Νυχτερινή διασκέδαση

[του Σωτήρη Μωραΐτη]

Ζούμε έναν εργασιακό μεσαίωνα, κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών -αποκτημένα μ' αγώνα και αίμα- είναi πια παρελθόν, χιλιάδες νοικοκυριά είναι σε απόγνωση, ζούμε με την αβεβαιότητα του τι θα ξημερώσει...κι εδώ στον Μόλυβο το μόνο που μας νοιάζει είναι πού θα διασκεδάσει ο τουρίστας.

"Εδώ ο κόσμος χάνεται..." που λέει κι η παροιμία. Όπου κι αν πας, όποια συζήτηση κι αν ανοίξεις, κάποια παπαγαλάκια θα προσπαθήσουν να σε πείσουν πως ο τουρισμός είναι πεσμένος επειδή μια ομάδα ανθρωπων είναι ενάντια στην νυχτερινή διασκέδαση. Όμως, τι ακριβώς είναι αυτή η "νυχτερινή διασκέδαση"; Σε ποιους απευθύνεται; Τί προσφέρει στον τόπο; Θα σας πω.

"Νυχτερινή διασκέδαση" στον Μόλυβο είναι να πάρεις το παπάκι σου με την πειραγμένη εξάτμιση και να κόβεις βόλτες όλο το βράδυ, μόνος ή με την παρέα σου, από το ένα μπαράκι στο άλλο μέχρι να βρεις αυτό που ζητάς, ξεσηκώνοντας όλο το χωριό στο ποδάρι. Νυχτερινή διασκέδαση είναι η ανεξέλεγκτη ηχορρύπανση (δικύκλων και καταστημάτων) να ενοχλεί όλους όσους θελουν να κοιμηθούν (έστω, στις 2 το πρωί), είτε θέλουν να πάνε το επόμενο πρωί στις δουλειές τους είτε κάνουν διακοπές.

Αυτή η "νυχτερινή διασκέδαση" απευθύνεται κυρίως σε νέους, οι οποίοι συντηρούνται ακόμη από τους γονείς τους και σε εποχικούς εργαζόμενους, κυρίως γκαρσόνια, που με το άσπρο πουκάμισο και το μαύρο παντελόνι σπεύδουν να καταθέσουν τα πουρμπουάρ που κέρδισαν. Μερικές φορές εμφανίζονται και κάποιοι μεγαλύτερης ηλικίας, να δηλώσουν την θλιβερή παρουσία τους, τάχαμου-τάχαμου μοντέρνοι και μέσα στα πράγματα. Γερμανό, εγγλέζο, ολλανδό ή βέλγο δεν θα ανταμώσεις πάντως.

Η πλειονότητα των καταστηματαρχών δεν ωφελείται τίποτε από τους νυχτερινούς επισκέπτες, αφού την ώρα που έρχονται οι "τουρίστες της διασκέδασης" είναι κλειστά. Όλο το χρήμα είναι για τα δυο-τρία μπαράκια και το σαντουιτσάδικο. Οι υπόλοιποι -τουρίστες και ντόπιοι- απλώς χάνουν τον ύπνο τους, οι οδοκαθαριστές έχουν αυξημένο φόρτο εργασίας από τα σκουπίδια και η αστυνομία με το ασθενοφόρο τρέχουν σε διάφορα περιστατικά. Όσο για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία, ούτε λόγος. Ας είναι καλά οι ξαπλώστρες της παραλίας.

Όσον αφορά, λοιπόν, το δίλημμα "νεκροταφείο ή τουρισμός", τι να πω; Με τέτοιον τουρισμό, το χωριό χέζεται στο τάλληρο.