Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

12 Οκτωβρίου 2012

Πλεονάσματα, ελλείματα κι ένα χαλασμένο τηλέφωνο

Το είχα ακούσει κι εγώ παλιότερα αλλά, καθώς διαβάζω διάφορα ιστολόγια κι εφημερίδες, βλέπω ότι ξαναβγήκε στην επφάνεια. Πρόκειται για την διάσημη πλέον ρήση τής Κριστίν Λαγκάρντ: "Τα πλεονάσματα της Γερμανίας είναι τα ελλείματα της Ελλάδας". Πέρα από το αν και κατά πόσο αυτό είναι σωστό, σήμερα θα απογοητεύσω πολλούς λέγοντας ότι η Κριστίν Λαγκάρντ ποτέ δεν ξεστόμισε τέτοια κουβέντα! Πώς θα μπορούσε να την ξεστομίσει, άλλωστε; Η πραγματική ιστορία έχει ως εξής:

Στις 15 Μαρτίου 2010, η Λαγκάρντ (τότε υπουργός οικονομικών τής Γαλλίας) έδωσε μια συνέντευξη στην εφημερίδα Financial Times, όπου είπε μερικά πράγματα τα οποία αμφιβάλλω αν θα επαναλάμβανε σήμερα ως επί κεφαλής του Δ.Ν.Τ. Μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής:

"Αυτοί που έχουν πλεονάσματα θα μπορούσαν να κάνουν κάτι. Το ταγκό χρειάζεται δύο. Κι αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι μόνο η επιβολή μέτρων για την μείωση του ελλείματος... Σαφώς η Γερμανία έχει κάνει εξαιρετική δουλειά τα τελευταία 10 χρόνια περίπου, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητά της, ασκώντας πολύ ισχυρή πίεση στο εργατικό κόστος. Αν δείτε την μονάδα κόστους εργασίας, έχουν κάνει τρομερή δουλειά σ' αυτόν τον τομέα. Αμφιβάλλω, όμως, ότι αυτό είναι βιώσιμο μοντέλο, τόσο μακροπρόθεσμα όσο και για το σύνολο της ευρωζώνης. Σαφώς χρειαζόμαστε καλύτερη σύγκλιση. Εφ' όσον χρειάζεται να κάνουμε μια προσπάθεια, όπως είπα, το ταγκό χρειάζεται δύο... Σχετικά με τις χώρες που ήδη έχουν κάνει κάνει πολλά, υπάρχει σαφώς ένα όριο στο πόσο μπορείς να τις σπρώξεις, στο πόσο μπορείς να τις πιέσεις..."

Σε κανένα σημείο τής συνέντευξής της δεν μίλησε η Λαγκάρντ για σχέση ανάμεσα στα γερμανικά πλεονάσματα και στα ελληνικά ελλείματα. Όμως, την ίδια μέρα η εφημερίδα "Ναυτεμπορική" σε ανυπόγραφο άρθρο με τίτλο "Κ. Λαγκάρντ: «Βάρος το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας»" (προσοχή στα εισαγωγικά τής εφημερίδας!), διαβάζουμε ότι "το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας ενδέχεται να αποβεί αβάσταχτο για τους γείτονές της στην Ευρωζώνη, εκτιμά η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ". Η εφημερίδα παραθέτει αποσπάσματα της συνέντευξης μέσα σε εισαγωγικά αλλά το -υποτιθέμενο- "λαυράκι" βρίσκεται εκτός εισαγωγικών.

Στις 20 Μαρτίου έρχεται η σειρά τής "Καθημερινής" να ασχοληθεί με την συνέντευξη Λαγκάρντ, δημοσιεύοντας άρθρο τής Κατερίνας Καπερναράκου με τον -χαζό- τίτλο "Κριστίν Λαγκάρντ: Στο προσκήνιο το γερμανικό τανγκό της γαλλίδας υπουργού οικονομικών" και με υπότιτλο "Η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών πιστεύει ότι τα γερμανικά εμπορικά πλεονάσματα βαρύνουν τους εταίρους της". Στο κείμενό της, η Καπερναράκου ισχυρίζεται πως "η κ. Λαγκάρντ υπογράμμισε ότι τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας δεν είναι βιώσιμα για τους γείτονές της στην Ευρωζώνη". Όμως, ενώ παραθέτει μέσα σε εισαγωγικά αρκετά αποσπάσματα από την περίφημη συνέντευξη, αφήνει την συγκεκριμένη αποστροφή εκτός εισαγωγικών, παρά την σπουδαιότητά της. Ακριβώς όπως έκανε και η "Ναυτεμπορική".

Αυτά για την ιστορία. Τώρα, το πώς φτάσαμε από το "αυτοί που έχουν πλεονάσματα θα μπορούσαν να κάνουν κάτι" της Λαγκάρντ στο κατηγορηματικό "τα πλεονάσματα της Γερμανίας είναι τα ελλείματα της Ελλάδας" εξηγείται εύκολα μιας και σε τούτον εδώ τον τόπο το μόνο που δουλεύει άψογα είναι το...χαλασμένο τηλέφωνο. Και κανένας δεν σκέφτηκε πως, αν η Λαγκάρντ είχε πει τέτοιο πράγμα, δεν θα ηγείτο του Δ.Ν.Τ. ούτε στα όνειρά της.

Όχι πως σ' εκείνη την συνέντευξη η Λαγκάρντ δεν είπε "ομορφιές" που θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε, όπως π.χ. εκείνο το υπέροχο περί "εξαιρετικής δουλειάς" των γερμανών στο θέμα τής πίεσης του εργατικού κόστους. Αλλά, βλέπετε, ποια "έγκριτη" εφημερίδα θα ασχολιόταν με κάτι τέτοιο; Αυτές τις βόλευε αυτό που έγραψαν, μιας κι ο έλληνας πρέπει να πειστεί ότι για τα δεινά του δεν φταίνε οι εγχώριοι πολιτικοί που τον ξεπουλάνε όσο-όσο αλλά οι κακοί γερμανοί. Ο μαλάκας ο έλληνας πρέπει να φάει το παραμύθι περί γερμανικής κατοχής γιατί αλλιώς μπορεί να ξυπνήσει και να καταλάβει ότι το πρόβλημά του δεν είναι κάποιοι ξένοι αλλά η αδήριτη ανάγκη των απανταχού κεφαλαιοκρατών να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους ακόμη και σε περιόδους που ο καπιταλισμός περνάει κρίση.

Πάντως, για να μιλήσουμε με οικονομικούς όρους, είναι αλήθεια πως όταν κάποιος έχει έλλειμα, κάποιος άλλος έχει πλεόνασμα. Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο της, η οικονομική συντάκτρια του BBC Στέφανι Φλάντερς ("A new 'virility pact' for the eurozone?", 24/9/2010) συνδυάζει απολαυστικά την παραπάνω οικονομική αρχή με το "it takes two to tango" της Λαγκάρντ, σημειώνοντας: "it takes two to create a current account gap: if one country has a deficit, someone else must have a surplus (= χρειάζονται δυο για να δημιουργήσεις ένα άνοιγμα λογαριασμών: αν μια χώρα έχει έλλειμα, κάποια άλλη πρέπει να έχει πλεόνασμα)".


Εν πάση περιπτώσει, τούτο το ιστολόγιο δεν αναμάσησε και δεν πρόκειται ποτέ να αναμασήσει "πιασάρικα" δημοσιεύματα δίχως πρώτα να τα ελέγξει και να τα διασταυρώσει, απ' όπου κι αν προέρχονται. Άλλωστε, cogito σημαίνει σκέφτομαι, όχι παπαγαλίζω.

2 σχόλια:

ακυβέρνητος είπε...

Στη βάση δεν διαφωνώ με όσα λες, με κάποιες όμως επισημάνσεις.
Μπορεί η έκφραση «γερμανική κατοχή» να είναι κακόηχη, αλλά κάπως έτσι είναι η σημερινή ζωή στην Ελλάδα. Μπορεί να μη βλέπεις τανκς στους δρόμους, ή γερμανούς να βασανίζουν σε υπόγεια, ή να πυροβολούν στη γωνία, αλλά,
όταν σου επιβάλλουν πότε θα βγεις στη σύνταξη (και αν),
πόσα λεφτά θα χάσεις από αυτή - που πλήρωσες μια ζωή ολόκληρη για να τα δικαιούσαι,
τα τραπεζικά χρέη των 500 εκατ. να τα πληρώσουν οι Δ.Υ. και οι συνταξιούχοι (νέο φρούτο),
πόσα παιδιά θα είναι σε κάθε τάξη,
ποια νοσοκομεία, λιμάνια, αεροδρόμια θα πουληθούν,
ποιοι οργανισμοί θα καταργηθούν,
ποια νησιά πρέπει να εγκαταλειφτούν επειδή …κοστίζουν !!!
και χιλιάδες άλλα μικρά και μεγάλα
τότε πως μπορείς να ονομάσεις αυτό που μας συμβαίνει;
«Τους φίλους και εταίρους γερμανούς που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μας βοηθήσουν να ανταπεξέλθουμε στη κρίση;»
Κάτι τέτοιες –συγνώμη- μαλακίες μόνο ένας Ντερμπεντέρης, ένας Μπάμπης, ένας Παπα(γαλο)χελάς και ένας Πορδοσαλταρισμένος μπορούν να υποστηρίξουν. Επειδή πληρώνονται να κάνουν παρόμοιες «οικονομοτεχνικές αναλύσεις»-του κώλου, στις οποίες πέφτουν πάντα έξω και, φυσικά, δεν χρειάστηκε ποτέ να ζητήσουν συγγνώμη.

Ο κόσμος μαστίζεται από ανεργία, σταματάει τα παιδιά του από σπουδές σε άλλες πόλεις, κόβει τα φροντιστήρια, τρέφεται από κάδους, υποφέρει, πεινάει, αυτοκτονεί και αυτοί μας μιλάνε για αλληλεγγύη; Το όλο σκηνικό έχει στηθεί (χρόνια τώρα) για να πάρουν τα «ασημικά» μπιρ-παρά.
Διάβασες τι έγραφε προχθές το Bloomberg; “1η στην παραγωγή χρυσού στην Ευρώπη η Ελλάδα μέχρι το 2016”!!! Το αναφέρω ως συνέχεια της χθεσινής σου ανάρτησης περί «απομόνωσης» της Ελλάδας.

Κανένας, Θόδωρέ μου, δεν είπε «ας τους χρωστάμε για πάντα». Και όποιος το είπε είναι παπάρας και μ’ αυτούς δεν ασχολούμαστε.
Αυτό που λέει ο λαός, η λογική, ξένοι οικονομικοί αναλυτές και νομπελίστες οικονομολόγοι, είναι «δώστε τους χρόνο για να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις και στην αποπληρωμή του χρέους». Αλλιώς το πακέτο δεν βγαίνει και το κουστουμάκι δεν θα χωρέσει!
Η Γερμανία που μας κουνάει το δάχτυλο χρωστάει 2,5 τρις. Το ξαναλέω 2,5 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ. Η Ελλάδα (πριν το κούρεμα) χρωστούσε 450. Αυτά περί ποσοστού του ΑΕΠ δεν τα πολυκαταλαβαίνω. Όπως και δεν καταλαβαίνω τους εγχώριους παπαγάλους των γερμανών όταν μου λένε «ναι, μπορεί να χρωστούν αλλά έχουν βαριά βιομηχανία και είναι παραγωγική χώρα σε αντίθεση με εμάς που δεν παράγουμε τίποτα και ζούμε με δανεικά». Και σε ρωτώ: αφού παράγουν/εξάγουν/πωλούν γιατί δεν μηδενίζουν το χρέος τους;
Αυτός λοιπόν που έχει τον τρόπο να πληρώσει δεν το κάνει! Είναι ο ίδιος που μας επιβάλλει να μηδενίσουμε το δικό μας χρέος, με κάθε τίμημα.
Τελικά, αν η Ελλάδα επιζήσει (αποκλείεται) από όλο αυτό, θα είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα στο κόσμο χωρίς χρέος.
Έχεις καταλάβει το γιατί;

ΥΓ: Συγγνώμη για το …“σεντόνι”

Ntina είπε...

Προς τον Πέτρο απο πάνω...

Μα δεν νομίζω να θέλουν να μηδενίσουμε το χρέος ούτε εμείς ούτε τα άλλα "γουρουνάκια".
Δεν θέλουν ελεύθερα κράτη...πρέπει να χρωστάμε γιατί αυτό είναι προς το συμφέρον τους. Το κέρδος τους είναι μεγαλύτερο όταν χρωστάμε.