Τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι

Ρε, τι ήτανε τούτο, άγιες μέρες πού 'ρχονται, να μαζευτούνε τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι να πάνε να ψηφίσουνε για να βγάλουνε πρόεδρο στη ΝουΔου, κάνοντας τα μεγάλια κεφάλια της μεγάλης ευρωπαϊκής δημοκρατικής παράταξης -και όχι συμπαράταξης- να ουρλιάξουν από χαρά, σε σημείο που πήραν φόρα κι ανέβηκαν να τραγουδήσουν στο αψηλότερο βουνό, να ακουστεί στην ερημιά το ξέσπασμά τους με την πεννιά, για να τ' ακούσουν κι εκείνοι οι μικρόψυχοι που είχαν στηθεί από το πρωί στις τηλεοράσεις και στο ίντερνετ περιμένοντας πώς και πώς σαν ωσαννά το χαρμόσυνο χαμπέρι ότι έπεσε η Βόδαφον και ματαξανακυρώθηκε η εκλογική διαδικασία που, ως γνωστόν, είναι η πεμπτουσία τής δημοκρατίας αλλά όσο περνούν τα χρόνια τόσο και περισσότερο χεσμένη την έχουν οι λογής-λογής ψηφοφόροι, οι οποίοι είναι τόσο στόκοι ώστε δεν καταλαβαίνουν ότι μπορεί οι πολιτικοί να κάνουν αμέτρητες μαλακίες όταν έρθουν στην εξουσία αλλά την πιο χοντρή μαλακία την κάνουν αυτοί οι ίδιοι που τους στέλνουν να ασκήσουν εξουσία, ακριβώς δηλαδή όπως κάνανε και χτες που μαζευτήκανε τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι για να πάρουν ενεργά θέση ως προς το αν ο Κούλης είναι καλύτερος από τον Βαγγέλα ή αν ο Άδωνις είναι ανώτερος του Τζίτζι, κάνοντας όλους όσους έμειναν μακρυά από όλο τούτο το πανηγυράκι να κοιτάνε και να σταυροκοπιούνται.

Κινητοποιηθήκανε, λοιπόν,  τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι, αποφασισμένοι να βροντοφωνάξουνε στον Αλέξη ότι το κόμμα που ίδρυσε ο εθνάρχης είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό, αν και αυτά τα περί ενότητας σάμπως και αμφισβητήθηκαν λιγάκι τις τελευταίες μέρες, από τότε που ανακλαδίστηκε ο Βούδδας και βγήκε χρησμός από Ραφήνα μεριά, κάνοντας τα μουστάκια τού Βαγγέλα να γελάσουν και τα κόντρα ξυρισμένα μάγουλα των αντιπάλων του να κοκκινήσουν από θυμό αλλά επειδή και οι τρεις είναι σοβαροί άνθρωποι και βάζουν πάνω απ' όλα το καλό της χώρας και αμέσως μετά το καλό της μεγάλης ευρωπαϊκής δημοκρατικής παράταξης -και όχι συμπαράταξης- αποφάσισαν να μη πουν κουβέντα και να καταπιούν την οργή τους, εκτός λίγο από τον Άδωνι που κάτι ψέλλισε για Ρουσόπουλους και Αντώναρους και για στημένες δημοσκοπήσεις, επειδή ήξερε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει από κάτι πληροφορίες που του μετέφερε η Ευγενία και, όπως αποδείχτηκε, είχε δίκιο διότι οι υπολογισμοί λένε πως τελικά μάζεψε λιγώτερες από πενήντα χιλιάδες ψήφους, ποιός, αυτός που στην βήτα Αθηνών μαζεύει για πλάκα εβδομήντα χιλιάδες σταυρούς και που από την μεγάλη περιοδεία του σε όλη την Ελλάδα με το τροχόσπιτο είχε στεριώσει μέσα του την σιγουριά πως, αν όχι πρώτος, θα ήταν τουλάχιστον δεύτερος, ίδια με την σιγουριά που είχαν και οι άνθρωποι του Τζίτζι, ο οποίος ήθελε να μπει στο βιβλίο Γκίνες ως ο πρώτος στον κόσμο αρχηγός κόμματος που δεν θα μπορούσε να βγει βουλευτής, πλην όμως άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων άλλα δε θεοί κελεύουσιν και ο περιφερειάρχης έμεινε τρίτος και καταϊδρωμένος και πολύ τον συμπονώ, εφ' ω και δεν θα του αποκαλύψω ότι η θέση που ήθελε στο βιβλίο Γκίνες είναι κατειλημμένη από τον Ερντογάν, το κόμμα του οποίου κέρδισε τις εκλογές το 2002 αλλά ο Ρετζέπ Ταγίπ δεν έγινε πρωθυπουργός επειδή είχε πρόβλημα εκλογιμότητας, κάτι που έτσι κι αλλιώς βάζω στοίχημα ότι δεν σκέφτηκαν ούτε οι τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι που πήγαν στις κάλπες ούτε όσοι έμειναν μακρυά από όλο τούτο το πανηγυράκι να κοιτάνε και να σταυροκοπιούνται.

Μαζευτήκανε, λοιπόν, τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι κυριακάτικα και στείλανε τον Κυριάκο στον δεύτερο γύρο να κοντραριστεί με τον Βαγγέλα, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά ότι μόλις ο άνθρωπος βρεθεί μπροστά σε κάλπη παθαίνει κλακάζ και ξεχνάει, διότι πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι πάνω από εκατό χιλιάδες άνθρωποι διάλεξαν τον Κούλη για αρχηγό και ξέχασαν πως ο Κούλης ήταν εκείνος που ως υπουργός άνοιξε τον χορό των απολύσεων από το δημόσιο και λύσσαξε να προωθήσει τις αξιολογήσεις που θα πετάγανε άλλους τόσους στον δρόμο, άσχετα που δεν πρόλαβε, όπως ξέχασαν και κάτι παλιές ιστορίες με κάποια Ζήμενς κι όπως ξέχασαν ότι είναι γυιος του γκαντέμη και πίστεψαν πως ο γουρλομάτης θα αποδειχτεί γουρλής για την μεγάλη ευρωπαϊκή δημοκρατική παράταξη -και όχι συμπαράταξη- ακριβώς όπως είχαν πιστέψει για τον Γιωργάκη κάπου ένα εκατομμύριο άλλοι πριν κάμποσα χρόνια και τον έβγαλαν πρόεδρο του κόμματός τους ξεχνώντας ότι μέχρι τότε ζαβό τον ανεβάζανε και βλαμμένο τον κατεβάζανε ώσπου ήρθε η ώρα να βαρέσουνε τα κεφάλια τους στον τοίχο και αναρωτιέμαι γιατί λένε πως η ιστορία είναι ο καλύτερος δάσκαλος αφού κανένας δεν διδάσκεται απ' αυτήν, καθ' όσον δεν μπορεί να έχουν πάρει το παραμικρό δίδαγμα από την ιστορία οι τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι που τσακιστήκανε κυριακάτικα να πάνε ψηφίσουν, κάνοντας όλους όσους έμειναν μακρυά από όλο τούτο το πανηγυράκι να κοιτάνε και να σταυροκοπιούνται.

Ψήφισαν, λοιπόν, τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι και κάνανε τα μεγάλα κεφάλια της μεγάλης ευρωπαϊκής δημοκρατικής παράταξης -και όχι συμπαράταξης- να ξεχάσουνε ότι τότε που βγήκε πρόεδρος ο Αντώνης είχανε ψηφίσει οι διπλοί και να αλαλάξουνε από χαρά και κάνανε και κάποιους άλλους να μελαγχολήσουν στην σκέψη πως μάλλον δεν θα μαζεύονταν ούτε το ένα δέκατο αν ήταν για να διαδηλώσουν κατά των μέτρων που τους μαυρίζουν την ψυχή ή για να διαλαλήσουν την αγωνία τους για το μέλλον των παιδιών τους ή για να ζητήσουν δουλειά και περίθαλψη και παιδεία και ανθρωπιά, μιας και τέτοια πράγματα είναι πολύ λίγα για να ξεσηκώσουν τον κόσμο από τους καναπέδες και πού να πάρει ο διάολος σιγά μη σηκωθούνε να βγούνε στους δρόμους τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι επειδή κάποιοι δεν έχουν τι να κάνουν και οργανώνουνε διαμαρτυρίες λες και είναι ποτέ δυνατόν να αλλάξει κάτι με τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις αφού όλα είναι αποφασισμένα από πριν και χεστήκανε όλοι τους εκεί στην εξουσία για το τι λέει ο λαός, εκτός βέβαια από τον καινούργιο πρόεδρο της ΝουΔου που μπορεί να τα αλλάξει όλα έστω κι αν είναι προαποφασισμένα, όπως φαίνεται ότι πιστεύουν τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι που πήγαν χτες στις κάλπες κάνοντας όλους όσους έμειναν μακρυά από όλο τούτο το πανηγυράκι να κοιτάνε και να σταυροκοπιούνται και να παραμιλάνε πως με τέτοια μυαλά ανάθεμα κι αν αλλάξει ποτέ κάτι...

...και κάνοντας κι εμένα να χάνω τα λόγια μου και να ξεχνάω να φτιάχνω προτάσεις και να βάζω τελείες, όπως ξέχναγε κι ο μεγάλος Ζοζέ ντε Σόουζα Σαραμάγκου και δεν φαντάζομαι να βρεθεί κανείς να πει ότι προσπαθώ να τον μιμηθώ γιατί δεν επιτρέπεται νά 'ρθουν οι γύφτοι να κρεμάσουν τα νταούλια τους εκεί όπου οι Κλέφτες κρεμάγανε τα καριοφίλια τους, άσχετα αν για μένα ο μεγάλος πορτογάλος συγγραφέας συνιστά ορόσημο στην σύγχρονη λογοτεχνία και άσχετα αν πιστεύω πως το "Περί φωτίσεως" πρέπει να το διαβάσουν όχι μόνο οι τετρακόσιες χιλιάδες νοματαίοι που πήγαν χτες στις κάλπες αλλά και όλοι όσοι έμειναν μακρυά από όλο τούτο το πανηγυράκι να κοιτάνε και να σταυροκοπιούνται.