Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

21 Οκτωβρίου 2016

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (8)

Εκτός από το Tempo, για το οποίο μιλήσαμε χτες, ενδιαφέρον έχει η ιστορία και ενός άλλου τηλεοπτικού σταθμού, το όνομα του οποίου εξακολουθεί να μας απασχολεί και θα συνεχίσει να το κάνει εφ' όσον βρίσκεται ανάμεσα στα τέσσερα που πήραν άδεια κατά τον πρόσφατο διαγωνισμό. Μιλάμε για τον Σκάι των Αλαφούζων.

Λέγαμε τις προάλλες ότι ο Αριστείδης Αλαφούζος έβγαλε στον αέρα τον τηλεοπτικό Σκάι μόλις προκηρύχτηκαν οι εκλογές του 1993, για να κοντράρει τον Μητσοτάκη με τον οποίο είχε χολωθεί επειδή η κυβέρνηση του έκανε κόλπα με την αδειοδότηση τόσο του ραδιοφωνικού Σκάι όσο και του τηλεοπτικού. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι τότε ο Αλαφούζος έκανε την κίνησή του δίχως άδεια, νταηλίδικα που λέμε, είτε επειδή ήταν σίγουρος ότι η μεταβατική κυβέρνηση δεν θα είχε ούτε χρόνο ούτε διάθεση να τον κυνηγήσει είτε επειδή πρόσβλεπε στην στήριξη του ΠαΣοΚ. Πράγματι, η μόνη αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να βάλει την ΕΡΤ να κάνει παρεμβολές (να ρίχνει "χιόνι") στις συχνότητες εκπομπής τού Σκάι. Όσο για το ΠαΣοΚ, μόλις κέρδισε τις εκλογές, φρόντισε δια χειρός Βενιζέλου και Χαραλάμπους να δώσει την πολυπόθητη άδεια και, μάλιστα, με αναδρομική ισχύ.

21/9/1993: Η Νανά Δούκα-Παλαιτσάκη αναγγέλλει την έναρξη εκπομπής του τηλεοπτικού Σκάι.

Πολύ σύντομα, όμως, ο Αλαφούζος άλλαξε πάλι ρότα. Με τον Μητσοτάκη να έχει απομακρυνθεί από την ηγεσία τού κόμματος και με την νέα κυβέρνηση να μη του κάνει όσα χατήρια θα ήθελε, ο σαντορινιός εφοπλιστής έστρεψε τα βέλη του κατά του ΠαΣοΚ. Ειδικά οι βολές κατά της Δήμητρας Λιάνη εξόργισαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να κλείσει για το Σκάι η κάνουλα της διαφήμισης από το κράτος και τους οργανισμούς του. Με δεδομένο ότι η κρατική διαφήμιση αποτελεί τον σημαντικώτερο αιμοδότη των ΜΜΕ, ο σταθμός άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Το σημαντικώτερο γεγονός εκείνης της περιόδου για το Σκάι ήταν η περίφημη ιστορία με τον ρουμάνο κακοποιό Σορίν Ματέι. Ο Ματέι είναι δραπέτης από τον Μάρτιο του 1996 και η αστυνομία τον ψάχνει, ώσπου στις 23 Σεπτεμβρίου 1998 τον εντοπίζει σε ένα διαμέρισμα επί της οδού Νιόβης 4, όπου και εισβάλλει. Ο Ματέι καταφέρνει να ξεφύγει και, μέσω του φωταγωγού, να μπει σε άλλο διαμέρισμα, κρατώντας τους ενοίκους ως ομήρους. Ενώ πολιορκείται, ο ρουμάνος τηλεφωνεί στον Σκάι και ζητάει να μιλήσει στον αέρα με τον Νίκο Ευαγγελάτο. Το κανάλι διακόπτει το πρόγραμμά του και βγάζει έκτακτο δελτίο ειδήσεων όπου Σορίν και Ευαγγελάτος συνομιλούν τηλεφωνικά επί τέσσερις ώρες, εκτινάσσοντας την τηλεθέαση του καναλιού σε απίθανα ύψη. Ακολουθεί μια αστυνομική εισβολή τής κακιάς ώρας, κατά την οποία τραυματίζεται βαρύτατα η όμηρος Αμαλία Γκινάκη (πεθαίνει στις 9 Οκτωβρίου) και ελαφρύτερα ο Ματέι (υπό περίεργες συνθήκες, πεθαίνει τρεις μέρες αργότερα από υπερβολική δόση υπνωτικών) αλλά και αρκετοί αστυνομικοί.

Η ιστορία γίνεται μπούμερανγκ για το Σκάι. Η κοινή γνώμη θεωρεί ότι η προβολή που έδωσε το κανάλι στον κακοποιό έγινε αιτία για τον θάνατο της Γκινάκη. Ο ήδη πληγωμένος οικονομικά σταθμός καταρρέει και τον Νοέμβριο πωλείται σε μια ομάδα επιχειρηματιών υπό τον καθηγητή τής Παντείου και πρώην γενικό διευθυντή τού ραδιοτηλεοπτικού Σκάι Στάθη Τσοτσορό (*). Αμέσως, το "Σκάι" γίνεται "Skai", αργότερα γίνεται "Α Skai" και τον Οκτώβριο του 2009 καταλήγει σε "Alpha", ονομασία που διατηρεί ως σήμερα.


Στο μεταξύ, στην Αθήνα εκπέμπει ο Seven-X, του Κουλουκουντή. Το κανάλι έχει άδεια εθνικής εμβελείας αλλά ποτέ δεν δικτυώνεται πανελλαδικά. Με άθλιας ποιότητας εξοπλισμό, προσπαθεί να προσφέρει ποιοτικό πρόγραμμα αλλά καταλήγει να αναμεταδίδει το γαλλικό μουσικό κανάλι MCM, ώσπου το 1999 εξαγοράζεται από την Intersat τού επιχειρηματία Γιώργου Μπατατούδη, τότε προέδρου του ΠΑΟΚ. Ο Μπατατούδης ονειρευόταν να κάνει τον σταθμό συνδρομητικό αλλά όταν κατέρρευσε το χρηματιστήριο λίγα χρόνια αργότερα, κατέρρευσαν μαζί του και ο Μπατατούδης και ο Seven-X, ο οποίος πέρασε στην Αγροτική Τράπεζα.

Τα χρόνια περνούν. Φτάνουμε στο 2006 και οι Αλαφούζοι αποφασίζουν να ξαναστήσουν τηλεοπτικό Σκάι. Μόνο που αυτή την φορά δεν τους παίρνει να το πάνε νταηλίδικα. Έτσι, ιδρύουν την "Ειδήσεις Dot Com AE" και αγοράζουν έναν μικρό σταθμό που έχει άδεια τοπικής εμβέλειας, τον Smart Tv. Ο Γιάννης Αλαφούζος κάνει επίσημες δηλώσεις ότι το Σάββατο 1/4/2006 ο Σκάι ξαναβγαίνει στον αέρα από την συχνότητα του Smart. Μόνο που όταν φτάνει η πρωταπριλιά, ο Σκάι εκπέμπει από την συχνότητα του Seven-X!

Ακολουθεί ο κακός χαμός. Πώς διάβολο χρησιμοποιεί ο Σκάι συχνότητα που βρίσκεται στα χέρια τής Αγροτικής; Πώς κάνουν οι Αλαφούζοι αλισβερίσια με τον Μπατατούδη, ο οποίος είναι υπόδικος για "μετοχές-φούσκες" (υπόθεση γνωστή ως "φάκελλοι Μπουρμπούλια"); Οι εφημερίδες Χώρα και Traffic (ιδιοκτησίας Γιώργου Τράγκα) κατονομάζουν τον Θόδωρο Ρουσόπουλο ως μεσάζοντα μεταξύ Αλαφούζων, Μπατατούδη και Μηλιάκου (διοικητή τής ΑΤΕ): "Αφόρητες πιέσεις στη διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας ασκήθηκαν από στελέχη της κυβέρνησης και όλα δείχνουν πως πρωτεργάτης της υπόθεσης είναι ο υπουργός Επικρατείας Θόδωρος Ρουσόπουλος, για να μεταβιβαστεί ο σταθμός στην οικογένεια Αλαφούζου" (Χώρα, 6/4/2006). Ο Μηλιάκος προσπαθεί να δικαιολογηθεί με τρόπο που προκαλεί γέλια και φάσκελα, υποστηρίζοντας ότι στην ΑΤΕ χρωστάει προσωπικά ο Μπατατούδης και όχι ο Seven-X (**)! Η Ελευθεροτυπία αποκαλύπτει ότι για τον Seven-X ενδιαφερόταν και ο Δημήτρης Κοντομηνάς αλλά πλειοδότησε ο Αλαφούζος, δίνοντας στον Μπατατούδη 12 εκατ. ευρώ.

Πρωταπριλιά 2006: Η Κατερίνα Ακριβοπούλου ανακοινώνει την επιστροφή του τηλεοπτικού Σκάι.

Η προτίμηση των Αλαφούζων στον Seven-X αντί του Smart είναι λογική, αφού ο πρώτος σταθμός είχε άδεια εθνικής εμβελείας. Το πώς εγκρίθηκε μια αγοραπωλησία όπου ο πωλητής είναι υπόδικος για υπεξαιρέσεις και δεν μπορεί να έχει φορολογική ενημερότητα λόγω χρεών, παραμένει άγνωστο. Εκείνο που είναι γνωστό είναι το σημερινό μας κερασάκι:

Στα μέσα Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Αλαφούζος γευματίζει στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο με τον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη. Το τι συζήτησαν οι δυο άνδρες δεν το γνωρίζει κανείς. Το μόνο που ανακοίνωσαν μετά το γεύμα τους είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος έδωσε στον Αλαφούζο την ευλογία του για το καινούργιο κανάλι...

------------------------------------------
(*) Καθ' υπόδειξη Λαφαζάνη, ο Στάθης Τσοτσορός διορίστηκε πέρυσι πρόεδρος της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ. Δυο μήνες μετά, η Γενική Συνέλευση της εταιρείας αποφάσισε την αύξηση των ετήσιων αποδοχών του προέδρου της κατά... 65%: από 170.000 σε 280.000 ευρώ. Νέοι καιροί, ίδια ήθη.

(**) Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΤΕ, στην μετοχική σύνθεση του Seven-X συμμετείχαν με 25% κάθε μία οι εταιρείες Riverina, Cosmoroute, Interactive και Exafon. Στην μεν Interactive ο Μπατατούδης είχε 29,25% και η Intersat του 67,62%, στην δε Exafon ο Μπατατούδης είχε 99,83%. Συνολικά, δηλαδή, στον Seven-X Μπατατούδης και Intersat είχαν 49,175%.

2 σχόλια:

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Στάθης Τσοτσορός! Νεαρός "Λαμπράκης" στα μαθητικά του, προ Χούντας, φοιτητής ΕΜΠ, σχολή Μηχανολόγων '67-'73, δεν κούνησε το δαχτυλάκι του κατά της Χούντας, κρυβότανε, την ώρα, που συμμαθητές του, ακόμη και δεξιοί, τραβιώνταν στην Ασφάλεια, κι άλλοι στα ξερονήσια/ΕΑΤ-ΕΣΑ κλπ. Μετά την Μεταπολίτευση θυμήθηκε πως ήταν ..."αριστερός" και ...κατατάχτηκε μάνι-μάνι στο ...ΠΑΣΟΚ (σαν αριστερός που ήταν), όπου, μετά από μια σύντομη ολιγόμηνη θητεία-αγγαρεία στον συνδικαλισμό των μηχανικών, για να γράψει μερικά απαραίτητα αγωνιστικά ένσημα πρασινοφρουρού, μπήκε στο "δια ταύτα", δηλαδή στο ...ψητό! Αρχισε την αναρρίχηση στα ψηλά πατώματα της Εξουσίας, όχι φόρα-παρτίδα σε προκλητικά πολιτικά πόστα πρώτης γραμμής (- ήξερε να αποφεύγει τις κακοτοπιές....), αλλά διακριτικά, πιο πίσω από το παραβάν, σαν "αριστερός τεχνοκράτης" και με σταθερή προτίμηση σε καρέκλες με μπόλικο μπεζαχτά - ήξερε τι ήθελε. Η αριστερή του κουλτούρα τον βοήθησε πολύ να προωθήσει το ίματζ του, ξέροντας, πως δουλεύει το σύστημα, φρόντισε κατ' αρχήν να γίνει ....καθηγητής Πανεπιστημίου(!), (εδώ έγινε η ...Παναγιωταρέα - τι σας παραξενεύει;) ώστε να πουλάει πιο έγκυρο "management επιχειρήσεων", όπως είθισται να αποκαλείται κομιλφοτικώς ο πλουτισμός δια της αριστερής καρεκλοθηρίας. Αυτοί οι τύποι σε εντυπωσιάζουν πώς τα προλαβαίνουν όλα: Και λειώσιμο στα θρανία της επιστήμης, και θυσία για τον Λαό στα μετερίζια της Αριστεράς, και χρονοβόρα-ψυχοφθόρα διοίκηση υπουργείων, οργανισμών, κοινωνικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, δουλειές δηλαδής, που κάθε μια της θέλει όχι μία αλλά τρείς ζωές σαν τις ράθυμες δικές μας για να φτάσει σε τέτοια ύψη! Στην "Αθηναϊκή", 31.12.1998 θα βρείτε μια συνέντευξη με φωτογραφιάρα του "Αρχιτέκτονα της Αναγέννησης του skai" στον ευσυνείδητο και καθόλου αργυρώνητο δημοσιογράφο Δημ. Τερ.. Υπάρχει μια ακόμη πιο εντυπωσιακή αγιογραφία του, ακόμη παληότερα, σαν ορμητικής "νέας βάρδιας" της εκσυγρονιστικής πασοκικής αναμόρφωσης του Κράτους, που κανονικά θα πρέπει να διδάσκεται στις δημοσιογραφικές σχολές σαν υπόδειγμα του είδους. Και σίγουρα θα διδάσκεται στις αντίστοιχες σχολές επί Λαϊκής Εξουσίας, αλλά και της Λαϊκής Διαφώτισης, για τους μηχανισμούς αποβλάκωσης της κοινής γνώμης επί Καπιταλισμού, δημιουργίας αριστοκρατίας και στρατολογίας στελεχών της άρχουσας τάξης, ου μην αλλά και συσσώρευσης κεφαλαίου.
Ο Σ. Τσοτσ. είναι ξανά σε χρυσή καρέκλα, πάντα ακάματος και αριστερός τέκτων μιας νέας αναγέννησης του τάδε οργανισμού κλπ., κλπ.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να μελετηθεί, όχι σαν κόμμα, αλλά σαν κοινωνικό φαινόμενο, σαν κοινωνικά τάξη, σαν ένας ολόκληρος κόσμος.
Μόνο έτσι μπορεί να κατανοηθεί η μεταπολεμική ελληνική Ιστορία.
Βοηθειά μας. Αμήν!