Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

2 Μαΐου 2013

Λέω να διαβάσω...

Λέω τούτες τις μέρες ν' αφήσω κατά μέρος τα "σοβαρά" και τα "βαρειά" αναγνώσματα. Άλλωστε, σοβαρή μελέτη και ραστώνη δεν συνταιριάζονται όση καλή διάθεση κι αν έχεις. Έτσι, θα κατεβάσω από το ράφι με τα αδιάβαστα κάποια μυθιστορήματα που δεν έχω βρει χρόνο ως τώρα να τα διαβάσω. Ανάμεσά τους βρίσκονται και τούτα:

Έλενα Φερράντε, "Μέρες εγκατάλειψης" (εκδόσεις Άγρα, σελ. 269 - τιμή 17,47 ευρώ αλλά το βρήκα με 7 ευρώ στο διαδίκτυο): Μη προσπαθήσετε να βρείτε πληροφορίες για την συγγραφέα. Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία όταν κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 2002 αλλά ποτέ δεν έγινε γνωστό ποιος κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο "Έλενα Φερράντε". Θέμα του είναι η βήμα προς βήμα συντριβή μιας ευτυχισμένης ως χτες γυναίκας, την οποία εγκαταλείπει ο σύζυγός της. Φυσικά, δεν μιλάμε για κάποιο ελαφρύ "Άρλεκιν" αλλά για ένα ψυχογράφημα, το οποίο οδηγεί τον αναγνώστη στα όρια της τρέλλας. Ομολογώ ότι ένα τέτοιο μυθιστόρημα δεν θα με συγκινούσε (ειδικά τέτοιες μέρες) αν δεν μου το συνιστούσε με θέρμη κάποιος καλός φίλος που ξέρει να διαλέγει βιβλία, διαβεβαιώνοντάς με ότι δεν θα ψυχοπλακωθώ.

Τόμας Χύρλιμαν, "Η δεσποινίς Σταρκ" (εκδόσεις Καστανιώτη, σελ. 205 - τιμή 12,78 ευρώ αλλά το βρήκα με 2,56 ευρώ στο διαδίκτυο): Μυθιστόρημα του γερμανόφωνου ελβετού πολυβραβευμένου συγγραφέα, που έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο του γερμανόφωνου τύπου. Πρόκειται για ένα αρκετά παιχνιδιάρικο "μυθιστόρημα ενηλικίωσης", όπου ο δεκατριάχρονος ανηψιός ενός ιερωμένου βιβλιοθηκάριου βοηθάει τον θείο του με την βιβλιοθήκη και ταυτόχρονα ανακαλύπτει δυο μεγάλους, θαυμαστούς κόσμους: τον κόσμο των βιβλίων και τον κόσμο των γυναικών. Ξεναγός του σ' αυτούς τους κόσμους γίνεται άθελά της η δεσποινίς Σταρκ, η οικονόμος του θείου του... Οι πρώτες σελίδες που διάβασα, ήδη μου άνοιξαν την όρεξη!


Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, "Μετάξι" (εκδόσεις Πατάκη, σελ. 111 - τιμή 8,50 ευρώ): Στον διἀσημο ιταλό είχαμε αναφερθεί και παλιότερα, παρουσιάζοντας το "Χωρίς αίμα". Τούτη η νουβέλλα είναι το δημιούργημα που έκανε τον Μπαρίκκο γνωστό σε όλο τον κόσμο, αφού έχει μεταφραστεί σε πάνω από τριάντα γλώσσες. Δεν γωρίζω πολλά για το περιεχόμενο αλλά η εκτίμησή μου στον συγγραφέα σχεδόν με υποχρεώνει να το διαβάσω. Σύμφωνα με το οπισθόφυλλο, "αυτό δεν είναι μυθιστόρημα ούτε και διήγημα...θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι μια ερωτική ιστορία αλλά, αν ήταν μόνο αυτό, δε θα άξιζε τον κόπο να τη διηγηθείς". Λίγο με νοιάζει τι είναι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Μπαρίκκο είναι πραγματικός τεχνίτης της διήγησης, οπότε σίγουρα θα περάσω ευχάριστα την ώρα μου μαζί του.

Αλεξάντερ Σόντερμπεργκ, "Ο ανδαλουσιανός φίλος" (εκδόσεις Μεταίχμιο, σελ. 564 - τιμή 17,70): Ένα ακόμη μυθιστόρημα δράσης στην σειρά του εκδοτικού οίκου με σκανδιναβούς συγγραφείς. Συνήθως δεν "τσιμπάω" με τέτοια βιβλία, μιας κι έχω φάει κάμποσες "φόλες" μέχρι τώρα. Όμως, στην περίπτωση του νεοεμφανιζόμενου Σόντερμπεργκ κάνω μια εξαίρεση, ακολουθώντας την επίμονη υπόδειξη της βιβλιοπώλιδός μου, τής οποίας το γούστο για τα βιβλία εκτιμώ απεριόριστα. Ένα εκτενές ξεφύλλισμα που έκανα (ας όψεται ο σχετικός με το βιβλίο διαγωνισμός στο www.metaixmio.gr), μου αποκάλυψε ένα μυθιστόρημα με στοιχεία αστυνομικού θρίλλερ και γρήγορη πλοκή, που θυμίζει ταινία καταιγιστικής δράσης. Ελπίζω ότι δεν θα απογοητευτώ.


Το όλον, περίπου 1.150 σελίδες, παναπεί κάπου σκάρτες 15 ώρες ανάγνωσης. Χμμμ... Μάλλον θα χρειαστεί να κατεβάσω κάτι ακόμη από το ράφι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: