Και θλιβερός και συκοφάντης (Καζάκης, Vol. II)

Ο κύριος Καζάκης ξαναχτύπησε. Και διάλεξε την 21η Απριλίου για να το κάνει, πάλι μέσα από την διαδικτυακή συχνότητα του e-roi και την εκπομπή του "Στο μικρόφωνο". Αυτή την φορά ανακάλυψε ότι, εκτός από "τρία πουλάκια κάθονται", γελοίος και βλάκας, είμαι και αγράμματος και φούφουτος και ηλίθιος και κακομοίρης και τσουτσούκι (;) και παπάρας (!) αλλά και ανάπηρος πνευματικά και σωματικά. Επίσης, ανακάλυψε ότι ανήκω στους πληκτρολογούντες που καπνίζουν μπάφο και πετιούνται σαν πορδή στο διαδίκτυο. Εν τέλει δε, με κατέταξε στους ανθρωποειδείς αρουραίους του πληκτρολογίου που κοπρίζουν συνέχεια στο βοθρολίβαδο. Κι όλα αυτά τα κατάφερε μέσα σε λίγα μόλις λεπτά!

Δεν με εξέπληξε ο κύριος Καζάκης. Χρόνια τώρα έχει περιορίσει την αντιπαράθεσή του στις ύβρεις και τα στοιχεία του σε φούσκες. Το θέμα είναι ότι σε τούτη την εκπομπή ξεπερνάει τον εαυτό του. Δεν αρκείται στο να αλλοιώσει πλήρως τα λόγια μου (π.χ. πότε υποτίμησα την αξία του Ζολώτα;) ή στο να πετάει μπαρούφες που ξέρει ότι δεν μπορούν να διασταυρωθούν εύκολα από τους ακροατές του (π.χ. η παρότρυνσή του να διαβάσω τον "Ριζοσπάστη της εποχής", δηλαδή του 1944, σάμπως ο ίδιος να έχει εντρυφήσει σ' αυτόν). Αυτά είναι γνωστά και τα κάνει από παλιά. Όμως, αυτή την φορά, προκειμένου να στηρίξει τις ανοησίες του, δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τον Κυριάκο Βαρβαρέσο ως... δωσίλογο! Απολαύστε τον:

"Ο άλλος (σ.σ.: εννοεί τον Βαρβαρέσο) την είχε κοπανήσει. Τον είχαν φυγαδεύσει οι εγγλέζοι. Δεν εμφανιζόταν στην Ελλάδα γιατί θα τον συνελάμβαναν για δωσίλογο, συνεργάτη με τις δυνάμεις της κατοχής". Πιο κάτω δε, αφού επιμένει ότι "ο άλλος την είχε κοπανήσει για να μη τον αρπάξουν για δωσίλογο", προσθέτει ότι ο Ζολώτας αναφέρεται ως συνδιοικητής επειδή "το θέλανε οι εγγλέζοι. Θέλανε να σώσουνε τον Βαρβαρέσο οι εγγλέζοι, γνωστό καθοίκι από πολύ παλιά, από την εποχή της εμπλοκής του με την χούντα και τις χρεωκοπίες νεώτερα. Αλλά οι άλλοι, το ΕΑΜ, που έβγαινε έξω, ήθελε να τον καθίσει στο σκαμνί ως δωσίλογο, ως υπεύθυνο για την κλοπή του χρυσού και για το αναγκαστικό δάνειο που πήραν οι ναζί. Έπρεπε να καθίσει σαν δωσίλογος. Γι' αυτό την είχε κοπανήσει από την Ελλάδα και δεν καθόταν εκεί".

Αυτή, λοιπόν, είναι η άποψη του κυρίου Καζάκη (ο οποίος μας ενημέρωσε ότι, αν και δεν είναι ακαδημαϊκός, συνομιλεί με ξένους καθηγητές και αλληλοδιορθώνονται) για μια από τις μεγαλύτερες μορφές που πέρασαν από τα οικονομικά πράγματα της χώρας κατά τον 20ο αιώνα. Προσέξτε πόσο ανενδοίαστα εξακοντίζει ύβρεις και συκοφαντίες:

- Ο κύριος Καζάκης λέει με τέτοιον τρόπο ότι "την είχε κοπανήσει για να μη τον αρπάξουν για δωσίλογο", ώστε ο ακροατής που δεν γνωρίζει, να νομίσει ότι ο Βαρβαρέσος "την έκανε κοπάνα" στο τέλος της κατοχής, για να γλιτώσει. Φυσικά, η αλήθεια είναι ότι ο Βαρβαρέσος με τον Μαντζαβίνο (ο διοικητής και ο υποδιοικητής της ΤτΕ) έφυγαν από την Ελλάδα πριν μπουν στην Αθήνα οι γερμανοί, παίρνοντας μαζί τους και τον χρυσό της χώρας, τον οποίο μετέφεραν με αγγλικά πλοία πρώτα στην Νότιο Αφρική και κατόπιν στο Λονδίνο, όπου άνοιξαν κατάστημα της ΤτΕ (λεπτομέρειες στο "Τράπεζα της Ελλάδος - 10. Η περίοδος της κατοχής"). Αυτή την μικρή λεπτομέρεια αποφεύγει συστηματικά να αναφέρει ο κύριος Καζάκης είτε επειδή δεν την γνωρίζει είτε επειδή δεν τον βολεύει. Πώς να σταθεί το "την είχε κοπανήσει" για κάποιον που δεν βρέθηκε ποτέ εκεί απ' όπου υποτίθεται πως την κοπάνησε;

- Ο κύριος Καζάκης χαρακτηρίζει ως δωσίλογο έναν άνθρωπο που κατηγορήθηκε από τον τότε πρόεδρο του ΣΕΒ Χρήστο Κατσάμπα ως "θύμα της κομμουνιστικής προπαγάνδας", ο οποίος "επλαισιώθη και από πρόσωπα ανήκοντα εις την κομμουνιστικήν παράταξιν και παριστάνοντα τους σοσιαλιστάς, άτινα τον παρέσυραν εις ενεργείας, αι οποίαι επέτειναν την δυστυχίαν του λαού, κατασυκοφαντήσαντα την αστικήν τάξιν των βιομηχάνων και εμπόρων, εις τρόπον ώστε να του εμπνεύσουν δυσπιστίαν πρωτίστως προς τους βιομηχάνους με αντικειμενικόν σκοπόν την ματαίωσιν ή έστω επιβράδυνσιν της βιομηχανικής ανασυγκροτήσεως και παραγωγής" (*). Πρώτη φορά ακούω την αστική τάξη να κατηγορεί κάποιον δωσίλογο ως εμφορούμενο από την κομμουνιστική ιδεολογία!

- Ο κύριος Καζάκης αποκαλεί "γνωστό καθοίκι" τον άνθρωπο που όχι απλώς εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Μπρέττον Γουντς αλλά έγραψε και ένα από τα δυο σημαντικώτερα οικονομικά κείμενα της μεταπολεμικής περιόδου, το περίφημο "Έκθεσις επί του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδος" (το δεύτερο είναι "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα", του Δημήτρη Μπάτση), έργο το οποίο έκανε επειδή του το ζήτησε η κυβέρνηση Πλαστήρα. Δηλαδή, κατά τον κύριο Καζάκη, ο Πλαστήρας ζήτησε βοήθεια από ένα "γνωστό καθοίκι" και, μάλιστα, "εμπλεκόμενο με την χούντα" (ποιά χούντα; του Μεταξά; με ποιόν τρόπο ενεπλάκη;). Παρεμπιπτόντως, να θυμίσω στον κύριο Καζάκη ότι, μετά τον διορισμό τού Ζολώτα ως συνδιοικητού, το "γνωστό καθοίκι" και "δωσίλογος" υπέβαλε την παραίτησή του από την θέση τού διοικητού αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν την έκανε δεκτή. Τέτοιο καθοίκι!

- Ο κύριος Καζάκης αποκαλύπτει ότι το ΕΑΜ έχει βάλει στο στόχαστρο ως δωσίλογο τον άνθρωπο για τον οποίο ισχυρίζεται (κι εδώ συμφωνώ μαζί του) ότι ήταν αγαπημένο παιδί της Αγγλίας (και των ΗΠΑ, θα πρόσθετα). Τώρα, το πώς κατάφερε ο Βαρβαρέσος από το Λονδίνο να κανονίσει το αναγκαστικό δάνειο των ναζί, αυτό μόνο ένας θεός κι ένας Καζάκης μπορούν να μας το εξηγήσουν. Εννοείται ότι δεν υπάρχει κανένα πειστήριο για όλα αυτά. Ούτε καν στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, όπου ο Βαρβαρέσος χαρακτηρίζεται απλώς ως "αστός οικονομολόγος" και "πηγή πληροφοριών των ΗΠΑ, όχι όμως με την λογική της εθνικής μειοδοσίας" (η υπογράμμιση δική μου). Όλα βρίσκονται στο μυαλό του κυρίου Καζάκη και μόνον εκεί. Εκεί, δηλαδή, όπου βρίσκονται και κάποιες μεταγενέστερες χρεωκοπίες (ποιές;;;) στις οποίες επίσης εμπλέκεται ο Βαρβαρέσος.

Όταν, λοιπόν, ο κύριος Καζάκης, στην προσπάθειά του να με "ρουμπώσει", δεν διστάζει να κατασυκοφαντήσει ολόκληρο Κυριάκο Βαρβαρέσο (χρησιμοποιώντας, μάλιστα, το ΕΑΜ ως "σύμμαχο" στην συκοφαντία), δεν έχω κανένα λόγο να εκπλήσσομαι, να θυμώνω ή να αγανακτώ επειδή με αποκαλεί "ανάπηρο πνευματικά και σωματικά". Προσωπικώς, αδιαφορώ πλήρως για την γνώμη του κυρίου Καζάκη. Το πρόβλημα είναι πως ένας τέτοιος ξεδιάντροπος συκοφάντης δεν είναι απλώς θλιβερός. Είναι και επικίνδυνος. Τουλάχιστον, για όσους επιμένουν να τον πιστεύουν και να τον παίρνουν στα σοβαρά.

Υπόμνημα στις φωτογραφίες του κειμένου

Στην πρώτη φωτογραφία: τμήμα της σελίδας 58 του βιβλίου "Το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ" (εκδόσεις Βιβλιόραμα, 2004, σελ. 457), του καθηγητή πολιτικής οικονομίας Γιώργου Σταθάκη. Σε λίγες γραμμές, πολλαπλοί κόλαφοι για τον κύριο Καζάκη: η νομισματική μεταρρύθμιση του 1944 δεν ήταν έργο του Ζολώτα αλλά βρεττανικής επιτροπής, η οποία διαβουλεύθηκε με πολλούς, ανάμεσα στους οποίους ήσαν και οι Βαρβαρέσος και Ζολώτας, οι οποίοι υπέβαλαν ο καθένας μια έκθεση. Και τώρα ο κύριος Καζάκης πρέπει να αποφασίσει για το τι κάνουν οι άγγλοι: αντιπαθούν τον Ζολώτα (οπότε κατά την μεταρρύθμιση δεν λαμβάνουν υπ' όψη τους την έκθεσή του) ή τον συμπαθούν; κι αν τον συμπαθούν, τον συμπαθούν πολύ (οπότε εφαρμόζουν τις προτάσεις του κατά γράμμα ώστε να μπορούμε να πούμε ότι η μεταρρύθμιση αυτή έγινε αποκλειστικά καθ' υπόδειξη Ζολώτα) ή λίγο (οπότε απλώς λαμβάνουν υπ' όψη τους τις προτάσεις του); Αλλά ξέχασα: ο κύριος Καζάκης δεν κοιτάζει τι γράφουν τα βιβλία επειδή πορεύεται με βάση την λογική του. Στα πλαίσια αυτής της λογικής, λοιπόν, πόσο κοστίζει να χαρακτηρίσουμε και τον καθηγητή Σταθάκη ως "ανθρωποειδή αρουραίο που κοπρίζει στο βοθρολίβαδο";

Στην δεύτερη φωτογραφία: το άνω δεξιά τμήμα της δεύτερης σελίδας του Ριζοσπάστη της 2/11/1944. Επειδή δεν πιστεύω πλέον ούτε λέξη από όσα λέει ο κύριος Καζάκης, ακολούθησα την υπόδειξή του και αναζήτησα Ριζοσπάστη της εποχής. Κι επειδή ενδέχεται ο κύριος Καζάκης να μη φοράει τα γυαλιά του, αντιγράφω την αρχή τής πρώτης παραγράφου του άρθρου: "Χτες συνεργάστηκαν ο υπουργός των Οικονομικών συναγ. Σβώλος, ο υφυπουργός συναγ. Αγγελόπουλος και ο συνδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Ζολώτας..." (υπογράμμιση δική μου). Δυστυχώς και πάλι για τον κύριο Καζάκη, ο Ριζοσπάστης τον διαψεύδει, αποκαλώντας τον Ζολώτα "συνδιοικητή" και όχι σκέτο "διοικητή". Παρεμπιπτόντως, πρόσεξα και τον υπότιτλο: "Η σημερινή σύσκεψη με τους άγγλους οικονομολόγους". Νομίζω πως δένει μια χαρά με όσα είπαμε στην προηγούμενη παράγραφο. Όσο για την φρασούλα "Η Κυβέρνηση (...) είναι σε θέση να υποβάλει (ενν.: στους άγγλους) από σήμερα μια πρόχειρη ρύθμιση του νομισματικού", την βρίσκω εξαιρετικά εύγλωττη όσον αφορά το ποιος πήρε τις οριστικές αποφάσεις για την μεταρρύθμιση.

Ηθικόν δίδαγμα: Οι θλιβεροί φαφλατάδες είναι καλό να αποφεύγουν τους ανθρωποειδείς αρουραίους που κοπρίζουν στο βοθρολίβαδο γιατί, κάπου-κάπου, οι αρουραίοι δαγκώνουν άσχημα.

---------------------------------------------------
(*) Από την έκδοση του ΣΕΒ "Η Ελληνική Βιομηχανία και οι Επικριταί της" (Αθήνα, 1945), η οποία εκδόθηκε και στα αγγλικά ως "Greek Industries and their Critics" (Athens, 1946). Ο Κατσάμπας δεν δίστασε να κατηγορήσει τον Βαρβαρέσο για "προσπάθεια να δημιουργηθεί ‘από το τίποτα’ ένα αριστερό κράτος που θα αναλάμβανε το εμπόριο και την βιομηχανία", ενώ σημείωνε ότι το κράτος αυτό ήταν "τουλάχιστον τόσο αριστερό όσο και η Σοβιετική Ρωσία" στον ορισμό των εργατικών αμοιβών (σ.σ.:!!).