Πριν συνεχίσουμε, ας κάνουμε μια προσπάθεια να συμπληρώσουμε ορισμένα κενά και να φωτίσουμε μερικά κακοφωτισμένα -για να μη πω σκοτεινά- σημεία, μήπως και καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε λίγο τα διαπλεκόμενα κουβάρια πολιτικής και μπίζνας. Παρακαλώ, λοιπόν, την προσοχή σας!
Τις προάλλες, αναφέροντας το όνομα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, τον χαρακτηρίσαμε -μετά λόγου γνώσεως- ως "σκοτεινή φυσιογνωμία", όχι μόνο λόγω της σταδιοδρομίας του στην ΚΥΠ αλλά και λόγω των σχέσεών του με την πολιτειακή CIA και την ισραηλινή Mossad. Σημειώστε ότι ο ίδιος ο στρατηγός Γρυλλάκης δηλώνει πως CIA και Mossad τον είχαν εκπαιδεύσει στην κατασκοπεία και την αντικατασκοπεία.
Ο Γρυλλάκης αποστρατεύθηκε το 1985 και αμέσως προσελήφθη από τον Μητσοτάκη ως διευθυντής τού γραφείου ασφαλείας τής Νέας Δημοκρατίας, καθήκοντα τα οποία διευρύνθηκαν όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές τού 1990 και ο Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Λίγο πριν εκείνες τις εκλογές, η χώρα συγκλονίστηκε από ένα τεράστιο σκάνδαλο υποκλοπών, όταν αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα δεκάδων υψηλά ισταμένων πολιτικών προσώπων, αντιπάλων τής Νέας Δημοκρατίας κυρίως (αλλά όχι μόνο). Ως εγκέφαλος του κυκλώματος που έκανε τις υποκλοπές καταγγέλθηκε ο Νίκος Γρυλλάκης και ως κύριοι συνεργάτες του ο περιβόητος Χρήστος Μαυρίκης και ο Μανώλης Βασαλάκης. Μπορεί το τελευταίο όνομα να μη σας λέει τίποτε αλλά, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Citibank, ο Μανώλης Βασαλάκης ήταν εκείνος που ρευστοποίησε την επιταγή τού ενός εκατομμυρίου δολλαρίων, την οποία ο Αριστείδης Αλαφούζος είχε -ισχυριστεί πως είχε- δώσει στον Μητσοτάκη ως ενίσχυση.
Ανάμεσα στις "δουλειές" που αναλάμβανε ο Γρυλλάκης ήταν και η παρασκηνιακή προώθηση ορισμένων υποθέσεων σε διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, ο Μητσοτάκης είχε εμπιστευθεί στον Γρυλλάκη πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σχετικά με το όνομα της ΠΓΔΜ ενώ του είχε αναθέσει και σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες εξομάλυνσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων (προφανώς, ο Μητσοτάκης δεν είχε απεριόριστη εμπιστοσύνη στον επί των εξωτερικών υπουργό του, τον Αντώνη Σαμαρά).
Εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ, όμως, είναι η εντολή Μητσοτάκη προς Γρυλλάκη να στηρίξει από το παρασκήνιο την επανεκλογή τού ρουμάνου προέδρου Ίον Ιλιέσκου, στις εκλογές τού 1992. Στα πλαίσια αυτής της βοήθειας, ο Γρυλλάκης ανέλαβε την εκτύπωση του προεκλογικού υλικού τού Ιλιέσκου και υποσχέθηκε να εξασφαλίσει στον ρουμάνο πρόεδρο οικονομική βοήθεια από έλληνες επιχειρηματίες.
Επειδή, όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ο Γρυλλάκης κλήθηκε σύντομα να αποκαλύψει τα ανταλλάγματα με τα οποία δόθηκε όλη εκείνη η βοήθεια. Η απάντηση ήταν ότι ο Ιλιέσκου, εάν επανεκλεγόταν πρόεδρος, θα στήριζε την Ελλάδα σε μια σειρά δύσκολων ζητημάτων, όπως το σκοπιανό, το κυπριακό και το βλάχικο. Είναι σαφές ότι ο Γρυλλάκης δεν λέει την αλήθεια ή, έστω, δεν την λέει όλη: όταν ένας επιχειρηματίας δίνει τα ωραία λεφτά του για να στηρίξει τον πρόεδρο μιας ξένης χώρας, μάλλον δεν το κάνει επειδή τον έχει πιάσει κόψιμο για το βλάχικο ζήτημα. Ποιά ήταν η αλήθεια, λοιπόν;
Πάμε πίσω στην Ρουμανία. Οι συμβάσεις των ελλήνων εφοπλιστών Κατούνη και Αλαφούζου για την εκμετάλλευση των ρουμανικών πλοίων έχουν υπογραφεί από τον υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου αλλά η κυβέρνηση του Πέτρε Ρόμαν έχει πέσει και ο Μπασέσκου είναι πλέον απλός βουλευτής. Μόνο που είναι ένας εξαιρετικά φιλόδοξος βουλευτής, αν και η καρριέρα του είναι γεμάτη σκάνδαλα και ο ίδιος έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για διαφθορά. Μέσα σε ένα θολό πολιτικό τοπίο, όπου σχεδόν όλοι οι πολιτικοί τής μετακομμουνιστικής περιόδου φέρονται ανακατεμένοι σε μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα, ο Μπασέσκου χαράσσει τον δικό του δρόμο. Ξέρει πως στον καπιταλισμό δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθαρός, αρκεί οι αντίπαλοί του να αποδειχτούν πιο βρόμικοι απ' αυτόν.
Έτσι, όταν ξεσπάει το σκάνδαλο με την κατάπτυστη σύμβαση Minerva και τις υπερτιμολογήσεις Αλαφούζου, ο Μπασέσκου σπεύδει να δώσει συνέντευξη, στην οποία αποκαλύπτει πως έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπηρεσιακοί παράγοντες της Ρουμανίας παρέδωσαν στον Γρυλλάκη έγγραφα σχετικά με την συμβάσεις που είχε υπογράψει η Petromin αλλά και έγγραφα σχετικά με τα δάνεια και τις χρηματοδοτήσεις τής εταιρείας. Συνεχίζοντας, ο Μπασέσκου καταγγέλλει ότι το παιχνίδι με την Petromin ήταν στημένο από τον πρωθυπουργό Νικολάε Βακαρόιου και τον υπουργό μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου, οι οποίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να πείσουν τον ρουμανικό λαό ότι η Petromin πήγαινε για φούντο και ως εκ τούτου ήταν προς το συμφέρον τής χώρας να πουληθεί.
Προκειμένου να αποσείσει κάθε ευθύνη, ο Μπασέσκου δεν διστάζει να καρφώσει τους πάντες. Σε άλλη συνέντευξή του στον διακεκριμμένο δημοσιογράφο Σορίν Στανέσκου, ο Μπασέσκου κάνει λόγο για "υπόθεση κατασκοπείας" και αναφέρει τα ονόματα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, του ιορδανού επιχειρηματία Φάτι Ταχέρ, του εφοπλιστή Στέλιου Κατούνη, του επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζου, του υπουργού μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου καθώς και των δυο πρωθυπουργών, Βακαρόιου και Μητσοτάκη.
Δεν ξέρω αν ξεμπερδέψαμε καθόλου το κουβάρι ή αν το μπερδέψαμε περισσότερο, όμως φαίνεται πως στον καπιταλισμό δεν μπορείς να πας ψηλά αν δεν είσαι αρκούντως βρόμικος. Αυτό άλλωστε συνέβη και με τον Τράιαν Μπασέσκου, ο οποίος το 2004 εκλέχτηκε στο αξίωμα του προέδρου τής Ρουμανίας.
Και τώρα γελάμε:
Τον Απρίλιο του 2007 ο Μπασέσκου παύθηκε από το αξίωμά του, κατηγορούμενος για χρηματισμό, υποκλοπές και χρήση των μυστικών υπηρεσιών εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων. Κατόπιν προσφυγής του, διεξήχθη δημοψήφισμα βάσει του οποίου επανήλθε στην θέση του έναν μήνα μετά την παραίτησή του (*). Για την καθαρότητα εκείνου του δημοψηφίσματος ειπώθηκαν πολλά αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.
Το 2009 ο Μπασέσκου επανεξελέγη για λίγες ψήφους, μέσα σε έναν ορυμαγδό καταγγελιών για εκλογικές απάτες και νοθεία. Τελικά, το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας επικύρωσε την επανεκλογή του.
