Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

13 Σεπτεμβρίου 2013

Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι...)

Το κακό με τους αγώνες μπάσκετ είναι ότι κατά την διάρκειά τους γίνονται τάιμ άουτ. Τώρα βέβαια, θα με ρωτήσετε γιατί είναι κακό πράγμα τα τάιμ άουτ. Ε, πώς; Πείτε ότι παρακολουθείτε έναν τέτοιο αγώνα από την τηλεόραση. Δεν κάνετε ζάππινγκ κατά την διάρκεια των τάιμ άουτ; Κάνετε. Λογικό μεν, επικίνδυνο δε. Κάκιστη συνήθεια. Κόφτε την! Αμέσως! Κόφτε την διότι δεν ξέρετε πού μπορείτε να πέσετε κάνοντας ζάππινγκ.

Εγώ, χτες βράδυ, έπεσα στις ειδήσεις τού Μέγκα. Η οθόνη χωρισμένη στην μέση. Αριστερά, η Όλγα (μία είναι η Όλγα), με το ίδιο όπως πάντα ξινό ύφος και το ίδιο όπως πάντα χαϊμαλί στον λαιμό. Δεξιά, η εγνωσμένης αξίας και υψηλοτάτου επιπέδου ρεπόρτερ Ράνια Τζίμα, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά. Σκοπός τού ρεπορτάζ ήταν να μας ενημερώσει για την επίσκεψη που δέχτηκε ο Μηταράκης (ο υφυπουργός ανάπτυξης, ντε!) από τον ρώσο μεγιστάνα Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν), ο οποίος ενδιαφέρεται για επενδύσεις στην Ελλάδα. Ομολογώ ότι παρασύρθηκα, παγιδευμένος από το πλατύ χαμόγελο της Ράνιας και κόλλησα:

(...) Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη του υπουργείου ανάπτυξης έδειξαν στοιχεία στον Ρουφοκαβλίεφ (σ.σ.: ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν) για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας. Να θυμήσουμε ότι η προσωπική του περιουσία ξεπερνά ίσως και τα 10 δισεκατομμύρια, άρα υπάρχει περιθώριο για σκέψεις για επενδύσεις. Ο ίδιος, απ' ό,τι φαίνεται, εξετάζει επενδύσεις, κυρίως στο κομμάτι τού τουρισμού, σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα αλλά και σε μαρίνες. Και, βεβαίως, ανανεώθηκε το ραντεβού για επαφές και με τους εκπροσώπους τού Invest in Greece (...)

Κι ενώ προσπαθούσα να χωνέψω αυτό που άκουσα, το χαμόγελο της Ράνιας πλάτυνε ακόμη περισσότερο, καθώς μας ενημέρωνε ότι, λίγη ώρα αργότερα, ο υφυπουργός συναντήθηκε με επενδυτές από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι οποίοι ενδιαφέρονται όχι μόνο για επενδύσεις στον τόπο μας αλλά και για την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Εκεί ήταν που συνήλθα κι άρχισα να βρίζω φωνάζοντας. Η γυναίκα μου πετάχτηκε έντρομη από την κουζίνα και άρπαξε το τασάκι από μπροστά μου.

- Τί έπαθες, χριστιανέ μου και κάνεις έτσι; Μας άκουσε όλη η γειτονιά...


Καταλάβατε; Είναι είδηση για πλατειά χαμόγελα το ότι ο υφυπουργός συνάντησε έναν κάποιον Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν) για να συζητήσουνε πώς θα μας ξεπουλήσουνε μια ώρα αρχύτερα. Έχει -λένε- πάνω από 10 δισ. περιουσία ο Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν), την οποία απέκτησε με τον ιδρώτα του. Δηλαδή, ας είναι καλά οι σοβιετικοί πολίτες που τα μαζεύανε τόσες δεκαετίες αλλά κι εκείνη η καραλουμπίνα ο μπεκρής ο Γέλτσιν. Χάρη σ' αυτούς βρεθήκανε και κάνουνε τα κόζια τους σήμερα κάτι Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν), κάτι Αμπράμοβιτς και κάτι άλλα τέτοια μουσούδια. Φυσικά, εμάς δεν μας κόφτουν κάτι τέτοια. Στα παπάρια μας. Αρκεί να φωνίσει ο άνθρωπος.


ΥΓ:  Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, θυμήθηκα ποιος είναι αυτός ο Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν). Είναι ο τύπος που αγόρασε τον Σκορπιό τού Ωνάση. Άντε ντε, να ηρεμήσω ο άνθρωπος! Κακώς συγχίστηκα που ολόκληρος υφυπουργός φέρθηκε σαν πωλητής σε συνοικιακό εμπορικό κι έκατσε να κουβεντιάσει με δαύτον, λες και δεν υπάρχουν υπηρεσίες αρμόδιες για τέτοια θέματα. Εδώ, στα τέλη του περασμένου Ιούνη, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκατσε να κουβεντιάσει με τον Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς λεγόταν) για την επίλυση των σχετικών με την αγοραπωλησία τού Σκορπιού νομικών εκκρεμοτήτων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας σε ρόλο "διαλιέχτε!" και "ό,τι πάρεις ένα τάλληρο!" κι εγώ συγχίστηκα με τον Μηταράκη; Ήμαρτον.

1 σχόλιο:

ακυβέρνητος είπε...

Το βασικό σου πρόβλημα είναι ότι σε τρώει ο αποτέτοιος σου. Δεν είναι τίποτα, συχνά το παθαίνω κι εγώ, αφού παρά τις συστάσεις των γιατρών που με παρακολουθούν: «κόφτο ρε παιδάκι μου αφού σε χαλάει», «γιατί κάθεσαι και ακούς τον κάθε παπάρα αφού παπαριές θα ακούσεις;», «αν ήσαν άνθρωποι δεν θα ήσαν υπουργοί» κλπ, εγώ δεν αλλάζω δίαιτα.

Βέβαια τα βαριά τα έχω κόψει. Δεν βλέπω καθόλου Μπάμπη, Alexis, ηπορδήτουσάλτε, αυτοκράτορα Ντερμπεντέρη και λοιπά πτηνά. Σύμφωνα δε με ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα πρόσφατα, πρέπει να τα ταΐζεις με λίγο νερό και ηλιόσπορους και όχι με τη σκέψη σου. Αυτό ισχύει για κάθε παπαγάλο, ανεξαρτήτως μεγέθους, λοφίου, χρώματος κλπ.

Τέλος να σου αναφέρω πως αυτό που έχω καταλάβει μέχρι τώρα σχετικά με τις επενδύσεις ή τις «επενδύσεις», είναι πως αυτές γίνονται στο τσακ-μπαμ, χωρίς κανάλια, μαρκούτσια, τράβα μου άλλη μία, χαμογελάστε κι από δω κύριε υπουργέ.
Όταν προηγούνται τα προαναφερθέντα, οι διάφοροι Ρουφοκαβλίεφ έρχονται για να μοιράσουν τσατσάρες με καθρεφτάκια.