"200.000 χάσανε την εργασία τους. Προφανώς δεν την χάσανε όπως εγώ.
Αυτοί που τη χάσανε μάλλον θα ξανα-προσληφθούν και μην πούμε για
κάποιους όπως οι φύλακες σχολείων τι δουλειά κάνουνε γιατί θα καταλάβετε
πόσο χαζοί είμαστε οι υπόλοιποι. Δεν την χάσανε λοιπόν απλά
συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα. Μακάρι να ήμουν και εγώ από αυτούς τους τυχερούς."
Με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα από σχόλιο αναγνώστη στο προχτεσινό κείμενο, είναι ευκαιρία να πούμε δυο λόγια για τον περίφημο "κοινωνικό αυτοματισμό".
Πρώτη παρατήρηση. Η αντεπίθεση του κεφαλαίου, η οποία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60 και κορυφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90, μετά την υποχώρηση του σοσιαλισμού, έχει ως έναν από τους βασικούς της στόχους την πλήρη απορρύθμιση των συστημάτων προστασίας της εργασίας και την μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Μη ξεχνάμε ότι για την δυτική οικονομική σκέψη, η εργασία συνιστά έναν από τους τρεις συντελεστές παραγωγής (οι άλλοι δυο είναι το κεφάλαιο και οι πρώτες ύλες). Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η κεντρική ιδέα του καπιταλισμού είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, όπως κάθε εταιρεία αναζητά φτηνές πρώτες ύλες και φτηνό δανεισμό, έτσι πρέπει να αναζητά φτηνή εργασία.
Δεύτερη παρατήρηση. Η αστική εξουσία, ως διαπιστευμένη θεραπαινίδα του κεφαλαίου, θέλει μεν να βοηθήσει σ' αυτή την κατεύθυνση αλλά, παράλληλα, πρέπει να διασφαλίζει εκείνες τις συνθήκες που θα ελαχιστοποιούν την πιθανότητα ανατροπής της. Υπ' αυτή την έννοια, η εξουσία αντιλαμβάνεται ότι μια γενικευμένη επίθεση κατά ενός συμπαγούς μετώπου εργαζομένων ενέχει μεγάλο κίνδυνο αντίδρασης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές. Συνεπώς, αυτό το μέτωπο πρέπει να διαρραγεί. Και ο απλούστερος τρόπος για να το πετύχει αυτό η εξουσία, είναι να στοχοποιήσει ένα τμήμα των εργαζομένων, στρέφοντας τους υπόλοιπους εναντίον του. Τα σχετικά παραδείγματα είναι πάμπολλα:
Ας πάρουμε, για αρχή, όσα έγιναν με τους σιδηροδρομικούς. Βγήκαν κάποιοι νεροκουβαλητές τού συστήματος, άθροισαν τον μισθό τού -διορισμένου από το σύστημα- διοικητή τού ΟΣΕ με τον μισθό τής καθαρίστριας και διαπίστωσαν ότι ο μέσος μισθός των σιδηροδρομικών ξεπερνά τα δυόμισυ χιλιάρικα. Επίσης, ανακάλυψαν ότι κάποιοι μηχανοδηγοί έπαιρναν "τρελλά λεφτά" αλλά δεν πρόσεξαν ότι, λόγω έλλειψης προσωπικού, αυτοί οι άνθρωποι είχαν τρελλαθεί στις υπερωρίες (με όποιους κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο). Κάπως έτσι, η κοινωνία "έμαθε" ότι, την ώρα που το κράτος υπέφερε από χρέη, οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ δεν ήσαν παρά κηφήνες που καλοπερνούσαν. Πάνω τους, λοιπόν, να τους φάμε! Και μπράβο στην κυβέρνηση που τους πετάει στον δρόμο και πουλάει τον ΟΣΕ!
Τα ίδια και χειρότερα με το άλλο κηφηναριό, εκείνο της ΔΕΗ. Αν παρακολουθήσει κανείς τις δηλώσεις των πολιτικών και τις αναλύσεις των ΜΜΕ, θα μείνει με την εντύπωση ότι στην ΔΕΗ δουλεύουν μόνο συστημικοί συνδικαλιστές και βολεμένοι καρεκλοκένταυροι, όλοι τους αμειβόμενοι αδρά. Δεν υπάρχουν ούτε λιγνιτωρύχοι, ούτε εναερίτες, ούτε μαστόρια και εργάτες. Προφανώς, οι υποδομές που φτάσανε στην πιο απομακρυσμένη περιοχή και στο πιο απομονωμένο νησί της χώρας, φτιάχτηκαν δια μαγείας από κάποιο γραφείο και το κάρβουνο που καίνε τα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, πέφτει από τον ουρανό κατ' ευθείαν στους κλίβανους. Πώς να μην αγαναχτήσουμε ως κοινωνία; Πάνω και στους ΔΕΗτζήδες, λοιπόν, να τους φάμε κι αυτούς! Και μπράβο στην κυβέρνηση που πουλάει και την ΔΕΗ!
Κατά τον ίδιο τρόπο, άντε να φάμε και τους εκπαιδευτικούς που τεμπελιάζουν τρεις μήνες τον χρόνο, τους γιατρούς του ΕΣΥ που μας έχουν φάει τα σηκώτια με τα φακελλάκια, τους τελωνιακούς που τα έχουν κάνει πλακάκια με τους λαθρέμπορους, τους πανεπιστημιακούς που κατάντησαν τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματά μας κωλοχανεία, τους λιμενεργάτες που μας κρατάνε όμηρους στα λιμάνια με τις απεργίες τους, τους διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους με τις πορείες τους και πάει λέγοντας. Και, φυσικά, μπράβο στην κυβέρνηση που κλείνει σχολεία και νοσοκομεία, πουλάει λιμάνια κι αεροδρόμια, πριμοδοτεί την ίδρυση ιδιωτικών σχολείων και ξαναπάει λέγοντας.
Κάπως έτσι δουλεύει ο κοινωνικός αυτοματισμός και με τους δημοσίους υπαλλήλους. Αφού πρώτα υποστήκαμε πλύση εγκεφάλου και πειστήκαμε ότι το κράτος είναι υδροκεφαλο και οι υπάλληλοί του υπεράριθμοι και καλοπληρωμένοι, πέσαμε πάνω τους να τους φάμε. Εδώ η δουλειά έγινε ευκολώτερα γιατί ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε και ανάμεσα στους ίδιους τους υπαλλήλους: να διώξεις αυτόν που παίρνει το χι επίδομα κι όχι εμένα που δεν το παίρνω, να διώξεις αυτόν που δεν έχει κάνει μεταπτυχιακό γιατί εγώ έχω, να διώξεις αυτόν που διορίστηκε από το παράθυρο γιατί εγώ μπήκα με ΑΣΕΠ κλπ.
Τώρα θα προκαλέσω τον αναγνώστη. Θυμίζω ότι τρόικα και κυβερνήσεις μιλούν επί πέντε χρόνια για την ανάγκη μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα, με κλείσιμο οργανισμών, κλείσμο και συγχώνευση υπηρεσιών και παράλληλη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Από τόσα και τόσα που έχετε ακούσει ή έχετε διαβάσει, μπορείτε να μου πείτε τι θα εξοικονομήσουμε ως κράτος από την υλοποίηση όλων αυτών; Ποιά θα είναι η ωφέλεια, βρε αδερφέ, αν ρημάξουμε αυτό το "υδροκέφαλο" δημόσιο και απολύσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες άχρηστων υπαλλήλων;
Αν δεν ξέρετε ήδη την απάντηση, σας διαβεβαιώ ότι θα εκπλαγείτε. Αντιγράφω από το ηλεκτρονικό "Βήμα", της 16/6/2014:
Έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα που διαβιβάστηκε στη Βουλή στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου για προβλέψεις στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής αναφέρει ότι για την περίοδο 2013-2018 θα υπάρξει καθαρή δημοσιονομική εξοικονόμηση ύψους 100 εκατ. ευρώ με παρεμβάσεις που ενσωματώνουν τα εξής στοιχεία:
απολύαμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, σε έξι χρόνια θα εξοικονομούσαμε σχεδόν δύο από τα τριακόσια είκοσι δισεκατομμύρια που χρωστάμε, οπότε σε εννιακόσια εξήντα χρόνια θα ξεχρεώναμε τελείως. Αν, βεβαίως, στο μεταξύ δεν πάρουμε ούτε δεκάρα καινούργια δανεικά και δεν επιβαρυνθούμε με φρέσκους τόκους.
Πριν κλείσουμε για σήμερα, ας επιστρέψουμε για λίγο στο αρχικό σχόλιο του αναγνώστη. Δίκαιη η οργή οποιουδήποτε χάνει την δουλειά του. Εκτονώνεται, όμως, η οργή του αν χάσει την δουλειά του κι ο διπλανός του; Ικανοποιείται το παράπονό του με το "καλά σου κάνανε και σένα"; Χορταίνει την πείνα του αν πεινάσει και κάποιος άλλος;
Μήπως είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εχθρός όλων όσων χάσαμε τις δουλειές μας δεν είναι εκείνοι που δουλεύουν ακόμη αλλά εκείνοι που μας πέταξαν στην ανεργία και το σύστημα που αυτοί υπηρετούν;
Με αφορμή το παραπάνω απόσπασμα από σχόλιο αναγνώστη στο προχτεσινό κείμενο, είναι ευκαιρία να πούμε δυο λόγια για τον περίφημο "κοινωνικό αυτοματισμό".
Πρώτη παρατήρηση. Η αντεπίθεση του κεφαλαίου, η οποία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60 και κορυφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '90, μετά την υποχώρηση του σοσιαλισμού, έχει ως έναν από τους βασικούς της στόχους την πλήρη απορρύθμιση των συστημάτων προστασίας της εργασίας και την μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Μη ξεχνάμε ότι για την δυτική οικονομική σκέψη, η εργασία συνιστά έναν από τους τρεις συντελεστές παραγωγής (οι άλλοι δυο είναι το κεφάλαιο και οι πρώτες ύλες). Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η κεντρική ιδέα του καπιταλισμού είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, όπως κάθε εταιρεία αναζητά φτηνές πρώτες ύλες και φτηνό δανεισμό, έτσι πρέπει να αναζητά φτηνή εργασία.
Δεύτερη παρατήρηση. Η αστική εξουσία, ως διαπιστευμένη θεραπαινίδα του κεφαλαίου, θέλει μεν να βοηθήσει σ' αυτή την κατεύθυνση αλλά, παράλληλα, πρέπει να διασφαλίζει εκείνες τις συνθήκες που θα ελαχιστοποιούν την πιθανότητα ανατροπής της. Υπ' αυτή την έννοια, η εξουσία αντιλαμβάνεται ότι μια γενικευμένη επίθεση κατά ενός συμπαγούς μετώπου εργαζομένων ενέχει μεγάλο κίνδυνο αντίδρασης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές. Συνεπώς, αυτό το μέτωπο πρέπει να διαρραγεί. Και ο απλούστερος τρόπος για να το πετύχει αυτό η εξουσία, είναι να στοχοποιήσει ένα τμήμα των εργαζομένων, στρέφοντας τους υπόλοιπους εναντίον του. Τα σχετικά παραδείγματα είναι πάμπολλα:
Ας πάρουμε, για αρχή, όσα έγιναν με τους σιδηροδρομικούς. Βγήκαν κάποιοι νεροκουβαλητές τού συστήματος, άθροισαν τον μισθό τού -διορισμένου από το σύστημα- διοικητή τού ΟΣΕ με τον μισθό τής καθαρίστριας και διαπίστωσαν ότι ο μέσος μισθός των σιδηροδρομικών ξεπερνά τα δυόμισυ χιλιάρικα. Επίσης, ανακάλυψαν ότι κάποιοι μηχανοδηγοί έπαιρναν "τρελλά λεφτά" αλλά δεν πρόσεξαν ότι, λόγω έλλειψης προσωπικού, αυτοί οι άνθρωποι είχαν τρελλαθεί στις υπερωρίες (με όποιους κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο). Κάπως έτσι, η κοινωνία "έμαθε" ότι, την ώρα που το κράτος υπέφερε από χρέη, οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ δεν ήσαν παρά κηφήνες που καλοπερνούσαν. Πάνω τους, λοιπόν, να τους φάμε! Και μπράβο στην κυβέρνηση που τους πετάει στον δρόμο και πουλάει τον ΟΣΕ!
Τα ίδια και χειρότερα με το άλλο κηφηναριό, εκείνο της ΔΕΗ. Αν παρακολουθήσει κανείς τις δηλώσεις των πολιτικών και τις αναλύσεις των ΜΜΕ, θα μείνει με την εντύπωση ότι στην ΔΕΗ δουλεύουν μόνο συστημικοί συνδικαλιστές και βολεμένοι καρεκλοκένταυροι, όλοι τους αμειβόμενοι αδρά. Δεν υπάρχουν ούτε λιγνιτωρύχοι, ούτε εναερίτες, ούτε μαστόρια και εργάτες. Προφανώς, οι υποδομές που φτάσανε στην πιο απομακρυσμένη περιοχή και στο πιο απομονωμένο νησί της χώρας, φτιάχτηκαν δια μαγείας από κάποιο γραφείο και το κάρβουνο που καίνε τα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, πέφτει από τον ουρανό κατ' ευθείαν στους κλίβανους. Πώς να μην αγαναχτήσουμε ως κοινωνία; Πάνω και στους ΔΕΗτζήδες, λοιπόν, να τους φάμε κι αυτούς! Και μπράβο στην κυβέρνηση που πουλάει και την ΔΕΗ!
Κατά τον ίδιο τρόπο, άντε να φάμε και τους εκπαιδευτικούς που τεμπελιάζουν τρεις μήνες τον χρόνο, τους γιατρούς του ΕΣΥ που μας έχουν φάει τα σηκώτια με τα φακελλάκια, τους τελωνιακούς που τα έχουν κάνει πλακάκια με τους λαθρέμπορους, τους πανεπιστημιακούς που κατάντησαν τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματά μας κωλοχανεία, τους λιμενεργάτες που μας κρατάνε όμηρους στα λιμάνια με τις απεργίες τους, τους διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους με τις πορείες τους και πάει λέγοντας. Και, φυσικά, μπράβο στην κυβέρνηση που κλείνει σχολεία και νοσοκομεία, πουλάει λιμάνια κι αεροδρόμια, πριμοδοτεί την ίδρυση ιδιωτικών σχολείων και ξαναπάει λέγοντας.
Κάπως έτσι δουλεύει ο κοινωνικός αυτοματισμός και με τους δημοσίους υπαλλήλους. Αφού πρώτα υποστήκαμε πλύση εγκεφάλου και πειστήκαμε ότι το κράτος είναι υδροκεφαλο και οι υπάλληλοί του υπεράριθμοι και καλοπληρωμένοι, πέσαμε πάνω τους να τους φάμε. Εδώ η δουλειά έγινε ευκολώτερα γιατί ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε και ανάμεσα στους ίδιους τους υπαλλήλους: να διώξεις αυτόν που παίρνει το χι επίδομα κι όχι εμένα που δεν το παίρνω, να διώξεις αυτόν που δεν έχει κάνει μεταπτυχιακό γιατί εγώ έχω, να διώξεις αυτόν που διορίστηκε από το παράθυρο γιατί εγώ μπήκα με ΑΣΕΠ κλπ.
