Όπως σημειώσαμε χτες, μεταξύ των χωρών που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της BIS ήταν και οι ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, οι ΗΠΑ εκπροσωπήθηκαν από μια ομάδα, που αντιπροσώπευε μερικούς από τους μεγαλύτερους πολιτειακούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, όπως η Chase National Bank (Ροκφέλλερ), η JP Morgan, η Morgan Stanley κλπ, οι οποίοι διέβλεπαν πεδίο ενδιαφερουσών συνεργασιών με την Γερμανία και σπρώχνονταν για να πιάσουν καλή σειρά. Μεταξύ αυτών των οργανισμών ήταν και η J. Henry Schröder Banking Corporation της Νέας Υόρκης, όνομα που μάλλον δεν σας λέει τίποτε αλλά κρατήστε το κατά νου γιατί θα το βρούμε μπροστά μας.
Στην γερμανική ομάδα βρισκόταν ο Καρλ Μπλέσσινγκ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Ράιχσμπανκ, ο οποίος είχε συντάξει ένα υπόμνημα με τον εύγλωττο τίτλο "Πώς πρέπει να συμπεριφερθεί η Ράιχσμπανκ στην BIS", όπου παρότρυνε την γερμανική κυβέρνηση να προσπαθήσει να αποκτήσει όσο μεγαλύτερη επιρροή μπορούσε μέσα στην BIS. Ο Μπλέσσινγκ καταλάβαινε κάτι που δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι άλλοι τραπεζίτες: η BIS δεν θα παρέμενε ένα απλό τεχνοκρατικό ίδρυμα αλλά θα εξελισσόταν σε πολιτικό οργανισμό. Όπως έγραφε ο ίδιος, "το γεγονός ότι οι πολεμικές επανορθώσεις ανατέθηκαν σε ένα τραπεζικό ίδρυμα, μετατρέπει φυσιολογικά αυτό το ίδρυμα σε πολιτικό, έστω κι αν κάτι τέτοιο δεν γίνεται παραδεκτό επίσημα".
Ανάμεσα στους πολιτειακούς βρισκόταν και μια δαιμόνια γυναίκα, η Ελεάνορ Ντάλλες, αδελφή τού επί Αϊζενχάουερ υπουργού εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλλες και του διαβόητου κατοπινού διευθυντή τής CIA και τότε νομικού συμβούλου τής BIS Άλλεν Ντάλλες. Η Ελεάνορ έτρεφε βαθειά αντιναζιστικά αισθήματα (ήταν παντρεμένη με εβραίο) και οργιζόταν βλέποντας τους γερμανούς να προσπαθούν να ελέγξουν πολιτικά την BIS. Έτσι, έπιασε -και προπαγάνδισε- την ιδέα μετασχηματισμού τής BIS σε μια διεθνή οικονομική λίγκα, η οποία θα ασχολιόταν με τα οικονομικά ζητήματα όλου του κόσμου. "Αν δεν δώσουμε στην BIS την ισχύ και τα εργαλεία να λύνει τέτοια προβλήματα, το αποτέλεσμα θα είναι η επικίνδυνη εμφάνιση οικονομικών αντιπαλοτήτων (...) Για να αποφύγουμε τέτοιες καταστροφές, πρέπει η BIS να ενισχυθεί ώστε να αντιμετωπίζει τις επείγουσες ανάγκες που παρουσιάζονται", προειδοποιεί στο έργο της "The BIS at work". Δυστυχώς για την Ντάλλες, οι εξελίξεις στην Γερμανία ευνόησαν τα σχέδια του Μπλέσσινγκ και της παρέας του.
Στο μεταξύ, στο διοικητικό συμβούλιο της BIS συμμετέχει εκ μέρους της Γερμανίας ο παλιός γνωστός μας Χγιάλμαρ Σαχτ (*), πρώην διοικητής τής Ράιχσμπανκ. Ο Σαχτ είναι σαφώς ναζί αλλά όχι αντισημίτης, αφού πιστεύει ότι οι εβραίοι είναι χρήσιμοι στην οικονομία. Κατά την διάρκεια συνέντευξής του το 1930, προσπάθησε να πείσει τον εβραίο δημοσιογράφο Μπέλλα Φρομ να στηρίξει τον Χίτλερ: "Γιατί να μη δώσουμε στους εθνικοσοσιαλιστές μια ευκαιρία; Μου φαίνονται πολύ έξυπνοι".
Οι ναζί φαίνονταν "πολύ έξυπνοι" και στους πολιτειακούς τής BIS. "Η τάξη και η πειθαρχία στην Γερμανία είναι υποδειγματικές (...) η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού αισθάνεται ότι η τύχη τής Γερμανίας βρίσκεται στα χέρια ισχυρών ηγετών που εμπνέονται από καλή θέληση, έτσι ώστε είναι δικαιολογημένη η αισιόδοξη άποψη για μελλοντική ανάπτυξη", έγραφε ο Γκέητς ΜακΓκάρρα το 1933. Δυστυχώς, ο αντιπρόεδρος της BIS Καρλ Μέλκιορ δεν μπορούσε να συμμεριστεί τον ενθουσιασμό τού συναδέλφου του για την ναζιστική εξυπνάδα, αφού οι ναζί τον είχαν εξαναγκάσει σε παραίτηση επειδή ήταν εβραίος. Την θέση του στο συμβούλιο κατέλαβε, μετά από υπόδειξη του Σαχτ, ο βαρώνος Κουρτ φον Σρέντερ (Kurt von Schröder), ιδρυτής τής J. Henry Schröder Banking Corporation που αναφέραμε στην αρχή. Να που άρχισε να δένει το γλυκό!
Ο βαρώνος Κουρτ φον Σρέντερ ήταν ένας επιφανής οικονομολόγος, μέλος και χρηματοδότης του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος είχε βοηθήσει τον Χίτλερ να ανεβεί στην εξουσία. Στις αρχές τού 1933, μέσα στο χάος που είχαν προκαλέσει οι εκλογές του προηγούμενου Νοέμβρη, ο φον Σρέντερ οργάνωσε στην βίλλα του στην Κολωνία μια σύσκεψη ανάμεσα στον Χίτλερ και τον φον Πάπεν, με την παρουσία τού Ες, του Χίμμλερ και του Βίλχελμ Κέππλερ, συνδέσμου των ναζί με τους γερμανούς επιχειρηματίες.
Παρένθεση. Το 1932 ο Κέππλερ είχε ιδρύσει τον "Κύκλο Φίλων της Οικονομίας" (Freundeskreis der Wirtschaft), ένα σύλλογο γερμανών βιομηχάνων που ήθελαν να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με το ναζιστικό κόμμα, στον οποίο συμμετείχε ο Κουρτ φον Σρέντερ. Αργότερα, ο Κέππλερ θα ίδρυε τον "Κύκλο του Χίμμλερ" (Himmlerkreis), όπου συμμετείχαν επιχειρηματίες οι οποίοι τροφοδοτούσαν με χρήμα το αποθεματικό κεφάλαιο που διατηρούσε ο Χίμμλερ στην τράπεζα της Κολωνίας J.H.Stein (γνωστή ως "Τράπεζα των Βασιλιάδων των Καρτέλ"), ιδρυτής της οποίας ήταν ο Κουρτ φον Σρέντερ. Τώρα που έδεσε κανονικά το γλυκό, ας κλείσουμε την παρένθεση για να συνεχίσουμε.
Σ' εκείνη την σύσκεψη, ο Χίτλερ ανακοίνωσε τα σχέδιά του για μια αυτάρκη οικονομία. Σ' αυτά συμπεριλαμβανόταν μια πρωτοποριακή ιδέα: για να πάψει η εξάρτησή της από το εξωτερικό, η Γερμανία θα βασιζόταν σε συνθετικό πετρέλαιο και συνθετικό καουτσούκ. Την μεγάλη αυτή δουλειά θα αναλάμβανε η γιγάντια χημική βιομηχανία IG Farben, διευθύνων σύμβουλος της οποίας ήταν ο Χέρμαν Σμιτς. Λίγο αργότερα, δίπλα στον Σαχτ και τον φον Σρέντερ, βρέθηκε θέση στο διοικητικό συμβούλιο της BIS και για τον Χέρμαν Σμιτς.
Μ' αυτά και μ' αυτά, οι γερμανοί έβαλαν για τα καλά πόδι στην BIS. Έτσι, το 1938, κατά την προσάρτηση της Αυστρίας από την Γερμανία, η τράπεζα μπήκε στην μέση και φρόντισε να τηρηθούν τα προσχήματα ώστε ο αυστριακός χρυσός να μεταφερθεί στα ταμεία των ναζί. Το ίδιο ακριβώς έκανε και το 1939 με τον χρυσό τής Τσεχοσλοβακίας, όταν ο Χίτλερ εισέβαλε και διέλυσε την χώρα. Και έκανε πάλι το ίδιο κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με τον χρυσό όλων των χωρών που καταλάμβαναν οι γερμανοί [σημ.: Ευτυχώς για την Ελλάδα, εδώ υπήρχαν ο Βαρβαρέσος με τον Μαντζαβίνο].
Το 1943, ο υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ Χένρυ Μόργκενταου έβαλε θέμα διάλυσης της BIS ως φιλοναζιστικής τράπεζας, με σκοπό να απελευθερωθούν τα χρήματα που είχαν αρπάξει οι γερμανοί από τους εβραίους και να επιστραφούν στους δικαιούχους τους. Η προσπάθειά του απέτυχε χάρη στην σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε ο βρεττανός ομόλογός του Τζον Μαίυναρντ Κέυνς, ο οποίος πίστευε ότι η BIS θα βοηθούσε αποτελεσματικά στην μεταπολεμική αναστήλωση της διεθνούς οικονομίας και γι' αυτό έπρεπε να μείνει ζωντανή.
Επειδή το γλυκό άρχισε να παραδένει, ας σταματήσουμε κάπου εδώ για σήμερα, προσθέτοντας μόνο ένα κερασάκι. Το 1949, ο δανός ερευνητής και συγγραφέας Κάι Μόλτκε εξέδωσε το "Καταστήματα Πολέμου", όπου αποκάλυπτε το πώς η BIS βοηθούσε τα πολιτειακά και τα γερμανικά μονοπώλια να συνεργαστούν πριν αλλά και κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με εξαίρεση μια γερμανική έκδοση του 1952 (Krämer des Krieges: Die 5. Kolonne der Monopole), το βιβλίο τού Μόλτκε θάφτηκε κανονικά. Σημειωτέον ότι ο Μόλτκε συνελήφθη από την δανική αστυνομία το 1941 ως κομμουνιστής και στάλθηκε σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου έμεινε ως το τέλος του πολέμου.
[Σημείωση: Το σημερινό αλλά και το αυριανό σημείωμα ίσως να μη γράφονταν ποτέ αν δεν υπήρχε το αποκαλυπτικό βιβλίο του Adam Lebor με τίτλο "Tower of Basel: The shadowy history of the secret bank that runs the world" (Publicaffairs, Νέα Υόρκη, 2013).]
---------------------------------------
(*) "Τράπεζα της Ελλάδος - 7. Το clearing της δεκαετίας του '30", 29/1/2016
Στην γερμανική ομάδα βρισκόταν ο Καρλ Μπλέσσινγκ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Ράιχσμπανκ, ο οποίος είχε συντάξει ένα υπόμνημα με τον εύγλωττο τίτλο "Πώς πρέπει να συμπεριφερθεί η Ράιχσμπανκ στην BIS", όπου παρότρυνε την γερμανική κυβέρνηση να προσπαθήσει να αποκτήσει όσο μεγαλύτερη επιρροή μπορούσε μέσα στην BIS. Ο Μπλέσσινγκ καταλάβαινε κάτι που δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι άλλοι τραπεζίτες: η BIS δεν θα παρέμενε ένα απλό τεχνοκρατικό ίδρυμα αλλά θα εξελισσόταν σε πολιτικό οργανισμό. Όπως έγραφε ο ίδιος, "το γεγονός ότι οι πολεμικές επανορθώσεις ανατέθηκαν σε ένα τραπεζικό ίδρυμα, μετατρέπει φυσιολογικά αυτό το ίδρυμα σε πολιτικό, έστω κι αν κάτι τέτοιο δεν γίνεται παραδεκτό επίσημα".
 |
| Βασιλεία, 22/4/1930: Η πρώτη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της BIS |
Ανάμεσα στους πολιτειακούς βρισκόταν και μια δαιμόνια γυναίκα, η Ελεάνορ Ντάλλες, αδελφή τού επί Αϊζενχάουερ υπουργού εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλλες και του διαβόητου κατοπινού διευθυντή τής CIA και τότε νομικού συμβούλου τής BIS Άλλεν Ντάλλες. Η Ελεάνορ έτρεφε βαθειά αντιναζιστικά αισθήματα (ήταν παντρεμένη με εβραίο) και οργιζόταν βλέποντας τους γερμανούς να προσπαθούν να ελέγξουν πολιτικά την BIS. Έτσι, έπιασε -και προπαγάνδισε- την ιδέα μετασχηματισμού τής BIS σε μια διεθνή οικονομική λίγκα, η οποία θα ασχολιόταν με τα οικονομικά ζητήματα όλου του κόσμου. "Αν δεν δώσουμε στην BIS την ισχύ και τα εργαλεία να λύνει τέτοια προβλήματα, το αποτέλεσμα θα είναι η επικίνδυνη εμφάνιση οικονομικών αντιπαλοτήτων (...) Για να αποφύγουμε τέτοιες καταστροφές, πρέπει η BIS να ενισχυθεί ώστε να αντιμετωπίζει τις επείγουσες ανάγκες που παρουσιάζονται", προειδοποιεί στο έργο της "The BIS at work". Δυστυχώς για την Ντάλλες, οι εξελίξεις στην Γερμανία ευνόησαν τα σχέδια του Μπλέσσινγκ και της παρέας του.
Στο μεταξύ, στο διοικητικό συμβούλιο της BIS συμμετέχει εκ μέρους της Γερμανίας ο παλιός γνωστός μας Χγιάλμαρ Σαχτ (*), πρώην διοικητής τής Ράιχσμπανκ. Ο Σαχτ είναι σαφώς ναζί αλλά όχι αντισημίτης, αφού πιστεύει ότι οι εβραίοι είναι χρήσιμοι στην οικονομία. Κατά την διάρκεια συνέντευξής του το 1930, προσπάθησε να πείσει τον εβραίο δημοσιογράφο Μπέλλα Φρομ να στηρίξει τον Χίτλερ: "Γιατί να μη δώσουμε στους εθνικοσοσιαλιστές μια ευκαιρία; Μου φαίνονται πολύ έξυπνοι".
Οι ναζί φαίνονταν "πολύ έξυπνοι" και στους πολιτειακούς τής BIS. "Η τάξη και η πειθαρχία στην Γερμανία είναι υποδειγματικές (...) η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού αισθάνεται ότι η τύχη τής Γερμανίας βρίσκεται στα χέρια ισχυρών ηγετών που εμπνέονται από καλή θέληση, έτσι ώστε είναι δικαιολογημένη η αισιόδοξη άποψη για μελλοντική ανάπτυξη", έγραφε ο Γκέητς ΜακΓκάρρα το 1933. Δυστυχώς, ο αντιπρόεδρος της BIS Καρλ Μέλκιορ δεν μπορούσε να συμμεριστεί τον ενθουσιασμό τού συναδέλφου του για την ναζιστική εξυπνάδα, αφού οι ναζί τον είχαν εξαναγκάσει σε παραίτηση επειδή ήταν εβραίος. Την θέση του στο συμβούλιο κατέλαβε, μετά από υπόδειξη του Σαχτ, ο βαρώνος Κουρτ φον Σρέντερ (Kurt von Schröder), ιδρυτής τής J. Henry Schröder Banking Corporation που αναφέραμε στην αρχή. Να που άρχισε να δένει το γλυκό!
Ο βαρώνος Κουρτ φον Σρέντερ ήταν ένας επιφανής οικονομολόγος, μέλος και χρηματοδότης του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος είχε βοηθήσει τον Χίτλερ να ανεβεί στην εξουσία. Στις αρχές τού 1933, μέσα στο χάος που είχαν προκαλέσει οι εκλογές του προηγούμενου Νοέμβρη, ο φον Σρέντερ οργάνωσε στην βίλλα του στην Κολωνία μια σύσκεψη ανάμεσα στον Χίτλερ και τον φον Πάπεν, με την παρουσία τού Ες, του Χίμμλερ και του Βίλχελμ Κέππλερ, συνδέσμου των ναζί με τους γερμανούς επιχειρηματίες.
Παρένθεση. Το 1932 ο Κέππλερ είχε ιδρύσει τον "Κύκλο Φίλων της Οικονομίας" (Freundeskreis der Wirtschaft), ένα σύλλογο γερμανών βιομηχάνων που ήθελαν να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με το ναζιστικό κόμμα, στον οποίο συμμετείχε ο Κουρτ φον Σρέντερ. Αργότερα, ο Κέππλερ θα ίδρυε τον "Κύκλο του Χίμμλερ" (Himmlerkreis), όπου συμμετείχαν επιχειρηματίες οι οποίοι τροφοδοτούσαν με χρήμα το αποθεματικό κεφάλαιο που διατηρούσε ο Χίμμλερ στην τράπεζα της Κολωνίας J.H.Stein (γνωστή ως "Τράπεζα των Βασιλιάδων των Καρτέλ"), ιδρυτής της οποίας ήταν ο Κουρτ φον Σρέντερ. Τώρα που έδεσε κανονικά το γλυκό, ας κλείσουμε την παρένθεση για να συνεχίσουμε.
Σ' εκείνη την σύσκεψη, ο Χίτλερ ανακοίνωσε τα σχέδιά του για μια αυτάρκη οικονομία. Σ' αυτά συμπεριλαμβανόταν μια πρωτοποριακή ιδέα: για να πάψει η εξάρτησή της από το εξωτερικό, η Γερμανία θα βασιζόταν σε συνθετικό πετρέλαιο και συνθετικό καουτσούκ. Την μεγάλη αυτή δουλειά θα αναλάμβανε η γιγάντια χημική βιομηχανία IG Farben, διευθύνων σύμβουλος της οποίας ήταν ο Χέρμαν Σμιτς. Λίγο αργότερα, δίπλα στον Σαχτ και τον φον Σρέντερ, βρέθηκε θέση στο διοικητικό συμβούλιο της BIS και για τον Χέρμαν Σμιτς.
Μ' αυτά και μ' αυτά, οι γερμανοί έβαλαν για τα καλά πόδι στην BIS. Έτσι, το 1938, κατά την προσάρτηση της Αυστρίας από την Γερμανία, η τράπεζα μπήκε στην μέση και φρόντισε να τηρηθούν τα προσχήματα ώστε ο αυστριακός χρυσός να μεταφερθεί στα ταμεία των ναζί. Το ίδιο ακριβώς έκανε και το 1939 με τον χρυσό τής Τσεχοσλοβακίας, όταν ο Χίτλερ εισέβαλε και διέλυσε την χώρα. Και έκανε πάλι το ίδιο κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου με τον χρυσό όλων των χωρών που καταλάμβαναν οι γερμανοί [σημ.: Ευτυχώς για την Ελλάδα, εδώ υπήρχαν ο Βαρβαρέσος με τον Μαντζαβίνο].
Το 1943, ο υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ Χένρυ Μόργκενταου έβαλε θέμα διάλυσης της BIS ως φιλοναζιστικής τράπεζας, με σκοπό να απελευθερωθούν τα χρήματα που είχαν αρπάξει οι γερμανοί από τους εβραίους και να επιστραφούν στους δικαιούχους τους. Η προσπάθειά του απέτυχε χάρη στην σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε ο βρεττανός ομόλογός του Τζον Μαίυναρντ Κέυνς, ο οποίος πίστευε ότι η BIS θα βοηθούσε αποτελεσματικά στην μεταπολεμική αναστήλωση της διεθνούς οικονομίας και γι' αυτό έπρεπε να μείνει ζωντανή.
 |
| Δυο από τα μέλη του πρώτου διοικητικού συμβουλίου της BIS: Ο Χγιάλμαρ Σαχτ (αριστερά) με τον πολύ καλό του φίλο Μόνταγκιου Νόρμαν, διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας (1920-1944). |
Επειδή το γλυκό άρχισε να παραδένει, ας σταματήσουμε κάπου εδώ για σήμερα, προσθέτοντας μόνο ένα κερασάκι. Το 1949, ο δανός ερευνητής και συγγραφέας Κάι Μόλτκε εξέδωσε το "Καταστήματα Πολέμου", όπου αποκάλυπτε το πώς η BIS βοηθούσε τα πολιτειακά και τα γερμανικά μονοπώλια να συνεργαστούν πριν αλλά και κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με εξαίρεση μια γερμανική έκδοση του 1952 (Krämer des Krieges: Die 5. Kolonne der Monopole), το βιβλίο τού Μόλτκε θάφτηκε κανονικά. Σημειωτέον ότι ο Μόλτκε συνελήφθη από την δανική αστυνομία το 1941 ως κομμουνιστής και στάλθηκε σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου έμεινε ως το τέλος του πολέμου.
[Σημείωση: Το σημερινό αλλά και το αυριανό σημείωμα ίσως να μη γράφονταν ποτέ αν δεν υπήρχε το αποκαλυπτικό βιβλίο του Adam Lebor με τίτλο "Tower of Basel: The shadowy history of the secret bank that runs the world" (Publicaffairs, Νέα Υόρκη, 2013).]
---------------------------------------
(*) "Τράπεζα της Ελλάδος - 7. Το clearing της δεκαετίας του '30", 29/1/2016
5 σχόλια:
Αυτά πρέπει να τα μάθει ο κόσμος.....
ο βαρώνος Κουρτ φον Σρέντερ (Kurt von Schröder),
Πως τον λέγανε τον προηγούμενο καγγελάριο της γερμανίας είπαμε ???;;;
Α, μπα συνωνυμίες από εμένα τον συνωμοσιολόγο
Αποκαλυπτικότατη η Ανάρτηση. Ο Φασισμός και ο Χίτλερ επιλέχθηκε απο την Αστική Τάξης της Γερμανίας και στηρίχθηκε απο όλα τα Καπιταλιστικά κράτη Συνειδητά για την καταστροφή της ΕΣΣΔ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
επι τελους ενα αρθρο με ονοματα και χρονολογιες. Τα δυο βιβλια στα οποια αναφερεσθαι ειναι διαθεσιμα;
@ Ανώνυμος 4/11/2017 - 8:18 π.μ.
Το βιβλίο του Adam Lebor είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο αλλά μπορεί να γίνει και παραγγελία σε κάποιο μεγάλο βιβλιοπωλείο που διαθέτει ξενόγλωσσα βιβλία. Από εκείνο του Kai Moltke υπάρχουν στο amazon.de τρία μεταχειρισμένα αντίτυπα της γερμανικής Β' έκδοσης του 1953.
Δημοσίευση σχολίου