Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

5 Οκτωβρίου 2017

Fraport: η αποικιοκρατική σύμβαση (4)

(Θ) Πάμε τώρα να ρίξουμε μια ματιά στην σελίδα 85 της σύμβασης, επειδή το περιεχόμενο της παραγράφου 4.9.6 μου φαίνεται απίστευτο:

"Το Δημόσιο θα αποζημιώνει και θα κρατά αζήμιο τον παραχωρησιούχο , τους υπαλλήλους, αντιπροσώπους, εργολάβους του (κάθε βαθμίδας) σε πρώτη ζήτηση, από κάθε ευθύνη για: 
(i) θάνατο ή σωματική βλάβη οποιουδήποτε προσώπου,
(ii) ζημία ή φθορά περιουσίας  (συμπεριλαμβανομένης περιουσίας που ανήκει στο Δημόσιο ή στον παραχωρησιούχο ή για την οποία έκαστος εξ αυτών είναι υπεύθυνος) και
(iii) όλες τις ζημίες (συμπεριλαμβανομένων δικαστικών εξόδων επί τη βάσει αποζημίωσης) που μπορεί να προκύψουν ή να επέλθουν λόγω πράξης, παράλειψης ή αμέλειας οποιουδήποτε μέρους σύμβασης αεροδρομίου (...)".

Εξαιρετικό! Παρ' ότι η Fraport είναι ο εργοδότης, την αποζημίωση για ό,τι στραβό κι ανάποδο συμβεί, την πληρώνει το ελληνικό κράτος! Ντεραπάρει το κλαρκ και τραυματίζει εργάτη; Γλιστράει υπάλληλος και σπάει το πόδι του; Χάνονται οι αποσκευές κάποιου επιβάτη; Ό,τι κι αν γίνει, το αφτί των γερμανών δεν χρειάζεται να ιδρώσει. Πληρώνει το ελληνικό δημόσιο!

Αεροδρόμια στα οποία η Fraport κατέχει ποσοστό μεγαλύτερο του 10%: Από ένα σε Περού,
Σλοβενία, Ρωσσία και Τουρκία, από δύο σε Γερμανία και Βουλγαρία, δεκατέσσερα στην Ελλάδα.

(Ι) Μια άλλη ενδιαφέρουσα παραχώρηση που κάνει το δημόσιο προς την Fraport μέσω της σύμβασης είναι ότι επιτρέπει στην εταιρεία να παραστήσει τον εργολάβο και να εκτελέσει όσα έργα θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν, φυσικά με έξοδα του δημοσίου:

"Ο παραχωρησιούχος μπορεί, εφόσον το επιλέξει, κατόπιν συναίνεσης του δημοσίου και με τους όρους που θα συμφωνηθούν με αυτό, να εκτελέσει για λογαριασμό και με έξοδα του δημοσίου μέρος ή το σύνολο των έργων δημοσίου όσα έργα απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 4.4.7 και οποιαδήποτε άλλα έργα πρέπει να εκτελέσει ή για τα οποία πρέπει να μεριμνήσει το δημόσιο με τους όρους της παρούσα σύμβασης" [σελ. 76, 4.3.3].

Κι ας πούμε ότι όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα μεν αλλά έχουν κάποια λογική. Αν προχωρήσουμε λίγο την ανάγνωση, όμως...:

"Εάν ο παραχωρησιούχος επιθυμεί να εκχωρήσει ουσιώδες τμήμα των συμβατικών υποχρεώσεών του σε υπεργολάβο, θα παράσχει στο δημόσιο όλα τα απαραίτητα στοιχεία του προτεινόμενου υπεργολάβου, όπως την εμπειρία, το προσωπικό που θα απασχοληθεί στην εν λόγω σύμβαση υπεργολαβίας, καθώς και τα οικονομικά στοιχεία αλλά και τα συγκεκριμένα καθήκοντα που θα ανατεθούν στον εν λόγω υπεργολάβο. Το δημόσιο οφείλει να απαντήσει στο αίτημα εντός τριάντα ημερών. Εάν το δημόσιο δεν απαντήσει εντός του ανωτέρω χρονικού πλαισίου, θα θεωρηθεί ότι έχει δώσει την συγκατάθεσή του" [σελ. 164-165,  §§ 22.3 - 22.4].

Εδώ υπάρχει ένα παράδοξο. Αν η Fraport επιθυμεί ("εφόσον το επιλέξει), μπορεί να παραστήσει τον εργολάβο και να υποκαταστήσει το δημόσιο προκειμένου να υλοποιήσει όσα έργα θεωρεί ότι πρέπει να υλοποιηθούν, πλην όμως μετά από συνεννόηση με το δημόσιο και με την συναίνεσή του. Αν, όμως, αντί να κάνει μια δουλειά η ίδια, στήσει μια θυγατρική και της αναθέσει την δουλειά ως υπεργολαβία, τότε δεν χρειάζεται καμμιά συνεννόηση με το δημόσιο αλλά ένα απλό αίτημα, το οποίο γίνεται de facto δεκτό αν το δημόσιο δεν απαντήσει μέσα στην ασφυκτική προθεσμία των τριάντα ημερών.


(ΙΑ) Χτες συμπεριέλαβα στο κείμενο μια φωτογραφική σύνθεση με δηλώσεις της Fraport περί δημιουργίας 20.000 και 70.000 θέσεων εργασίας. "Καλό είναι αυτό", θα μου πείτε, "εκεί που έχει φτάσει η ανεργία στην χώρα μας...".

Δεν θα τσακωθούμε τώρα για το αν αυτές οι θέσεις εργασίας θα είναι πραγματικές, αν θα είναι καλοπληρωμένες ή αν θα είναι μόνιμες. Θα ήθελα, όμως, να σας ρωτήσω κατά πόσο είσαστε σίγουροι ότι αφορά εμάς, τους έλληνες. Για δείτε αυτό:

"Σύμφωνα με τους όρους της παρούσας σύμβασης, το Δημόσιο (...) θα παρέχει υποστήριξη ή θα διευκολύνει τους υπηκόους κρατών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης που απασχολούνται στη διαχείριση ή/και τη λειτουργία των περιφερειακών αεροδρομίων να αποκτούν άδειες εισόδου (βίζα) και άδειες εργασίας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους" [σελ. 74, § 4.3.2.ι].

Γιατί τώρα εμένα κάτι μου λέει ότι η Fraport έχει κατα νου να φέρει εργάτες από το Μπαγκλαντές, την Νιγηρία και οποιαδήποτε άλλη τριτοκοσμική χώρα, όπου το βδομαδιάτικο ενός εργάτη φτάνει-δεν φτάνει το μεροκάματο ενός έλληνα συναδέλφου του; Μάλλον το μυαλό μου είναι άρρωστο...


Έτσι θα γίνει το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την μακέττα της Fraport.

Με τούτα και με κείνα, την φάγαμε την εβδομάδα με την Fraport. Αύριο θα πούμε δυο λόγια για τα οικονομικά δεδομένα της σύμβασης και θα ολοκληρώσουμε την αναφορά μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ρίξαμε φως σε όλες τις λεπτομέρειες. Άλλωστε, σχεδόν 1.000 σελίδες δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν πλήρως σε πέντε ιστολογικά κείμενα.

3 σχόλια:

Αντίχριστος είπε...

Ε εντάξει πως κάνετε έτσι δεν ζήτησαν να πληρώνει το κράτος και τους μισθούς των υπαλλήλων!

ΥΓ Πολύ καλή δουλειά μπράβο

Νανά Α. είπε...

και όμως, όπως φαίνεται, εμείς τα πληρώνουμε όλα...

Ανώνυμος είπε...

" Γιατί τώρα εμένα κάτι μου λέει ότι η Fraport έχει κατα νου να φέρει εργάτες από το Μπαγκλαντές, την Νιγηρία και οποιαδήποτε άλλη τριτοκοσμική χώρα, όπου το βδομαδιάτικο ενός εργάτη φτάνει-δεν φτάνει το μεροκάματο ενός έλληνα συναδέλφου του; Μάλλον το μυαλό μου είναι άρρωστο..."

Φυσικά και δεν είναι άρρωστο το μυαλό σου Θοδωρή!
Κάθε εχέφρων επενδυτής αυτό θα σκεφτόταν...!!!
lol...!!!