Το 2012 ο Μπασέσκου παύθηκε για δεύτερη φορά από το αξίωμά του, κατηγορούμενος και πάλι για διαφθορά και χρηματισμό. Όπως και το 2007, διεξήχθη και πάλι δημοψήφισμα. Αυτή την φορά το αποτέλεσμα ήταν καταπέλτης για τον πρόεδρο: 88% των ψηφοφόρων ζήτησαν την αποπομπή του. Όμως, το συνταγματικό δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επειδή η συμμετοχή σ' αυτό ήταν μικρότερη του 50% των εγγεγραμμένων εκλογέων. Έτσι ο Μπασέσκου επέστρεψε στον προεδρικό θώκο όπου θα παραμείνει (αν δεν τον ξαναξηλώσουν) μέχρι την 21η Δεκεμβρίου 2014.
(*) Μικρή λεπτομέρεια: Εκείνο τον ένα μήνα (Απρίλιος-Μάιος 2007), μέχρι να αποφασιστεί αν ο εκλεγμένος πρόεδρος ήταν διεφθαρμένος ή όχι, ως αναπληρωτής πρόεδρος της χώρας ορίστηκε ο πρόεδρος της γερουσίας. Ποιός ήταν πρόεδρος της γερουσίας; Ο Νικολάε Βακαρόιου!
----------------
Σημείωση: Θερμές ευχαριστίες στον πολύ καλό φίλο Νίκο Δ., για τις μεταφράσεις του από ρουμανικά ιστολόγια και ιστοσελίδες. Για όσους δεν έχουν πρόβλημα με τα ρουμανικά τους και θέλουν να ρίξουν μια ματιά σε σχετικό υλικό, παραθέτω μερικούς ενδιαφέροντες διασυνδέσμους:
- "Daca se va gasi un act se vinzare a unei nave Basescu promite ca se retrage din politica (Αν βρείτε πράξη πώλησης ενός πλοίου, ο Μπασέσκου υπόσχεται να αποσυρθεί από την πολιτική)", 20/04/2002
- "Petromin – Justiţie şi Politică (Petromin - Δικαιοσύνη και Πολιτική), 22/06/2008
- "A treia rejudecare in procesul Petromin Minerva (Για τρίτη φορά στην δικαιοσύνη η υπόθεση Petromin Minerva), 24/3/2006
- "Nava "Oltenia" a disparut in triunghiul coruptiei (Το πλοίο "Oltenia" εξαφανίζεται σε τριγωνική διαφθορά), 17/05/2004
Τις προάλλες, αναφέροντας το όνομα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, τον χαρακτηρίσαμε -μετά λόγου γνώσεως- ως "σκοτεινή φυσιογνωμία", όχι μόνο λόγω της σταδιοδρομίας του στην ΚΥΠ αλλά και λόγω των σχέσεών του με την πολιτειακή CIA και την ισραηλινή Mossad. Σημειώστε ότι ο ίδιος ο στρατηγός Γρυλλάκης δηλώνει πως CIA και Mossad τον είχαν εκπαιδεύσει στην κατασκοπεία και την αντικατασκοπεία.
Ο Γρυλλάκης αποστρατεύθηκε το 1985 και αμέσως προσελήφθη από τον Μητσοτάκη ως διευθυντής τού γραφείου ασφαλείας τής Νέας Δημοκρατίας, καθήκοντα τα οποία διευρύνθηκαν όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές τού 1990 και ο Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Λίγο πριν εκείνες τις εκλογές, η χώρα συγκλονίστηκε από ένα τεράστιο σκάνδαλο υποκλοπών, όταν αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα δεκάδων υψηλά ισταμένων πολιτικών προσώπων, αντιπάλων τής Νέας Δημοκρατίας κυρίως (αλλά όχι μόνο). Ως εγκέφαλος του κυκλώματος που έκανε τις υποκλοπές καταγγέλθηκε ο Νίκος Γρυλλάκης και ως κύριοι συνεργάτες του ο περιβόητος Χρήστος Μαυρίκης και ο Μανώλης Βασαλάκης. Μπορεί το τελευταίο όνομα να μη σας λέει τίποτε αλλά, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Citibank, ο Μανώλης Βασαλάκης ήταν εκείνος που ρευστοποίησε την επιταγή τού ενός εκατομμυρίου δολλαρίων, την οποία ο Αριστείδης Αλαφούζος είχε -ισχυριστεί πως είχε- δώσει στον Μητσοτάκη ως ενίσχυση.
Ανάμεσα στις "δουλειές" που αναλάμβανε ο Γρυλλάκης ήταν και η παρασκηνιακή προώθηση ορισμένων υποθέσεων σε διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, ο Μητσοτάκης είχε εμπιστευθεί στον Γρυλλάκη πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σχετικά με το όνομα της ΠΓΔΜ ενώ του είχε αναθέσει και σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες εξομάλυνσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων (προφανώς, ο Μητσοτάκης δεν είχε απεριόριστη εμπιστοσύνη στον επί των εξωτερικών υπουργό του, τον Αντώνη Σαμαρά).
Εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ, όμως, είναι η εντολή Μητσοτάκη προς Γρυλλάκη να στηρίξει από το παρασκήνιο την επανεκλογή τού ρουμάνου προέδρου Ίον Ιλιέσκου, στις εκλογές τού 1992. Στα πλαίσια αυτής της βοήθειας, ο Γρυλλάκης ανέλαβε την εκτύπωση του προεκλογικού υλικού τού Ιλιέσκου και υποσχέθηκε να εξασφαλίσει στον ρουμάνο πρόεδρο οικονομική βοήθεια από έλληνες επιχειρηματίες.
Επειδή, όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ο Γρυλλάκης κλήθηκε σύντομα να αποκαλύψει τα ανταλλάγματα με τα οποία δόθηκε όλη εκείνη η βοήθεια. Η απάντηση ήταν ότι ο Ιλιέσκου, εάν επανεκλεγόταν πρόεδρος, θα στήριζε την Ελλάδα σε μια σειρά δύσκολων ζητημάτων, όπως το σκοπιανό, το κυπριακό και το βλάχικο. Είναι σαφές ότι ο Γρυλλάκης δεν λέει την αλήθεια ή, έστω, δεν την λέει όλη: όταν ένας επιχειρηματίας δίνει τα ωραία λεφτά του για να στηρίξει τον πρόεδρο μιας ξένης χώρας, μάλλον δεν το κάνει επειδή τον έχει πιάσει κόψιμο για το βλάχικο ζήτημα. Ποιά ήταν η αλήθεια, λοιπόν;
Πάμε πίσω στην Ρουμανία. Οι συμβάσεις των ελλήνων εφοπλιστών Κατούνη και Αλαφούζου για την εκμετάλλευση των ρουμανικών πλοίων έχουν υπογραφεί από τον υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου αλλά η κυβέρνηση του Πέτρε Ρόμαν έχει πέσει και ο Μπασέσκου είναι πλέον απλός βουλευτής. Μόνο που είναι ένας εξαιρετικά φιλόδοξος βουλευτής, αν και η καρριέρα του είναι γεμάτη σκάνδαλα και ο ίδιος έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για διαφθορά. Μέσα σε ένα θολό πολιτικό τοπίο, όπου σχεδόν όλοι οι πολιτικοί τής μετακομμουνιστικής περιόδου φέρονται ανακατεμένοι σε μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα, ο Μπασέσκου χαράσσει τον δικό του δρόμο. Ξέρει πως στον καπιταλισμό δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθαρός, αρκεί οι αντίπαλοί του να αποδειχτούν πιο βρόμικοι απ' αυτόν.
Έτσι, όταν ξεσπάει το σκάνδαλο με την κατάπτυστη σύμβαση Minerva και τις υπερτιμολογήσεις Αλαφούζου, ο Μπασέσκου σπεύδει να δώσει συνέντευξη, στην οποία αποκαλύπτει πως έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπηρεσιακοί παράγοντες της Ρουμανίας παρέδωσαν στον Γρυλλάκη έγγραφα σχετικά με την συμβάσεις που είχε υπογράψει η Petromin αλλά και έγγραφα σχετικά με τα δάνεια και τις χρηματοδοτήσεις τής εταιρείας. Συνεχίζοντας, ο Μπασέσκου καταγγέλλει ότι το παιχνίδι με την Petromin ήταν στημένο από τον πρωθυπουργό Νικολάε Βακαρόιου και τον υπουργό μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου, οι οποίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να πείσουν τον ρουμανικό λαό ότι η Petromin πήγαινε για φούντο και ως εκ τούτου ήταν προς το συμφέρον τής χώρας να πουληθεί.
Προκειμένου να αποσείσει κάθε ευθύνη, ο Μπασέσκου δεν διστάζει να καρφώσει τους πάντες. Σε άλλη συνέντευξή του στον διακεκριμμένο δημοσιογράφο Σορίν Στανέσκου, ο Μπασέσκου κάνει λόγο για "υπόθεση κατασκοπείας" και αναφέρει τα ονόματα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, του ιορδανού επιχειρηματία Φάτι Ταχέρ, του εφοπλιστή Στέλιου Κατούνη, του επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζου, του υπουργού μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου καθώς και των δυο πρωθυπουργών, Βακαρόιου και Μητσοτάκη.
Δεν ξέρω αν ξεμπερδέψαμε καθόλου το κουβάρι ή αν το μπερδέψαμε περισσότερο, όμως φαίνεται πως στον καπιταλισμό δεν μπορείς να πας ψηλά αν δεν είσαι αρκούντως βρόμικος. Αυτό άλλωστε συνέβη και με τον Τράιαν Μπασέσκου, ο οποίος το 2004 εκλέχτηκε στο αξίωμα του προέδρου τής Ρουμανίας.
Και τώρα γελάμε:
Τον Απρίλιο του 2007 ο Μπασέσκου παύθηκε από το αξίωμά του, κατηγορούμενος για χρηματισμό, υποκλοπές και χρήση των μυστικών υπηρεσιών εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων. Κατόπιν προσφυγής του, διεξήχθη δημοψήφισμα βάσει του οποίου επανήλθε στην θέση του έναν μήνα μετά την παραίτησή του (*). Για την καθαρότητα εκείνου του δημοψηφίσματος ειπώθηκαν πολλά αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.
Το 2009 ο Μπασέσκου επανεξελέγη για λίγες ψήφους, μέσα σε έναν ορυμαγδό καταγγελιών για εκλογικές απάτες και νοθεία. Τελικά, το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας επικύρωσε την επανεκλογή του.
Το 2012 ο Μπασέσκου παύθηκε για δεύτερη φορά από το αξίωμά του, κατηγορούμενος και πάλι για διαφθορά και χρηματισμό. Όπως και το 2007, διεξήχθη και πάλι δημοψήφισμα. Αυτή την φορά το αποτέλεσμα ήταν καταπέλτης για τον πρόεδρο: 88% των ψηφοφόρων ζήτησαν την αποπομπή του. Όμως, το συνταγματικό δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επειδή η συμμετοχή σ' αυτό ήταν μικρότερη του 50% των εγγεγραμμένων εκλογέων. Έτσι ο Μπασέσκου επέστρεψε στον προεδρικό θώκο όπου θα παραμείνει (αν δεν τον ξαναξηλώσουν) μέχρι την 21η Δεκεμβρίου 2014.
(*) Μικρή λεπτομέρεια: Εκείνο τον ένα μήνα (Απρίλιος-Μάιος 2007), μέχρι να αποφασιστεί αν ο εκλεγμένος πρόεδρος ήταν διεφθαρμένος ή όχι, ως αναπληρωτής πρόεδρος της χώρας ορίστηκε ο πρόεδρος της γερουσίας. Ποιός ήταν πρόεδρος της γερουσίας; Ο Νικολάε Βακαρόιου!
----------------
Σημείωση: Θερμές ευχαριστίες στον πολύ καλό φίλο Νίκο Δ., για τις μεταφράσεις του από ρουμανικά ιστολόγια και ιστοσελίδες. Για όσους δεν έχουν πρόβλημα με τα ρουμανικά τους και θέλουν να ρίξουν μια ματιά σε σχετικό υλικό, παραθέτω μερικούς ενδιαφέροντες διασυνδέσμους:
- "Daca se va gasi un act se vinzare a unei nave Basescu promite ca se retrage din politica (Αν βρείτε πράξη πώλησης ενός πλοίου, ο Μπασέσκου υπόσχεται να αποσυρθεί από την πολιτική)", 20/04/2002
- "Petromin – Justiţie şi Politică (Petromin - Δικαιοσύνη και Πολιτική), 22/06/2008
- "A treia rejudecare in procesul Petromin Minerva (Για τρίτη φορά στην δικαιοσύνη η υπόθεση Petromin Minerva), 24/3/2006
- "Nava "Oltenia" a disparut in triunghiul coruptiei (Το πλοίο "Oltenia" εξαφανίζεται σε τριγωνική διαφθορά), 17/05/2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου