Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

12 Μαΐου 2017

Ένας βρόμικος πόλεμος - 11. Η Καμπότζη στις φλόγες

Για να καταλάβουμε τα όσα ακολουθούν, πρέπει να πούμε ότι ο Νοροντόμ Σιχανούκ έχει περάσει στο βιβλίο Γκίνες ως ο πολιτικός που κατέλαβε τα περισσότερα αξιώματα στον κόσμο. Είπαμε ήδη ότι ήταν βασιλιάς τής Καμπότζης, αξίωμα στο οποίο βρέθηκε δυο φορές: 1941-1955 και 1993-2004. Άλλες δυο φορές διετέλεσε διάδοχος του θρόνου, αφού το 1955 άφησε τον πατέρα του να ξαναγίνει βασιλιάς κι αυτός ξανάγινε διάδοχος ενώ ταυτόχρονα κατέβηκε επί κεφαλής κόμματος στις εκλογές, τις κέρδισε και έγινε πρωθυπουργός. Όταν, το 1960, πέθανε ο πατέρας του, ο Σιχανούκ άλλαξε το σύνταγμα και έγινε πρόεδρος, θέση την οποία διατήρησε ως το 1970. Λεπτομέρεια: την 15ετία 1955-1970, το κόμμα του Σιχανούκ ήταν το μόνο νόμιμο κόμμα στην χώρα. Αυτά ως εισαγωγή και συνεχίζουμε την αφήγησή μας.

Η ευκαιρία που περίμενε ο Πολ Ποτ ήρθε στις 18 Μαρτίου 1970 και του την σέρβιρε στο πιάτο ο Σιχανούκ. Ενώ βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στο Παρίσι, ο Σιχανούκ διέταξε την κυβέρνηση να οργανώσει αντιβιετναμέζικα συλλαλητήρια στην Πνομ-Πενχ. Όμως, η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο της αστυνομίας και οι διαδηλωτές οργίασαν, καταστρέφοντας τις πρεσβείες και του Βόρειου και του Νότιου Βιετνάμ. Για να βγει λάδι, ο Σιχανούκ δεν δίστασε να καταδικάσει από το Παρίσι τα επεισόδια, να κατηγορήσει "σκοτεινούς κύκλους" για την διοργάνωση των συλλαλητηρίων και να απειλήσει με κυρώσεις κατά παντός υπευθύνου όταν θα επέστρεφε.

Πνομ-Πενχ, Απρίλιος 1970: Ο Λον Νολ (μέσον) με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Σπύρο Άγκνιου (δεξιά).

Τα μασκαραλίκια τού Σιχανούκ αποφάσισε να εκμεταλλευτεί ο μέχρι πρό τινος στενός συνεργάτης του Λον Νολ, ο οποίος πίστευε ότι ήταν προορισμένος για μεγάλα πράγματα επειδή το όνομά του διαβαζόταν και ανάποδα (!). Αφού πήρε πρώτα την ευλογία των ΗΠΑ, ο Νολ έβγαλε τα τανκς στον δρόμο κι ύστερα έφερε στην εθνοσυνέλευση πρόταση για απομάκρυνση του Σιχανούκ από το αξίωμά του. Η εθνοσυνέλευση υπερψήφισε την πρόταση και ο Σιχανούκ απομακρύνθηκε. Για να ξεπληρώσει στους πολιτειακούς την υποχρέωσή του, ο Νολ απαγόρευσε στους Βιέτ-Κονγκ να φέρνουν όπλα μέσω των λιμανιών τής χώρας και ζήτησε από τις βορειοβιετναμέζικες δυνάμεις να εγκαταλείψουν την χώρα.

Κάπου εδώ η κατάσταση ξεφεύγει από την λογική. Αφού οι ΗΠΑ πρόδωσαν τον φίλο τους, η κυβέρνηση του Ανόι έρχεται σε επαφή με τον Σιχανούκ (ο οποίος έχει ήδη πάει από το Παρίσι στο Πεκίνο) και του υπόσχεται βοήθεια, προκειμένου να ξανανοίξουν τα λιμάνια. Την ίδια εποχή, βρίσκεται στο Πεκίνο και ο Πολ Ποτ, για να ζητήσει βοήθεια προκειμένου να ανατρέψει την κυβέρνηση. Οι κινέζοι φοβούνται πιθανή συνεργασία των δυο ανδρών και φροντίζουν να μη μάθει ο ένας για τον άλλο ότι βρίσκεται στο Πεκίνο. Την σούπα χαλάει ο ίδιος ο Σιχανούκ, ο οποίος βγαίνει στο ραδιόφωνο και απευθύνει διάγγελμα στον λαό τής Καμπότζης, ζητώντας του να εξεγερθεί κατά της κυβέρνησης και -κρατηθείτε!- να υποστηρίξει τους Ερυθρούς Χμερ. Μύλος!

Λίγες μέρες αργότερα, οι Βιέτ-Κονγκ αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και εισβάλλουν στην Καμπότζη, σφυροκοπώντας τον κυβερνητικό στρατό και προωθούμενοι μέχρι 25 χιλιόμετρα έξω από την Πνομ-Πενχ. Αυτή είναι η αφορμή που ζητούσαν οι ΗΠΑ για να εμπλακούν φανερά και συστηματικά στην Καμπότζη, μιας και μέχρι τότε η εμπλοκή τους γινόταν μυστικά και ανεπίσημα ή, απλώς, ευκαιριακά. Έτσι, προκειμένου να αναχαιτίσουν τους βορειοβιετναμέζους, στις 30 Απριλίου 1970 τα πολιτειακά βομβαρδιστικά εξαπολύουν καταιγιστικούς βομβαρδισμούς σε ολόκληρη την χώρα, ισοπεδώνοντάς την και καταστρέφοντας την αγροτική παραγωγή. Υπολογίζεται ότι στις 230.516 επιδρομές τους τα Β-52 έρριξαν σε 113.716 διαφορετικά σημεία τών καμποτζιανών εδαφών 2.756.941 τόννους βομβών (*), καταστρέφοντας πλήρως τις -όποιες- υποδομές της χώρας, σκοτώνοντας κάπου μισό εκατομμύριο αμάχους και καταδικάζοντας τους υπόλοιπους σε πείνα.

Παρένθεση. Η εντολή για τους βομβαρδισμούς δόθηκε τηλεφωνικά στον στρατηγό Αλεξάντερ Χαίηγκ από τον ίδιο τον Χένρυ Κίσσιντζερ: "Θέλει (ενν.: ο Νίξον) έναν μαζικό βομβαρδισμό στην Καμπότζη. Δεν θέλει να ακούσει τίποτα. Είναι μια διαταγή, που πρέπει να εκτελεστεί. Ο,τιδήποτε πετάει πάνω σε ο,τιδήποτε κινείται. Το κατάλαβες;" (**). Ο Χαίηγκ υπάκουσε και λίγο αργότερα, το 1974, ανταμείφθηκε με την θέση του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή τού ΝΑΤο στην Ευρώπη. Κλείνει η παρένθεση.

Χάρτης της Καμπότζης: 113.716 κόκκινες κουκίδες σημαδεύουν τα σημεία που βομβάρδισαν οι ΗΠΑ (1969-1973).

Απέναντι σε όλον αυτό τον χαμό, ο Πολ Ποτ απλώς περίμενε. Ναι, μισούσε τους βιετναμέζους αλλά αφού οι ΗΠΑ υποστήριζαν το καθεστώς, οι εχθροί τους δεν γινόταν να είναι και δικοί του εχθροί. Από την άλλη, αν τα πράγματα πήγαιναν όπως τα σχεδίαζε, καλό θα ήταν να μη τον βάλουν οι πολιτειακοί στο μάτι. Έτσι, οι Ερυθροί Χμερ περιορίστηκαν σε ελάχιστες επιχειρήσεις ήσσονος βοηθητικής σημασίας για τους βορειοβιετναμέζους αλλά φρόντιζαν να εγκαθίστανται κανονικά στα εδάφη που άφηναν εκείνοι υποχωρώντας. Αυτό δεν ήταν καθόλου δύσκολο, μιας και οι τάξεις τους πύκνωναν συνεχώς από τους αγρότες οι οποίοι μισούσαν τις ΗΠΑ που τους βομβάρδιζαν και, κατ' επέκταση, την κυβέρνηση Νολ που εκείνες στήριζαν.

Εκείνη την εποχή, ο Πολ Ποτ παγίωσε την άποψή του ότι το καλύτερο στήριγμά του θα ήσαν οι αγρότες. Άλλωστε, για να τους προσεταιριστεί κράδαινε τόσα χρόνια το σφυροδρέπανο. Το κακό ήταν ότι οι αγρότες, μεριά για να προφυλαχτούν από τους βομβαρδισμούς και μεριά που τα χωράφια τους είχαν καταστραφεί και δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, είχαν αρχίσει να συρρέουν στα αστικά κέντρα προσπαθώντας να βρουν μια δουλειά για να επιβιώσουν, ξεχνώντας και επανάσταση και ανατροπές και κομμουνισμό. Ο Πολ Ποτ δεν θα άφηνε ποτέ αυτό το φαινόμενο να επικρατήσει. Έτσι, όταν το 1971 οι Ερυθροί Χμερ κατέλαβαν την πόλη Κρατιέ στα ανατολικά, ο ηγέτης τους απευθύνθηκε στον κόσμο: "αν το αποτέλεσμα τόσων θυσιών είναι να διατηρούν οι καπιταλιστές τον έλεγχο, τότε ποιό είναι το νόημα της επανάστασης;". Κι επειδή οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν, ο Πολ Ποτ έδωσε εντολή στις δυνάμεις του να εκδιώξουν τους επήλυδες και να τους ξαναστείλουν στα χωριά τους για να τα φτιάξουν από την αρχή.

Λίγο αργότερα, οι Ερυθροί Χμερ έδιωξαν με τον ίδιο τρόπο 15.000 κατοίκους από την Κάμπονγκ Τσαμ, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας με 40.000 κατοίκους τότε. Το ίδιο έκαναν παντού, μη διαστάζοντας να το επαναλάβουν και στην ακόμη μεγαλύτερη Ουντόνγκ το 1974, όπου ο Πολ Ποτ εγκατέστησε την προσωρινή κυβέρνησή του. Παραδόξως, η κυβέρνηση αυτή αναγνωρίστηκε από 63 χώρες ως η κανονική κυβέρνηση της Καμπότζης. Μάλιστα, ο Πολ Ποτ υπέβαλε αίτημα αναγνώρισης και στα Ηνωμένα Έθνη, το οποίο απορρίφθηκε με διαφορά τριών μόλις ψήφων.

Από αριστερά: Χένρυ Κίσσιντζερ, Ρίτσαρντ Νίξον, Τζέραλντ Φορντ, Αλεξάντερ Χαίηγκ (13/10/1973)

Σε έναν κόσμο διαιρεμένο στα δυο από τον Ψυχρό Πόλεμο, εφ' όσον οι ΗΠΑ στηρίζουν το καθεστώς Νολ, είναι λογικό οι Ερυθροί Χμερ να υποστηρίζονται από τις χώρες που ανήκουν στο απέναντι στρατόπεδο. Έτσι, ο Πολ Ποτ, καθώς βλέπει ότι ο πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του, αποφασίζει να παίξει λίγο περισσσότερο το χαρτί τού κομμουνιστή. Τον Σεπτέμβριο του 1974 συγκαλεί την κεντρική επιτροπή τού κόμματος για να σχεδιάσει τον "σοσιαλιστικό μετασχηματισμό" της χώρας. Πρόκειται για έναν "σοσιαλισμό" δημιουργημένο στο μυαλό του Πολ Ποτ, απολύτως αντίστοιχο με τον άλλον "σοσιαλισμό" που δημιουργήθηκε στο μυαλό του Αδόλφου Χίτλερ, δηλαδή για κάτι που δεν έχει την παραμικρή σχέση με σοσιαλισμό.

Η πρώτη απόφαση που παίρνει το κόμμα είναι η ικανοποίηση της μανίας του αρχηγού: υποχρεωτική επιστροφή των αγροτών από τις πόλεις στα χωριά και τα χωράφια τους. Η δεύτερη απόφαση αφορά την μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας, με στόχο την πλήρη κατάργηση του χρήματος. Η τρίτη απόφαση της κεντρικής επιτροπής είναι πρωτοφανής: το κόμμα εγκρίνει την πρόταση του αρχηγού του και του παραχωρεί πλήρη εξουσιοδότηση να προβεί σε όποιες και όσες εκκαθαρίσεις εκείνος θεωρεί αναγκαίες (!). Αμέσως μετά την συνεδρίαση, ο Πρασίθ, παλιός γνωστός τού αρχηγού από το Παρίσι και διοικητής των βορειοδυτικών επαρχιών τής χώρας, σύρεται στο διπλανό δάσος και εκτελέστηκε.

Καθώς μπαίνει το 1975 και οι ΗΠΑ έχουν προ πολλού αποσυρθεί από την Καμπότζη και εντός λίγου θα αποσυρθούν από ολόκληρη την Ινδοκίνα, ο Λον Νολ κάνει την ύστατη προσπάθειά του να μείνει στην εξουσία. Η προσπάθεια θα αποδειχτεί μάταιη. Οι Ερυθροί Χμερ προελαύνουν προς την Πνομ-Πενχ και τίποτε δεν μπορεί να τους σταματήσει...


-----------------------------------------------
(*) Για να γίνει κατανοητό πόσο τρομακτικός είναι αυτός ο αριθμός, να σημειώσουμε ότι κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι σύμμαχοι έρριξαν συνολικά λίγο πάνω από 2.000.000 τόννους βομβών. Σημειωτέον ότι σε 12.475 επιδρομές τα χτυπήματα ήσαν τυφλά και δεν έγινε δυνατόν να καθοριστεί το ακριβές σημείο όπου έπεσαν οι βόμβες.
(**) Ben Kiernan, "The american bombardment of Kampuchea, 1969-1973".

3 σχόλια:

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Νάσαι καλά, μου καλύπτεις σοβαρό κενό ενημέρωσης, ειδικά με τον Πολ Πότ.
Τελικά στην Ινδοκίνα γίνανε τρείς Β'ΠΠ από πλευράς πυρομαχικών;
Ευτυχώς η περιοχή ήταν αγροτική και ίσως γι αυτό δεν είχαμε 60 εκατομ. θύματα...
Οι "άνθρωποι" ξεφορτώνανε μπόμπες στον αέρα και μετά πηγαίνανε για πληρωμή με τα δελτία ..αποστολής!

Ανώνυμος είπε...

Και δύο - τρία για την βοήθεια στον Πολ-Ποτ από την Δύση, κυρίως για το ρόλο ΗΠΑ-Βρετανίας.

http://www.thirdworldtraveler.com/US_ThirdWorld/US_PolPot.html
http://www.globalresearch.ca/how-thatcher-helped-pol-pot/5330873
https://www.globalpolicy.org/component/content/article/190/39190.html

Έκκληση στον Ρήγκαν για να σταματήσει η στήριξη των..Ηνωμένων Εθνών στον Πολ Ποτ!
http://www.nytimes.com/1981/12/10/world/reagan-is-urged-to-end-un-support-of-pol-pot.html

Ανώνυμος είπε...

Dead Kennedy's - Holiday In Cambodia [HD]
https://www.youtube.com/watch?v=5u-nu1ZrgUA

Φοβεροί στίχοι, τρομερό τραγούδι!
Ειρωνεύονται τον μέσο αμερικάνο φιλελεύθερο απόφοιτο πανεπιστημίου εκείνης της εποχής