Στις 29 Ιανουαρίου 2002, κατά την ετήσια ομιλία του στο Κονγκρέσσο (State of the Union address), ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους ο νεώτερος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο "άξονας του κακού" (axis of evil). Σ' αυτόν τον άξονα συμπεριέλαβε τρεις χώρες: Βόρεια Κορέα, Ιράν και Ιράκ. Όπως εξήγησε ο κάθε άλλο παρά ευφυής πρόεδρος,
Η αναφορά του Μπους σε "άξονα του κακού" δεν ήταν τυχαία. Όπως λέει ο λογογράφος του Ντέιβιντ Φρουμ, όταν του ανέθεσαν να γράψει την συγκεκριμένη ομιλία, προκειμένου να εμπνευστεί άρχισε να διαβάζει την ομιλία του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, η οποία εκφωνήθηκε στις 8/12/1941, αμέσως μετά την επίθεση των ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ. Ο Ρούζβελτ είχε κάνει αναφορά στον γνωστό μας Άξονα, οπότε ο Φρουμ είχε την ιδέα να κάνει λόγο για έναν σύγχρονο άξονα του κακού.
Η ιστορία έχει και συνέχεια. Στις 6/5/2002, ο τότε υφυπουργός εξωτερικών και κατοπινός πρέσβυς των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζον Μπόλτον έκανε μια ομιλία με τίτλο "Πέρα από τον άξονα του κακού". Αφού ο Μπόλτον δεν μπορούσε να διορθώσει τον πρόεδρο, ο οποίος είχε βάλει στον άξονα του κακού τρεις χώρες, απλώς τον συμπλήρωσε, βάζοντας παραδίπλα άλλες τρεις: την Κούβα, την Λιβύη και την Συρία. Ο Μπόλτον χαρακτήρισε αυτές τις τρεις χώρες ως "κρατικούς χορηγούς τρομοκρατίας που επιδιώκουν ή έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν όπλα μαζικής καταστροφής ή έχουν την ικανότητα να το κάνουν, παραβιάζοντας τις κατά συνθήκη υποχρεώσεις τους".
Έχοντας όλα τα παραπάνω κατά νου, πάμε να κάνουμε κάποιους συλλογισμούς για το περίφημο "κουμπί του Κιμ". Όποιο κανάλι κι αν παρακολουθήσεις και όποια εφημερίδα ή περιοδικό κι αν διαβάσεις, όλοι οι αναλυτές συμφωνούν σε ένα πράγμα: η Βόρεια Κορέα διαφεντεύεται από έναν μισότρελο δικτάτορα, ο οποίος έχει λυσσάξει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, απειλώντας να τινάξει στον αέρα την παγκόσμια ειρήνη.
Κατ' αρχήν, ας δούμε λίγο τις υπόλοιπες πέντε χώρες που βρίσκονται στον άξονα του κακού ή, έστω, παραδίπλα του:
- Το Ιράκ διαλύθηκε και ξαναφτιάχτηκε (όσο και όπως φτιάχτηκε) ως πολιτειακό προτεκτοράτο.
- Η Λιβύη βρίσκεται βυθισμένη στο χάος και την αναρχία αλλά και στα πρόθυρα της διάσπασης σε δυο (ή περισσότερα) ανεξάρτητα κράτη.
- Η Συρία καταστρέφεται όλο και περισσότερο ημέρα με την ημέρα και το μέλλον της είναι όχι απλώς αδιόρατο αλλά κατασκότεινο.
- Το Ιράν βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των ΗΠΑ και φαίνεται πως γλιτώνει τα χειρότερα επειδή τριγύρω υπάρχουν πολλές ανοιχτές πληγές (Μέση Ανατολή, Ιράκ, Αφγανιστάν, κούρδοι κλπ), οπότε η δημιουργία άλλης μίας ίσως να οδηγούσε την συνολική κατάσταση σε εκτροχιασμό.
