Η τραπεζική για αρχαρίους (2)

Πήραμε, λοιπόν, την άδεια για να λειτουργήσει η τράπεζά μας και είμαστε έτοιμοι να βγούμε στην αγορά. Βάζω στοίχημα ότι το -δυσεπίλυτο, αν όχι άλυτο- πρόβλημά σας είναι τι στα κομμάτια μπορούμε να κάνουμε εμείς στην αγορά, με μόλις πέντε εκατομμύρια κεφάλαιο. Ελάτε καλέ! Πού πήγαν τόσα μαθήματα που σας έχω κάνει; Αφού έχουμε τράπεζα, έχουμε και λεφτά. Κι αν δεν έχουμε, μπορούμε να φτιάξουμε. Σας φαίνονται λίγα τα πέντε; Ε, πάμε να βρούμε τον τρόπο να τα πολλαπλασιάσουμε!

Την ευκαιρία μάς την δίνει το ελληνικό κράτος. Τώρα που η αριστερή μας κυβέρνηση μας έβγαλε από τα μνημόνια, όποτε το κράτος χρειάζεται χρήμα πρέπει να προσφεύγει στις αγορές. Εκδίδει ομόλογα κάποιας διάρκειας και τα βγάζει στο σφυρί, για να τα πάρει όποιος ζητάει το χαμηλότερο επιτόκιο. Να, όπως τώρα, στα τέλη Γενάρη, που βγήκαμε να ζητήσουμε δυόμισυ δισ. και βρέθηκαν επενδυτές διατεθειμένοι να μας δώσουν δέκα δισ., με επιτόκιο 3,4%. Βέβαια, τα δικά μας πέντε εκατομμύρια είναι ψίχουλα μπροστά σ' αυτά τα ποσά αλλά έχουμε μέλλον, δεν απογοητευόμαστε! Έτσι, την επόμενη φορά που ο Τσακαλώτος βγαίνει στην γύρα για δανεικά, εμείς είμαστε εκεί για να τον βοηθήσουμε. Του δίνουμε, λοιπόν, τα πέντε μας εκατομμυριάκια και παίρνουμε ίσης αξίας ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, με επιτόκιο 3,4% και διάρκεια πέντε χρόνια.

Τράπεζες: "Χρειαζόμαστε χρήματα για να δώσουμε δάνεια σε κόσμο που χρειάζεται χρήματα."

Βάζω στοίχημα ότι δεν καταλαβαίνετε για ποιον λόγο δώσαμε ζεστό χρήμα και πήραμε χαρτιά. Λογικός ο προβληματισμός σας, διότι δεν ξέρετε τι θα κάνουμε τώρα. Θα πάρουμε υπό μάλης αυτά τα χαρτιά (όπως τα αποκαλέσατε, παρ' όλο που δεν είναι απλά χαρτιά) και θα πάμε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να πάρουμε πέντε εκατομμύρια δανεικά. Φυσικά, η ΕΚΤ θέλει εγγυήσεις για να δώσει δανεικά αλλά γι' αυτό πήραμε μαζί μας τα ομόλογα του Τσακαλώτου. Τα δίνουμε στον Ντράγκι κι εκείνος αυτομάτως καταθέτει στον λογαριασμό μας στην ΕΚΤ πέντε εκατομμύρια, τα οποία μπορούμε να τα πάρουμε όποια ώρα θέλουμε.

Αν και ξαναβρεθήκαμε με πέντε εκατομμύρια διαθέσιμα, ακόμη αναρωτιέστε γιατί στο καλό κάναμε όλη αυτή την βαβούρα. Μα είναι απλό, φτωχά μου παιδιά! Τα πέντε εκατομμύρια που δώσαμε δανεικά στην Ελλάδα, τα δώσαμε με επιτόκιο 3,4% αλλά τα πέντε εκατομμύρια που πήραμε δανεικά από την ΕΚΤ, τα πήραμε με επιτόκιο... μηδέν! Καταλάβατε τώρα; Είχαμε πέντε που κάθονταν, έχουμε πέντε που γεννάνε. Καλό; Χαρήκατε; Γιατί χαρήκατε, καλέ; Επειδή από το χιλιάρικο που βάλατε ως συμμετοχή στο κεφάλαιο, θα βγάζετε 34 ευρώ τον χρόνο, μείον τους φόρους και τα έξοδα; Φτωχά μου παιδιά...

Παρένθεση. Αν δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν πάει το ελληνικό κράτος κατ' ευθείαν στην ΕΚΤ να πάρει λεφτά με 0% αλλά η ΕΚΤ τα δίνει σε μας για να τα πουλήσουμε εμείς στο κράτος με 3,4%, μάλλον δεν γνωρίζετε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύεται τα κράτη να δανείζονται απ' ευθείας από τις κεντρικές τράπεζες. Γιατί; Ε, τι να σας πω; Αυτοί που έβγαλαν αυτόν τον κανόνα, κάτι παραπάνω θα ξέρουν από μένα. Κλείνει η παρένθεση.

Θυμάστε που σας είπα στην αρχή ότι πρέπει να βρούμε τρόπο να πολλαπλασιάσουμε τα πέντε εκατομμύριά μας; Μπράβο! Θυμηθείτε τώρα αυτό που έχουμε πει πολλές φορές εδώ, ότι δηλαδή οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα με λογιστικό τρόπο μέσω της χορήγησης δανείων. Τί πρέπει να κάνουμε, λοιπόν; Να δώσουμε δάνεια! Μέχρι πόσα; Μέχρι πέντε εκατομμύρια. Γιατί πέντε; Γιατί τόσα έχουμε. Λάθος! Άμα έχω πέντε και δανείσω πέντε, τί κάνω; Πού είναι ο πολλαλασιασμός;

Είναι σαφές ότι δεν έχετε ιδέα για το πόσα δάνεια μπορεί να δώσει μια τράπεζα. Λοιπόν, για να μαθαίνετε και να μη με σκάτε: κάθε τράπεζα επιτρέπεται να διαχειρίζεται ποσά ίσα με το εκατονταπλάσιο των καταθέσεών της στην ΕΚΤ! Κατανοητό; Μπράβο! Πάμε πάλι από την αρχή τις προηγούμενες ερωτήσεις. Τί πρέπει να κάνουμε για να δημιουργήσουμε χρήμα; Να δώσουμε δάνεια! Μέχρι πόσα; Μέχρι πεντακόσια εκατομμύρια. Γιατί πεντακόσια; Γιατί τόσα έχουμε δικαίωμα, με βάση τα πέντε που έχουμε κατατεθειμένα στην ΕΚΤ. Μπράβο και πάλι! Είδατε πόσο δίκιο είχα όταν σας έλεγα χτες ότι αυτή η δουλειά μαθαίνεται εύκολα;

Σήμερα, το επιτόκιο των διαφόρων επιχειρηματικών δανείων στην χώρα μας κυμαίνεται από 5,85% μέχρι 6,45%. Αυτό σημαίνει ότι αν εμείς προσφέρουμε στην αγορά επιχειρηματικά δάνεια με επιτόκιο 5%, θα σπρώχνονται ποιος θα πρωτοπάρει. Κι όταν ακουστεί στα πέριξ το "δώσε κι εμένα μπάρμπα", όλο και κάποιον μεγάλο νταραβεριτζή θα βρούμε διατεθειμένο να απορροφήσει τα πεντακόσια που δεν είχαμε αλλά τα φτιάξαμε με μια λογιστική εγγραφή. Έτσι κι αλλιώς, όλοι οι μεγάλοι νταραβεριτζήδες με ξένο χρήμα κάνουν δουλειές. Έχετε την εντύπωση ότι η εταιρεία που θα φτιάξει το Ελληνικό, θα το φτιάξει με λεφτά που θα βγάλει από τα συρτάρια της; Κούνια που σας κούναγε! Από μας θα τα πάρει, δανεικά. Κι αν, μάλιστα, της τα δώσουμε με 4%, θα μας ανάψει το αφεντικό της και μια λαμπάδα ίση με το μπόι όλων μας μαζί στον άγιο Ματθαίο, τον προστάτη τής οικονομίας!

Ας κάνουμε μια σούμα ως εδώ, να δούμε πού βρισκόμαστε και τι βάζουμε στις τσέπες. Από την μία, βάζουμε τα ψίχουλα από τα πέντε εκατομμύρια που έχουμε και τοκίσαμε με 3,4%: 170.000 τον χρόνο από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Από την άλλη, βάζουμε τα χοντρά από τα πεντακόσια εκατομμύρια που δεν έχουμε αλλά φτιάξαμε και τοκίσαμε με 4%: άλλα 20.000.000 και τα σκυλιά δεμένα. Δηλαδή, το χιλιαρικάκι που βάλαμε ο καθένας μας μια κι έξω ως κεφάλαιο, θα μας γεννάει 4.034 ευρώ κάθε χρόνο. Απόδοση ίση με 403,4%. Pas mal, που λένε και οι γάλλοι.

Ενθουσιαστήκατε, το καταλαβαίνω, όμως πρέπει να σας συνεφέρω λίγο, να μη πάρουν πολύ αέρα τα μυαλά σας. Ναι, έτσι όπως τα είπαμε είναι τα πράγματα αλλά περίπου έτσι κι όχι ακριβώς έτσι. Η όλη διαδικασία δεν είναι τόσο απλή όσο σας την παρουσίασα. Έχει μερικά αγκαθάκια, τα οποία πρέπει να προσέξουμε για να μη μας αγκυλώσουν. Θα μιλήσουμε και γι' αυτά. Ως τότε, διατηρείστε την προσοχή σας αμείωτη.