Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

13 Ιουλίου 2015

Οι φερετζέδες έπεσαν

Μετά από 17 ώρες «διαπραγματεύσεων» οι ηγέτες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης κατέληξαν σε ταπεινωτική για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό συμφωνία.

Πρόκειται για νέο επαχθέστερο μνημόνιο, που επανεγκαθιδρύει και επεκτείνει την τροϊκανή κηδεμονία και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό και διατηρεί τη χώρα σε καθεστώς αποικίας χρέους τής υπό γερμανική κηδεμονία Ε.Ε.!

Πρώτοι έσπευσαν να ανακοινώσουν στο Twitter την τραγική κατάληξη των «διαπραγματεύσεων» οι πρωθυπουργοί του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, αλλά και ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος! Η επίσημη επιβεβαίωση ήρθε από τον ίδιο τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, μέσω twitter.

Ως «μεγάλα αγκάθια» παρουσιάζονταν, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, ο ρόλος του ΔΝΤ και η εξωφρενική νεοαποικιακή απαίτηση της τρόικας για δημιουργία στο Λουξεμβούργο Ταμείου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας της χώρας προς αποπληρωμή του χρέους.

Κι όλα αυτά την ώρα που κατά τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων» χιλιάδες χρήστες του twitter ανά την υφήλιο τόνιζαν ότι οι τροϊκανές απαιτήσεις συνιστούν πραξικόπημα της ΕΕ (#thisisacoup) και καλούσαν τον Αλέξη Τσίπρα να αποχωρήσει από την εξευτελιστική διαδικασία τής δήθεν διαπραγμάτευσης!

Τούτες τις ώρες έγινε φανερό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι μέσα στην λυκοσυμμαχία της ευρωζώνης δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης πολιτικής με αντιυφεσιακό και φιλολαϊκό πρόσωπο.

Ο ελληνικός λαός δεν θα πρέπει να απογοητευθεί από αυτήν την εξέλιξη. Αντίθετα πρέπει να πεισμώσει, όπως έκανε με το δημοψήφισμα και τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που προηγήθηκαν ανά τη χώρα, για ένα «ΟΧΙ» μέχρι τέλους! Ένα «ΟΧΙ» σε σύγκρουση με τα μνημόνια, τον νεοφιλελευθερισμό και την λιτότητα που μέσα στην ευρωζώνη είναι θεσμοποιημένα!

Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία στη χώρα σε θέση μάχης θα συνεχίσουν τον αγώνα για να μην περάσουν τα νέα υφεσιακά - αντιλαϊκά μέτρα και να έρθουν στο προσκήνιο ξανά τα λαϊκά αιτήματα, που διαμορφώθηκαν μέσα στους κοινωνικούς αγώνες όλα τα προηγούμενα χρόνια για την πλήρη κατάργηση των μνημονίων, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την εθνικοποίηση των τραπεζών, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. 

Δύσκολοι καιροί για αριστερές πλατφόρμες...

Και όμως, το παραπάνω κείμενο δεν δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη ούτε γράφτηκε από κάποιον αμετανόητο κουκουέ. Δημοσιεύθηκε στον ιστοτόπο iskra.gr και συνιστά την αντίδραση της Αριστερής Πλατφόρμας (συνιστώσας του ΣυΡιζΑ, στην οποία ανήκει ο υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης) στην συμφωνία που υπέγραψε σήμερα τα ξημερώματα η κυβέρνηση με τους "θεσμούς".

Εκείνο που δεν λέει (και ούτε πρόκειται ποτέ να πει) η Αριστερή Πλατφόρμα, είναι πως για όλα τούτα είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ εδώ και πολλούς μήνες. Οι "απολιθωμένοι" κουκουέδες δεν περίμεναν την συμφωνία για να διαπιστώσουν ότι "μέσα στην λυκοσυμμαχία της ευρωζώνης δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης πολιτικής με αντιυφεσιακό και φιλολαϊκό πρόσωπο". Όσο κι αν ο Λαζόπουλος επιμένει πως το ΚΚΕ κάνει αβάντα στην δεξιά, είναι οι "κολλημένοι" κουκουέδες που εδώ και μήνες διαλαλούν (με τον γνωστό, "ξύλινο" λόγο τους) πως έρχεται νέο μνημόνιο, πολύ πιο σκληρό από τα προηγούμενα.

Θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολλά για τις εξελίξεις. Προσωρινώς, όμως, θα περιοριστώ σε μερικές επιγραμματικές διαπιστώσεις:

(α) Οι φερετζέδες έπεσαν οριστικά και αμετάκλητα. Τα παραμύθια περί Ευρώπης που αλλάζει και περί ελπίδας που έρχεται μπορούν πλέον να πάνε άνετα να πάρουν την θέση τους δίπλα σ' εκείνα για τον Αη-Βασίλη. Κάπου εκεί, μπορεί να βολευτεί και η Αριστερή Πλατφόρμα, αν επιμένει πως με την ύπαρξή της και την δράση της μπορεί "από μέσα" να στρίψει αριστερά το αστικό καράβι τού ΣυΡιζΑ.

(β) Μπορούμε να αισθανόμαστε δικαιωμένοι όλοι όσοι, τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές τού περασμένου Γενάρη, αρνηθήκαμε να φάμε την φόλα τού "πρώτη φορά αριστερά" και αποστραφήκαμε με βδελυγμία την πρό(σ)κληση για στήριξη μιας "κυβέρνησης της αριστεράς", επιμένοντας πως όλη αυτή η δήθεν ανατροπή στα πολιτικά πράγματα της χώρας δεν συνιστούσε παρά μια ντρίμπλα τής αστικής εξουσίας για να εμποδίσει την παραπέρα ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων.

(γ) Αποδείχθηκε πως πράγματι ξέραμε τι λέγαμε όσοι επιμέναμε ότι η χώρα όχι μόνο θα παρέμενε στην ευρωζώνη αλλά και θα αποδεχόταν την σύναψη νέων μνημονίων, δημιουργώντας για τους πολίτες της ένα μέλλον πολύ πιο σκοτεινό από το ζοφερό παρόν και το μαύρο παρελθόν. Μάλιστα δε, το υποστηρίζαμε και το τεκμηριώναμε με τέτοια νηφαλιότητα ώστε συχνά καταντούσαμε εκνευριστικοί. Και το ξέραμε όχι επειδή είχαμε "άνωθεν πληροφόρηση" ή "θεία φώτιση" αλλά επειδή είχαμε θεωρητικό υπόβαθρο (ας είναι καλά οι παρακαταθήκες τού παππού Κάρολου και του θείου Βλαδίμηρου), διαλεκτική γνώση τής ιστορίας και. κυρίως, ενεργό μυαλό για να συνδυάσει τα δυο προηγούμενα και να καταλήξει σε σωστά συμπεράσματα.


"Διπλό όχι από Τσίπρα..." (Προφανώς, η σημερινή Αυγή κυκλοφόρησε νωρίτερα απ' ό,τι έπρεπε)
Υστερόγραφο: Λίγο νωρίτερα, άκουσα την ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια, όπου ο Θύμιος Καλαμούκης εξέφραζε την αηδία και την οργή του για την αποδοχή τής συμφωνίας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Προσωπικά, δεν αισθάνομαι ούτε αηδία ούτε οργή. Τέτοια συναισθήματα ταιριάζουν σε εξαπατημένους κι εμένα δεν με εξαπάτησε κανείς. Και χτες και σήμερα, το ίδιο πράγμα πιστεύω: αυτό το αστικό οικοδόμημα δεν πρόκειται να βελτιωθεί, όσους διαχειριστές κι αν αλλάξουμε. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο απ' την αρχή. Όσοι επιμένουν να πιστεύουν το αντίθετο, να ετοιμάζονται για περισσότερες εξαπατήσεις στην ζωή τους.

9 σχόλια:

faros είπε...

Αλήθεια τι θα κάνουν οι ... πασοκτσήδες του ΣΥΡΙΖΑ που φύγαν τότε λόγω των τότε Μνημονίων;;;

Τι θα κάνουν οι ... αριστεροί τύπου Λαφαζάνη ;;;

Ανώνυμος είπε...

http://katoikoiiliou.blogspot.gr/2015/05/blog-post_24.html

Φτυστή ο παππούς της
ωραία που είναι η νύφη μας ωραία και τα προικιά της

Ανώνυμος είπε...

Για BRRD και 25δις για ανακεφαλαίωση μιλά η συμφωνία. Θα είναι αρκετά; ή το κόστος θα μετακυλιστεί σε ομολογιούχους και μετά μεγαλοκαταθέτες >100,000€ (όπως π.χ. ταμεία συντάξεως, φιλανθρωπικές οργανώσεις, αποθεματικά κτλ.);

Δεν ξέρω τι είναι πιό αισχρό η συμφωνία ή η διαδικασία εξαπάτησης ενός απελπισμένου λαού από πολιτικούς απατεώνες ή να χαρακτηρίζουν πολιτικά ανοργασμικούς και αυτιστικές κασσάνδρες όσους δεικνύομε τα αυτονόητα.

Προτείνω να εφαρμόσουμε αυτό που βάφτισα "το καρότο και το σακκί με τα καρότα". Ο κόσμος θέλει να μάθει ακριβώς τί σημαίνει "κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων", τι θα αντικαταστήσει τον καπιταλισμό; Να το πιπιλίσει στο μυαλό του να το σκέφτεται κάθε ώρα της ημέρας, σαν όταν ήταν έγκυος και κάνει ονειρα για το τι μεγαλος γιατρός θα γίνει το παιδί του και σχεδιάζει ακόμα και την ταμπέλλα του ιατρείου στο μυαλό της. Προτείνω λοιπόν να μιλήσουμε με παραδείγματα, τι κάνουμε για την παραγωγή του γάλακτος, για τις ιχθυοκαλιέργειες, για τα μεταλλεία, τις μεταφορές, για τα ροδάκινα και τα μεγαλοξενοδοχεία. Πως την 1η μέρα την διοίκηση αναλαμβάνει το τάδε συμβούλιο το οποίο εκλέγεται ως εξής...Πώς συμμετέχει ο κόσμος στην διαδικασία. πώς παίρνουμε σχόλια, εισηγήσεις, συμμετοχή. Η επιστήμη είναι μαζί μας και η τεχνολογία επίσης.

ΑΧΠ

tulpoeid είπε...

Προσωπικά αισθάνομαι στεναχώρια. Όχι για το τι θα τραβήξουμε (γνωστό από καιρό) αλλά για την ηλιθιότητα, τα ψυχολογικά παιχνιδάκια, τις κοροϊδίες πρώτα και το ξέχασμα κατόπιν όσων προβλέπουν σωστά, την υποταγή της επιβίωσης στο ¨τι θα πει ο ξένος κόσμος¨ όταν ο ¨ξένος κόσμος¨ είναι αυτός που εκείνη την ώρα τον βλέπεις να κόβει το κομμάτι σου. Τη συναισθηματική χειραγώγηση να νικάει το ένστικτο επιβίωσης. Τα μέλη της εργατικής τάξης μεγάλου μέρους του πλανήτη να αποδεικνύονται παιδάκια που απλά ψήλωσαν κι έκαναν και δικά τους παιδάκια, αλλά πάντα θα κοιτάζουν μην κάνουν τον πατερούλη να συνοφρυωθεί.

Ανώνυμος είπε...

ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΩΜΑΣΤΑΙ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΣΦΟΥΓΓΟΚΟΛΑΡΙΩΝ !

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Νεες εργατικες κατοικιες για νεα ζευγαρια .Στους πρωτους οροφους πολυκαταστηματα και λαικες αγορες ....Φημες λενε οτι κυκλοφορει μεταξυ των πολιτων το εξης : "Το συστημα και τον Κιμ και τα ματια μας ,μην καταντησουμε Ελλαδα !"

https://www.youtube.com/watch?v=Rgmh3GyfJs4

themis είπε...

"Και το ξέραμε όχι επειδή είχαμε "άνωθεν πληροφόρηση" ή "θεία φώτιση" αλλά επειδή είχαμε θεωρητικό υπόβαθρο (ας είναι καλά οι παρακαταθήκες τού παππού Κάρολου και του θείου Βλαδίμηρου), διαλεκτική γνώση τής ιστορίας και. κυρίως, ενεργό μυαλό για να συνδυάσει τα δυο προηγούμενα και να καταλήξει σε σωστά συμπεράσματα."

Βασικά και εγώ το ήξερα από την συμφωνία του Φεβρουαρίου και τα τόσα δείγματα που είχε δείξει όλον αυτόν τον καιρό.
Δεν γνωρίζω τη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού αλλά είμαι περίεργος πως θα με βοηθούσε σέ αυτήν την περίπτωση;

teddygr είπε...

@ Ευθύμης Περισιανίδης

Πριν δώσω ένα παράδειγμα, ας υποθέσω ότι ασπαζόμαστε κι οι δυο την αποστροφή τού Αϊνστάιν πως τα αποτελέσματα δυο πράξεων δεν μπορεί να είναι διαφορετικά μεταξύ τους αν τα δεδομένα είναι ίδια.

Βέβαια, στα ιστορικά γεγονότα δεν έχουμε ποτέ απολύτως ίδια δεδομένα, γι' αυτό κι ο Μαρξ έλεγε πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται μεν, ως φάρσα δε. Η διαλεκτική γνώση της Ιστορίας, λοιπόν, χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια ανάλυσης και μελέτης των δεδομένων του παρελθόντος ώστε να καταλήγουμε σε όσο το δυνατόν σωστότερα συμπεράσματα, κάτι που βοηθάει αποτελεσματικά στην κατανόηση του παρόντος και, κατ' επέκταση, στις όσο το δυνατόν ασφαλέστερες προγνώσεις.

Και τώρα, το παράδειγμα. Ρίξε μια ματιά στο τρίτο σημείωμα της σειράς "Πώς φτάσαμε στο ΄δυστυχώς, επτωχεύσαμεν΄" (υπάρχει στην σελίδα "Αφιερώματα"), όπου γίνεται λόγος για την πτώχευση του 1843 και το μνημόνιο που υπογράψαμε τότε (ναι, ναι! μνημόνιο το 1843!) για την εξυπηρέτηση του χρέους μας. Αν εντοπίσουμε τις αναλογίες ανάμεσα σ' εκείνη την εποχή και την δική μας, δεν θα προσδιορίσουμε με αρκετή ασφάλεια και τις αυριανές εξελίξεις;

do.b4tool8 είπε...

Φιλε, δες κι αυτο:http://fromredrock.blogspot.gr/2015/07/blog-post_22.html
Δεν αντιπαρατίθεμαι, μάλλον εκμυστηρεύομαι.
Να 'σαι καλά.