Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

2 Ιουνίου 2013

Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμεπντροπ: Βιβλιογραφία - Εργογραφία

Τον περασμένο μήνα αφιερώσαμε 18 σημειώματα στο περίφημο Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, εξετάζοντας ενδελεχέστατα τις συνθήκες οι οποίες οδήγησαν στην υπογραφή του. Φαίνεται πως πολλά από τα στοιχεία που παρατέθηκαν, ήσαν άγνωστα σε πολλούς αναγνώστες, μερικοί από τους οποίους ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα. Παράλληλα, κάποιοι άλλοι αναγνώστες ζήτησαν πρόσβαση σε πηγές, ασκώντας το δικαίωμα και την υποχρέωση κάθε σοβαρού αναγνώστη. Έτσι, αντί για την συνηθισμένη κυριακάτικη βιβλιοπαρουσίαση, το σημερινό σημείωμα θα συμπληρώσει εκείνη την σειρά με βιβλιογραφία-εργογραφία.

Ένα από τα πιο εύληπτα ολοκληρωμένα έργα για τον Β' Π.Π. είναι το φιλόδοξο "Β' Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945: τα κυριότερα γεγονότα της μεγαλύτερης αναμέτρησης στην ιστορία", το οποίο κυκλοφόρησε το 2009 στην Ισπανία από την Centro Editor. Πρόκειται για συλλογικό έργο το οποίο μπορεί να φέρει έντονα τα χαρακτηριστικά τής αστικής ιστοριογραφίας αλλά είναι εντυπωσιακό σε απλότητα, σαφήνεια και περιεκτικότητα, ενώ προσφέρει άφθονο εποπτικό υλικό. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε την ίδια εποχή από την "Καθημερινή", σε 30 τομίδια των 144 σελίδων, τα οποία συνοδεύονταν κι από ισάριθμους σύμπηκτους δίσκους (cd). Στην σειρά που δημοσιεύθηκε εδώ, χρησιμοποιήθηκε υλικό από τον πρώτο τόμο του έργου.

Σημαντική βοήθεια στην ανάλυση των γεγονότων πήρα από το κλασσικό -και πάντοτε αμείωτης αξίας- έργο "Β' Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945", το οποίο εκδόθηκε από το υπουργείο αμύνης τής ΕΣΣΔ. Εδώ χρησιμοποίησα την ιστορική τρίτομη έκδοση της "Κυψέλης" του 1959, η οποία είναι εμπλουτισμένη με ένθετους αναδιπλούμενους έγχρωμους χάρτες, πράγμα εξαιρετικά πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή. Το έργο κυκλοφόρησε αργότερα και σε έναν τόμο (προφανώς συντομευμένο) από την "εκδόσεις 20ος αιώνας". Εδώ χρησιμοποίησα στοιχεία από τον πρώτο τόμο της "Κυψέλης". Αναζητείστε το έργο στα παλαιοβιβλιοπωλεία και, αν το βρείτε, μη διαστάσετε να το αποκτήσετε. Δεν θα μετανοιώσετε.

Τα βιβλία τού Ίαν Κέρσω "Χίτλερ 1889-1936: Ύβρις" και "Χίτλερ 1936-1945: Νέμεσις" συνιστούν απαραίτητο εργαλείο για κάθε μελετητή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με τις συνολικά 2.100 σελίδες τους, ο Κέρσω κλείνει οριστικά την όρεξη σε όποιον θα ήθελε να ασχοληθεί με την βιογραφία τού Χίτλερ. Τί άλλο θα μπορούσε να γράψει κανείς; Η αναμφισβήτητη αξία τής δουλειάς τού Κέρσω υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι σχεδόν το ένα τρίτο του όγκου της αποτελεί σημειώσεις, παραπομπές και ερμηνευτικά σχόλια. Η Ύβρις φτάνει μέχρι την εισβολή στην Ρηνανία και μετά δίνει την σκυτάλη στην Νέμεσι, οπότε στην σειρά χρησιμοποίησα στοιχεία και από τα δυο βιβλία. Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Scripta".

Δευτερευόντως, χρησιμοποίησα μερικές ενδιαφέρουσες σημειώσεις που είχα κρατήσει από τρία άλλα βιβλία, στα οποία έχουμε ήδη αναφερθεί από τούτη τη γωνιά. Πρόκειται για το "Οι πόλεμοι της μνήμης" του Χάκεν Φλάισερ, το "Το Ολίσθημα του Τσόρτσιλ" του Άντονυ Ρότζερς και "Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος" του Μάικλ Χάουαρντ.

Τέλος, πολύτιμο υλικό βρήκα στο διαδίκτυο, το οποίο παραμένει προσβάσιμο στον καθένα. Ψάξτε το. Για παράδειγμα, βρείτε λεπτομέρειες για την Αγγλογερμανική Ναυτική Συμφωνία στο σχετικό λήμμα τής Wikipedia (στα αγγλικά) και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την μυστική συμφωνία Τσώρτσιλ-Στάλιν στο αντίστοιχο λήμμα τής Metapedia (επίσης στα αγγλικά).


Υστερόγραφο: Τα ιστορικά γεγονότα είναι δεδομένα και σήμερα είναι πολύ δύσκολη η παραχάραξη ή η πλαστογράφησή τους. Θέλω να πω πως όλοι τα ίδια πράγματα μαθαίνουμε. Το πρόβλημα είναι πώς τα αναλύει κάποιος και σε ποια συμπεράσματα καταλήγει. Υπ' αυτή την έννοια, υπάρχουν δεκάδες άλλα βιβλία που έχω διαβάσει και επηρέασαν την σκέψη μου παρ' ότι μπορεί να είχαν ελάχιστη ή μηδαμινή σχέση με το θέμα που ανέπτυξα. Ελπίζω ότι δεν μου καταλογίσετε αβελτηρία επειδή δεν μπορώ να τα αναφέρω εδώ...

4 σχόλια:

spiral architect είπε...

Εξαιρετική δουλειά και μπράβο σου Θοδωρή.
(μόνο που η μεταπίντια δεν ανοίγει με τίποτα)

AGIS είπε...

Σχετικό με το θέμα και το βιβλίο του Ιβάν Μάισκι "Ποιός βοήθησε τον Χίτλερ;" σε "copyright θεμέλιο, 1966 και από μεταβίβαση ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΓΝΩΣΕΙΣ".

Ο συγγραφέας ήταν πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στη Μεγάλη Βρετανία από το 1932 ως το 1942. Στο βιβλίο αυτό, όπως αναφέρει ο ίδιος προλογικά, "εκθέτει την απαρασάλευτη αλήθεια σχετικά με την εξέλιξη των σχέσεων ανάμεσα στην ΕΣΣΔ, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, την άνοιξη και το θέρος του 1939".

Έχοντας το διαβάσει και μη έχοντας διαβάσει από την εργασία σου ακόμα παρά μόνο τα συμπεράσματα, μου δόθηκε από αυτά το ερέθισμα για την εξής άποψη:

Πέρα από το βαθμό κατανοήσης της πραγματικότητας από τον Τσάμπερλαν ή από τον Τσόρτσιλ, τόσο ο ένας όσο και ο άλλος αποτέλεσαν την κατάλληλη για τη βρετανική αρχουσα τάξη επιλογή για τη χρονική περίοδο που ο καθένας ήταν επικεφαλής της κυβέρνησης.
Όσο καιρό η Βρεταννία ακολουθούσε την "πολιτική του κατευνασμού" για να στρέψει τους ναζί κατά της εσσδ ο κατάλληλος ήταν ο Τσάμπερλεν. Όταν το ροκάνισμα του χρόνου και αυτή η πολιτική συνολικά κατέληξε στο γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης, ήρθε η ώρα για τη βρετ. αρχουσα τάξη να προασπίσει τα διεθνή της συμφέροντα από το ναζισμό και να επιδράσει όσο γινόταν στους μεταπολεμικούς συσχετισμούς. Τότε είχε έρθει η ώρα του Τσόρτσιλ.

Ελπίζω να βρω το χρόνο σύντομα, για να διαβάσω και το σύνολο της μελέτης σου.

teddygr είπε...

@ spiral architect

Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο λήμμα. Ούτε στην κεντρική σελίδα τού ιστοτόπου (en.metapedia.org) δεν μπορώ να μπω. Προφανώς, έχει τα τούχα του ο εξυπηρετητής τους.

Αυτά έχει το διαδίκτυο. Ένας ακόμη λόγος για να μην απαρνηθώ ποτέ την ηδονή τού χαρτιού...

teddygr είπε...

@ AGIS

Η άποψή σου αποκρυσταλλώνει το ζουμί τού θέματος. Φυσικά, με βρίσκει σύμφωνο. Όχι δηλαδή πως έχει σημασία η δική μου συμφωνία αλλά λέμε τώρα...

Όσο για το βιβλίο τού Μαΐσκι, ομολογώ ότι δεν το γνώριζα και έσπευσα να το αναζητήσω. Σήμερα κυκλοφορούν κάποια ξεχασμένα αντίτυπα των εκδόσεων "Αλφειός" από το 1985, σε μετάφραση Κώστα Κοτζιά. Ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα πέσει στα χέρια μου κάποιο απ' αυτά.

Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση!