Τελικά, όποιος μπορεί να γίνει και δεν γίνεται μιζαδόρος σε τούτο τον τόπο ή πάσχει από αθεράπευτο δονκιχωτικό ιδεαλισμό ή είναι -λίαν επιεικώς- ηλίθιος. Διότι τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν βλέπει ότι οι πρωταγωνιστές σε καραμπινάτες υποθέσεις δωροδοκιών μένουν συνήθως ατιμώρητοι;
Ακόμα και στην περίπτωση που ένας υπάλληλος παραπεμφθεί αλλά το δικαστήριο αποφασίσει ότι ναι μεν υπήρξε παράλειψη εκ μέρους του (από την οποία κάποιοι απεκόμισαν τεράστια οφέλη) αλλά δεν υπήρχε δόλος εκ μέρους του, ο κατηγορούμενος είτε αθωώνεται (το πλεόν σύνηθες) είτε καταδικάζεται σε ολιγόμηνη φυλάκιση την οποία εξαγοράζει προς...4,40 ευρώ ημερησίως! Αυτό σημαίνει ότι ένας εφοριακός, ο οποίος διά μιας "παραλείψεως" ωφελεί κάποιον φοροφυγάδα, εξαγοράζει με 800 ευρώ ένα εξάμηνο ποινής και κρατάει το "δωράκι" των 150.000 ευρώ που δέχτηκε λόγω της...παραλείψεως.
Παρένθεση. Αυτή η ιστορία με τον "δόλο" καταντάει συχνά προκλητική. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι -προ πολλών ετών- ένας πολύ καλός μου φίλος συνελήφθη στην Αθηνών-Κορίνθου κινούμενος με 180 χιλιόμετρα και αθωώθηκε στο δικαστήριο επειδή οι δικαστές δέχτηκαν ότι ναι μεν παρεβίασε το όριο ταχύτητος πλην όμως δεν είχε δόλο! Λεπτομέρεια: ο (μακαρίτης πλέον) πεθερός του ήταν πρόεδρος των εν Πάτραις πρωτοδικών. Κλείνει η παρένθεση.
Τα πράγματα μπλέκουν στις περιπτώσεις όπου οι κατηγορούμενοι υπάλληλοι αθωώνονται. Οι αθωωθέντες, κατ' αρχήν, ζητούν (και πετυχαίνουν πάντοτε) την άρση όλων των πειθαρχικών ποινών που τυχόν είχαν επιβληθεί. Ακολούθως στρέφονται κατά των ελεγκτών που τους είχαν παραπέμψει, κατηγορώντας τους για "συκοφαντική δυσφήμιση". Έτσι, αντί να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της διαφθοράς, τιμωρούνται οι ελεγκταί τους!
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πόσοι οικογενειάρχες διατίθενται να παίξουν κορώνα-γράμματα την γαλήνη τους και την περιουσία τους (οι αποζημιώσεις για συκοφαντική δυσφήμιση είναι τεράστιες) μόνο και μόνο για να πατάξουν ένα σκάνδαλο, τη στιγμή που έχουν μέσα τους διατρανωμένη την πεποίθηση ότι πίσω από τους εμφανείς πρωταγωνιστές του σκανδάλου υπάρχουν "γερές πλάτες" υψηλά ιστάμενες;
Σίγουρα, κάτι πρέπει να αλλάξει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς αυτού του έρμου τόπου. Σύντομα και δραστικά.
Συνειρμική εικόνα: Πάνε κοντά 30 χρόνια από τότε που, ως ανέμελος φοιτητής, κατηφόριζα ένα πρωί την Βασιλίσσης Σοφίας και είδα ένα τροχονόμο να μοιράζει κλήσεις σε αυτοκίνητα παρκαρισμένα πάνω στο πεζοδρόμιο. Ένας εκ των παραβατών κατέφθασε ασθμαίνων και κάθιδρως για να προλάβει το κακό, πλην ματαίως καθ' όσον η κλήση είχε κοπεί. Όταν τόλμησε να παρατηρήσει στο όργανο της τάξεως ότι είχε παραβλέψει να κολλήσει κλήση στο τζάμι μιας υπερπολυτελούς Μερσεντές, εισέπραξε από τον τροχονόμο την καθοριστική απάντηση: "κύριε, έχω δυο παιδάκια και δεν θέλω να τρέχω στο Σουφλί"!!! Αναλογίζομαι με θλίψη το ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει σ' αυτά τα 30 χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου