Το λαϊκό αισθητήριο έχει από παλιά αποδώσει σ' αυτούς που τον κυβερνούσαν (και τον κυβερνούν) έναν "επίζηλο" τίτλο: ψεύτες. Και είναι αλήθεια πως -με ελάχιστες εξαιρέσεις- η πολιτική που χάρασσαν όσοι διαφέντεψαν τον τόπο, βασιζόταν σε μύθους και ψέματα, προκειμένου να βρει ο σμπάρος και τα δυο τρυγόνια: και να βολευτούν άρχουσα τάξη και κεφάλαιο όσο το δυνατόν καλύτερα, αλλά και να εξαπατηθεί η κοινή γνώμη όσο χρειάζεται για να μη χαθεί η εκλογική πελατεία.
Το μνημόνιο, λοιπόν, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Έτσι, επιστρατεύτηκαν ένας σωρός μυθεύματα, πλαστά στοιχεία και αστήρικτες "αναλύσεις", με μόνο σκοπό να πειστεί ο λαός πως πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να σφίξει το ζωνάρι επειδή τάχατες αυτή ήταν η μόνη σωστή επιλογή. Ας προσπαθήσουμε, όμως, να ανασκευάσουμε με ψυχραιμία μερικά από τα κακοσερβιρισμένα παραμύθια, ώστε να φωτίσουμε λίγο τα σκοτάδια στα οποία μας έχουν βυθίσει οι αρχοντάδες μας.
Παραμύθι και ψέμα πρώτο: Η φυγοπονία των Ελλήνων
Στο κείμενο της 10/02/2011 με τίτλο "Ο μύθος των τεμπέληδων ελλήνων", είχαμε καταδείξει ότι οι έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες από κάθε άλλο λαό στην ευρωζώνη. Και, μάλιστα, είχαμε χρησιμοποιήσει στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όχι δικά μας. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε περισσότερο.
Παραμύθι και ψέμα δεύτερο: Η μειωμένη παραγωγικότητα των Ελλήνων
Απαραίτητο συμπλήρωμα του προηγουμένου είναι και το "πιασάρικο" επιχείρημα πως ο έλληνας εργαζόμενος δεν είναι παραγωγικός στη δουλειά του επειδή δεν δουλεύει σκληρά, δεν κοιμάται νωρίς το βράδυ (!!), πίνει πολλούς καφέδες ή μιλάει πολύ στο τηλέφωνο κατά την διάρκεια της δουλειάς του(!!!) κλπ. Όμως, πάλι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αντίθετη άποψη. Στην σχετική κλίμακα για το 2010, ο έλληνας καταγράφει δείκτη παραγωγικότητας 67,7 με μέσο όρο στην Ε.Ε. 70,5. Βρισκόμαστε, δηλαδή κοντά στον μέσο όρο οπότε πού είναι το πρόβλημα;
Η κλίμακα αυτή βγάζει και γέλιο, αφού στην κορυφή της βρίσκεται ο ιρλανδός εργαζόμενος με δείκτη 112,6. Πού είναι το γέλιο; Μα, αφού αυτή η υψηλή παραγωγικότητα δεν εμπόδισε την Ιρλανδία από την προσφυγή στο ΔΝΤ και στο δικό της μνημόνιο, πώς διάβολο ωφελήθηκε η χώρα από το "ξέσκισμα" των εργαζομένων της; Έλα ντε!
Παραμύθι και ψέμα τρίτο: Το υψηλό κόστος εργασίας των Ελλήνων
Πάνω σ' αυτήν την παπαριά έχουν πατήσει για να κατεδαφίσουν τις συμβάσεις εργασίας, τους κατώτερους μισθούς, τα επιδόματα κλπ. Και μας φέρνουν ως παράδειγμα κάποιους εργαζόμενους στον ΟΣΕ που παίρνουν 80.000 τον χρόνο ή κάποιους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ που παίρνουν επίδομα για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών των παιδιών τους. Εδώ δεν θα χάσουμε τον χρόνο μας για να ασχοληθούμε με τέτοιες μπούρδες. Θα προσφύγουμε και πάλι στα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Με βάση αυτά τα στοιχεία για το 2008, το ωριαίο κόστος στην βιομηχανία καταγράφει δείκτη 48 για την Ελλάδα, με βάση το 100 για την ευρωζώνη. 48! Ο χαμηλότερος δείκτης ολόκληρης της ευρωζώνης! Μάλιστα, τα ίδια στοιχεία καταγράφουν 25% μείωση του κόστους εργασίας κατά την εικοσαετία 1985-2005!
Σε όσους φαίνονται τρελλό αυτό το -25%, θα φέρω ένα χοντροκομμένο παράδειγμα. Το 1985 πήρα τον πρώτο μου μισθό: 60.000 δραχμές. Την ίδια εποχή, ένα πακέτο τσιγάρα Μάρλμπορο κόστιζε 60 δραχμές. Δηλαδή, με τον μισθό μου μπορούσα τότε να αγοράσω 1.000 πακέτα Μάρλμπορο. Σήμερα, με το ίδιο πακέτο να κοστίζει 4 ευρώ, δεν θα έπρεπε να είχα πρώτο μισθό 4.000 ευρώ;
Και κάτι τελευταίο: ενώ στην δεκαετία 1995-2005 η κερδοφορία του κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκε κατά μέσο όρο 12%, στην Ελλάδα αυξήθηκε με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό 23%. Πώς διάβολο έγινε αυτό αφού το εργατικό κόστος ήταν υψηλό; Έλα ντε (ξανά)!
Παραμύθι και ψέμα τέταρτο: Έλλειψη ευελιξίας στην αγορά εργασίας
Έχουνε λυσσάξει ΣΕΒ και κυβέρνηση. Πρέπει, λένε, να επιτευχθεί μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, επειδή τάχατες υστερούμε σε σύγκριση με ΗΠΑ, Αγγλία και λοιπά. Αλλά και η τρόικα δεν χάνει ευκαιρία να φωνάζει ότι η ελληνική αγορά είναι δύσκαμπτη και πρέπει να απελευθερωθεί. Και δώσε επιχειρησιακές συμβάσεις... και δώσε μείωση μισθών... και δώσε μειώσεις στις αποζημιώσεις απόλυσης... και δώσε συμβάσεις ωρομισθίων ("διαλείπουσα απασχόληση" την λένε).. και δώσε... Προφανώς, μας κάνουν πλάκα. Ρε σεις, υπάρχει πιο ευέλικτη αγορά εργασίας από την ελληνική; Εμείς έχουμε διδάξει στον κόσμο τι παναπεί "ευέλικτη αγορά εργασίας"!
Πρώτα-πρώτα, έχουμε παραοικονομία ίση -περίπου- με το μισό τής επίσημης οικονομικής δραστηριότητας. Δεύτερον, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε τριπλάσιο αριθμό αυτοαπασχολουμένων. Τρίτον, έχουμε 40% φοροδιαφυγή και 50% εισφοροδιαφυγή. Τέταρτον, ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους είτε δηλώνεται από τον εργοδότη του για λιγώτερη εργασία από την πραγματική (και από πλευράς ωραρίου και από πλευράς αμοιβής) είτε δεν δηλώνεται καθόλου. Πέμπτον, η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα είτε δεν πληρώνεται σωστά είτε δεν πληρώνεται καθόλου (το συνηθέστερο) υπερωρίες και ρεπό, δεν παίρνει την ετήσια άδεια όπως ορίζει ο νόμος (μονοκόμματα και όχι μια βδομάδα τώρα και μία όταν μαζεύουν τις ελιές), θεωρεί αυτονόητο να πηγαίνει ένα τέταρτο νωρίτερα για δουλειά και να φεύγει ένα τέταρτο (τουλάχιστον) αργότερα, κλπ (*) Πόσο πιο ευέλικτη αγορά θέλουν πια;
Παραμύθι και ψέμα πέμπτο: Η πρόωρη συνταξιοδότηση των Ελλήνων
Το ξέρω ότι μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου οι τηλεσχολιαστές του κώλου. Επίσης, ξέρω ότι οι περισσότεροι από μας έχουμε τουλάχιστον έναν γνωστό που συνταξιοδοτήθηκε σε μικρή ηλικία για κάποιον λόγο. Όμως, τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2008 λένε άλλα: ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης των ελλήνων είναι ο υψηλότερος όλων των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Αν αυτό σας φαίνεται απίστευτο, μάλλον παίρνετε απαγορευτικά υψηλές δόσεις παραισθησιογόνων τύπου Πρετεντέρη, Καψή, Κώνστα, Κύρτσου κλπ. Αν υπάρχει κάποιος με στοιχεία εγκυρώτερα από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πολύ ευχαρίστως να τον ακούσουμε.