- Η Κούβα έχει απομονωθεί εδώ κι έξι δεκαετίες μέσω ενός από τα σκληρότερα εμπάργκο που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα αλλά δεν έχει δώσει ποτέ την παραμικρή χειροπιαστή αφορμή που θα δικαιολογούσε ένα ανοιχτό στρατιωτικό χτύπημα εναντίον της.
Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι όντως ο Κιμ συγκεντρώνει όπλα μαζικής καταστροφής και επιδιώκει να αποκτήσει και πυρηνικό οπλοστάσιο. Με τα δεδομένα που σημειώσαμε πρωτύτερα, πόσο παράφρων μπορεί να είναι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας επειδή εξοπλίζεται καθώς βλέπει την τύχη των υπολοίπων "μελών" του περίφημου άξονα του κακού; Παράφρων θα ήταν αν δεν εξοπλιζόταν!
Το πρόβλημα που έχει η Βόρεια Κορέα είναι ότι βρίσκεται δίπλα στην Κίνα, τον σημαντικώτερο ίσως αντίπαλο που έχουν οι ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τον τίτλο της ηγέτιδας δύναμης του πλανήτη. Ήδη το Πεκίνο έχει διατρανώσει τις θέσεις του για την Κινεζική Θάλασσα αλλά και τις ευρύτερες βλέψεις του για όλη την Άπω Ανατολή. Για να παραμείνει η Ουάσιγκτον σε θέση ισχύος στην περιοχή, πρέπει να ενισχύσει την στρατιωτική της παρουσία. Με ποια αφορμή να το κάνει, όμως, από την στιγμή που όλες οι χώρες τής ανατολικής και νοτιοανατολικής Ασίας είναι σύμμαχοί της;
Ευτυχώς, υπάρχει ο Κιμ! Με αφορμή την "τρέλα" του βορειοκορεάτη ηγέτη, οι ΗΠΑ έχουν βάλει για τα καλά πόδι τόσο στην Νότια Κορέα όσο και στην Ιαπωνία, χώρες τις οποίες εξοπλίζουν όλο και περισσότερο ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικώτερα την πιθανότητα να πάθει κάποια κρίση ο Κιμ και να πατήσει το κουμπί. Το αξιοπερίεργο είναι ότι, λόγω Κιμ, Νότια Κορέα και Ιαπωνία δεν συνεργάζονται άψογα μόνο με τις ΗΠΑ αλλά και μεταξύ τους, παρ' ότι πρόκειται για χώρες που τις χαρακτηρίζει ιστορική μεταξύ τους έχθρα.
Φυσικά, οι κινέζοι δεν είναι ηλίθιοι. Αντιλαμβάνονται πλήρως το νόημα των αυξανόμενων εξοπλισμών στην περιοχή, οπότε φροντίζουν να ενισχύουν όσο και όπως μπορούν την Βόρεια Κορέα. Αλλωστε αυτή η αμέριστη κινεζική συμπαράσταση είναι και ο λόγος που το διεθνές εμπάργκο το οποίο έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Πυονγκγιάνγκ δεν στενοχωρεί ιδιαίτερα τους βορειοκορεάτες, οι οποίοι έχουν βρει στο Πεκίνο τον εμπορικό συνεργάτη που χρειάζονται.
