Αποπηγάδι - 3. Ένας ξεροκέφαλος δασολόγος

Χτες, κλείσαμε αφήνοντας να αιωρείται μια απορία σχετική με το τι τις ήθελε τόσες εκτάσεις η εταιρία. Για να την απαντήσουμε, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), που είχε υποβάλει η εταιρία στην αρχή. Σημειωτέον ότι το γραφείο περιβάλλοντος της περιφέρειας αρνήθηκε να χορηγήσει αντίγραφο της εν λόγω ΜΠΕ στους κατοίκους, κατά παράβαση του νόμου και παρ' ότι εκείνοι είχαν έννομο συμφέρον, αναγκάζοντάς τους να προσφύγουν στον εισαγγελέα ώστε να το αποκτήσουν με εισαγγελική εντολή.

Αποπηγάδι: η συστοιχία των "σβούρων" και ο πλάτους 10-12 μέτρων δρόμος που πληγώνουν το βουνό.

Η ΜΠΕ αποκάλυψε μερικές ομορφιές. Πρώτα-πρώτα, η εταιρία ζητούσε άμεση παραχώρηση 84 στρεμμάτων για εγκατάσταση μόλις τριών ανεμογεννητριών, στις οποίες αναφερθήκαμε χτες και οι οποίες, προφανώς, προορίζονταν να λειτουργήσουν κατευναστικά στις αναμενόμενες διαμαρτυρίες (κάτι σαν "εν τάξει, μωρέ, δεν έγινε και τίποτε τραγικό"). Όμως, η ίδια ΜΠΕ, λίγο πιο κάτω, έκανε μνεία και για το σύνολο των αρπαγμένων 2.700 στρεμμάτων, αφού προέβλεπε πλήρη ανάπτυξη ενός πραγματικού δάσους εκατό "σβούρων". Για τον λόγο αυτό, η ΜΠΕ πρότεινε την κατασκευή ενός νέου δρόμου μήκους 5,1 χιλιομέτρων και πλάτους τεσσάρων μέτρων, ο οποίος θα φτιαχνόταν με εκχέρσωση και διαμόρφωση παρθένου εδάφους. Βέβαια, υπήρχε ήδη ένας τέτοιος στενός χωματόδρομος, ο οποίος οδηγούσε στον χώρο όπου θα στήνονταν οι τρεις ανεμογεννήτριες αλλά η εταιρία ήθελε να κατασκευάσει τον δικό της, ιδιωτικό δρόμο, τον οποίο δεν θα είχε κανείς άλλος δικαίωμα να χρησιμοποιεί.

Όπως είπαμε, η ΜΠΕ εγκρίθηκε και το έργο έγινε, παρά τις διαμαρτυρίες και τον αγώνα των κατοίκων. Και ο δρόμος φτιάχτηκε ως ιδιωτικός, μόνο που έμοιαζε περισσότερο με αεροδιάδρομο, αφού το πλάτος του ξεπερνούσε τα 10 μέτρα και σε πολλά σημεία του έφτανε και τα 12, ενώ τα μπάζα πετάχτηκαν στις διπλανές χαράδρες, κατά παράβαση κάθε νόμου που ρυθμίζει τα σχετικά με την απόρριψή τους.

Το 2011, η εταιρία υποβάλλει νέα ΜΠΕ για ένα καινούργιο έργο στην περιοχή. Αυτή την φορά θέλει να φτιάξει ένα υβριδικό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο! Όπως εξηγεί η αρχιτέκτων Βάνα Σφακιανάκη (μέλος του "Παγκρήτιου Δικτύου ενάντια στις Βιομηχανικές ΑΠΕ"), ένα τέτοιο εργοστάσιο χρειάζεται δυο υδροταμιευτήρες σε διαφορετικό ύψος, ώστε να παράγεται ρεύμα με την πτώση του νερού από τον ψηλότερο στον χαμηλότερο ενώ, με την βοήθεια των ανεμογεννητριών, το νερό θα επιστρέφει στον πάνω υδροταμιευτήρα. Εξυπακούεται ότι για να δουλέψει όλο αυτό το σύστημα, χρειάζονται νερά. Έτσι, η δεύτερη ΜΠΕ της ίδιας εταιρίας, σε πλήρη αντίθεση με την προηγούμενη, παρ' ότι είναι υπογραμμένη από τον ίδιο μηχανικό, παρουσιάζει το Αποπηγάδι ως περιοχή με πολλά νερά, άρα κατάλληλη για την επένδυση! Μια επένδυση που προβλέπει το στράγγισμα σχεδόν του Αποπηγαδιού, είτε με γεωτρήσεις είτε με απάντληση των ρεμάτων Αγριομέλισσας και Σπινιώτη, προκειμένου να γεμίσουν οι ταμιευτήρες.


Εκείνη την εποχή, στο δασαρχείο Χανίων εργάζεται ένας ξεροκέφαλος διδάκτωρ δασολόγος με αναπτυγμένη οικολογική ευαισθησία και υψηλό αίσθημα καθήκοντος, ο Κώστας Πενταράκης. Ο Πενταράκης έχει ταχθεί ανεπιφύλακτα υπέρ της προστασίας τού δασικού και ιστορικού πλούτου όχι μόνο του Αποπηγαδιού αλλά ολόκληρης της περιοχής μέχρι το φαράγγι της Σαμαριάς και κάνει ό,τι μπορεί υπέρ αυτού του σκοπού. Πραγματοποιεί απανωτές αυτοψίες, βεβαιώνει παραβάσεις, πιστοποιεί παρανομίες. Πάντα ενυπόγραφα, στις 25/6/2007 εισηγείται την μη επέκταση του νταμαριού και την εκπόνηση ειδικής ΜΠΕ για την περιοχή αλλά η εισήγησή του μπαίνει στο αρχείο δίχως καν να συζητηθεί. Ως αντίδραση, ο Πενταράκης συντάσσει δασική μελέτη για την βιοποικιλότητα της περιοχής, την οποία καταθέτει στην υπηρεσία του στις 6/11/2007 ενώ είναι από τους πρώτους που εισηγούνται την ανακήρυξη του Αποπηγαδιού σε προστατευμένη περιοχή. Οι χωματόδρομοι πλάτους τεσσάρων μέτρων ανοίχτηκαν με βάση δική του εισήγηση από το 2005 και με δική του αυτοψία διαπιστώθηκε το 2010 η καθ' υπέρβαση κατασκευή δρόμου πλάτους 10-12 μέτρων εκ μέρους της εταιρίας.

Ο Πενταράκης δεν ήταν δυνατόν να κάνει δεκτή την δεύτερη ΜΠΕ της εταιρίας. Την απορρίπτει αμέσως ως οικολογικά απαράδεκτη με εισήγηση που υποβάλλει στις 14/12/2010. Λίγες μέρες αργότερα, η υπηρεσία τον απομακρύνει από την υπόθεση και δίνει τον φάκελλο σε άλλον υπάλληλο. Ο ξεροκέφαλος δασολόγος επιμένει. Στέλνει έγγραφα, συντάσσει υπομνήματα, συμμετέχει σε κινητοποιήσεις, οργανώνει συσκέψεις, κινητοποιεί περιβαλλοντικές οργανώσεις, ενημερώνει το υπουργείο, μιλάει σε δημοσιογράφους και, γενικά, κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει το οικολογικό έγκλημα που σχεδιάζεται.

Ο ξεροκέφαλος δασολόγος Κώστας Πενταράκης

Στις 12 Μαρτίου 2011, ο Κώστας Πενταράκης φεύγει από τα Χανιά για να πάει στην Ροδωπού, ένα χωριουδάκι στην ομώνυμη χερσόνησο στα βόρεια του νομού. Δεν πρόκειται να φτάσει ποτέ εκεί. Εξαφανίζεται δίχως να αφήσει πίσω το παραμικρό ίχνος. Οι έρευνες για την ανεύρεσή του κρατούν 14 ολόκληρους μήνες, ώσπου, στις 9 Μαΐου 2012 εντοπίζεται το αυτοκίνητό του (ένα Suzuki Baleno) στο βάθος μιας χαράδρας 300 μέτρων στην περιοχή Ζούρβα, ανάμεσα στα χωριά Μεσκλά και Θέρισσος, στους πρόποδες των Λευκών Ορέων, δηλαδή σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν όπου υποτίθεται πως πήγαινε. Το πτώμα του βρίσκεται στην θέση του οδηγού σε προχωρημένη σήψη.

Η υπόθεση δημιουργεί πολλά αναπάντητα ερωτηματικά. Για παράδειγμα, πώς βρέθηκε και τί δουλειά είχε ο Πενταράκης στην Ζούρβα; Επίσης, πώς γίνεται και επί 14 μήνες δεν είχαν πάρει χαμπάρι το αυτοκίνητο τόσοι και τόσοι κτηνοτρόφοι που βόσκουν τα γίδια τους στην περιοχή; Τεσσεράμισυ χρόνια αργότερα, ο θάνατος του ξεροκέφαλου δασολόγου παραμένει άλυτο μυστήριο, όσο κι αν η αστυνομία έκλεισε τον φάκελλο, μιλώντας για ατύχημα ή αυτοκτονία. Το μόνο που δεν παραμένει μυστήριο είναι το ποιοι ανάσαναν βαθειά απ' αυτόν τον θάνατο...