Όντως, έχουν πλάκα!

Διαβάζω στις εφημερίδες ότι προκαλεί σοκ η έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας τής Γ.Σ.Ε.Ε., η οποία εκτιμά ότι το 2012 σχεδόν 4 εκατομμύρια έλληνες (3,9 εκατομμύρια για την ακρίβεια) βρέθηκαν κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν μόλις έναν χρόνο πριν ήταν 3,1 εκατομμύρια. Δηλαδή, μέσα σε έναν χρόνο, σε τούτη την χώρα αυξήθηκαν κατά 25% οι πολίτες που επιβιώνουν με ψίχουλα.

Αυτή είναι η ειδησούλα. Πάμε τώρα να κάνουμε αυτό που συνηθίζουμε σε τούτο το ιστολόγιο. Δηλαδή, πάμε να ψάξουμε κάτω από τις λέξεις και να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει.

Πρώτα-πρώτα, ας δούμε τί σημαίνει "όριο φτώχειας". Μη νομίζετε ότι είναι ένα απλό νουμεράκι. Έχουν προταθεί δεκάδες μαθηματικοί τρόποι για να υπολογίζεται αυτό το όριο και, φυσικά, κάθε φορά επιλέγεται εκείνος ο οποίος οδηγεί στο αποτέλεσμα που συμφέρει περισσότερο αυτόν ο οποίος το χρησιμοποιεί. Πάντως, γενικά γίνεται παραδεκτό ότι ως "όριο φτώχειας" ορίζεται το 60% του μέσου εισοδήματος μιας χώρας.

Με βάση αυτόν τον ορισμό, ας γυρίσουμε στο 2011. Τί λέει η ειδησούλα που αναφέραμε στην αρχή; Λέει ότι το 2011 βρέθηκαν κάτω από το "όριο φτώχειας" 3,1 εκατομμύρια έλληνες. Όμως, πρέπει να συμπληρώσουμε ότι το 2011 αυτό το "όριο φτώχειας" είχε προσδιοριστεί σε 7.178 ευρώ κατ' άτομο και 15.073 για τετραμελή οικογένεια (*). Με άλλα λόγια, όποιος εργένης έβγαζε λιγώτερα από 600 ευρώ μηνιαίως, εθεωρείτο φτωχός.

Ας δούμε τώρα και το 2012. Τί λέει η έκθεση; Λέει ότι αυτοί που ζούσαν πέρυσι κάτω από το "όριο φτώχειας" αυξήθηκαν κατά οκτακόσιες χιλιάδες και πλησίασαν τα 4 εκατομμύρια. Μόνο που πρέπει να συμπληρώσουμε ότι το "όριο φτώχειας" τού 2012 δεν είναι ίδιο μ' εκείνο του 2011. Βλέπετε, το μέσο εισόδημα μειώθηκε δραστικά με τόσες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις και με τόση αύξηση της ανεργίας. Έτσι, λοιπόν, το "όριο φτώχειας" τού 2012 προσδιορίστηκε σε 5.832 ευρώ κατ' άτομο και 12.247 για τεραμελή οικογένεια. Δηλαδή, όποιος έβγαζε μέσα στο 2012 λιγώτερα από 486 ευρώ μηνιαίως, εθεωρείτο μπατίρης. Αντίστοιχα, όποια τετραμελής οικογένεια μάζευε πάνω από 1.021 ευρώ τον μήνα, δεν ήταν φτωχή και πέρναγε...μπέικα!

Πάμε τώρα να δούμε όλα τα νουμεράκια μαζί και να τα συγκρίνουμε. Ενώ έναν χρόνο πρωτύτερα είχαμε κάπου 3 εκατομμύρια έλληνες που ζούσαν με λιγώτερα από 600 ευρώ τον μήνα, πέρυσι είχαμε κάπου 4 εκατομμύρια έλληνες που ζούσαν με λιγώτερα από 490 ευρώ τον μήνα. Όμορφα!

Προχωρούμε. Όσοι δουλεύουν με τον βασικό μισθό των 586 ευρώ μεικτά, παίρνουν στο χέρι κάπου 470 ευρώ. Επειδή, όμως παίρνουν (ακόμη!) δώρα εορτών και επίδομα αδείας, φτάνουν μέσο μηνιαίο εισόδημα 548 ευρώ, άρα δεν υπολογίζονται ως φτωχοί. Επίσης, δεν υπολογίζονται ως φτωχοί όσοι νέοι (κάτω των 26) παίρνουν μεικτά 511 ευρώ, εφ' όσον δεν ζουν μόνοι τους αλλά συγκατοικούν με τους γονείς τους (ξαναδείτε την υποσημείωση). Αν αφήσουμε, λοιπόν, την φαντασία μας ελεύθερη να υπολογίσει πόσοι "πλούσιοι" ζουν με τέτοια εισοδήματα, θα διαπιστώσουμε ότι τουλάχιστον το 80% των κατοίκων αυτής της χώρας αντιμετωπίζουν σοβαρώτατο πρόβλημα επιβίωσης. Κι όλοι αυτοί, φτωχοί και "πλούσιοι", μη ξεχνάμε ότι πρέπει να βρουν τρόπο να πληρώσουν τα χαράτσια τής εφορίας, τα γαμησιάτικα της ΔΕΗ, την...εισφορά αλληλεγγύης, τις πιστωτικές τους κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών τους (αφού διαλύθηκε η παιδεία), τα φάρμακα και τους γιατρούς τους (αφού διαλύθηκε η υγεία) κλπ.

Αλήθεια, τί λένε οι κυβερνήτες μας; Πάμε καλά; Τα καταφέραμε; Από του χρόνου αρχίζει η ανάπτυξη; Γλιτώσαμε τον βράχο και τώρα στρίβουμε το τιμόνι; Βάλαμε το χάλι σε σειρά; Εϊμαστε κοντά στο να πετύχουμε το θαύμα;

Μάαααααλιστα!

Έχουν πλάκα. Όντως!


(*) Το ατομικό "όριο φτώχειας" διαμορφώνει το αντίστοιχο οικογενειακό με την χρήση "συντελεστών". Για τον πρώτο ενήλικα, ο συντελεστής είναι 1, για κάθε επόμενο ενήλικα είναι 0,5 και για κάθε ανήλικο είναι 0,3. Έτσι ο συντελεστής τετραμελούς οικογένειας με 2 ανήλικα παιδιά διαμορφώνεται σε 2,1 (1 + 0,5 + 0,3 + 0,3).