Η Βόρεια Κορέα είναι ένα καθεστώς που εξοπλίζεται με πυραύλους και όπλα μαζικής καταστροφής ενώ καταδικάζει τους πολίτες του σε λιμοκτονία. Το Ιράν αναπτύσσει επιθετικά τέτοια όπλα και εξάγει τρόμο ενώ μια μη εκλεγμένη ελάχιστη μειοψηφία καταπιέζει την ελπίδα του ιρανικού λαού για ελευθερία. Το Ιράκ συνεχίζει να εκφράζει την εχθρότητά του προς τις ΗΠΑ και να υποστηρίζει τον τρόμο. Το ιρακινό καθεστώς έχει σχεδιάσει την ανάπτυξη άνθρακα και παραλυτικών αερίων και πυρηνικών όπλων εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Αυτό είναι το καθεστώς που συμφώνησε για διεθνείς επιθεωρήσεις κι έπειτα έδιωξε τους επιθεωρητές. Ένα καθεστώς που κάτι έχει να κρύψει από τον υπόλοιπο κόσμο (...) Κράτη σαν κι αυτά, όπως και οι τρομοκράτες σύμμαχοί τους συνιστούν έναν άξονα του κακού και εξοπλίζονται για να απειλήσουν την ειρήνη του κόσμου.
Πυονγκγιάνγκ: Φτώχεια και δυστυχία που βγάζουν μάτια. Σύμφωνα με την δυτική προπαγάνδα, σ' αυτά τα κτήρια μάλλον μένουν μόνο τα μέλη του κομμουνιστικού κόμματος. |
Η αναφορά του Μπους σε "άξονα του κακού" δεν ήταν τυχαία. Όπως λέει ο λογογράφος του Ντέιβιντ Φρουμ, όταν του ανέθεσαν να γράψει την συγκεκριμένη ομιλία, προκειμένου να εμπνευστεί άρχισε να διαβάζει την ομιλία του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, η οποία εκφωνήθηκε στις 8/12/1941, αμέσως μετά την επίθεση των ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ. Ο Ρούζβελτ είχε κάνει αναφορά στον γνωστό μας Άξονα, οπότε ο Φρουμ είχε την ιδέα να κάνει λόγο για έναν σύγχρονο άξονα του κακού.
Η ιστορία έχει και συνέχεια. Στις 6/5/2002, ο τότε υφυπουργός εξωτερικών και κατοπινός πρέσβυς των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζον Μπόλτον έκανε μια ομιλία με τίτλο "Πέρα από τον άξονα του κακού". Αφού ο Μπόλτον δεν μπορούσε να διορθώσει τον πρόεδρο, ο οποίος είχε βάλει στον άξονα του κακού τρεις χώρες, απλώς τον συμπλήρωσε, βάζοντας παραδίπλα άλλες τρεις: την Κούβα, την Λιβύη και την Συρία. Ο Μπόλτον χαρακτήρισε αυτές τις τρεις χώρες ως "κρατικούς χορηγούς τρομοκρατίας που επιδιώκουν ή έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν όπλα μαζικής καταστροφής ή έχουν την ικανότητα να το κάνουν, παραβιάζοντας τις κατά συνθήκη υποχρεώσεις τους".
Έχοντας όλα τα παραπάνω κατά νου, πάμε να κάνουμε κάποιους συλλογισμούς για το περίφημο "κουμπί του Κιμ". Όποιο κανάλι κι αν παρακολουθήσεις και όποια εφημερίδα ή περιοδικό κι αν διαβάσεις, όλοι οι αναλυτές συμφωνούν σε ένα πράγμα: η Βόρεια Κορέα διαφεντεύεται από έναν μισότρελο δικτάτορα, ο οποίος έχει λυσσάξει να αναπτύξει πυρηνικά όπλα, απειλώντας να τινάξει στον αέρα την παγκόσμια ειρήνη.
Κατ' αρχήν, ας δούμε λίγο τις υπόλοιπες πέντε χώρες που βρίσκονται στον άξονα του κακού ή, έστω, παραδίπλα του:
- Το Ιράκ διαλύθηκε και ξαναφτιάχτηκε (όσο και όπως φτιάχτηκε) ως πολιτειακό προτεκτοράτο.
- Η Λιβύη βρίσκεται βυθισμένη στο χάος και την αναρχία αλλά και στα πρόθυρα της διάσπασης σε δυο (ή περισσότερα) ανεξάρτητα κράτη.
- Η Συρία καταστρέφεται όλο και περισσότερο ημέρα με την ημέρα και το μέλλον της είναι όχι απλώς αδιόρατο αλλά κατασκότεινο.
- Το Ιράν βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των ΗΠΑ και φαίνεται πως γλιτώνει τα χειρότερα επειδή τριγύρω υπάρχουν πολλές ανοιχτές πληγές (Μέση Ανατολή, Ιράκ, Αφγανιστάν, κούρδοι κλπ), οπότε η δημιουργία άλλης μίας ίσως να οδηγούσε την συνολική κατάσταση σε εκτροχιασμό.
- Η Κούβα έχει απομονωθεί εδώ κι έξι δεκαετίες μέσω ενός από τα σκληρότερα εμπάργκο που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα αλλά δεν έχει δώσει ποτέ την παραμικρή χειροπιαστή αφορμή που θα δικαιολογούσε ένα ανοιχτό στρατιωτικό χτύπημα εναντίον της.
Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι όντως ο Κιμ συγκεντρώνει όπλα μαζικής καταστροφής και επιδιώκει να αποκτήσει και πυρηνικό οπλοστάσιο. Με τα δεδομένα που σημειώσαμε πρωτύτερα, πόσο παράφρων μπορεί να είναι ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας επειδή εξοπλίζεται καθώς βλέπει την τύχη των υπολοίπων "μελών" του περίφημου άξονα του κακού; Παράφρων θα ήταν αν δεν εξοπλιζόταν!
Το πρόβλημα που έχει η Βόρεια Κορέα είναι ότι βρίσκεται δίπλα στην Κίνα, τον σημαντικώτερο ίσως αντίπαλο που έχουν οι ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τον τίτλο της ηγέτιδας δύναμης του πλανήτη. Ήδη το Πεκίνο έχει διατρανώσει τις θέσεις του για την Κινεζική Θάλασσα αλλά και τις ευρύτερες βλέψεις του για όλη την Άπω Ανατολή. Για να παραμείνει η Ουάσιγκτον σε θέση ισχύος στην περιοχή, πρέπει να ενισχύσει την στρατιωτική της παρουσία. Με ποια αφορμή να το κάνει, όμως, από την στιγμή που όλες οι χώρες τής ανατολικής και νοτιοανατολικής Ασίας είναι σύμμαχοί της;
Η "λιμοκτονούσα" Πυονγκγιάνγκ την νύχτα. Σε πρώτο πλάνο, το "Θέατρο του Λαού". |
Ευτυχώς, υπάρχει ο Κιμ! Με αφορμή την "τρέλα" του βορειοκορεάτη ηγέτη, οι ΗΠΑ έχουν βάλει για τα καλά πόδι τόσο στην Νότια Κορέα όσο και στην Ιαπωνία, χώρες τις οποίες εξοπλίζουν όλο και περισσότερο ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικώτερα την πιθανότητα να πάθει κάποια κρίση ο Κιμ και να πατήσει το κουμπί. Το αξιοπερίεργο είναι ότι, λόγω Κιμ, Νότια Κορέα και Ιαπωνία δεν συνεργάζονται άψογα μόνο με τις ΗΠΑ αλλά και μεταξύ τους, παρ' ότι πρόκειται για χώρες που τις χαρακτηρίζει ιστορική μεταξύ τους έχθρα.
Φυσικά, οι κινέζοι δεν είναι ηλίθιοι. Αντιλαμβάνονται πλήρως το νόημα των αυξανόμενων εξοπλισμών στην περιοχή, οπότε φροντίζουν να ενισχύουν όσο και όπως μπορούν την Βόρεια Κορέα. Αλλωστε αυτή η αμέριστη κινεζική συμπαράσταση είναι και ο λόγος που το διεθνές εμπάργκο το οποίο έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Πυονγκγιάνγκ δεν στενοχωρεί ιδιαίτερα τους βορειοκορεάτες, οι οποίοι έχουν βρει στο Πεκίνο τον εμπορικό συνεργάτη που χρειάζονται.
19 σχόλια:
Δεν μπόρεσα ποτε να καταλάβω γιατι εχουν το δικαίωμα χώρες οπως
το Ισραίλ το Πακιστάν η Ινδια να εχουν πυρηνικά όπλα και δεν μπορει
να εχει η Β.Κορεα. Καλα οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις ΗΠΑ Ρωσία
Αγγλία, Γαλλία αλλα να εχει το Πακιστάν και να μην εχει η Β.Κορέα;
Η ηγεσία της Κορέας εκμεταλεύεται άψογα της Ενδοιμπεριαλιστικές διαφορές ΗΠΑ ΚΙΝΑ ΡΩΣΣΙΑ και πολύ καλά κάνει. Σε αντίθεση με την Κούβα που δυστυχώς η πορεία της προς τον Καπιταλισμό είναι χωρίς γυρισμό. Για αυτό ακριβώς και το Εμπάρκο στην μια περίπτωση μεγαλώνει ενω στην άλλη χαλαρώνει. Επίσης υπάρχει πάντα το ρητορικό ερώτημα. Αφου το καθεστώς στην Κορέα είναι ....δικτακτορικό..... γιατί δεν είχε την τύχη της Αν. Γερμανίας κ.α το 1989....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Είναι για τον ιδιο λόγο που μπορούσε να έχει πυρηνικά ΗΠΑ ΑΓΓΛΙΑ ΓΑΛΛΙΑ και δεν μπορούσε να έχει η ΕΣΣΔ. Η Μπορούσε να έχει τα πάντα ο Καπιταλισμός γύρω απο την ΕΣΣΔ και την Αν.Ευρωπη και η Κούβα δεν μπορούσε να έχει Πυραύλους. Ετσι πάει..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Πολύ καλές παρατηρήσεις.
Βέβαια αυτά δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχνάμε ότι η Λ.Δ. Κορέας έχει πραγματικά και σοβαρά προβλήματα, τα οποία βέβαια σε ένα βαθμό τα έχει προκαλέσει η στάση του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, και ο οικονομικός και πολιτικός αποκλεισμός της.
Πάντως καλά κάνει και φτιάχνει πυραύλους και πυρηνικά. Έχει απέναντι της την μόνη χώρα που έχει ρήξη πυρηνικά, σε αμάχους, 2 φορές, και απλά για να πουλήσει τσαμπουκά! Και εγώ το ίδιο θα έκανα άμα μπορούσα.
Κώστας
Κώστας. Προβλήματα σίγουρα έχει στην βάση που λες. Απο την στιγμή που δεν υπάρχει Ταξικός διαχωρισμός στην κοινωνία δεν δημιουργείται θέμα. Σε Αντίθεση με την Κούβα που με την πορεία της προς τον Καπιταλισμό θα δημιουργηθεί ταξικός διαχωρισμός με τα γνωστά αποτελέσματα σε ΕΣΣΔ και Αν.Ευρώπη. Δυστυχώς μέρα που είναι σήμερα 50 χρόνια απο την Δολοφονία του ΤΣΕ απο τους Βολιβιανούς και τους Αμερικάνους Καπιταλιστές. Και πρόσεξε την τραγωδία. Θα τιμήσει τον ΤΣΕ Ο Μοράλες πρόεδρος της Καπιταλιστικής Βολιβίας. Πως το βλέπεις αυτό Σύντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η Κατάσταση στην Συρία δείχνει την καταστροφική ζημιά που έχει πάθει το Δ.Κ.Κ με αποτέλεσμα να μη δίνει καμμία προοπτική. 6 χρόνια ο Συριακός λαός Σφάζεται απο ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΡΩΣΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ για το ποιός θα πάρει καλύτερο μερίδιο απο την λεια μαζί με τα Αντίστοιχα τμήματα της Συριακής Αστικής Τάξης. Και το ...Κ.Κ εγκλωβισμένο σε πολιτικό σχηματισμό και συμμετοχή στην Κυβέρνηση Ασαντ κάτω απο ξένη Σημαία. Κάνει Συνέδριο και ανάμεσα σε ΜΑΡΞ ΛΕΝΙΝ φωτογραφία του ΑΣΑΝΤ. Αυτή είναι η τραγωδία. Ετσι ερμήνευσαν την ειρηνική συνύπαρξη του ΛΕΝΙΝ απο τους Διαστρεβλωτές του 20ου Συνεδρίου και μετά μαζί με την Θεωριτικοποίηση του Αντιιμπεριαλιστικού αγώνα της εθνικές αστικές τάξεις κ.α ευτράπελα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
Κακά τα ψέματα το Δ.Κ.Κ. είναι στη φάση που μαζεύει τα κομμάτια του.
Ευτυχώς να λέμε που και με τη συμβολή του ΚΚΕ έχουν γίνει πολύ θετικά βήματα στην ανασυγκρότηση του, διαδικασία που προχωράει σταθερά παρά τα σκαμπανεβάσματα...
Παρόλα αυτά για να ξεκολλήσουν μαζικά τα ΚΚ από τον οπορτουνιστικό βούρκο δεκαετιών, δυστυχώς θα χρειαστούν κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως μια νέα επανάσταση ή ένας νέος παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για το αντίθετο...
Κώστας
καλά δεν ντρέπεσαι καθόλου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ,
να λές πως η Ρωσία, Ιράν και Χεζμπολάχ είναι σφαγείς του Συριακού λαού ?
Υ.Γ.
ζητώ συγνώμη απο το ιστολόγιο αλλά η υπομονή έχει τα όρια της
TALIBAN
Οποιος νομίζει οτι ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ δεν σφάζουν τον Συριακό λαό στον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ με ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ για καλύτερο μερίδιο απο την λεία και οτι κάνουν ....αντιιμπεριαλιστικό αγώνα.... θα πρέπει να αλλάξουν πλευρό γιατί Μουδιασαν..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Οσο για την υπομονή και τα όρια της τώρα φοβήθηκα τι να σου πω θα πάω με τους Δολοφόνους της ....Χεζμπολάχ.......΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο Κιμ πολυ καλα κανει και δινει βαση στην αμυνα της χωρας. Πρωτα εξασφαλιζεις την επιβιωση σου σαν κρατος και μετα ολα τα υπολοιπα.
Η αναπτυξη πυρηνικων ηταν κινηση ματ απο το καθεστως της ΒΚ, οπως και του Ιραν. Αν δεν ειχαν πυρηνικα αυτες οι δυο χωρες σημερα θα ειχαν την τυχη της Λιβυης.
Δεν ξερω κατα ποσο σοσιαλιστικο ειναι το συστημα της ΒΚ, σιγουρα η οικογενειοκρατια ειναι σημαδι οπορτουνισμου.
Ομως η λυση δεν ειναι να επιβαλλουν οι αμερικανοι μαστροποι την ''δημοκρατια''. Το στοιχημα ειναι οι ΒΚορεατες να χτισουν μια σοσιαλιστικη κοινωνια.
Θοδωρή, μερικά γεγονότα μέσω Νότιας Κορέας:
https://www.facebook.com/notes/eleni-petrakou/seven-things-i-learned-about-north-korea-while-living-in-the-south-or-some-chees/10155387157319681/?fref=mentions&pnref=story
Φίλτατε Θοδωρή, καλώς ''ήλθες''! Σου εύχομαι μία ακόμη δημιουργική περίοδο - και ήδη υπάρχουν οι πρώτες εξαιρετικά θετικές ενδείξεις διά των νέων αναρτήσεών σου.
Στην ουσία του θέματος της σημερινής ανάρτησης. Πράγματι, δεδομένων των διεθνών συσχετισμών, της έλλειψης σοσιαλιστικών κρατών και οργανωμένων δομών τους, του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα του κινεζικού κράτους και, ασφαλώς, της διαρκώς εντεινόμενης επιθετικότητας των ΗΠΑ και των συμμαχικών τους δυνάμεων, οι αρχές της ΛΔ Κορέας επιλέγουν στρατηγικά την ανάπτυξη και μη συμβατών οπλικών συστημάτων, με σκοπό την αμυντική θωράκιση του κράτους. Παράλληλα αναπτύσσεται και αναβαθμίζεται και το συμβατικό οπλοστάσιο. Βεβαίως, με αντιστάθμισμα το εξαιρετικά υψηλό επίπεδο κρατικών στρατιωτικών δαπανών. Οι παρατηρήσεις της ανάρτησης είναι εύστοχες.
Θα επιμείνω μόνον στο θέμα του χαρακτήρα της οικονομικής βάσης και, κατ' επέκταση, του κράτους της ΛΔ Κορέας, όπως τέθηκε από συντρόφους, σχολιογράφους. Δε συμμερίζομαι, δυστυχώς, την αισιόδοξη οπτική τους. Σύμφωνα με το συναφές απόσπασμα από την όλως πρόσφατη πολιτική απόφαση του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ, στην περίπτωση της ΛΔ Κορέας εξελίσσεται διαρκώς η στρατηγικού χαρακτήρα ''μετάβαση'' προς μία μορφή ''σοσιαλισμού με αγορά''. Όπως αντιστοίχως συνέβη στις περιπτώσεις των ΛΔ Κίνας και Βιετνάμ, προ δεκαετιών. Επιπλέον, πολλά έτη ήδη, οι αρχές και, εν συνόλω, το Κόμμα Εργατών της Κορέας (το κυβερνών κόμμα) έχουν επιλέξει την απάλειψη ακόμη και κοινών αναφορών στην ιδεολογία του Μαρξισμού - Λενινισμού. Κυρίαρχη είναι η αποκαλούμενη ιδεολογία ''Τζοσέ'' ή ''Τζούτσε''.
Παρά το γεγονός ότι στην ΛΔ Κορέας δεν οικοδομείται σοσιαλιστικό σύστημα, πλέον, είναι απολύτως αναγκαία η έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης και η επίμονη αντιπαράθεση με τα χυδαία ψεύδη της κυρίαρχης αστικής προπαγάνδας.
Σταύρος Κοσμόπουλος.
Σπύρος. Σύντροφε σε ότι με αφορά δεν έχω αυταπάτη καμμία. Ουτε διαφωνία με το 20ο Συνέδριο στο θέμα της Κορέας. Απλά θεωρώ οτι η Κούβα είναι ποιό μπροστά στην επικράτηση του Καπιταλισμού. Μετά το 1989 1991 που τα είδαμε όλα δεν με απαγοητεύει τίποτα Σύντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
@Σύντροφε Παναγιώτη,
Συμφωνούμε (αρκετά εύστοχη και η τελευταία πρόταση του σχολίου σου. Βέβαια, εκτιμώ ότι, βάσει και του περιεχομένου του σχετικού αποσπάσματος της Πολιτικής Απόφασης αλλά και αντίστοιχης τοποθέτησης μέλους του Π.Γ. σε συγκέντρωση στην οποίαν ήμουν, η θέση του ΚΚΕ τείνει στην ''ένταξη'' της περίπτωσης της ΛΔ Κορέας στην ''κατηγορία'' των Κίνα και Βιετνάμ.
Ότι δηλαδή, η αποδυνάμωση των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής προηγείται μακράν στη ΛΔ Κορέας έναντι της ΛΔ Κούβας. Το θέμα έχει εξαιρετική θεωρητική σημασία, πιστεύω όμως, μικρή από πρακτική άποψη.
Σταύρος Κοσμόπουλος.
Σταύρος. Καμμία διαφωνία.
Καλησπέρα σας κ. Θοδωρή. Στις 9 Οκτωβρίου διάβασα πολύ προσεκτικά το άρθρο σας με τίτλο "Ο άξονας του κακού και το κουμπί του Κίμ. Μήπως θα σας ήταν εύκολο να μου απαντήσετε κύριε Θοδωρή στο επόμενο άρθρο σας για την βόρεια Κορέα τι κοινό έχει η βόρεια Κορέα (που τόσο πολύ θαυμάζετε!!!) με την Banco Delta Asia?
@ Ανώνυμος 28/10/2017
Αγαπητέ, αυτοαναιρείσθε. Το "διάβασα πολύ προσεκτικά το άρθρο σας" βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το "η βόρεια Κορέα (που τόσο πολύ θαυμάζετε!!!)". Δεν καταλαβαίνω από πού διαπιστώσατε τέτοιον θαυμασμό (και δη ακολουθούμενο με τρία θαυμαστικά), αφ' ης στιγμής ποτέ μου δεν θαύμασα οποιοδήποτε νεποτικό κράτος. Πολύ δε περισσότερο δεν θαυμάζω ένα κράτος που, όπως η Κίνα, προβάλλεται ως κομμουνιστικό αλλά έχει απεμπολήσει προ πολλού τις θεμελιώδεις αρχές τού κομμουνισμού.
Όσο για την ατάκα σας περί Banco Delta Asia, σας πληροφορώ ότι γνωρίζω άριστα την απάντηση. Επειδή, όμως, γνωρίζω άριστα και την μέθοδο τέτοιων "αθώων" ερωτήσεων, πείτε μου πρώτα τι γνωρίζετε εσείς (προφανώς κάτι γνωρίζετε) και σας υπόσχομαι να επανέλθω.
Καλησπέρα σας κ. Θοδωρή. Συγχωρέστε με για την αργοπορημένη απάντησή μου. Οφείλετε στο επαγγελματικό μου ωράριο που είναι εξοντωτικό. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την φράση "πολύ κακό για το τίποτα" (Much Ado About Nothing,William Shakespeare). Εύλογη (φαντάζομαι) η απορία σας γιατί ξεκινάω έτσι. Διότι έκπληκτος διαπίστωσα μια μη δικαιολογημένη αδολεσχία στην απάντησή σας.Αυτό που σας ζήτησα ήταν εάν μπορείτε να γράψετε ένα άρθρο για το τι κοινό έχει η Banco Delta Asian με τη Βόρεια Κορέα. Τι πιο απλό και κατανοητό. Πως εσείς κ. Θοδωρή,λοιπόν, την έλλογη ερώτησή μου την βαπτίζετε σε "ατάκα; Θα το παραβλέψω γιατί ήταν μια αβελτηρία της στιγμής από μέρους σας και ελπίζω ο διάλογος μας να έχει την μέγιστη αβροφροσύνη που της αξίζει στο μέλλον. Επίσης σας βεβαιώνω έντιμα και με κάθε ειλικρίνεια πως στην ερώτησή μου δεν αξίζουν σε καμία περίπτωση η δύο "ατάκες" που αναφέρατε "μέθοδος" και "αθώων ερωτήσεων". Είμαι σίγουρος ότι την απάντηση στην ερώτησή μου την γνωρίζετε άριστα,"κόβω τον λαιμό μου" να το πω και λαϊκά.Δεν μένει πλέον παρά να περιμένω το άρθρο σας. Τέλος θα ήθελα να με συγχωρέσετε για την αγένεια μου, που από την πρώτη στιγμή ξέχασα να σας γράψω το όνομά μου. Ονομάζομαι Αποστόλης και κατοικώ στα Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής.
Δημοσίευση σχολίου