Πλέομεν, λοιπόν, πλησίστιοι προς εκλογάς! Με την κόντρα ανάμεσα στους δυο μεγάλους μονομάχους να εντείνεται και με την ταλαίπωρη την αριστερά να προσπαθεί να επιβιώσει. Σήμερα, όμως, λέω ν’αφήσω την αριστερά ήσυχη στην προσπάθειά της (γι’ αυτή θα τα πούμε αργότερα) και να ασχοληθώ λίγο με εκείνους τους ταλαίπωρους ψηφοφόρους οι επιλογές των οποίων περιορίζονται στα δυο μεγάλα κόμματα.
Και καλά αν αυτοί οι ψηφοφόροι ανήκουν στην κατηγορία των παρωπιδοφόρων. Το κουκί τους δεν αλλάζει προορισμό που να τους πεις τι! Τι γίνεται, όμως, μ’ εκείνους που θέλουν να λέγονται «σκεπτόμενοι»; Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους! Τέτοιον αχταρμά ιδεών, συμβόλων και συνθημάτων, τέτοιο απελπιστικό μπέρδεμα δεν έχει ξαναγνωρίσει ο τόπος. Δεν γνωρίζει η Δεξιά μας τι ποιεί ο…σοσιαλισμός μας (ο ποιος;)! Στις εκλογές αυτές –λέει- θα κριθούν προγράμματα και ιδέες. Πώς μωρέ; Πώς να ξεχωρίσουμε ποιος είναι ποιος; Μιλάνε από τη μια ο Γυιος κι από την άλλη ο Ανηψιός αλλά όσο περισσότερο μιλάνε τόσο περισσότερο μας δημιουργείται η εντύπωση ότι αναμασούν λόγια γραμμένα από το ίδιο άτομο! Θέλετε παράδειγμα; Ορίστε λοιπόν!
Ακολουθούν μερικά ζευγάρια συνθημάτων. Κάθε ζευγάρι αποτελείται από ένα σπέκουλο του Γιωργάκη κι ένα σπέκουλο του Κωστάκη. Αν καταφέρετε να ξεχωρίσετε ποιος είπε τι, είσαστε αξιέπαινοι:
- «Μεγάλη δημοκρατική παράταξη» - «Παράταξη των μεγάλων εθνικών επιλογών»
- «Άλλη Ελλάδα» - «Περήφανη Ελλάδα»
- «Συμμετοχή του πολίτη» - «Πλατιά κοινωνική συμμαχία»
- «Μαζί με τον πολίτη μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα» - «Μαζί με τον πολίτη θα κάνουμε το όραμα πραγματικότητα»
- «Ανάπτυξη παντού» - «Ισχυρή και ισόρροπη ανάπτυξη»
- «Μεταρρύθμιση στο κράτος» - «Επανίδρυση του κράτους»
- «Νέα εποχή» - «Νέα σχέση ειλικρίνειας»
- «Άμεση δημοκρατία» - «Σεβασμός στον πολίτη»
- «Νέα αλλαγή» - «Πολιτική αλλαγή»
- «Ανατροπή» - «Μετάβαση»
- «Συναπόφαση» - «Σύνθεση»
- «Νέο συμβόλαιο τιμής» - «Ειλικρίνεια στην πολιτική»
- «Κοινωνική συνοχή» - «Δίχτυ κοινωνικής προστασίας»
- «Ειρήνη στην γειτονιά μας» - «Ασφάλεια και ευημερία»
- «Έχουμε όραμα» - «Ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον»
Ρε! πού πάμε ρε; Λέξεις όπως «σοσιαλισμός» ή «κεντροδεξιά» θεωρούνται απαγορευμένες. Και το επίθετο «νέος» σε όλες του τις μορφές κολλάει παντού: νέα εποχή, νέα διακυβέρνηση, νέα συμβόλαια, νέες συμμαχίες, νέα πρόσωπα, νέες ιδέες… Μόνο εμείς οι απλοί ψηφοφόροι εξακολουθούμε να νοιώθουμε παλιοί, ορίτζιναλ μαλάκες.
Τ’ ακούτε νεοσύντροφοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Με την ελπίδα ότι ο γνωστός ΗΛΙΘΙΟΣ δεν θα επανέλθει, τα σχόλια δημοσιεύονται πλέον χωρίς έγκριση.