Το να καλούμε για την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης
φαίνεται φοβερό.
Μα η καθεστηκυία δεν είναι τάξη.
Το να καταφεύγουμε στη βία
φαίνεται κακό.
Μα τίποτα το ιδιαίτερο δεν είναι.
Αυτό που σταθερά ασκείται, βία είναι.
Ο κομμουνισμός δεν είναι το ακραίο
αυτό που μόνο ένα μικρό του μέρος μπορεί πραγματικότητα να γίνει, μα
πριν ολόκληρος κι ολότελα πραγματοποιηθεί
καμιά περίπτωση να υπάρξει δεν μπορεί, που
ο ίδιος από έναν αναίσθητο ανεκτός να γίνει.
Ο κομμουνισμός είναι πραγματικά η ελάχιστη απαίτηση
αυτό που πιο πολύ απ' όλα βρίσκεται κοντά μας, το συνετό, το μέσο.
Εκείνος που ενάντιά του είναι τοποθετημένος, δεν είναι κάποιος που σκέφτεται αλλιώτικα
μα κάποιος που δεν σκέφτεται καθόλου ή απλά κάποιος που σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του
ενας εχτρός του ανθρώπινου γένους
φοβερός
κακός
αναίσθητος
ιδιαίτερα
οπαδός των άκρων, αυτών που και το πιο μικρό τους μέρος πράξη αν γίνονταν
θα κύλαγε ολόκληρη η ανθρωπότητα στην καταστροφή.
[Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Ο κομμουνισμός είναι ο μέσος δρόμος" - Από την συλλογή "Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ποιήματα", μετάφραση: Νάντια Βαλαβάνη, εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, 1992 (4η έκδοση)]
φαίνεται φοβερό.
Μα η καθεστηκυία δεν είναι τάξη.
Το να καταφεύγουμε στη βία
φαίνεται κακό.
Μα τίποτα το ιδιαίτερο δεν είναι.
Αυτό που σταθερά ασκείται, βία είναι.
Ο κομμουνισμός δεν είναι το ακραίο
αυτό που μόνο ένα μικρό του μέρος μπορεί πραγματικότητα να γίνει, μα
πριν ολόκληρος κι ολότελα πραγματοποιηθεί
καμιά περίπτωση να υπάρξει δεν μπορεί, που
ο ίδιος από έναν αναίσθητο ανεκτός να γίνει.
Ο κομμουνισμός είναι πραγματικά η ελάχιστη απαίτηση
αυτό που πιο πολύ απ' όλα βρίσκεται κοντά μας, το συνετό, το μέσο.
Εκείνος που ενάντιά του είναι τοποθετημένος, δεν είναι κάποιος που σκέφτεται αλλιώτικα
μα κάποιος που δεν σκέφτεται καθόλου ή απλά κάποιος που σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του
ενας εχτρός του ανθρώπινου γένους
φοβερός
κακός
αναίσθητος
ιδιαίτερα
οπαδός των άκρων, αυτών που και το πιο μικρό τους μέρος πράξη αν γίνονταν
θα κύλαγε ολόκληρη η ανθρωπότητα στην καταστροφή.
[Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Ο κομμουνισμός είναι ο μέσος δρόμος" - Από την συλλογή "Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ποιήματα", μετάφραση: Νάντια Βαλαβάνη, εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή, 1992 (4η έκδοση)]
1 σχόλιο:
Στα σχολεία δεν διδάσκεται ο Μπρεχτ, στη γερμανική φιλολογία τον περνάνε στο ντούκου απ' όσο έμαθα, ενώ ο μέσος γερμανός, γνωρίζει ελάχιστα για το έργο του, βασικά ξέρει την ταμπέλα του.
Προφανώς και είναι επικίνδυνος για το σύστημα...
Και δυστυχώς σ' αυτό το επίπεδο βρίσκεται σήμερα η κουλτούρα μας, στο να προσπαθεί να φτιασιδώσει τον καπιταλισμό, πότε με τους λάιτ σοσιαλδημοκράτες, πότε με τους σκληρούς νεοφιλελεύθερους μπαγλαμάδες.
Αυτό το κλικ στη σκέψη του κόσμου για την αναγκαιότητα να αναποδογυρίσει η εξουσία, από καπιταλιστική σε λαϊκή, κάποιοι πρωτοπόροι της τέχνης και του πνεύματος σαν τον Μπρεχτ, μπορούν να το πετύχουν.
Κι αυτό φοβούνται, τις μειοψηφίες που θα γίνουν πλειοψηφίες. Με θέση. Κι όχι από σκέτη αντίδραση.
Δημοσίευση σχολίου