Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

10 Μαΐου 2010

H.Π.Α. - Κίνα: μια σχέση για την οποία μας πέφτει λόγος (1)

Θυμάστε μια ειδησούλα πριν λίγους μήνες σχετικά με την συμφωνία αγοράς πολεμικού υλικού της Φορμόζας (Ταϊβάν) από τις Ηνωμένες Πολιτείες; Θυμάστε την οργισμένη αντίδραση της Κίνας και τις απειλές για οικονομικά μέτρα κατά των ΗΠΑ; Θυμάστε πώς το αμερικανικό γεράκι έκατσε σούζα μόλις βρυχήθηκε ο κίτρινος δράκος;

Είναι γεγονός ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει σαρώσει τα αμερικανικά ομόλογα με τόσο χρήμα που έχει συσσωρεύσει χάρη στο εξωτερικό της εμπόριο. Τι πετυχαίνει έτσι; "Εκβιάζει" τις ΗΠΑ να κρατούν ψηλά την ισοτιμία δολλαρίου/γουάν, αφού, σε ενδεχόμενη υποτίμηση του αμερικανικού νομίσματος, η ρευστοποίηση των ομολόγων θα τσάκιζε τα αποθεματικά των Ηνωμένων Πολιτειών. Φυσικά, το φτηνό γουάν διατηρεί το εξαγωγικό εμπόριο της Κίνας σε θέση ισχύος. Ποιος θα αγόραζε κινεζικά προϊόντα αν ένα γουάν άξιζε όσο ένα δολλάριο;

Παράλληλα, αν οι Κινέζοι πάψουν να αγοράζουν τα αμερικανικά ομόλογα (αν πάψουν, δηλαδή, να αγοράζουν το χρέος των ΗΠΑ), θα σημειωνόταν έκρηξη στα δολλαριακά επιτόκια (για να καταλάβετε την επίπτωση, παραλληλίστε το τί συμβαίνει με την Ελλάδα και το spread).

Πώς θα μπορούσαν να αντιδράσουν οι Η.Π.Α. για να αποφύγουν την κατάρρευση από μια τέτοια ενέργεια της Κίνας; Μα, με εσωτερικό δανεισμό. Να αγοράσει, δηλαδή, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Η.Π.Α. (η γνωστή Fed) τα ομόλογα που θα αρνούνταν να αγοράσουν οι Κινέζοι. Με άλλα λόγια: να ρίξει η ίδια η τράπεζα στην αγορά τα αποθέματά της αγοράζοντας το χρέος της χώρας της. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών για να καταλάβει κανείς την πληθωριστική έκρηξη που θα ακολουθούσε μια τέτοια υπερπροσφορά χρήματος και απαιτείται ελάχιστη φαντασία για να περιγράψει κανείς την κατάρρευση του αμερικανικού μοντέλου ανάπτυξης.

Τι κάνουν, λοιπόν, οι Η.Π.Α.; Παρακολουθούν ανήμπορες να αντιδράσουν; Αποδέχονται τον ρόλο του σκλάβου που σέρνεται πίσω από το άρμα της Κίνας, έρμαιο στις επιθυμίες του γίγαντα ο οποίος απειλεί την θέση τους ως κοσμοκρατόρων; Όχι, βέβαια. Έχουν σχέδιο. Και, μάλιστα, σχέδιο για το οποίο μας πέφτει λόγος.

Λεπτομέρειες, στο επόμενο σημείωμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: