Οι "νοστιμιές" του Σαρκοζί

Πολλά "νόστιμα" είπες προχτές, μεσιέ Σαρκοζί. Υποτίθεται ότι, κάθε φορά που μιλάς, προσπαθείς να προσεταιριστείς ψηφοφόρους, να πείσεις αναποφάσιστους και να προσφέρεις κάτι που θα αναγκάσει τους Γάλλους να επιλέξουν εσένα ως επόμενο πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Κι ακόμα, υποτίθεται ότι προσπαθείς να φέρεις στην πολιτική ζωή των γάλλων ένα μοντέρνο λόγο, κάτι φρέσκο, κάτι σύγχρονο. Αυτά που είπες, όμως, είναι μόνο για λεμονόκουπες! Μήπως θυμάσαι τι είπες;

1. "Η γαλλοαμερικανική φιλία είναι μια αναγκαιότητα για την παγκόσμια ισορροπία". Απορία πρώτη: αναγκαιότητα για ποιον; για τον μπακάλη της γειτονιάς μου, για τους κατοίκους του Βανουάτου, για τους έγκλειστους του Γκουαντάναμο ή για την Παναχαϊκή; Απορία δεύτερη: γιατί είναι απαραίτητη ειδικά η γαλλοαμερικανική φιλία και δεν είναι -ας πούμε- η ισπανομαροκινή ή η ταϊβανοζιμπαμπουανή ή η μεξικανοκογκολεζική; Απορία τρίτη: πού ακριβώς ωφελείται η ανθρωπότητα από μια τέτοια φιλία; προάγεται ο πολιτισμός, καταπολεμείται η φτώχεια, βελτιώνονται τα χάλια του περιβάλλοντος, σταματούν οι πυρηνικές δοκιμές ή σταματάει οριστικά το κυνήγι της φάλαινας; Απορία τρίτη: αν αύριο ο πρόεδρος της Γαλλίας αποκαλέσει "μαλάκα" τον πρόεδρο των ΗΠΑ -ας πούμε- και χαλάσει η φιλία, τι κακό θα υποστεί ο πλανήτης; θα αυξηθεί η ανεργία, θα παρουσιάσει έξαρση το aids ή θα χάσει η Λυών το πρωτάθλημα;

2. "Φιλία, βέβαια, σημαίνει να λες την αλήθεια όταν ο άλλος κάνει λάθος". Περίεργο. Εμένα τα λάθη μου μου τα υποδεικνύουν ακόμα και οι εχθροί μου! Κάτι άλλο ήθελες να πεις, αγαπητέ Νικολά, αλλά φαίνεται ότι δεν είσαι καλός στην έκθεση. Αλλά κι αυτό που είπες, το είπες μισό, π' ανάθεμά σε! Δηλαδή, αν πεις την αλήθεια στον Μπους για ένα από τα λάθη του κι εκείνος σε "γειώσει", τι γίνεται; Παραμένετε φίλοι ή τα χαλάτε;

3. "Η φιλία σημαίνει σεβασμό, κατανόηση, αφοσίωση". Νικολά, πρόσεχε! Έχεις καταλάβει τι παναπεί να δείχνεις σεβασμό, κατανόηση και αφοσίωση σε ηλιθίους όπως -καληώρα- ο Μπους τζούνιορ; Αυτά τα έκανε ο Μπλαιρ και κοίτα τον πώς κατάντησε!

4. "Το πυρηνικό μας οπλοστάσιο είναι απολύτως αναγκαίο, είναι η ασφάλεια ζωής μας". Νικολά, με μπέρδεψες. Αν δεν κάνω λάθος, ούτε οι ισπανοί σε απειλούν, ούτε οι ιταλοί σε επιβουλεύονται, ούτε οι άγγλοι σε εποφθαλμιούν, ούτε οι γερμανοί έχουν όρεξη να ξανανοίξουν ιστορίες. Αν θυμάμαι δε καλά, με όλους τους γείτονές σου είσαι σύμμαχος, έτσι δεν είναι; Και, τέλος, απ' ότι ξέρω, οι μόνες "μάχες" που έχουν δώσει οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις (μετά την σβουριχτή που έφαγαν από τον Χο Τσι Μινχ στην Ινδοκίνα, βέβαια) είναι εναντίον των "επικίνδυνων" ακτιβιστών της Greenpeace! Διάβολε, από ποια απειλή σε προστατεύουν τα πυρηνικά; Κι εν πάση περιπτώσει, ποιος τα έχει περισσότερο ανάγκη αυτά τα όπλα; Η Γαλλία ή η Βόρεια Κορέα, το Ιράν και το Τιμόρ; Ποιου η υπόσταση κινδυνεύει περισσότερο;

5. "Η προοπτική ενός Ιράν με πυρηνικά όπλα δεν είναι αποδεκτή, αποτελεί διαρκή απειλή για το Ισραήλ και τη νοτιοανατολική Ευρώπη". Τέλειο! Τα πυρηνικά που ΘΑ φτιάσει το Ιράν, ΘΑ απειλούν το Ισραήλ. Προφανώς, αγαπητέ Νικολά, τα πυρηνικά που ΗΔΗ έχει το Ισραήλ δεν απειλούν ούτε το Ιράν ούτε καμμιά άλλη αραβική χώρα (όπως τη Συρία, ας πούμε); Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τα "κακά πυρηνικά" της Βόρειας Κορέας και τα "καλά πυρηνικά" του Πακιστάν φαντάζομαι. Α, μωρή κουφαλίτσα, σε κατάλαβα που το πας και κάνεις πως νοιάζεσαι για το Ισραήλ: θες να μας αποδείξεις ότι δεν είσαι ρατσιστής αντισημίτης, ε;

6. "Προσωπικά, δεν γνωρίζω καμμία άλλη στρατηγική από τη σκληρή στάση (σ.σ.: κατά των τρομοκρατών". Νικολά, συνελήφθης αδιάβαστος! Πάς για τον Σεπτέμβρη και αύριο έλα με τον κηδεμόνα σου. Απλά μαθήματα ιστορίας, καλέ. Βρες μου ένα (μόνο ΕΝΑ!) ιστορικό παράδειγμα όπου η βία δεν αναπαρήγαγε βία και όπου η σκληρή στάση έλυσε προβλήματα! Αλλά μιας και δεν γνωρίζεις άλλη στάση, μπορείς να μου πεις αν εξέτασες το ενδεχόμενο αυτοί που συ αποκαλείς "τρομοκράτες" να είναι απλώς εξαθλιωμένοι ή παραμελημένοι που επαναστατούν; Λέω, δηλαδή, αν εξέτασες μήπως, αντί για βόμβες, μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με λίγα φάρμακα, λίγο νερό και μερικά καρβέλια ψωμί. Λέω εγώ τώρα...

Το κακό, Νικολά, είναι ότι ο κόσμος δεν κινδυνεύει από αυτά που λέω εγώ. Κινδυνεύει από τις μαλακίες που λες -κι ετοιμάζεσαι να υλοποιήσεις- εσύ. Δυστυχώς.