Τώρα θα προκαλέσω τον αναγνώστη. Θυμίζω ότι τρόικα και κυβερνήσεις μιλούν επί πέντε χρόνια για την ανάγκη μεταρρύθμισης του δημόσιου τομέα, με κλείσιμο οργανισμών, κλείσμο και συγχώνευση υπηρεσιών και παράλληλη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Από τόσα και τόσα που έχετε ακούσει ή έχετε διαβάσει, μπορείτε να μου πείτε τι θα εξοικονομήσουμε ως κράτος από την υλοποίηση όλων αυτών; Ποιά θα είναι η ωφέλεια, βρε αδερφέ, αν ρημάξουμε αυτό το "υδροκέφαλο" δημόσιο και απολύσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες άχρηστων υπαλλήλων;
Αν δεν ξέρετε ήδη την απάντηση, σας διαβεβαιώ ότι θα εκπλαγείτε. Αντιγράφω από το ηλεκτρονικό "Βήμα", της 16/6/2014:
Έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα που διαβιβάστηκε στη Βουλή στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου για προβλέψεις στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής αναφέρει ότι για την περίοδο 2013-2018 θα υπάρξει καθαρή δημοσιονομική εξοικονόμηση ύψους 100 εκατ. ευρώ με παρεμβάσεις που ενσωματώνουν τα εξής στοιχεία:
- Την ένταξη 25.669 υπαλλήλων σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
- Την αποχώρηση 15.000 υπαλλήλων από τον Δημόσιο Τομέα.
- Την υλοποίηση 15.000 νέων προσλήψεων από την εφαρμογή του κανόνα μια πρόσληψη για κάθε μια υποχρεωτική αποχώρηση.
- Καταβολή αποζημίωσης απόλυσης λόγω κατάργησης θέσης βάσει των διατάξεων της υποπερίπτωσης 4.α.ι. της περίπτωσης 2 της υποπαραγράφου Θ.1 της παραγράφου Θ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014. Σημειώνεται ότι στην εν λόγω κατηγορία συνυπολογίζεται και η αποζημίωση των υπαλλήλων της ΕΡΤ.
απολύαμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, σε έξι χρόνια θα εξοικονομούσαμε σχεδόν δύο από τα τριακόσια είκοσι δισεκατομμύρια που χρωστάμε, οπότε σε εννιακόσια εξήντα χρόνια θα ξεχρεώναμε τελείως. Αν, βεβαίως, στο μεταξύ δεν πάρουμε ούτε δεκάρα καινούργια δανεικά και δεν επιβαρυνθούμε με φρέσκους τόκους.
Πριν κλείσουμε για σήμερα, ας επιστρέψουμε για λίγο στο αρχικό σχόλιο του αναγνώστη. Δίκαιη η οργή οποιουδήποτε χάνει την δουλειά του. Εκτονώνεται, όμως, η οργή του αν χάσει την δουλειά του κι ο διπλανός του; Ικανοποιείται το παράπονό του με το "καλά σου κάνανε και σένα"; Χορταίνει την πείνα του αν πεινάσει και κάποιος άλλος;
Μήπως είναι ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι ο εχθρός όλων όσων χάσαμε τις δουλειές μας δεν είναι εκείνοι που δουλεύουν ακόμη αλλά εκείνοι που μας πέταξαν στην ανεργία και το σύστημα που αυτοί υπηρετούν;
Οι άνθρωποι δεν έχουν αυτή την άποψη για το δημόσιο μόνο από τα ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ βασικά λένε αυτό που θέλει να ακούσει ο κόσμος. Οτι π.χ. ο ΔΥ είναι τεμπέλης. Και το θέλει αυτό για να νοιώσει καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι οπως τα γραφεις Θοδωρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαχρονικα οι εξουσιαστες θελουν τις μαζες πελατες-χρησιμους ηλιθιους.
Ειναι αριστοτεχνες στο διαιρει και βασιλευε.
Και θα συνεχιζει αυτο εσαει ωσπου να τους ξεφυγει ο ελεγχος αποτελεσμα της απληστιας τους ελπιζω..
Μεχρι τοτε ομως φερνουμε ο καθεις ακεραια την ευθυνη της απολιτικ αχρωμης αοσμης ζωουλας μας βολεμενοι στην δουλιτσα μας στο σπιτακι μας και στην ημιμαθεια μας μεχρι να μας χτυπησει η κριση
και να πετροβολουμε οποιον μας υποδεικνυουν.
Παραφραζοντας τον Κορνηλιο
(λαος με πολιτικη παιδεια νηπιου του αξιζει κηδεμονας).
Χαιρετισμους
Σολωνας
Καλημέρα και πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα δεν είναι να έρθει ο ένας κόντρα στον άλλο, αλλά να υπάρχει δικαιότερη πολιτική σε όλους τους εργαζόμενους.
1. Π.χ. δεν μπορεί ή δημόσιος υπάλληλος να μπορεί να βγαίνει σε σύνταξη στα 40 με 2 ανήλικα αλλά η μητέρα του ιδιωτικού τομέα να έιναι σε άλλο καθεστώς.
Δεν μπορεί ο φίλος μου (κυριολεκτικά) ο εναερίτης να βγαίνει σε σύνταξη στα 50 και εγώ να βγω στα 62 ή 67 "το έχω χάσει λίγο εδώ".
2. Δεν μπορεί να δημιουργούνται θέσεις εργασίας τύπου "Σχολικοί Φύλακες" οι οποίοι ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ. Το δεν υπάρχουν σχολικοί φύλακες, άρα τα σχολικά κτήρια μένουν αφύλακτα και στο έλεος του οποιουδήποτε και κατά τη διάρκεια της ημέρας ουσιαστικά απλά να είναι παρόντες χωρίς να κάνουν τίποτα.
Για τα παραπάνω δεν τα βάζω με τον εργαζόμενο, ο οποίος ψάχνει κάπου να εργασθεί αλλά με το σύστημα που ψάχνει για ψήφους με τον κάθε τρόπο, ίσως τα λόγια μου που είναι ουσιαστικά η αρχή του 3ου μέρους, παρεξηγήθηκαν, αλλά όπως είπες και εσύ σε κάποιο σημείο, όλοι οι εργαζόμενοι είναι στη τελική δικοί μας άνθρωποι.
Γιάννης Ξ.
πφφφφφφφφφφφφφφφ...................μερικοι δεν παιζεστε με τιποτα............γραφει γραφει ο ανθρωπος βρε απο δω μελετες βρε απο εκει μελετες...............και μετα απο 4 κειμενα ξανα μανα τα ιδια.....ο εναεριτης κανονικα πρεπει να παιρνει συνταξη στα 40 και οχι στα 50.....μα τιποτα δεν μενει τελικα απο το ενα ματι μπαινει απο το αλλο βγαινει??
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαννη Ξ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπογραφω οτι συμφωνητικο θελεις ! Ερχεσαι εσυ εναεριτης (με μισθα ,παροχες κλπ) να κατσεις ως τα 62 πανω σε πυλωνες και εγω στη δικια σου δουλεια (οποια κι αν ειναι ) να κατσω ως τα 70 !!!
(και θα σου ανεβαζω και το γιαουρτακι την τελευταια 5ετια)
"εναεριτης"
Η σκηνη στο τρεπεζι οπου ο σθενης περιμενει μετα το μπαλονακι να παρει εγκριση ο καρδιολογος για να του βαλει τα γνωστα στους περισσοτερους απο εμας ΣΤΕΝΤ. Ο γιατρος ρωταει τον .. λογιστη ... ναιαιαιαιαι τον λογιστη της ασφαλιστικης ιδιωτικης βεβαιως βεβαιως αν πρεπει η οχι , ο λογιστης- ιατρος - θεος συμβουλευεται τον σχετικον πινακα ο ποιος δινει το ΟΚ μονο αν εχει βουλωση το λουκι πανω απο 90% ,δηλαδη λιγο πριν δεις το λευκο φως να ερχετε κατα πανω σου.Αυτα τα ωραια εις τας ΗΠΑ με τις ιδιωτικες ασφαλισεις.Μου τα εξιστορισε τα καθεκαστα φιλος ΠΑΘΩΝ . Φυσικα αν ποναει το στομαχι ,ο κωλος η οποιδηποτε αλλο μελος πρεπει να παρουν ΝΕΑ εγκριση για παραπανω εξετασεις. Λοιπον σεην ελλαδαρα και στο χειροτερο νοσοκομειο θα σε εξετασουν μεχρι εκει που δεν παει ,και ας γκρινιαζουμε με το συστημα μας . Οταν και αν γινουν ιδιωτικα τα νοσοκομεια ουτε απεξω στα παγκακια δεν θα μπορεις να πεθανεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή