Πώς να καταστρέψετε μια ολόκληρη χώρα

[Ο Άλαν Μαρκ Γκραίυσον είναι βουλευτής τού δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ και εκπροσωπεί στο κονγκρέσσο μια περιφέρεια της Φλόριδας. Φυσικά, είναι αστός πολιτικός και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για μαρξιστή, αν και μάλλον θα είχε σοβαρό πρόβλημα σε περίπτωση που ο αλήστου μνήμης γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθυ επέστρεφε από τον τάφο του. Ο Γκραίυσον κέρδισε την προσοχή μου με το τσιτάτο το οποίο διάλεξε για να αυτοχαρακτηριστεί στην ιστοσελίδα του: congressman with guts (μια κατά λέξη μετάφραση θα ήταν "μέλος τού κονγκρέσσου με έντερα" αλλά στην καθομιλουμένη θα το λέγαμε "βουλευτής με αρχίδια").

Προχτές, στις 14 του μηνός, ο εν λόγω βουλευτής Φλόριδας δημοσίευσε το άρθρο που ακολουθεί στον δικτυακό τόπο Daily Kos. Αν και το να ακούς πολιτειακό βουλευτή να εκφράζει τέτοιες απόψεις είναι αξιοσημείωτο από μόνο του, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι ο Γκραίυσον διάλεξε μια βρεττανική ιστοσελίδα (*) για να εκφραστεί. Το αναδημοσιεύω αυτούσιο επειδή εκτιμώ πως έχει αρκετό ενδιαφέρον. Όσοι δεν έχετε πρόβλημα με τα αγγλικά σας, ακολουθήστε τον διασύνδεσμο που οδηγεί στην αναφερόμενη έκθεση του Π.Ο.Υ., όπου θα βρείτε και άλλα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.]

Πώς να καταστρέψετε μια ολόκληρη χώρα

Από μια πρόσφατη έκθεση 188 σελίδων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προέρχονται τα εξής τρομακτικά και αποκρουστικά στοιχεία:

- Το ποσοστό αυτοκτονιών αυξήθηκε κατά 40% κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011 μόνο.

- Οι δολοφονίες διπλασιάστηκαν.

- 9.100 γιατροί στην Ελλάδα, περίπου ένας στους επτά, απολύθηκαν.

Μαζί μ' αυτούς τους γιατρούς, στην ανεργία βρίσκεται το 27.6% της ελληνικής εργατικής δύναμης. Συγκριτικά, στο αποκορύφωμα της μεγάλης ύφεσης (σ.σ.: η ύφεση που ακολούθησε το κραχ τού 1929) η ανεργία στις Ηνωμένες Πολιτείες διαμορφώθηκε χαμηλότερα από αυτό το ποσοστό. Η ανεργία στους νέους κάτω των 25 ετών στην Ελλάδα, έφτασε το αποτρόπαιο 64,9% τον Μάιο. (Σημειώστε ότι το 2008 το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα ήταν μόλις 7%).

Είμαι σίγουρος ότι οι φίλοι μου στο Κίνημα του Τσαγιού θα κατηγορήσουν την καθολική υγειονομική περίθαλψη, τις αναρρωτικές άδειες μετ' αποδοχών και τα "γενναιόδωρα" επιδόματα ανεργίας γι' αυτή την καταστροφή. "Αν απλώς παύαμε να βοηθάμε τους ανθρώπους τότε δεν θα χρειάζονταν τη βοήθεια μας", θα έλεγαν. Μπορείτε να καταλάβετε που οδηγεί αυτή η "λογική". Οι νεκροί δεν χρειάζονται οποιαδήποτε βοήθεια, εκτός ίσως για την κηδεία τους. Κάπως έτσι: "το Ρεπουμπλικανικό σχέδιο υγειονομικής περίθαλψης: Μην αρρωσταίνετε. Κι αν αρρωστήσετε, να πεθάνετε γρήγορα".

Ίσως νομίζετε πως αστειεύομαι σχετικά με το τι θα έκαναν οι φίλοι μου του Κινήματος του Τσαγιού. Δεν αστειεύομαι. Πριν από μερικά χρόνια, εδώ στη Φλόριντα, είχαμε ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα υγείας για παιδιά με το όνομα Παιδική Φροντίδα (σ.σ.: KidCare), με μια λίστα αναμονής πάνω από 100.000. Αυτό δεν άρεσε στους ρεπουμπλικάνους του Κινήματος του Τσαγιού. Έτσι, κατάργησαν αυτή την λίστα.

Αλλά ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Πολλοί κατηγορούν το ελληνικό δημόσιο χρέος για τα σημερινά βάσανα. Σύμφωνα με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (σ.σ.: την CIA), την πλέον έγκυρη όλων των αξιόπιστων πηγών, το δημόσιο χρέος τής Ελλάδας αγγίζει το 160% του ΑΕΠ, ποσοστό που φαντάζει μεγάλο. Αλλά το δημόσιο χρέος τής Ιαπωνίας φτάνει το 215% του ΑΕΠ και το ποσοστό ανεργίας στην Ιαπωνία είναι μόνο 4%.

Επί πλέον, ο δείκτης ανεργίας της Ισπανίας είναι ουσιαστικά το ίδιο υψηλός με αυτόν της Ελλάδας αλλά το δημόσιο χρέος της Ισπανίας είναι μόνο 85% του ΑΕΠ. Αυτό το ποσοστό είναι μικρότερο από το αντίστοιχο της Σιγκαπούρης, αλλά το ποσοστό ανεργίας στη Σιγκαπούρη είναι μόνο 1,8%.

Έτσι, δεν είναι σωστό να αποδίδουμε την καταστροφή της Ελλάδας στην προστασία των εργαζόμενων ούτε μπορούμε να την αποδίδουμε στον δανεισμό της κυβέρνησης. Ποιά είναι η αιτία τότε; Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει την απάντηση: η λιτότητα. Η "λιτότητα" είναι ο αναίμακτος όρος για μια χοντροκομμένη οικονομική κακοδιαχείρηση, η οποία υποκινείται από την αναλγησία. Είναι αυτή η αυτοματοποιημένη νοοτροπία του τύπου "περικοπή-περικοπή-περικοπή" που μας στερεί δουλειές, δημόσιες παροχές, ασφάλεια, υγεία, υποδομές, βοήθεια για τους άπορους και -τελικά- την οικονομική ισορροπία μας και την δυνατότητα επιβίωσης. Η νοοτροπία που ανοίγει τον δρόμο -και μας καλωσορίζει σ' αυτόν- σε έναν απηνή πόλεμο των πάντων εναντίον όλων. Η λιτότητα καταστρέφει μια ολόκληρη χώρα ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.

Ή όπως το θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: "Αυτές οι δυσμενείς τάσεις στην Ελλάδα αποτελούν προειδοποίηση για άλλες χώρες οι οποίες ταλαιπωρούνται από φορολογική λιτότητα, συμπεριλαμβανομένων της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Ιταλίας. Επιβάλλουν επίσης την ανάγκη για αποτελεσματικές οικονομικές επιλογές σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, χωρίς να υποβαθμίζονται οι απαραίτητες επενδύσεις στην υγεία".

Στις ΗΠΑ έχουμε ένα πλούσιο και ισχυρό λόμπυ που έχει την ίδια συνταγή για κάθε οικονομική ασθένεια: λιτότητα. "Περικοπή-περικοπή-περικοπή". Περικοπή σε κοινωνική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Περικοπή σε εκπαιδευτικούς, αστυνομικούς και πυροσβέστες. Περικοπή στην υγεία. Περικοπή σε μισθούς και συντάξεις. Όλα συμπυκνώνονται σε μια άσχημη λέξη: λιτότητα. Και η λιτότητα φέρνει πάντα αποδιοργάνωση, καταστροφή, αποσύνθεση και θάνατο.

Οι άνθρωποι συχνά μου ζητούν την άποψή μου σε διάφορα ζητήματα. Λοιπόν, είμαι υπέρ ορισμένων πραγμάτων και κατά κάποιων άλλων. Αλλά σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα είμαι κατηγορηματικός. Είμαι κατά του πόνου και των βασάνων. Ειδικά του πόνου και των βασάνων που μπορούν να αποφευχθούν. Και επομένως, είμαι κατά της λιτότητας. Αυτή αρχίζει με φαινομενικά επουσιώδεις περικοπές στον προϋπολογισμό. Μετά οδηγεί αδυσώπητα στην καταστροφή αμέτρητων ζωών.

Γιατί σας μιλάω για την Ελλάδα; Το 1935, ο Σίνκλαιρ Ληούις έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Δεν μπορεί να συμβεί εδώ". Όμως μπορεί. Και είναι στο χέρι μας να το αποτρέψουμε.

Κουράγιο.

"Ο τρόμος! Ο τρόμος!"
-- Οι τελευταίες λέξεις τού συνταγματάρχη Κουρτζ στο μυθιστόρημα του Τζόζεφ Κόνραντ "Η καρδιά τού σκότους" (1899).

(*) Η ιστοσελίδα Daily Kos ανήκει στην Kos Media LLC, η οποία εδρεύει στο Κεντ τής Αγγλίας και πήρε το όνομά της από την Kent on Sunday, την πρώτη εφημερίδα που εξέδωσε.


[Υστερόγραφο: Είχα ολοκληρώσει το παραπάνω κείμενο όταν είδα στην ηλεκτρονική μου θυρίδα ένα μήνυμα του φίλου αναγνώστη ChrisSp, ο οποίος μου υπεδείκνυε το άρθρο τού Γκραίυσον, μεταφρασμένο και δημοσιευμένο στο ιστολόγιο Τhe unbalanced evolution of homo sapiens. Μακάρι να το είχα προσέξει νωρίτερα και να γλίτωνα τον κόπο και τον χρόνο τής μετάφρασης. Όπως και νά 'χει, πάντως, τον ευχαριστώ δημοσίως για την υπόδειξη.]