Μη νομίσετε ότι τελειώσαμε. Τα παραμύθια και τα ψέματα που μας έχουν αραδιάσει δεν τελειώνουν τόσο εύκολα. Θα συνεχίσουμε.
(*) Αυτά τα "τεταρτάκια" έχουν πολύ ενδιαφέρον. Αν σε μια μεσαία επιχείρηση με 200 υπαλλήλους (π.χ. μια μέση αλυσίδα σούπερ-μάρκετ), ο κάθε εργαζόμενος "χαρίζει" δυο τεταρτάκια ημερησίως στην επιχείρηση, το συνολικό όφελος του εργοδότη είναι 100 ωρομίσθια ημερησίως ή 2.500 ωρομίσθια μηναίως. Με το δεδομένο ότι η κανονική πλήρης μηνιαία απασχόληση είναι περίπου 180 ώρες, ο εργοδότης "κερδίζει" περίπου 14 μισθούς κάθε μήνα ή 168 μισθούς ετησίως. Δηλαδή, με τα "τεταρτάκια" τους οι εργαζόμενοι κάνουν στην εργοδοσία τους κάθε χρόνο ένα δώρο ύψους άνω των 130.000 ευρώ περίπου! Και, μάλιστα, λογαριάζοντας μόνο τον βασικό μισθό και μη λογαριάζοντας τα "τεταρτάκια" ως υπερωρίες. Καθόλου άσχημα, έτσι;
Το μνημόνιο, λοιπόν, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Έτσι, επιστρατεύτηκαν ένας σωρός μυθεύματα, πλαστά στοιχεία και αστήρικτες "αναλύσεις", με μόνο σκοπό να πειστεί ο λαός πως πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να σφίξει το ζωνάρι επειδή τάχατες αυτή ήταν η μόνη σωστή επιλογή. Ας προσπαθήσουμε, όμως, να ανασκευάσουμε με ψυχραιμία μερικά από τα κακοσερβιρισμένα παραμύθια, ώστε να φωτίσουμε λίγο τα σκοτάδια στα οποία μας έχουν βυθίσει οι αρχοντάδες μας.
Παραμύθι και ψέμα πρώτο: Η φυγοπονία των Ελλήνων
Στο κείμενο της 10/02/2011 με τίτλο "Ο μύθος των τεμπέληδων ελλήνων", είχαμε καταδείξει ότι οι έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες από κάθε άλλο λαό στην ευρωζώνη. Και, μάλιστα, είχαμε χρησιμοποιήσει στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όχι δικά μας. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε περισσότερο.
Παραμύθι και ψέμα δεύτερο: Η μειωμένη παραγωγικότητα των Ελλήνων
Απαραίτητο συμπλήρωμα του προηγουμένου είναι και το "πιασάρικο" επιχείρημα πως ο έλληνας εργαζόμενος δεν είναι παραγωγικός στη δουλειά του επειδή δεν δουλεύει σκληρά, δεν κοιμάται νωρίς το βράδυ (!!), πίνει πολλούς καφέδες ή μιλάει πολύ στο τηλέφωνο κατά την διάρκεια της δουλειάς του(!!!) κλπ. Όμως, πάλι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αντίθετη άποψη. Στην σχετική κλίμακα για το 2010, ο έλληνας καταγράφει δείκτη παραγωγικότητας 67,7 με μέσο όρο στην Ε.Ε. 70,5. Βρισκόμαστε, δηλαδή κοντά στον μέσο όρο οπότε πού είναι το πρόβλημα;
Η κλίμακα αυτή βγάζει και γέλιο, αφού στην κορυφή της βρίσκεται ο ιρλανδός εργαζόμενος με δείκτη 112,6. Πού είναι το γέλιο; Μα, αφού αυτή η υψηλή παραγωγικότητα δεν εμπόδισε την Ιρλανδία από την προσφυγή στο ΔΝΤ και στο δικό της μνημόνιο, πώς διάβολο ωφελήθηκε η χώρα από το "ξέσκισμα" των εργαζομένων της; Έλα ντε!
Παραμύθι και ψέμα τρίτο: Το υψηλό κόστος εργασίας των Ελλήνων
Πάνω σ' αυτήν την παπαριά έχουν πατήσει για να κατεδαφίσουν τις συμβάσεις εργασίας, τους κατώτερους μισθούς, τα επιδόματα κλπ. Και μας φέρνουν ως παράδειγμα κάποιους εργαζόμενους στον ΟΣΕ που παίρνουν 80.000 τον χρόνο ή κάποιους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ που παίρνουν επίδομα για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών των παιδιών τους. Εδώ δεν θα χάσουμε τον χρόνο μας για να ασχοληθούμε με τέτοιες μπούρδες. Θα προσφύγουμε και πάλι στα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Με βάση αυτά τα στοιχεία για το 2008, το ωριαίο κόστος στην βιομηχανία καταγράφει δείκτη 48 για την Ελλάδα, με βάση το 100 για την ευρωζώνη. 48! Ο χαμηλότερος δείκτης ολόκληρης της ευρωζώνης! Μάλιστα, τα ίδια στοιχεία καταγράφουν 25% μείωση του κόστους εργασίας κατά την εικοσαετία 1985-2005!
Σε όσους φαίνονται τρελλό αυτό το -25%, θα φέρω ένα χοντροκομμένο παράδειγμα. Το 1985 πήρα τον πρώτο μου μισθό: 60.000 δραχμές. Την ίδια εποχή, ένα πακέτο τσιγάρα Μάρλμπορο κόστιζε 60 δραχμές. Δηλαδή, με τον μισθό μου μπορούσα τότε να αγοράσω 1.000 πακέτα Μάρλμπορο. Σήμερα, με το ίδιο πακέτο να κοστίζει 4 ευρώ, δεν θα έπρεπε να είχα πρώτο μισθό 4.000 ευρώ;
Και κάτι τελευταίο: ενώ στην δεκαετία 1995-2005 η κερδοφορία του κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκε κατά μέσο όρο 12%, στην Ελλάδα αυξήθηκε με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό 23%. Πώς διάβολο έγινε αυτό αφού το εργατικό κόστος ήταν υψηλό; Έλα ντε (ξανά)!
Παραμύθι και ψέμα τέταρτο: Έλλειψη ευελιξίας στην αγορά εργασίας
Έχουνε λυσσάξει ΣΕΒ και κυβέρνηση. Πρέπει, λένε, να επιτευχθεί μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, επειδή τάχατες υστερούμε σε σύγκριση με ΗΠΑ, Αγγλία και λοιπά. Αλλά και η τρόικα δεν χάνει ευκαιρία να φωνάζει ότι η ελληνική αγορά είναι δύσκαμπτη και πρέπει να απελευθερωθεί. Και δώσε επιχειρησιακές συμβάσεις... και δώσε μείωση μισθών... και δώσε μειώσεις στις αποζημιώσεις απόλυσης... και δώσε συμβάσεις ωρομισθίων ("διαλείπουσα απασχόληση" την λένε).. και δώσε... Προφανώς, μας κάνουν πλάκα. Ρε σεις, υπάρχει πιο ευέλικτη αγορά εργασίας από την ελληνική; Εμείς έχουμε διδάξει στον κόσμο τι παναπεί "ευέλικτη αγορά εργασίας"!
Πρώτα-πρώτα, έχουμε παραοικονομία ίση -περίπου- με το μισό τής επίσημης οικονομικής δραστηριότητας. Δεύτερον, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε τριπλάσιο αριθμό αυτοαπασχολουμένων. Τρίτον, έχουμε 40% φοροδιαφυγή και 50% εισφοροδιαφυγή. Τέταρτον, ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους είτε δηλώνεται από τον εργοδότη του για λιγώτερη εργασία από την πραγματική (και από πλευράς ωραρίου και από πλευράς αμοιβής) είτε δεν δηλώνεται καθόλου. Πέμπτον, η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα είτε δεν πληρώνεται σωστά είτε δεν πληρώνεται καθόλου (το συνηθέστερο) υπερωρίες και ρεπό, δεν παίρνει την ετήσια άδεια όπως ορίζει ο νόμος (μονοκόμματα και όχι μια βδομάδα τώρα και μία όταν μαζεύουν τις ελιές), θεωρεί αυτονόητο να πηγαίνει ένα τέταρτο νωρίτερα για δουλειά και να φεύγει ένα τέταρτο (τουλάχιστον) αργότερα, κλπ (*) Πόσο πιο ευέλικτη αγορά θέλουν πια;
Παραμύθι και ψέμα πέμπτο: Η πρόωρη συνταξιοδότηση των Ελλήνων
Το ξέρω ότι μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου οι τηλεσχολιαστές του κώλου. Επίσης, ξέρω ότι οι περισσότεροι από μας έχουμε τουλάχιστον έναν γνωστό που συνταξιοδοτήθηκε σε μικρή ηλικία για κάποιον λόγο. Όμως, τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2008 λένε άλλα: ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης των ελλήνων είναι ο υψηλότερος όλων των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Αν αυτό σας φαίνεται απίστευτο, μάλλον παίρνετε απαγορευτικά υψηλές δόσεις παραισθησιογόνων τύπου Πρετεντέρη, Καψή, Κώνστα, Κύρτσου κλπ. Αν υπάρχει κάποιος με στοιχεία εγκυρώτερα από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πολύ ευχαρίστως να τον ακούσουμε.
Μη νομίσετε ότι τελειώσαμε. Τα παραμύθια και τα ψέματα που μας έχουν αραδιάσει δεν τελειώνουν τόσο εύκολα. Θα συνεχίσουμε.
(*) Αυτά τα "τεταρτάκια" έχουν πολύ ενδιαφέρον. Αν σε μια μεσαία επιχείρηση με 200 υπαλλήλους (π.χ. μια μέση αλυσίδα σούπερ-μάρκετ), ο κάθε εργαζόμενος "χαρίζει" δυο τεταρτάκια ημερησίως στην επιχείρηση, το συνολικό όφελος του εργοδότη είναι 100 ωρομίσθια ημερησίως ή 2.500 ωρομίσθια μηναίως. Με το δεδομένο ότι η κανονική πλήρης μηνιαία απασχόληση είναι περίπου 180 ώρες, ο εργοδότης "κερδίζει" περίπου 14 μισθούς κάθε μήνα ή 168 μισθούς ετησίως. Δηλαδή, με τα "τεταρτάκια" τους οι εργαζόμενοι κάνουν στην εργοδοσία τους κάθε χρόνο ένα δώρο ύψους άνω των 130.000 ευρώ περίπου! Και, μάλιστα, λογαριάζοντας μόνο τον βασικό μισθό και μη λογαριάζοντας τα "τεταρτάκια" ως υπερωρίες. Καθόλου άσχημα, έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με την ελπίδα ότι ο γνωστός ΗΛΙΘΙΟΣ δεν θα επανέλθει, τα σχόλια δημοσιεύονται πλέον χωρίς έγκριση.