Εφοπλιστές ή πειρατές; (4)

Φαίνεται πως, εκτός από τα ναρκωτικά και την πειρατεία, οι εφοπλιστές και οι πλοιοκτήτες βγάζουν τρελλά κέρδη και από το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην μεγαλύτερη τέτοια υπόθεση του αιώνα που διανύουμε, είναι αναμεμιγμένες ούτε μια ούτε δυο αλλά πέντε ελληνικές εταιρείες. Τα σχετικά στοιχεία έφερε στο φως ο δημοσιογράφος Νικόλας Λεοντόπουλος, μέσα από τις σελίδες του αξέχαστου περιοδικού "Γαλέρα" (τεύχη 2 και 3, 2005).

Το 2003, λοιπόν, η Ιορδανία συμφώνησε με το Ιράκ την προμήθεια 7,7 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου. Μόνο που το Ιράκ βρίσκεται υπό καθεστώς εμπάργκο, το οποίο έχει επιβάλει ο ΟΗΕ (δηλαδή, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους) και, συνεπώς, η δουλειά πρέπει να γίνει κρυφά. Για την διεκπεραίωσή της, στήθηκε μια εταιρεία-φάντασμα (εταιρεία-αμορτισέρ, όπως λέγαμε χτες), η Millenium. Η Millenium απευθύνθηκε στην ναυτιλιακή εταιρεία μεσιτείας Odin Marine, ζητώντας της να της βρει εφοπλιστές που θα αναλάμβαναν την μεταφορά. Τελικά, την μεταφορά ανέλαβαν τα εξής επτά πλοία, τα οποία κατάφεραν και πέρασαν ανάμεσα από τις ναυτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, οι οποίες υποτίθεται πως έλεγχαν τον Περσικό:

• Eagle: Το μόνο μη ελληνικών συμφερόντων πλοίο, ιδιοκτησία της πολιτειακής International Marine Transportation, θυγατρικής τού κολοσσού Exxon Mobil.

• Arcadian: Ιδιοκτησία τής κυπριακής εταιρείας LMZ Transoil, συμφερόντων τής οικογένειας Μανιού. Ο πρώην αστυφύλακας Δημήτρης Μανιός, εκμεταλλευόμενος την γνωριμία του με τον Γιάννη Λάτση, κατάφερε σε λίγα χρόνια να στήσει την δική του αυτοκρατορία. Όταν πέθανε (μόλις 44 ετών) τον κληρονόμησαν τα παιδιά του. Το όνομα του γιου του Βασίλη φιγουράρει ανάμεσα στα 49 ονόματα της λίστας Λαγκάρντ, τα οποία κατέθεσε ο ΣΔΟΕ στην προανακριτική επιτροπή της βουλής.

• Argosea: Ιδιοκτησία της Tsakos Shipping and Trading. Το όνομα του Παναγιώτη Τσάκου έχει εμπλακεί σε σκάνδαλα αγοραπωλησιών δασικών εκτάσεων, οι οποίες αποχαρακτηρίζονται μόλις περνούν στην κατοχή του. Το όνομα του γιου του Νίκου έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο αγοραπωλησιών-μαϊμού στην Αττική, μέσω των οποίων νομιμοποιήθηκε μαύρο χρήμα ύψους άνω των 10 δισ. ευρώ. Στην λίστα Λαγκάρντ, μαζί με τον Βασίλη Μανιό, βρίσκεται και ο Παναγιώτης Τσάκος.

• Endeavour II και Mint Prosperity: Και τα δυο πλοία ανήκουν στην Polembros Shipping, των Σπύρου και Διαμαντή Πολέμη. Η εδρεύουσα στην Κύπρο offshore Nolinden Ltd του Σπύρου Πολέμη ήταν μπλεγμένη στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, αφού σ' αυτήν κατέληξαν τα ακίνητα του Ολυμπιακού Χωριού. Εξ άλλου, σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε ο Κώστας Λαλιώτης κατά την περιβόητη κόντρα του με τον Μητσοτάκη, ο Σπύρος Πολέμης ήταν ο διαχειριστής τής Mayo, η οποία (κατά τον Λαλιώτη) διακινούσε μαύρο χρήμα προς την Νέα Δημοκρατία. Ο Διαμαντής προτιμά το real estate στα νησιά των Κυκλάδων, ενώ είχε προταθεί και για πρόεδρος του Παναθηναϊκού (ως διάδοχος του Νίκου Πατέρα).

• Sea Cross II: Ιδιοκτησία της εταιρείας Thenamaris, του Ντίνου Μαρτίνου. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1970 από την Αθηνά Μαρτίνου αλλά τα αδέρφια του Ντίνου, ο Θανάσης κι ο Ανδρέας, αποχώρησαν και ίδρυσαν δικές τους ναυτιλιακές και εφοπλιστικές εταιρείες. Και τα τρία αδέλφια μαζί, διαθέτουν πάνω από 100 πλοία. Κόρη τού Θανάση είναι η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Γεωργία Μαρτίνου, η οποία στις εκλογές τού 2012 και του 2015 εκλέχτηκε δεύτερη (πίσω από τον Βορίδη) στην Αττική. Το όνομα του Ανδρέα Μαρτίνου μπλέχτηκε (πλην αναπόδεικτα) στην υπόθεση σχηματισμού "κουμπαρά", προκειμένου να χρηματιστούν βουλευτές ώστε να εκλεγεί πρόεδρος δημοκρατίας ο Δήμας.

• Sea Victory: Ιδιοκτησία της εταιρείας European Navigation, του Σπύρου Καρνέση. Εκτός από εφοπλιστής, ο Σπύρος Καρνέσης είναι και μεγαλομέτοχος της εταιρείας καυσίμων Ελινόιλ (με ποσοστό 63,8%), τον έλεγχο της οποίας απέκτησε το 1988.

Το ωραίο είναι ότι οι παρατηρητές του ΟΗΕ πήραν χαμπάρι το λαθρεμπόριο και ειδοποίησαν τις αρχές των ΗΠΑ αλλά η εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών αποφάνθηκε ότι όλα ήσαν νόμιμα! Τόσο νόμιμα ώστε το φόρτωμα έγινε στο λιμάνι Χορ Αλ Αμάγια, παρά την ρητή εντολή τού ΟΗΕ ότι κάθε εξαγωγή πετρελαίου πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το λιμάνι Μίνα Αλ Μπακρ, ώστε να ελέγχεται. Η Γερουσία των ΗΠΑ ανέλαβε την διερεύνηση της υπόθεσης αλλά, παρά την επιμονή τού ΟΗΕ περί παρανομίας, ολοκλήρωσε την έρευνά της δίχως να επιβάλει κυρώσεις στον οποιονδήποτε.


Ας αφήσουμε τώρα το Ιράκ και ας προχωρήσουμε πιο μπροστά στον χρόνο. Στην Λιβύη, ο Μουαμάρ Καντάφι παλεύει με νύχια και δόντια να αποκρούσει την οργανωμένη επίθεση που δέχεται το καθεστώς του. Με τα σύνορα της χώρας του (Τσαντ, Σουδάν, Αλγερία) αυστηρά ελεγχόμενα, ο μόνος δρόμος για να φτάσουν στον Καντάφι όπλα και λοιπός στρατιωτικός εξοπλισμός ήταν ο θαλάσσιος.

Στις 14 Μαρτίου 2011, το Al Jazeera μεταδίδει την είδηση ότι, παρά τον διεθνή αποκλεισμό, πλοίο με ελληνική σημαία ξεφόρτωσε στην Τρίπολη πυρομαχικά και ανταλλακτικά αεροσκαφών. Η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να διαψεύσει την είδηση, υπογραμμίζοντας τον σεβασμό της στις αποφάσεις του ΟΗΕ. Όμως, η ιταλική εφημερίδα La Reppublicca επιμένει ότι ο Καντάφι ανεφοδιάζεται με όπλα προερχόμενα από ανατολικοευρωπαϊκές χώρες και μεταφερόμενα από ελληνικά και τουρκικά πλοία. Παρά ταύτα, η καταγγελία του Al Jazeera μένει αδιερεύνητη. Ο ιστοτόπος defencenet.gr επιμένει ότι υπάρχουν έγγραφα δυτικών υπηρεσιών τα οποία πιστοποιούν την ανάμειξη ελληνικών πλοίων σε λαθρεμπόριο όπλων προς την Λιβύη και, μάλιστα, υποβάλλει σχετική ερώτηση στον υπουργό εθνικής άμυνας κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου. Η ερώτηση μένει αναπάντητη.

Τελικά, ο Καντάφι ανατρέπεται αλλά οι "δουλειές" με το λαθρεμπόριο όπλων προς την Λιβύη δεν σταματούν. Τώρα είναι οι διάφορες φατρίες που χρειάζονατι όπλα επειδή πολεμούν μεταξύ τους. Η ιστορία με το πλοίο Nour-M, το οποίο στις 11/12/2013 βυθίζεται μέσα στο λιμάνι της Ρόδου φορτωμένο όπλα, είναι χαρακτηριστική. Μ' αυτή την ιστορία θα ολοκληρώσουμε αύριο τούτη την σειρά.