Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

21 Ιανουαρίου 2013

Περίεργο φρούτο η "δημοκρατία"

Ομολογώ ότι αδυνατώ να κατανοήσω όχι μόνο την βάση και τις αρχές που διέπουν την λειτουργία της αλλά και τις τακτικές που ακολουθεί αυτό το "καλύτερο πολίτευμα που γνώρισε ποτέ ο κόσμος", η "δημοκρατία" δυτικού τύπου, της οποίας είμαστε θιασώτες κι εμείς οι έλληνες.

Πρώτα-πρώτα, ανακάλυψα ότι αυτή η "δημοκρατία" αποτελεί εξαγώγιμο προϊόν. Το είπε ο ίδιος ο τέως πλανητάρχης, ο Τζωρτζ Ντάμπλγιου Μπους ο Β(λαξ), όταν χαρακτήρισε την εισβολή στο Ιράκ ως "επιχείρηση εξαγωγής δημοκρατίας". Ασφαλώς, θα θυμάται ο αναγνώστης ότι εκείνο που εξήγειρε τους "δημοκράτες" τής δύσης κατά του Σαντάμ Χουσεΐν ήταν τα εγκλήματα του μπααθικού δικτάτορα κατά του λαού του αλλά και τα σχεδιαζόμενα εγκλήματα κατά σύμπασας της ανθρωπότητας μέσω των πυρηνικών όπλων που ετοίμαζε. Μιλάμε για καταστάσεις που είναι αδύνατον να δεχτεί οποιαδήποτε "δημοκρατία".

Επίσης, διαπίστωσα ότι η "δημοκρατία" δεν διστάζει να συμμαχήσει και με τον ίδιο τον διάβολο, προκειμένου να επιτύχει την επέκτασή της. Για παράδειγμα, δεν είχε κανένα πρόβλημα να τακιμιάσει τόσο με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν όσο και με τους Ταλιμπάν (χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντάς τους), ώστε να πατάξει την σοβιετική κατοχή τού Αφγανιστάν. Καθ' ότι, βεβαίως, ποτέ η "δημοκρατία" δεν θα μπορούσε ποτέ να ανεχτεί τα εγλήματα των σοβιετικών κατά του αφγανικού λαού.

Προσέξτε τώρα το πραγματικό μεγαλείο αυτής της "δημοκρατίας": είναι τόσο ανιδιοτελής και ακριβοδίκαιη ώστε δεν διστάζει να στραφεί κατά των πρώην συμμάχων της, αν θεωρήσει ότι αυτοί ξεφεύγουν από τους δημοκρατικούς κανόνες. Μη ξεχνάτε ότι εξόντωσε τον Σαντάμ παρ' ότι εκείνη ήταν που τον "κατασκεύασε", προκειμένου να χτυπήσει το ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό Ιράν. Κι επίσης, είδατε πόσο ανηλεής ήταν -και είναι- με τον Οσάμα και τους ταλιμπανέζους.

Μπορεί ως εδώ όλα να είναι ωραία και διάφανα αλλά υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα που με προβληματίζουν. Άντε, ας πούμε, να δεχτώ ότι εκείνος ο Μιλόσεβιτς ήταν εγκληματίας και καλά τού 'κανε η "δημοκρατία" και τον εξόντωσε (κυριολεκτικά). Δηλαδή, εκείνα τα άλλα τα παλληκάρια, ο Τούτσμαν κι ο Ιζετμπέκοβιτς έρχονταν "από δρόμο" και δεν τους πείραξε κανένας; Ή μπας κι ο άλλος ο λεβέντης ο Θάτσι είναι τόσο "δημοκράτης", ώστε του φτιάξανε ολόκληρη χώρα για να τον βάλουν να την κυβερνήσει;

Δεν καταλαβαίνω, επίσης, πώς διάβολο γίνεται και όλα τα εγκλήματα στον συριακό εμφύλιο τα διαπράττουν οι δυνάμεις τού καθεστώτος. Δηλαδή, εκείνοι οι αντάρτες δεν ρίχνουν σφαίρες και οβίδες; Λουκουμόσκονη ρίχνουν; Και τόσα όπλα που τους στέλνουν οι "δημοκρατικές" χώρες τής δύσης τί τα κάνουν; Τα εκθέτουν σε κανένα μουσείο;

Τέλος πάντων, ας δεχτώ ότι το συριακό καθεστώς είναι τα ίδια σκατά με τα πρώην καθεστώτα τής Λιβύης και της Αιγύπτου (ανελεύθερο, σκληρό, δικτατορικό κλπ κλπ) και -σύμφωνα πάντοτε με τις "δημοκρατικές" επιταγές και τα "δημοκρατικά" ιδεώδη- πρέπει να ανατραπεί. Δηλαδή, το καθεστώς τού Μάλι τί είναι κι έπεσαν από δίπλα όλες οι "δημοκρατικές" χώρες για να το στηρίξουν; Δημοκρατικό; Με εκλογές βγήκε πρόεδρος ο Τραουρέ; Γιατί, αν θυμάμαι καλά, μόλις πέρυσι ήταν που έγινε πραξικόπημα στην χώρα και οι πραξικοπηματίες ήσαν που βάλανε τον Τραουρέ να παραστήσει τον πρόεδρο.

Τελικά, είναι πολλά που δεν μπορώ να καταλάβω σε τούτη την "δημοκρατία". Όπως δεν καταλαβαίνω τι στον διάβολο θέλουμε και στέλνουμε έλληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν και τι στον διάβολο κόψιμο μας έπιασε τώρα και στέλνουμε έλληνες στρατιώτες στο Μάλι για να εκπαιδεύσουν τον κυβερνητικό στρατό. Μα να μου κόβουνε εμένα μισθό και σύνταξη για να βοηθάνε αφγανούς, μαλιναίους και λοιπούς "εκδημοκρατιζόμενους"; Και μιλάμε για λεφτά, έτσι; Για ρίξτε μια ματιά σε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις ελληνικών "δημοκρατικών" στρατιωτικών αποστολών:
  • Αφγανιστάν: 175 άνδρες και δύο αερροσκάφη - κόστος 100 χιλ. ευρώ ημερησίως
  • Λιβύη: Μία φρεγάτα - κόστος 4,5 εκατ. ευρώ μηνιαίως
  • Κοσσυφοπέδιο: συμμετοχή στην KFOR - κόστος 26,5 εκατ. ευρώ ετησίως

Ρε περίεργο φρούτο που είναι τούτη η "δημοκρατία"... Σάμπως μου φαίνεται ότι μόνο στο χωράφι τού ΝΑΤΟ ευδοκιμεί...

1 σχόλιο:

Ntina είπε...

Όταν ακούς για πολύ δημοκρατία κράτα μεγάλο κράνος..ταιριάζει εδώ.