotoyn-pame-paseve-pasy

Ανώνυμος είπε...

Έτσι όπως το πας έχεις δίκιο, γιατί εσφαλμένα βάζεις στο «όχι» το σύνολο αυτών που δεν είπαν «ναι». Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.
Στη πραγματικότητα η σχέση του «όχι» ως προς το σύνολο των ψηφισάντων είναι κάτι λιγότερο του 2 προς 5.
Αν δεν είναι λάθος τα στοιχεία που βρήκα στο διαδίκτυο το «όχι» πήρε 3.558.553 ψήφους σε ένα σύνολο ψηφοφόρων 9.858.508, δηλαδή ποσοστό 36,1%.
Το 3 προς 4, από το 2 προς 5 έχει μεγάλη διαφορά και η ουζοποσία επιβάλλεται για να λυθεί η παρεξήγηση
Γιάννης Μαν

teddygr είπε...

@ Γιάννης Μαν

Όσο κι αν πήρε το Όχι, παραμένει αληθές ότι "3 στους 4 δεν πήγαν με τα μπούνια στις κάλπες να ρίξουν Ναι", όπως λέει ακριβώς το κείμενο.

Τα υπόλοιπα με Πιτσιλαδή.