"Πέρασαν τόσα χρόνια"
Πέρασαν τόσα χρόνια
και το ποτάμι των δακρύων
για σένα δε στέρεψε.
Έγινες χώμα
κι ακόμα η ψυχή σου
κυριαρχεί στις αναμνήσεις.
Μα εγώ θυμάμαι
την τελευταία σου κίνηση,
πριν κατεβείς στον Άδη.
Ύψωσες τη μαραμένη γροθιά
και ψιθύρισες το ξεχασμένο
εμβατήριο της χαμένης νιότης:
"Στ' άρματα, στ' άρματα
εμπρός στον αγώνα!".
[Κώστας Κοβάνης, από την συλλογή "Το κύκνειο άσμα ενός τροβαδούρου", εκδόσεις Ιωλκός, 2011]
Καλή χρονιά να 'χουμε. καλή και αγωνιστική!
Πέρασαν τόσα χρόνια
και το ποτάμι των δακρύων
για σένα δε στέρεψε.
Έγινες χώμα
κι ακόμα η ψυχή σου
κυριαρχεί στις αναμνήσεις.
Μα εγώ θυμάμαι
την τελευταία σου κίνηση,
πριν κατεβείς στον Άδη.
Ύψωσες τη μαραμένη γροθιά
και ψιθύρισες το ξεχασμένο
εμβατήριο της χαμένης νιότης:
"Στ' άρματα, στ' άρματα
εμπρός στον αγώνα!".
[Κώστας Κοβάνης, από την συλλογή "Το κύκνειο άσμα ενός τροβαδούρου", εκδόσεις Ιωλκός, 2011]
Καλή χρονιά να 'χουμε. καλή και αγωνιστική!
1 σχόλιο:
Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός
Το δίκιο απ τον κρατήρα βγαίνει
Σα βροντή σαν κεραυνός
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.
Στον Αγώνα Ενωμένοι
Κι ας μη λείψει κανείς
Ω! Νάτη, μας προσμένει
Στον κόσμο η Διεθνής.
Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες
Μοναχοί τους, θα σωθούν
Για να σπάσουμε τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η σκλαβιά
Να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας
Και της ψυχής μας τη φωτιά
Στον Αγώνα Ενωμένοι
Κι ας μη λείψει κανείς
Ω! Νάτη, μας προσμένει
Στον κόσμο η Διεθνής.
Buenas dias
Δημοσίευση σχολίου