Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

30 Ιουνίου 2014

Ευτυχώς, αποκλειστήκαμε!

Τελικά, δεν έμελε να κάνουμε απόβαση στην Πλούσια Ακτή και το ταξίδι τής εθνικής μας στην Βραζιλία έλαβε τέλος κάπου εδώ. Κι όμως, λίγη τύχη παραπάνω θα αρκούσε για να μέναμε λίγο ακόμη στην χώρα τού καφέ εμείς οι λάτρεις τού καφέ. Ας μη στενοχωριόμαστε, όμως. Αν το καλοσκεφτείτε, ο αποκλεισμός μας έχει και τα θετικά του:

(1) Θα πάψει το ποδόσφαιρο να παίζει πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Σε μια περίοδο που η χώρα βγαίνει στο σφυρί με την διαδικασία τού κατεπείγοντος, τα δελτία ειδήσεων ξόδευαν την μισή τους διάρκεια για το ποδόσφαιρο. Ξαφνικά, γίνανε ειδικοί τής "στρογγυλής θεάς" οι πάντες, από Τρέμη και Στραβελάκη μέχρι τον Αυτιά, που έδινε συμβουλές στον Σάντος να αφήσει εκτός ομάδος τον Γκέκα και τον Κατσουράνη. Το τι ακούσαμε αυτές τις ημέρες, δεν λέγεται. Οι "έγκυροι" και "έγκαιροι" μέχρι και την μάνα τού Καραγκούνη ανακάλυψαν και την έβαλαν να ευχηθεί δημοσίως καλή τύχη στην ομάδα τού γυιού της. Τελικά, δεν βλέπω και μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην μέσω ποδοσφαίρου πλύση εγκεφάλου τής "δημοκρατίας" και σ' εκείνη της δικτατορίας. Όσοι έζησαν το 1971 και τις "ημέρες τού Γουέμπλεϋ", σίγουρα καταλαβαίνουν τι εννοώ.

(2) Θα πάψουν να γίνονται τα νεύρα μας τσατάλια με τις υπερβολές και τους σολοικισμούς των εφημερίδων. "Μια νίκη ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα" έγραψε χτες το Έθνος, κάνοντας τα κόκκαλα του Σεφέρη να τρίζουν για τον βιασμό τού στίχου του. "Μπράβο σε όλους αλλά άλλη κλάση οι Σάμαρης, Μανωλάς, Χολέμπας και Μανιάτης", διαπίστωσε ο Γαύρος μετά την νίκη επί της Ακτής Ελεφαντόδοντος, εννοώντας πως πρέπει να ανήκεις στον Ολυμπιακό για να είσαι "άλλη κλάση" (απορία: θα ήταν κι ο Τοροσίδης άλλη κλάση αν δεν είχε πάρει μεταγραφή για την Ρόμα;). To εκτός τόπου και χρόνου (όπως πάντα) Πρώτο Θέμα χαρακτήρισε τον χτεσινό αγώνα ως... "εθνική ανάσα" (!) και στ' απ' αυτά μας τα μνημόνια. Η Real News παρότρυνε τους παίκτες "βγάλτε μας ξανά στους δρόμους", κάτι που δεν έκανε -και δεν πρόκειται να κάνει- για οποιονδήποτε πολιτικό λόγο. Ακόμη και η ιταλική Tuttosport κάνει σήμερα λόγο για "ελληνική τραγωδία", λες και τέσσερα-πέντε χρόνια τώρα δεν βιώνουμε καθημερινά μια πραγματική τραγωδία σε τούτον εδώ τον τόπο. Κι από δίπλα, το γερμανικό Focus διαπιστώνει πως "ο Θεοφάνης Γκέκας είναι ο πιο λυπημένος άνθρωπος στην Ελλάδα", αν κι εγώ επιμένω ότι δεν μπορεί να είναι πιο λυπημένος από κάποιον άνεργο που δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να δώσει στα παιδιά του.

(3) Θα πάψουν τα ολονύχτια κορναρίσματα, τα βαρελότα και οι αρκουδοπανηγυρισμοί σε πλατείες και δρόμους από όλους εκείνους που δεν ξερριζώνονταν από τον καναπέ τους ούτε με σφαίρες. Ρε, τι τους βγάλανε στην διαθεσιμότητα και στην ανεργία, τι τους κόψανε μισθούς και συντάξεις, τι τους αναγκάσανε να διακόψουν φαρμακευτικές αγωγές, τι τους κλείσανε τα σχολεία και τα σχολεία των παιδιών τους, τι τους κάνανε να σκέφτονται την μετανάστευση ως λύση... τίποτε δεν στάθηκε ικανό να τους βγάλει στον δρόμο. Πανελλαδικές απεργίες, εργατικές γιορτές τής πρωτομαγιάς, αγωνιστικές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια.... τίποτε δεν κατάφερε να τους σηκώσει από τον καναπέ. Μόνο ένα εύστοχο πέναλτυ μπόρεσε να τους βγάλει από την ραθυμία τους. Ε, λοιπόν, τώρα ας είναι ένα άστοχο πέναλτυ που θα τους ξαναβυθίσει σ' αυτή.

(4) Θα εισπράξουν το "δίκαιο όφλημα" όλοι εκείνοι οι "φίλαθλοι" που ανακαλύπτουν -υπαρκτές κι ανύπαρκτες- συνομωσίες παραγόντων και διαιτητών σε βάρος τής ομάδας τους αλλά η περίφημη "εθνική περηφάνεια" δεν τους αφήνει να δουν κανένα πρόβλημα είτε στο πέναλτυ που δόθηκε υπέρ του Σαμαρά τις προάλλες είτε στο πέναλτυ που δεν δόθηκε κατά του Τοροσίδη χτες. Στην χώρα "του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού", δεν βρέθηκε κανείς να μουτζώσει τους διαιτητές για τις λανθασμένες υποδείξεις που μας ευνοούσαν. Τι κι αν επιμένει ο Σολωμός πως το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές; Εμείς έχουμε εκπαιδευτεί να θεωρούμε αληθές ό,τι μας βολεύει. Αν η αλήθεια δεν μας βολεύει, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια.

(5) Γλιτώνουμε από... μπρρρρ! Ούτε να το σκεφτώ δεν τολμώ! Δείτε τι παραστάσεις στήνονται τώρα που αποκλειστήκαμε και αναλογιστείτε την περίπτωση να προκρινόμασταν έναν-δυο γύρους ακόμη. Φαντάζεστε τι σώου θα σκηνοθετούνταν κατά την επιστροφή τής ομάδας στην χώρα; Δεξιώσεις από τον Παπούλια, παράτες από τον Σαμαρά, δηλώσεις από τον Βενιζέλο, σπέκουλες από τον Τσίπρα.... Και να τα "μας γεμίζετε περηφάνεια", και να τα "αποδεικνύετε τι μπορούν να κάνουν οι έλληνες όταν βάζουν υψηλούς στόχους", και να τα "η επιτυχία σας μας δίνει δύναμη για τους δύσκολους αγώνες που μας περιμένουν ως έθνος"... Πω, πω, από τι γλιτώσαμε!! Όσο για το τι θα μας περίμενε σε περίπτωση (λέμε τώρα) που παίζαμε τελικό... αφήστε το καλύτερα γιατί δεν το πιάνει η φαντασία μου.


Και κάτι μάλλον άσχετο με τον αποκλεισμό μας. Βρίσκω την ευκαιρία να διαφωνήσω (έστω, εν μέρει) με τον Νίκο Μπογιόπουλο στο -κατά την γνώμη μου- ατυχές προχτεσινό του άρθρο. Συμφωνώ μαζί σου, αγαπητέ Νίκο, πως "το ποδόσφαιρο είναι παντού και ανήκει σε όλους". Μόνο που -πάντα κατά την γνώμη μου- το ποδόσφαιρο που "ανήκει σε όλους" και το ποδόσφαιρο που παίζεται σε διοργανώσεις όπως το μουντιάλ ή το τσάμπιονς ληγκ είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Όπως ακριβώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα ο "αθλητισμός για όλους" μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας και ο αθλητισμός των ολυμπιακών αγώνων, με τις ντόπες του και τους σπόνσορές του. Συνεπώς, μπορώ να είμαι ποδοσφαιρόφιλος και ταυτόχρονα να διαμαρτύρομαι κατά του μουντιάλ και κατά όλων των επίσημων διοργανώσεων, μηδέ των ελληνικών πρωταθλημάτων εξαιρουμένων. 


Μια και μιλάμε για ποδόσφαιρο, ας κλείσω τούτο το κείμενο με ένα ιστορικό ανέκδοτο, που έχει σχέση με το τελευταίο σχόλιο. Είναι γνωστό ότι το ποδόσφαιρο δεν άρεσε στον Στάλιν. Όμως, κατά τις παραμονές ενός αγώνα Ντιναμό Μόσχας - ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ο Χρουστσόφ προσπάθησε να πείσει τον σοβιετικό ηγέτη να πάει στο στάδιο. Και να τα "θα είναι φίσκα το στάδιο, σύντροφε γραμματέα" και να τα "πρέπει να σε δει ο κόσμος, σύντροφε γραμματέα", τα κατάφερε ο Νικήτας και νάσου το μεσημέρι τής Κυριακής ο Στάλιν στο στάδιο. Κατά την διάρκεια του αγώνα, εμφανώς ικανοποιημένος ο Νικήτας, ρωτάει τον Σήφη: "Λοιπόν, πώς σου φαίνεται, σύντροφε γραμματέα;"

Ο Στάλιν χάιδεψε το μουστάκι του. "Τι να σου πω, ρε συ Νικήτα;" απάντησε σκεφτικός. "Δεν σου φαίνονται κάπως ανάποδα τα πράγματα; Είκοσι δύο άτομα αθλούνται και ογδόντα χιλιάδες κοιτάνε. Δεν θά 'πρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;"


Υστερόγραφο: Καταλαβαίνω ότι υπάρχει κίνδυνος αντιδράσεων στο σημερινό κείμενο. Αναρωτιέμαι, όμως, κατά πόσο αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που το έγραψα...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θοδωρή ακριβώς όπως τα γράφεις είναι τα πράγματα. Τι σχέση έχει ο πιτσιρικάς που παίζει μπάλα στην αλάνα με τις 22 αυτοκινούμενες διαφημίσεις ( ή αλλιώς διαφημίσεις με πόδια) που παίζουν ποδόσφαιρο στα μεγάλα γήπεδα;

Τζιοβάνι Ντρόγκο

Ανώνυμος είπε...

Μια χαρα ταγραψες..για τις αντιδρασεις ξυδι να συνελθουν!
Υ.Γ.
Μου κανει εντυπωση ρε φιλε το show των φιλαθλων σε οτι προσευχονται εκεινη την ωρα κρυφοκοιτωντας αν τους περνει η καμερα..και καλα αυτοι..10 δευτερα δημοσιοτητας..μα και οι ποδοσφαιριστες?τοσος ναρκισισμος?..
Χαιρετισμους
Σολωνας

Ανώνυμος είπε...

αρτος και θεάματα

Cos είπε...

Δυστυχώς, γλυτώσαμε (όχι τελείως, η "εθνική υπερηφάνεια δίνει και παίρνει παρά την ήττα) εμείς από τις αθλιότητες και τις φορτώσαμε στους Κοσταρικανούς. Γιατί τελικά ο εθνικισμός καλά κρατεί παντού. Ελπίζω να μην πάρει το κύπελλο η διοργανώτρια, αλλά ούτε κάποια ευρωπαϊκή χώρα.
Κρίμα πάντως που ελάχιστοι παίρνουν την δική σου θέση. Ήταν μια ευκαιρία να βάζαμε τους εθνικιστές να μας εξηγήσουν τι σημαίνει για το "έθνος" η νίκη της ποδοσφαιρικής του ομάδας. Ήταν μια ευκαιρία να προβληματίσουμε λίγο παραπάνω τους ανθρώπους που χαίρονται, αλλά δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί χαίρονται.

Ανώνυμος είπε...

1) @Τζιοβάνι Ντρόγκο

α) Ναι υπάρχουν οι σπόνσορες αλλά δεν είναι οι σπόνσορες που βάλαν τη γκολάρα του James Rodriguez. Οι σπόνσορες απλά θα την εκμεταλλευτούν.
β) Αν με το ποδόσφαιρο αλάνας αναφέρεσαι στο "ερασιτεχνικό" ποδόσφαιρο σε αντιδιαστολή με το "επαγγελματικό", τότε δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό το ερασιτεχνικό είναι λιγότερο βρώμικο.

2) @ Cogito ergo sum
α) Μήπως το ανέκδοτο μπορεί να διαβαστει και ως 80.000 να ιδρωκοπάνε και 22 να κάααθονται και να τους κάνουν χάζι
β) Όταν με είχε "φτύσει" μια κοπέλα (πιθανώς δικαίως, δεν αντιλέγω) αισθανόμουν ο πιο δυστυχισμένος στη γη. Προφανώς δεν ήμουν αλλά εγώ έτσι αισθανόμουν και σίγουρα σε κάποιους αυτή την εντύπωση έδινα για λίγες μέρες. Υπάρχει κι αυτή η κάπως αστεία-αλλά υπαρκτή- διάσταση των πραγμάτων. Και η ζωή όμως πάντα συνεχίζεται λίγες μέρες μετά. Δε χάθηκε ο κόσμος και με ενα μικρό kit kat

άπιστος Θωμάς

GEORGE-G. είπε...

Πολύ καλά τα λες. Να γλυτώσουμε κι' απ' τα ξερατά-διαφημίσεις του LIDL και της Vodafone.

Ανώνυμος είπε...

άπιστε Θωμά

μεταξύ του James Rodriguez και της γκολάρας του και του πιτσιρικά που παίζει μπάλα γιατί γουστάρει και όχι γιατί του βάζουν κέρμα στη σχισμή, επιλέγω τον δεύτερο. Δεν μ' αρέσει να μπερδεύω το άθλημα με το επάγγελμα. Εσύ, όμως είσαι σίγουρος ότι το γκολ δεν το έβαλαν οι σπόνσορες; Πού θα ήταν ο James Rodriguez χωρίς σπόνσορες;
Και επειδή βλέπω ότι εκστασιάζεσαι με τους μεγάλους παικταράδες, σκέψου λίγο πόσοι από αυτούς μετά την ποδοσφαιρική τους καριέρα θα μπορούσαν να κάνουν άνετα καριέρα στο θέατρο (όχι το σκιών , το άλλο το κανονικό).
Υ.Γ. Η αλάνα δεν έχει καμία σχέση με το "ερασιτεχνικό" ποδόσφαιρο των μικρο-μεγάλων τοπικών παραγόντων.

Τζιοβάνι Ντρόγκο

Ανώνυμος είπε...


@ Τζιοβάνι Ντρόγκο

α) Δε θεωρώ ότι 100 σπόνσορες να έχεις θα μπορείς να κάνεις τέτοιο πράγμα. Εκτός κι αν είναι να πιστέψουμε όντως ότι πάει η Τράπεζα Πειραιώς, κάνει pick το Μάνο Σέργιο και έχουμε το νέο Μπεκενμπάουερ. Και κανέναν ιδιαίτερο εκστασιασμό για τους παικταράδες δεν έχω (που τώρα πια είναι και μικρότεροί μου) αλλά η αλήθεια να λέγεται. Τη γκολάρα δεν τη βάζει η Κόκα Κόλα, ο ποδοσφαιριστής τη βάζει. Τώρα αν δεν υπήρχαν καθόλου σπόσνορες τότε πιθανότατα, στο σύστημα που ζούμε, ο James Rodriguez θα έβαζε αυτό το γκολ ένα κυριακάτικο πρωινό παίζοντας με τους φίλους του-κι αυτό μόνο αν ήταν τυχερός στη ζωή του.
β) Χαίρομαι που με το αλάνα δεν εννούσες το "ερασιτεχνικό" ποδόσφαιρο γιατί το θεωρώ εντελώς βρώμικη περίπτωση.

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα ψευδώνυμο στο προηγούμενο

άπιστος Θωμάς (αν και νομίζω ότι δε θα μπερδεύονταν κανείς)

Ανώνυμος είπε...

άπιστε Θωμά,

δεν αμφισβητώ το ταλέντο των παικτών, ιδιαίτερα σε τέτοιο επίπεδο, απλός λέω ότι όσο ταλέντο και να έχει κάποιος δεν φτάνει μόνο αυτό. Χρειάζονται εγκαταστάσεις για προπόνηση, συγκεκριμένη διατροφή ,προπονητές, γιατροί, χρόνος για προπονήσεις κλπ. Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά; Το γκολ λοιπόν που βάζει κάποιος, κατά την άποψή μου πάντα, είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων, όχι μόνο ταλέντου.
Αν κάποιος μεγάλος παίκτης, ας πούμε ο James Rodriguez (αφού τον πιάσαμε τον άνθρωπο θα του βγάλουμε το λάδι), βγει και δηλώσει ότι είναι ομοφυλόφιλος, για πόσο χρονικό διάστημα θα μπορεί ακόμη να βάζει γκολ σε μεγάλα γήπεδα. Θα τον φάει το μαύρο σκοτάδι. Και αυτό, όχι γιατί έγινε χειρότερος παίκτης ή γιατί έπαψαν να υπάρχουν χορηγοί, αλλά γιατί η εικόνα του δεν θα ταιριάζει με την εικόνα του παικταρά που θέλουν να περάσουν οι χορηγοί - χρηματοδότες στον κόσμο και δεν θα μπορεί πλέον να προωθήσει τα προϊόντα τους. Δηλαδή κάτι άσχετο με το ταλέντο του, κάτι που αφορά την προσωπική του ζωή, θα καθορίσει τη δυνατότητα (όχι την ικανότητα) που έχει να βάζει γκολ. Οι χορηγοί θα επιλέξουν κάποιο άλλο ταλέντο για να κάνουν τη δουλειά τους. Είναι λοιπόν αυτή η σχέση '' παίκτη'' - ''χορηγού'' που με ενοχλεί και όχι ο παίκτης σαν άτομο.

Υ.Γ.1 στο σύστημα που ζούμε το όσκαρ καλύτερης ταινίας το παίρνει ο παραγωγός, δηλαδή αυτός που βάζει τα φράγκα.

Υ.Γ. 2 οι θεατρικές επιδόσεις των παικτών στο γήπεδο εντάσσονται στην ίδια σχέση '' παίκτη'' - ''χορηγού'' και του δόγματος: πρέπει να νικήσουμε με κάθε τρόπο.

Υ.Γ. 3 μια καλοπροαίρετη ανταλλαγή απόψεων είναι πάντα εποικοδομητική.

Τζιοβάνι Ντρόγκο

Ανώνυμος είπε...

απλός = απλώς

Τζιοβάνι Ντρόγκο

Ανώνυμος είπε...

Eντάξει, δε νομίζω να βρεις πολλούς που θα σου πουν η σχέση σπόνσορα-παίκτη δεν τους ενοχλεί. Την επόμενη όμως στιγμή οι περισσότεροι τσιμπάνε (τσιμπάμε για να μη το παίξω ότι έχω ανοσία σε αυτό). Πάντως και πολλοί παίκτες με ενοχλούν ως άτομα μιας και τους θεωρώ κωλόπαιδα έστω κι αν παικτικά μπορεί να είναι καταπληκτικοί. Απλά η ομορφιά μιας φάσης που προσφέρουν (η ομορφιά του ποδοσφαίρου στον πυρήνα του) υπάρχει πέρα και πάνω από τους σπόνσορες που πέφτουν για εκμετάλλευση. Κάπως όπως ένα ηλιοβασίλεμα είναι όμορφο κι ας έχει στηθεί απάνω του τόσο εκτεταμένη εμπορική τουριστική εκμετάλλευση.

άπιστος θωμάς (που ελπίζει να μην τον πέρασε κανείς για κακόπιστο)

Gelosoil είπε...

Εγω που τα λεω καπως απλα,ενα θα πω.Οσοι μαλακες ασχολουνται με κλωτσοσκουφι σαν "αθλημα" σαν προαγωγο ηθικης και δεν ξερω γω τι αλλο,νους υγιης εν κλπκλπ που να το βρει το σωμα το υγιες ο χροντρομπαλας με τα σουβλακια στη μουρη ,θρησκεια για την μαζα,αυτους τους βολεμενους στο ειμαι απλος ανθρωπος =ειμαι ενας τεμπελης απροσαρμοστος κομπλεξικος που δεν θελει να κανει τιποτα για τον εαυτο του και τους αλλους και προτιμα να ειναι παρασιτο...Βαρεθηκα τις ομαδες τους,τις πατριδες τους και τις τραπεζες τους.Ιδιοι ανοητοι που στηριζουν ψηφιζουν διαμαρτυρονται και παλι απο την αρχη.....οχι οτι δεν ξερουν.απλα βολευει.απο κει τρωμε βρε!ψωμακι.απλα.κλεφτης .απλα.Απατεωνας.απλα.υπερκερδη.απλα.εμπορακο της γειτονιας και μεροκαματιαρη δηθεν δικαιε και τιμιε κλεφτη.υπαλληλακο θυμα εκτελεστη...ξερουν αυτοι ποιοι ειναι...ολοι τους ειναι...:):)Μονο για δουλεμα ιναι σημερα οσοι ακομα πιστευουν η κανουν οτι πιστευουν σε ομαδες ,ξερω γω τι σκατα.συμμοριες εγκληματικες ειναι με προσοψεις καταστηματος ...σκατα.απαγορευση του αθλητισμου σαν επαγγελμα.αν θες να κλωτσας μπαλα καντο τζαμπα.αλλοιιως καθολου.ακου γηπεδα για τον λαο?εγω ποτε δεν μπορεσα να παω σε γηπεδο.παντα κλειστα ειναι.,μονο για τους λιγους.....της ομαδας....απο ποτε η πατριδα εχει εδαφη που απαγορευεται να πατησω?απο παντα ε?...πουλαμε τωρα αστα αυτα.