Τα όσα ακολούθησαν την ανάρρηση του Γιώργου Παπανδρέου στον πρωθυπουργικό θώκο της χώρας συνιστούν ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, το οποίο, όμως, δεν είναι δυνατόν να γραφτεί ακόμη. Η ιστορία δεν γράφεται ποτέ εν θερμώ, πριν μελετηθούν όλα τα στοιχεία, διότι αλλιώς εκτρέπεται εύκολα σε συνωμοσιολογία. Παράδειγμα πρώτο: υπήρξε ή όχι προσυνεννόηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον επί κεφαλής τού ΔΝΤ Ντομινίκ Στρως-Καν, ώστε να συρθεί η χώρα στις δαγκάνες των πιστωτών; Παράδειγμα δεύτερο: μήπως, αντί να ψάχνουμε για το πόσο εσκεμμένη ήταν η χρήση λανθασμένου πολλαπλασιαστή ώστε να αποτύχει το "πρόγραμμα διάσωσης", θα έπρεπε να δούμε αν το πρόγραμμα πέτυχε, ακριβώς επειδή αυτοί που το συμφώνησαν είχαν κατά νου αυτά τα συγκεκριμένα -και καταστροφικά για τον λαό και την χώρα- αποτελέσματα;
Εν πάση περιπτώσει, μπορεί το ιστολόγιο να αρνείται εκ πεποιθήσεως τις συνωμοσιολογικές αναλύσεις αλλά όλα αυτά τα χρόνια έχει δημοσιεύσει αναρίθμητα κείμενα σχετικά με την οικονομία, στα οποία μπορεί να προστρέξει ο αναγνώστης. Εξ άλλου, από την στιγμή που η Τράπεζα της Ελλάδος ανήκει στο Ευρωσύστημα υπό την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, (*) η οποία είναι ένας από τους δανειστές μας (δηλαδή, ένας από τους "θεσμούς"), είναι λογικό να υπηρετεί τα συμφέροντα των προϊσταμένων της και όχι του ελληικού λαού. Συνεπώς, δεν παρουσιάζει πλέον ενδιαφέρον να αναλύουμε την στάση της διότι απλώς επαναλαμβανόμαστε.
Πάντως, θα συνεχίσουμε λίγο ακόμη αυτή την σειρά κειμένων, ασχολούμενοι με θέματα που έχουν σχέση με την Τράπεζα της Ελλάδος, επιχειρώντας να φωτίσουμε ορισμένες πλευρές της που δεν είναι ευρέως γνωστές. Σήμερα, λοιπόν, θα ρίξουμε μια καλύτερη ματιά στην προσωπικότητα που λέγεται Γιώργος Προβόπουλος, ο οποίος είναι σίγουρα ο πιο σκοτεινός διοικητής που είχε ποτέ η Τράπεζα της Ελλάδος. Η εξαετής θητεία του (2008-2014) είναι γεμάτη σκιές, πολλές από τις οποίες συνιστούν σκάνδαλα ή απλώς θεωρήθηκαν ως τέτοια. Ας δούμε τις σημαντικώτερες απ' αυτές τις σκιές επί τροχάδην:
(α) Υπόθεση Proton Bank
Στην υπόθεση αυτή, η οποία συγκλόνισε την χώρα όταν αποκαλύφθηκε η δράση τού ιδιοκτήτη της Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, κάναμε αναφορά όταν μιλούσαμε για τον Μιχάλη Σάλλα ("... 14. Proton και... κύριος"), ένα κείμενο στο οποίο αξίζει ο κόπος να ανατρέξετε. Εδώ θα μείνουμε σε μια φράση που είπε ο Λαυρεντιάδης στον εισαγγελέα, όπως την διαβάζουμε στους New York Times της 16/10/2013: "Αν είμαι ένοχος, τότε είναι το ίδιο ένοχοι ο κ. Σάλλας και ο κ. Προβόπουλος".
(β) Υπόθεση Marfin
Πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο της Proton, ξέσπασε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Κατά την διερεύνηση αυτού του σκανδάλου, προέκυψε ένα άλλο σκάνδαλο: η Marfin Egnatia Bank (μέλος του ομίλου MIG του Βγενόπουλου) είχε δανείσει με ύποπτους όρους πάνω από 150 εκατ. ευρώ την μονή Βατοπεδίου. Ψάχνοντας την υπόθεση, η αρμόδια επιτροπή της Βουλής ανακάλυψε ότι η Marfin είχε χορηγήσει δάνεια πάνω από 1,8 δισ. ευρώ σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνδέονταν με την τράπεζα. Για την ακρίβεια, η Marfin Egnatia Bank έδινε δάνεια σε κάποιους, οι οποίοι αγόραζαν μ' αυτά τα λεφτά μετοχές εταιρειών τού ομίλου Marfin με εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές. Ουσιαστικά, δηλαδή, η Marfin είτε χρηματοδοτούσε τις αυξήσεις των κεφαλαίων της χωρίς εγγύηση είτε (σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν πλήρωνε, άρα οι μετοχές-εγγυήσεις θα περιέρχονταν στην τράπεζα) αύξανε τα κεφάλαιά της με αέρα κοπανιστό.
Η επιτροπή κάλεσε τον Προβόπουλο να δώσει εξηγήσεις κι εκείνος είπε πως όλα ήσαν μια χαρά, ενώ στις περιπτώσεις που κάτι δεν είχε γίνει σωστά, η ΤτΕ είχε επιβάλει κυρώσεις. Μόνο που ο διοικητής ξέχασε να πει στους βουλευτές ότι υπήρχε ένα παλιότερο πόρισμα ελέγχου, τον οποίο είχαν κάνει από κοινού οι κεντρικές τράπεζες Ελλάδας και Κύπρου και το οποίο είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Marfin είχε υποπέσει σε πολύ σοβαρές παραβάσεις σχετικά με τα δάνεια που έδινε.
Όταν ο πρόεδρος της επιτροπής Δημήτρης Τσιρώνης κατηγόρησε τον Προβόπουλο ότι δεν έκανε τίποτε όταν διαπιστώθηκε πως η Marfin Egnatia Bank είχε δώσει δάνεια 700 εκατ. ευρώ για να αγοραστούν μετοχές σε αύξηση κεφαλαίου της MIG, ο Προβόπουλος απάντησε ότι δεν υπάρχει τίποτε παράνομο σ' αυτό διότι (εδώ γελάστε με την καρδιά σας) "δεν προκύπτει ότι η MIG ασκεί κυρίαρχη επιρροή επί των δυο τραπεζών (Marfin Popular Bank και Marfin Egnatia Bank) ούτε ότι αυτές υπάγονται σε ενιαία διεύθυνση"(!!). Δηλαδή, ο διοικητής της ΤτΕ δεν έβλεπε σχέση ανάμεσα σε δυο τράπεζες που λέγονταν Marfin και στην Marfin Investment Group (MIG).
Παρένθεση. Αν διαβάσατε το κείμενο για τον Σάλλα και την Proton, στο οποίο σας παρέπεμψα πιο πάνω, ρίξτε μια ματιά και στο επόμενο ("... 15. Μια ενδιαφέρουσα αύξηση κεφαλαίου"), όπου τα δυο σκάνδαλα Proton και Marfin συνδέονται. Κλείνει η παρένθεση.
(γ) Υπόθεση "Τ+10"
Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, η ιστορία με το "Τ+10" συνιστά το μεγαλύτερο σκάνδαλο του Γιώργου Προβόπουλου και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί κατά της ελληνικής οικονομίας. Θα σας παραπέμψω και πάλι σε δυο παλιότερα κείμενα αυτού του ιστολογίου (από το 2010 παρακαλώ!), όπου αναλύονται όλες οι λεπτομέρειες αυτού του πρωτοφανούς εγκλήματος, για το οποίο κανείς δεν πήγε ποτέ φυλακή. Διαβάστε, λοιπόν, τα κείμενα "Παρθενώνες και τσαντίρια" και "Ξεφτιλίσαμε και τις παράγκες" και φρίξτε, βλαστημήστε, κλάψτε ή μουτζώστε κατά βούληση.
(δ) Υπόθεση Καρούζου
Στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας αποκαλύπτεται ότι οι υπό πτώχευση εταιρείες του Καρούζου έχουν πάρει θαλασσοδάνεια 250 εκατομμυρίων, κατά παράβαση κάθε νόμου και κανόνα. Μια σειρά υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη τεσσάρων τραπεζών (Πειραιώς, Εμπορική, Αττικής, Millenium) βρίσκονται κατηγορούμενα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος. Και τότε έρχεται ένα πόρισμα της ΤτΕ να τους βγάλει όλους λάδι, δικαιολογώντας τα θαλασσοδάνεια: "Ο λόγος (ενν.: που δόθηκαν τα δάνεια) ήταν ότι σημαντικό ρόλο στις εγκριτικές αποφάσεις διαδραμάτισε η εμπειρία και η γνώση του αντικειμένου από τον φορέα, καθώς και η λήψη καλυμμάτων - εξασφαλίσεων υψηλής διασφαλιστικής αξίας. Επισημαίνεται η προαναφερθείσα ιδιαιτερότητα του κλάδου real estate και η διαφορετικότητα των συνθηκών στον τραπεζικό κλάδο κατά την υπό εξέταση χρονική περίοδο, δεδομένου ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ακολουθούσαν εν γένει επεκτατική πιστωτική πολιτική". Δηλαδή: οι άνθρωποι δεν φταίνε γιατί όλες οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια όπου και όπως προλάβαιναν!
Βέβαια, εδώ υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: ο όμιλος Καρούζου άρχισε να παίρνει δάνεια το 2003 από την Εμπορική αλλά τα χοντρά λεφτά τα πήρε την εποχή που πρόεδρος της τράπεζας ήταν ο Γιώργος Προβόπουλος. Αργότερα, πήρε επίσης χοντρά λεφτά από την Πειραιώς και την Millenium (την αγόρασε η Πειραιώς), τότε που αντιπρόεδρος της Πειραιώς ήταν ο Γιώργος Προβόπουλος. Συμπτώσεις.
(ε) Η απάτη με το PSI
Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε αναλυτικά σ' αυτή την ιστορία. Εδώ θα αναφέρουμε επιγραμματικά ότι η Τράπεζα της Ελλάδος συνεπικούρησε το "κούρεμα" Βενιζέλου (δηλαδή το PSI) της 9/3/2012, με το οποίο τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν πάνω από τα μισά αποθεματικά τους. Και τα έχασαν επειδή λίγο νωρίτερα η Τράπεζα της Ελλάδος είχε υποχρεώσει τα ταμεία να μετατρέψουν τα αποθεματικά τους σε ομόλογα του δημοσίου.
Λεπτομέρεια πρώτη: Τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι άλλες τράπεζες του Ευρωσυστήματος (ανάμεσά τους και η Τράπεζα της Ελλάδος, φυσικά), είχαν εξαιρεθεί από το κούρεμα. Με απλά λόγια: ο Προβόπουλος δεν είχε αντίρρηση να κουρευτούν τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων, αρκεί να μη πειράζονταν τα ομόλογα του μαγαζιού το οποίο διοικούσε. Ωραία μαγκιά;
Λεπτομέρεια δεύτερη: "Η απόφαση συμμετοχής ή μη του Κ.Κ. Ν.Π.Δ.Δ. και Α.Φ. σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, ή άλλης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, κατ' εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή του Κ. Κ., η οποία, καθώς και τα στελέχη της, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη". (Ν.4046/2012, άρθρο 3, παράγραφος 8). Άλλη ωραία μαγκιά, ε; Η ΤτΕ αποφασίζει ποιανού τα λεφτά θα γίνουν ομόλογα (που στην συνέχεια θα κουρευτούν) αλλά κανένας από τα στελέχη της δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για ό,τι κι αν συμβεί! Μη μου πείτε ότι πίσω απ' αυτή την διάταξη δεν βλέπετε τον Βενιζέλο και τον Προβόπουλο σκασμένους στα γέλια!
Σταματώ εδώ, κλείνοντας με το παραπάνω κολλάζ, το οποίο πιστοποιεί την επιστημονική επάρκεια του Γιώργου Προβόπουλου. Αύριο θα συνεχίσουμε μεν με την ΤτΕ αλλά θα αλλάξουμε τελείως θέμα.
----------------------------------------------------------
(*) Έχουμε υποστηρίξει κατ' επανάληψη ότι, στην εποχή της ΟΝΕ, ο τίτλος "Τράπεζα της Ελλάδος" είναι ψευδεπίγραφος. Το αληθές θα ήταν "Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Υποκατάστημα Ελλάδος".
Εν πάση περιπτώσει, μπορεί το ιστολόγιο να αρνείται εκ πεποιθήσεως τις συνωμοσιολογικές αναλύσεις αλλά όλα αυτά τα χρόνια έχει δημοσιεύσει αναρίθμητα κείμενα σχετικά με την οικονομία, στα οποία μπορεί να προστρέξει ο αναγνώστης. Εξ άλλου, από την στιγμή που η Τράπεζα της Ελλάδος ανήκει στο Ευρωσύστημα υπό την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, (*) η οποία είναι ένας από τους δανειστές μας (δηλαδή, ένας από τους "θεσμούς"), είναι λογικό να υπηρετεί τα συμφέροντα των προϊσταμένων της και όχι του ελληικού λαού. Συνεπώς, δεν παρουσιάζει πλέον ενδιαφέρον να αναλύουμε την στάση της διότι απλώς επαναλαμβανόμαστε.
Πάντως, θα συνεχίσουμε λίγο ακόμη αυτή την σειρά κειμένων, ασχολούμενοι με θέματα που έχουν σχέση με την Τράπεζα της Ελλάδος, επιχειρώντας να φωτίσουμε ορισμένες πλευρές της που δεν είναι ευρέως γνωστές. Σήμερα, λοιπόν, θα ρίξουμε μια καλύτερη ματιά στην προσωπικότητα που λέγεται Γιώργος Προβόπουλος, ο οποίος είναι σίγουρα ο πιο σκοτεινός διοικητής που είχε ποτέ η Τράπεζα της Ελλάδος. Η εξαετής θητεία του (2008-2014) είναι γεμάτη σκιές, πολλές από τις οποίες συνιστούν σκάνδαλα ή απλώς θεωρήθηκαν ως τέτοια. Ας δούμε τις σημαντικώτερες απ' αυτές τις σκιές επί τροχάδην:
 |
| Όταν ένας πρωθυπουργός υποκλίνεται σε έναν τραπεζίτη... |
(α) Υπόθεση Proton Bank
Στην υπόθεση αυτή, η οποία συγκλόνισε την χώρα όταν αποκαλύφθηκε η δράση τού ιδιοκτήτη της Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, κάναμε αναφορά όταν μιλούσαμε για τον Μιχάλη Σάλλα ("... 14. Proton και... κύριος"), ένα κείμενο στο οποίο αξίζει ο κόπος να ανατρέξετε. Εδώ θα μείνουμε σε μια φράση που είπε ο Λαυρεντιάδης στον εισαγγελέα, όπως την διαβάζουμε στους New York Times της 16/10/2013: "Αν είμαι ένοχος, τότε είναι το ίδιο ένοχοι ο κ. Σάλλας και ο κ. Προβόπουλος".
(β) Υπόθεση Marfin
Πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο της Proton, ξέσπασε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Κατά την διερεύνηση αυτού του σκανδάλου, προέκυψε ένα άλλο σκάνδαλο: η Marfin Egnatia Bank (μέλος του ομίλου MIG του Βγενόπουλου) είχε δανείσει με ύποπτους όρους πάνω από 150 εκατ. ευρώ την μονή Βατοπεδίου. Ψάχνοντας την υπόθεση, η αρμόδια επιτροπή της Βουλής ανακάλυψε ότι η Marfin είχε χορηγήσει δάνεια πάνω από 1,8 δισ. ευρώ σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που συνδέονταν με την τράπεζα. Για την ακρίβεια, η Marfin Egnatia Bank έδινε δάνεια σε κάποιους, οι οποίοι αγόραζαν μ' αυτά τα λεφτά μετοχές εταιρειών τού ομίλου Marfin με εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές. Ουσιαστικά, δηλαδή, η Marfin είτε χρηματοδοτούσε τις αυξήσεις των κεφαλαίων της χωρίς εγγύηση είτε (σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν πλήρωνε, άρα οι μετοχές-εγγυήσεις θα περιέρχονταν στην τράπεζα) αύξανε τα κεφάλαιά της με αέρα κοπανιστό.
Η επιτροπή κάλεσε τον Προβόπουλο να δώσει εξηγήσεις κι εκείνος είπε πως όλα ήσαν μια χαρά, ενώ στις περιπτώσεις που κάτι δεν είχε γίνει σωστά, η ΤτΕ είχε επιβάλει κυρώσεις. Μόνο που ο διοικητής ξέχασε να πει στους βουλευτές ότι υπήρχε ένα παλιότερο πόρισμα ελέγχου, τον οποίο είχαν κάνει από κοινού οι κεντρικές τράπεζες Ελλάδας και Κύπρου και το οποίο είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Marfin είχε υποπέσει σε πολύ σοβαρές παραβάσεις σχετικά με τα δάνεια που έδινε.
Όταν ο πρόεδρος της επιτροπής Δημήτρης Τσιρώνης κατηγόρησε τον Προβόπουλο ότι δεν έκανε τίποτε όταν διαπιστώθηκε πως η Marfin Egnatia Bank είχε δώσει δάνεια 700 εκατ. ευρώ για να αγοραστούν μετοχές σε αύξηση κεφαλαίου της MIG, ο Προβόπουλος απάντησε ότι δεν υπάρχει τίποτε παράνομο σ' αυτό διότι (εδώ γελάστε με την καρδιά σας) "δεν προκύπτει ότι η MIG ασκεί κυρίαρχη επιρροή επί των δυο τραπεζών (Marfin Popular Bank και Marfin Egnatia Bank) ούτε ότι αυτές υπάγονται σε ενιαία διεύθυνση"(!!). Δηλαδή, ο διοικητής της ΤτΕ δεν έβλεπε σχέση ανάμεσα σε δυο τράπεζες που λέγονταν Marfin και στην Marfin Investment Group (MIG).
Παρένθεση. Αν διαβάσατε το κείμενο για τον Σάλλα και την Proton, στο οποίο σας παρέπεμψα πιο πάνω, ρίξτε μια ματιά και στο επόμενο ("... 15. Μια ενδιαφέρουσα αύξηση κεφαλαίου"), όπου τα δυο σκάνδαλα Proton και Marfin συνδέονται. Κλείνει η παρένθεση.
(γ) Υπόθεση "Τ+10"
Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, η ιστορία με το "Τ+10" συνιστά το μεγαλύτερο σκάνδαλο του Γιώργου Προβόπουλου και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί κατά της ελληνικής οικονομίας. Θα σας παραπέμψω και πάλι σε δυο παλιότερα κείμενα αυτού του ιστολογίου (από το 2010 παρακαλώ!), όπου αναλύονται όλες οι λεπτομέρειες αυτού του πρωτοφανούς εγκλήματος, για το οποίο κανείς δεν πήγε ποτέ φυλακή. Διαβάστε, λοιπόν, τα κείμενα "Παρθενώνες και τσαντίρια" και "Ξεφτιλίσαμε και τις παράγκες" και φρίξτε, βλαστημήστε, κλάψτε ή μουτζώστε κατά βούληση.
(δ) Υπόθεση Καρούζου
Στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας αποκαλύπτεται ότι οι υπό πτώχευση εταιρείες του Καρούζου έχουν πάρει θαλασσοδάνεια 250 εκατομμυρίων, κατά παράβαση κάθε νόμου και κανόνα. Μια σειρά υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη τεσσάρων τραπεζών (Πειραιώς, Εμπορική, Αττικής, Millenium) βρίσκονται κατηγορούμενα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος. Και τότε έρχεται ένα πόρισμα της ΤτΕ να τους βγάλει όλους λάδι, δικαιολογώντας τα θαλασσοδάνεια: "Ο λόγος (ενν.: που δόθηκαν τα δάνεια) ήταν ότι σημαντικό ρόλο στις εγκριτικές αποφάσεις διαδραμάτισε η εμπειρία και η γνώση του αντικειμένου από τον φορέα, καθώς και η λήψη καλυμμάτων - εξασφαλίσεων υψηλής διασφαλιστικής αξίας. Επισημαίνεται η προαναφερθείσα ιδιαιτερότητα του κλάδου real estate και η διαφορετικότητα των συνθηκών στον τραπεζικό κλάδο κατά την υπό εξέταση χρονική περίοδο, δεδομένου ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ακολουθούσαν εν γένει επεκτατική πιστωτική πολιτική". Δηλαδή: οι άνθρωποι δεν φταίνε γιατί όλες οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια όπου και όπως προλάβαιναν!
Βέβαια, εδώ υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: ο όμιλος Καρούζου άρχισε να παίρνει δάνεια το 2003 από την Εμπορική αλλά τα χοντρά λεφτά τα πήρε την εποχή που πρόεδρος της τράπεζας ήταν ο Γιώργος Προβόπουλος. Αργότερα, πήρε επίσης χοντρά λεφτά από την Πειραιώς και την Millenium (την αγόρασε η Πειραιώς), τότε που αντιπρόεδρος της Πειραιώς ήταν ο Γιώργος Προβόπουλος. Συμπτώσεις.
(ε) Η απάτη με το PSI
Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε αναλυτικά σ' αυτή την ιστορία. Εδώ θα αναφέρουμε επιγραμματικά ότι η Τράπεζα της Ελλάδος συνεπικούρησε το "κούρεμα" Βενιζέλου (δηλαδή το PSI) της 9/3/2012, με το οποίο τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν πάνω από τα μισά αποθεματικά τους. Και τα έχασαν επειδή λίγο νωρίτερα η Τράπεζα της Ελλάδος είχε υποχρεώσει τα ταμεία να μετατρέψουν τα αποθεματικά τους σε ομόλογα του δημοσίου.
Λεπτομέρεια πρώτη: Τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι άλλες τράπεζες του Ευρωσυστήματος (ανάμεσά τους και η Τράπεζα της Ελλάδος, φυσικά), είχαν εξαιρεθεί από το κούρεμα. Με απλά λόγια: ο Προβόπουλος δεν είχε αντίρρηση να κουρευτούν τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων, αρκεί να μη πειράζονταν τα ομόλογα του μαγαζιού το οποίο διοικούσε. Ωραία μαγκιά;
Λεπτομέρεια δεύτερη: "Η απόφαση συμμετοχής ή μη του Κ.Κ. Ν.Π.Δ.Δ. και Α.Φ. σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, ή άλλης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, κατ' εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή του Κ. Κ., η οποία, καθώς και τα στελέχη της, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη". (Ν.4046/2012, άρθρο 3, παράγραφος 8). Άλλη ωραία μαγκιά, ε; Η ΤτΕ αποφασίζει ποιανού τα λεφτά θα γίνουν ομόλογα (που στην συνέχεια θα κουρευτούν) αλλά κανένας από τα στελέχη της δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για ό,τι κι αν συμβεί! Μη μου πείτε ότι πίσω απ' αυτή την διάταξη δεν βλέπετε τον Βενιζέλο και τον Προβόπουλο σκασμένους στα γέλια!
 |
| Οι επιτυχημένες προβλέψεις ενός αρχιτραπεζίτη. |
Σταματώ εδώ, κλείνοντας με το παραπάνω κολλάζ, το οποίο πιστοποιεί την επιστημονική επάρκεια του Γιώργου Προβόπουλου. Αύριο θα συνεχίσουμε μεν με την ΤτΕ αλλά θα αλλάξουμε τελείως θέμα.
----------------------------------------------------------
(*) Έχουμε υποστηρίξει κατ' επανάληψη ότι, στην εποχή της ΟΝΕ, ο τίτλος "Τράπεζα της Ελλάδος" είναι ψευδεπίγραφος. Το αληθές θα ήταν "Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Υποκατάστημα Ελλάδος".
Θοδωρή, κάποιες ερωτήσεις αν μπορείς απάντησε:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Στο σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων-ελληνικού δημοσίου χρέους υπάρχουν/έχεις στοιχεία για το ποιος πούλαγε short (ποιοι ήταν οι κερδοσκόποι - αν και μπορώ να φανταστώ) και κυρίως το ποιος αγόραζε;
Δηλαδή ως προς το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος, ποιος ήταν ο τελικός αποδέκτης των ομολόγων-ελληνικού χρέους, τα οποία πωλούνταν σε τιμή "υψηλότερη" {διάβαζε το επιτόκιο του ελληνικού ομολόγου ανέβαινε ή, με πιο τεχνικούς όρους, άνοδος του spread} από αυτή που αγοραζόταν από την ΗΔΑΤ ("ηλεκτρονική δευτερογενή αγορά τίτλων").
2. Από ότι αντιλαμβάνομαι, η πορεία ήταν περίπου η ακόλουθη:
α. Ο κερδοσκόπος ερχόταν σε συμφωνία π.χ. σήμερα - 08.03.2016 - με κάποιον τρίτο (αγοραστή) για την πώληση ενός ομολόγου στην τιμή π.χ. των 110€
β. Ο κερδοσκόπος δανειζόταν από την ΗΔΑΤ π.χ. την ίδια ημέρα και χωρίς να καταβάλλει προς το παρόν cent το ελληνικό ομόλογο το οποίο είχε τρέχουσα τιμή 100€
γ. Ο κερδοσκόπος πωλούσε την 18.03.2016 το ίδιο ομόλογο για 110€ στον αγοραστή ("έπιανε το στοίχημα") αφού στο μεταξύ το επιτόκιο του ομολόγου μέσα στο 10 ήμερο που μεσολάβησε (Τ+10) ανέβηκε, ήτοι ο αγοραστής θα έπαιρνε μεγαλύτερο τόκο από το ελληνικό κράτος κατά την λήξη του ομολόγου
δ. Ο κερδοσκόπος την ίδια ημέρα (18.03.2016) πλήρωνε την ΗΔΑΤ στην τιμή των 100€ για το ομόλογο τσεπώνοντας τα 10€ για την πάρτη του.
Αν στο μεταξύ το επιτόκιο δεν ανέβαινε όσο είχε υπολογίσει ο αεριτζής μας, απλώς ακύρωνε την αρχική συναλλαγή με τον τρίτο και επέστρεφε το ομόλογο στην ΗΔΑΤ, χωρίς να έχει καμία επίπτωση λόγω της "απόφασης" της ΤτΕ.
Σωστά;
Ευχαριστώ
ΒΧ
@ BX
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολύτως σωστά! It's a piece of cake, που λένε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τώρα, το να αναζητάς τους κερδοσκόπους δεν έχει νόημα. Υπάρχουν εκατοντάδες funds και δεκάδες χιλιάδες traders που κάνουν αυτή την δουλειά. Και μη ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί δεν είναι ψιλικαντζήδες, να αγοράζουν και να πουλάνε τις τσίκλες μία-μία. Ανοίγουν δεκάδες θέσεις ο καθένας και τις κλείνουν όποτε και όπως τους βολεύει. Νομίζω ότι παρέλκει να σου θυμίσω την υπόθεση του Ζερόμ Κερβιέλ, trader της Societe General, που κόντεψε μόνος του να τινάξει την γερμανική οικονομία στον αέρα (Ζερόμ Κερβιέλ, "Παγιδευμένος στα γρανάζια", εκδόσεις Παπαδόπουλος)
Παρεμπιπτόντως, τα ίδια γίνονταν και την εποχή της έκρηξης στο ελληνικό χρηματιστήριο. Προσωπικά, γνωρίζω τουλάχιστον δυο ανθρώπους (γνωστά ονόματα) που κέρδισαν χοντρά λεφτά, δίχως να βγάλουν ποτέ δεκάρα από την τσέπη: όταν ήξεραν πως μια μετοχή θα ανεβεί, παράγγελναν την αγορά στον χρηματιστή τους και την τρίτη ημέρα παράγγελναν πώληση. Ο χρηματιστής έκλεινε την ανοιχτή θέση και αυτοί καρπώνονταν την διαφορά. Αν εκείνη την εποχή ίσχυε το δεκαήμερο, θα είχαν κάνει υπερπολλαπλάσια κέρδη, όπως καταλαβαίνεις.
Ως προς τους κερδοσκόπους οκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος όμως αγόραζε τελικά τα ομόλογα; Γιατί το παιχνίδι για να παιχτεί χρειάζεται 2 (τουλάχιστον) παίκτες, χώρια ο εκδότης του ομολόγου (ελληνικό δημόσιο) ή/και η ΗΔΑΤ.
Ρωτάω γιατί κάτι μου λέει ότι το πολιτικό ζουμί της υπόθεσης κρύβεται εκεί. "Καλό" το κέρδος του κερδοσκόπου (χασοσκόποι δεν υπάρχουν ως γνωστόν) αλλά μιλάμε για ένα χρέος που "νομιμοποίησε" ηθικά και πολιτικά τα μνημόνια, την κατακρεούργηση του ασφαλιστικού και των Ταμείων μας, την ανατροπή των όποιων κατακτήσεων του λαού σε νομοθετικό επίπεδο, την εξελισσόμενη καταστροφή ολόκληρων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας κλπ.
Χωρίς την ιδιαίτερη αυτή κατάσταση ("κρίση χρέους" την ονόμασαν) είναι αμφίβολο κατά πόσο θα αποδεχόταν ο ελληνικός λαός σε μεγάλο μέρος του (για να μην γίνω απαισιόδοξος και πω κάτι χειρότερο...) όλα τα παραπάνω.
Βεβαίως, δεν καταφεύγω στην συνωμοσιολογία. Δομικό είναι το πρόβλημα και απόλυτα συνδεδεμένο με τα όσα ξεκίνησαν φαινομενικά με την κρίση στις ΗΠΑ (αγορά ακινήτων και κατάρρευση τραπεζών εκεί). Γιατί από τις πρώτες που την πάτησαν με το σπάσιμο της εκεί φούσκας ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες που ήταν χοντρά εκτεθειμένες.
Να δεις πως το είχε πει και ένας Γερμανός κάποτε; Τάση πτώσης του μέσου ποσοστού κέρδους; αλλά αυτά είναι δογματικά... Ας μιλήσουμε καλύτερα για την επαναξαναδιαπραγμάτευση και το επονείδιστο χρέος!
ΒΧ
Διαβαζοντας το αρθρο εχω 2 παρατηρησεις ως προς το Τ+10.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Προφανως και προκειται για σκανδαλο ωστοσο γνωριζουμε αν το εκαστωτε Τ+3,+10 κλπ ισχυει σε ολα τα venues διαπραγματευσης των ομολογων η μονο στην ΗΔΑΤ; Δηλαδη καποιος που θα σορταριζε τα ομολογα στο χρηματιστηριο της Φρανκφουρτης θα υποκειτο στον ιδιο χρονικο περιορισμο του Τ+3;
2)Ειμαι της αποψης οτι τα ομολογα ετσι κι αλλιως θα κατερρεαν αν η συνεχεια των πραγματων ηταν αυτη που ηταν και στην πραγματικοτητα, με η χωρις βοηθεια ως προς το short selling.Ενδεχομενως να επεσπευσε τα γεγονοτα αλλα δεν βλεπω τροπο να μην κατερρεαν οι τιμες ακομη και αποντως του short sell.
Αυτη η ενοτητα αρθρων με την ΕΚΤ - ΕΛΛ.υποκαταστημα και η αλλη με τον Σαλλα γινονται ενα ωραιο ...ιστορικο βιβλιο ή εμενα μου φαινεται ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ !!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Crossover
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Θα μπορούσε η ΤτΕ να επιβαλλει Τ+Χ σε οποιοδήποτε χρηματιστήριο; Μη ξεχνάμε ότι η εποχή που οι συναλλαγές γίνονταν "στο κάγκελο" (εξ ου και η πασίγνωστη έκφραση περί των ιεροδούλων) έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον το παιχνίδι γίνεται σε ηλεκτρονικό τερραίν. Οπότε κι αυτός που μένει στην Φρανκφούρτη, μπορεί σήμερα να παίζει με άνεση στην Αθήνα.
2) Δηλαδή; Θα κατέρρεαν που θα κατέρρεαν, γιατί να μη το κάνουμε Τ+10 να βγάλουμε δυο φράγκα παραπάνω στο τσάκα-τσάκα; Χμμμμ.... Λογικό. Αλλά, πώς σου φαίνεται και το "δεν τα βλέπω να καταρρέουν, ας το κάνουμε Τ+10 να σιγουρευτούμε" ως ερμηνεία;
@Teddy
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλλον δεν εξηγησα ικανοποιητικα τον προβληματισμο μου.Ειναι προφανως σωστοτατο το οτι αυτος απο την Φρανκφουρτη μπορει να παιζει στην Αθηνα.Οπως καποιος στην Αθηνα μπορει να παιζει στο NYSE.Μιλαω ομως για κατι εντελως διαφορετικο.Μιλαω για μερος των ομολογων που [b]διαπραγματευεται[/b] στην Φρανκφουρτη.Και επειδη καθε Χρηματιστηριο παιζει με διαφορετικους κανονες αναρωτιεμαι αν το T+3 της ΗΔΑΤ αγγιζει τιτλους που διαπραγματευονται στην Φρανκφουρτη και αλλου.
Ως προς το 2, η δικη σου υποθεση ειναι εξισου πιθανη.Ωστοσο αν λαβουμε υποψη το 1 (και αν υπαρχει τροπος να βρουμε αν το T+3 ειναι universal η μονο στην ΗΔΑΤ) σε συναρτηση με το οτι η τιμη οποιουδηποτε τιτλου μπορει να πεσει και χωρις short sell, τοτε δεν ειναι ξεκαθαρο το μεγεθος της επιρροης του T+10 στην καταρρευση.Προσωπικα θεωρω πιο εγκληματικες τις δηλωσεις του ΓΑΠ πχ εκεινη την περιοδο περι Τιτανικου και λοιπες ηλιθιοτητες ως προς την συμβολη στην ανοδο των αποδοσεων, παρα αυτο.
Ψαχνοντας επεσα στον παρακατω συνδεσμο:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Bank/News/Announcements/DispItem.aspx?Item_ID=3297&List_ID=1af869f3-57fb-4de6-b9ae-bdfd83c66c95&Filter_by=AN
Χωρις να το ψαξω περισσοτερο δεν ειμαι σε θεση να ξερω αν στεκει ο ισχυρισμος της ΤτΕ οτι η αλλαγη στο "recycling" δεν αφορα επεκταση του Τ+3 σε Τ+10. Αλλα νομιζω οτι καλυπτει την αρχικη τοποθετηση μου σε ο,τι εχει να κανει με τον ελεγχο των εκκαθαρισεων σε πλατφορμες περαν της ΗΔΑΤ.Δεν υφισταται τετοιος ελεγχος.
@ Crossover
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ανακοίνωση στην οποία παραπέμπεις την είχα υπ' όψη μου αλλά, προσωπικά, την αξιολογώ ως προσπάθεια για δικαιολογία. Ας παραβλέψουμε το ότι η ΤτΕ απαντά με καθυστέρηση ενός εξαμήνου και μόνο αφού έχει βουήξει ο τόπος. Ας παραβλέψουμε, επίσης, το ότι η τράπεζα προέβη στην άρον-άρον ανάκληση του μέτρου, παρ' ότι "ο χρονικός ορίζοντας του recycling προβλέπεται να είναι απεριόριστος", όπως λέει η ανακοίνωση. Πες μου, όμως, πως ερμηνεύεις το εξής απόσπασμα:
" (...) η υιοθέτηση της πρακτικής της αυτοματοποιημένης επανεισαγωγής (recycling) δεν συνιστά καμία αλλαγή του Κανονισμού που να επιμηκύνει το χρόνο διακανονισμού σε Τ+10, όπως λανθασμένα εικάζεται, διότι η διαδικασία αυτή, όπως ακριβώς συνέβαινε και στο παρελθόν, δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο αντισυμβαλλομένων (...)".
Δηλαδή; Το Τ+10 ισχύει επιλεκτικά, μόνο για όσους έχουν μούτρα που αρέσουν στην τράπεζα; Με ποιες προϋποθέσεις δίνει η ΤτΕ την σύμφωνη γνώμη της; Κατά βούληση ή υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι; Η αδιαφάνεια σε τέτοια ζητήματα δεν είναι και πολύ θετικό πράμα, ε;
Τελικά το σορτάρισμα με πιο τρόπο καταστρέφει την οικονομία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι γνώστης οικονομικών, και νομίζω μπορεί από την καλύτερη εξήγηση αυτού του θέματος, να αναδειχθεί ακόμα πιο πολύ το μέγεθος του εγκλήματος που έγινε με το Τ+10...
Κώστας
Με αφορμή τα άρθρα για το Τ+10, μία ερώτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζουμε ποιος ήταν ο Διευθυντής οργανωτικού που έβαλε την τζίφρα;
Ευχαριστώ
@ Ανώνυμος 13/3/16 3:03 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο σημερινός διευθυντής Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της ΤτΕ κ. Μιχάλης Μιχαλόπουλος. Δείτε και το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Πάνου Θωμάκου στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος της 11/4/2010 (https://theamapati.files.wordpress.com/2010/04/eltypos3.png).
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος