Ένα τραγούδι για τον Παύλο

Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την δολοφονία τού Παύλου Φύσσα, η οποία αποκάλυψε το απεχθές πρόσωπο του φασισμού σε όσους στερούνταν ιστορικής μνήμης. Αυτή η δολοφονία, με όλες τις συνταρακτικές λεπτομέρειές της, ξέσκισε κάθε φτηνή δικαιολογία που πάσχιζε να προβάλει το "ανθρώπινο πρόσωπο" του φασισμού ή την "σοβαρότητα" των χρυσαυγητών. Κι είναι αυτή η άνανδρη δολοφονία που μας επιτρέπει σήμερα να είμαστε κατηγορηματικοί: Ναι, όσοι στηρίζουν -είτε με λόγια είτε με ψήφο- την Χρυσή Αυγή δεν είναι παραπλανημένοι, είναι φασίστες.

Για την σημερινή μέρα υπάρχουν πολλά κείμενα που μπορείτε να διαβάσετε στο διαδίκτυο. Εξ άλλου, σήμερα διοργανώνονται αντιφασιστικά συλλαλητήρια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, στα οποία θα γίνει πολύς λόγος γι' αυτή την μαύρη επέτειο. Το ιστολόγιο διάλεξε έναν διαφορετικό τρόπο για να τιμήσει τούτη την ημέρα: ένα τραγούδι.

Ο φασισμός

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον!

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι.
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σαν χολέρα,
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα,
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος. Τσάκισέ τον!

Στίχοι: Φώντας Λάδης

Σύνθεση: Θάνος Μικρούτσικος 

Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη

(Από το άλμπουμ "Τραγούδια της λευτεριάς", 1978)